Tíminn - 15.04.1973, Blaðsíða 39

Sunnudagur 15. april 1973.
TÍMINN
,39
Framfarastjórn
byggðamálum. Um það bil
tveimur vikum seinna birtist
þingsályktunartillaga frá 9 Sjálf-
stæðismönnum um sama efni.
Tillaga okkar hefur fengið
afgreiðslu frá nefnd og verður
væntanl. afgreidd á þessu þingi.
Er gert ráð fyrir þvi að taka veru-
lega tillit til viðleitni þeirra Sjálf
stæðismanna, enda sjálfsagt að
fagna breyttu hugarfari og stuðla
að með mestri samstöðu i þessu
mikilvæga máli.
Enn sannast málshátturinn,
,,0ft batnar við beiskan drykk”.
Stjórnarandstaðan hefur reynzt
þeim Sjálfstæðismönnum beiskur
drykkur, en i afstöðu sinni til
byggðamála hafa þeir sannarlega
haft gott af, enda mun skynsam-
legast hjá þjóðinni að halda þeim
i stjórnarandstöðu sem lengst.
Ég vænti mikils af þvi starfi,
sem unnið verður á næstunni
samkvæmt umræddri þingsálykt-
unartillögu. Ég geri fastlega ráð
fyrir þvi, að á næsta þingi verði
unnt að afgreiða ýmis lög, sem
marka munu nýja stefnu i
byggðamálum, ekki aðeins i þágu
dreifbýlisins, heldur landsins
alls, þvi jafnvægi og heilbrigð
þróun i byggð okkar lands er eitt
af mikilvægustu málum allra Is-
lendinga.
Stórhugur
í framkvæmdum
Störf þessarar rikisstjdrnar ein-
kennast ekki sizt af stórhug i
framkvæmdum. Svo hefur verið
um allar þær rikisstjórnir sem
Framsóknarflokkurinn hefur
veitt forstöðu. Það er nánast ótrú-
legt, til dæmis, hve mikið tókst að
framkvæma á erfiðleikaárunum
fyrir strið. Nú blasir þörfin alls
staðar við eftir 12 ára ihalds-
stjórn.
Ég hef áður nefnt sveitaraf-
væðingu. Aðrar framkvæmdir i
raforkumálum eru einnig miklar.
A framkvæmdaáætlun er gert ráð
fyrir fjármagni samkvæmt áætl-
un um 47 millj. króna til Lagar-
fossvirkjunar, um 96 milljónum
króna til Mjólkár, og 80 milljón-
um til Laxárvirkjunar. Einnig
má nefna 4 milljónir til Blævar-
dalsárvirkjunar. Þarna er einnig
gert ráð fyrir 200 milljónum i
Skeiðarárssandsveg og 25 mill-
jónum i Djúpveg, 42 milljónum
króna i hafnir og flugvelli sam-
kvæmt Norðurlandsáætlun, en 150
milljónum er ráðstafað til vega-
framkvæmda á Norðurlandi, eins
og heitið var, fyrst og fremst með
eflingu vegasjóðs á fjárlögum.
Aðeins vinnst timi til þess að
nefna þannig örfá atriði i stór-
huga framkvæmdaáætlun, sem
munu leggja grundvöllinn að
bættum lifskjörum um land allt.
Framfarastjórn
— betra land
Störf núverandi rik-
isstjórnar einkennast af stórhug.
Þau einkennast af festu og sigur-
vissu i landhelgismálinu, af rétt
látari tekjuskiptinu, af atvinnu-
öryggi og bættum lifskjörum i
efnahagsmálum, af róttækum
umbótum á öllum sviðum at-
vinnumála, af viðurkenningu á
mikilvægi byggðajafnvægis og
skipulagshyggju og af framsókn á
öllum sviðum opinberra fram-
Okkar vinsæla — ítalska
PIZZA
slær í gegn — Margar tegundir
Opiö frá
kl. 08-21.30.
Laugavegi 178
Sími 3-47-80
Stefdís og
Mjöll Hólm
leika og syngja mánudags-
þriðjudags- og mið-
vikudagskvöld.
x
VEITINGAHÚSIO
Lækjarteig 2
Rútur Hannesson og
félagar
Kjarnar — og
Ásar
Opið til kl. 1
kvæmda. Þetta er æðióliktihalds-
stefnu viðreisnarstjórnarinnar.
En viö, sem styöjum þessa
rikisstjórn, leggjum áherzlu á
fleiri og jafnvel enn mikilvægari
grundvallarbreytingar. Við vilj-
um gegna skyldum okkar við
landið þannig, að við skilum af-
komendum okkar betra landi en
við tókum við, og við viljum setja
markið hátt og stefna að auknum
lifsgæðum i viðtækri merkingu,
öllum til handa, en ekki aðeins að
bættum lifskjörum i þröngri
merkingu. Það var með þetta i
huga, sem fjármagn til náttúru-
verndar var margfaldað á fjár-
lögum þessa árs. Þá kom ihalds-
andinn einna gleggst fram, er
málsvari Sjálfstæöismanna
Matthias Bjarnason hneykslaðist
sem mest á þeirri fjárveitingu i
umræðum um fjárlögin fyrir ára-
mótin.
Avallt hefur verið ljóst, að stór-
huga framfarastefna getur verið
erfið i frmkvæmd. Til dæmis
getur verið erfitt að ná jafnvægi i
efnahagsmálum með auknum
kaupmætti og atvinnuöryggi og
mikilli samneyzlu, enda skal það
viðurkennt, að ekki hefur tekizt
að ná þeim tökum á dýrtiðinni,
sem að er stefnt.
Ég vil taka það fram, aö ég var
ekki hlynntur gengisfellingunni
fyrir áramótin. Hins vegar viður-
kenni ég, að það var lftill munur á
þeim bráðabirgðaráðstöfunum,
sem þá komu til greina. Hiö
mikilvæga er aö samstaða náist
á næstkomandi hausti um rót-
tækar aðgerðiri dýrtiðar- og efna-
hagsmálum. Flestum mun nú
orðið ljóst, að ekki veröur komizt
hjá þvi að gera verulegar
breytingar á visitölugrundvellin-
um. Hinn miklu hraði, sem visi-
talan veitir dýrtiöarskrúfunni er
sizt af öllu launþegum til góðs.
Slíkt leiðir aðeins til gengisfell-
inga 3. eða 4. hvert ár, ef ekki
oftar. Þetta er eitt stærsta við-
fangsefnið á næsta leiti. Að þvi
mun verða unnið i fullu samráði
víð launþega i landinu. Það er
sannfæring min, að sú samstaða
muni nást, sem nauðsynleg er,
þvi hver vill fórna núverandi
framfarastjórn, stjórn vaxandi
kaupmáttar og atvinnuöryggis og
batnandi lifskjara og lifsgæða
fyrir nýtt viðreisnartimabil?
Hver vill uppgjöf i landhelgismál-
inu?
sr—ví
JER
jón E. Ragnarsson
LÖGMAÐUR
Laugavegi 3 • Sími 17200
P. O. Box 579,
_____________________4
Sveitaheimili
Óska eftir að koma 9 ára gömlum
dreng til dvalar á sveitaheimili i
sumar gegn góðri greiðslu.
Vinsamlegast sendið tilboð merkt
„Sveitaheimili — drengur” á
afgreiðslu blaðsins. öllum
tilboðum verður svarað.
r
i
•óudn.
I
I
bekkir *
til sölu. — Hagstætt verö.
Sendi f kröfu, ef óskað er. I
Upplýsingar aö öldugötu 33 |
^ sfmi 1-94-07. j
,,Það mó gera
eina nómsbraut
fróhrindandi"
segja iðnnemar í dlyktun um iðnfræðslu
DAGANA 31. marz og 1. aprll var
haldin fulltrúaráöstefna lön-
nemasambands lslands og mættu
þar 68 fulltrúar frá aöildarfélög-
um Sambandsins viös vegar af
landinu. A ráöstefnunni var fjall-
að um kjaramál, iönfræöslu og
félagsmái auk ýmissa annarra
atriöa.
Kjaramál iðnnema eru nú i eins
konar millibilsástandi, en i haust
verður væntanlega gengið i gerð
nýrra samninga um lágmarks-
laun iðnnema. Ráðstefnan lagði i
þvf sambandi áherzlu á, að kjör
iðnnema verði til umræðu um leið
og kjör hinna lægst launuðu i
samningaviðræðum þeim, sem
væntanlegar eru milli Alþýðu-
sambands tslands og atvinnurek-
enda.
Iðnfræðslumál eru nú mjög i
sviðsljósi i almennum umræðum
manna á milli um menntamál, og
var gerð um þau svohljóðandi
ályktun:
„Iðnfræðslumál þjóðarinnar
nálgast nú óhjákvæmilega tima-
mót mikilla breytinga, eins og
marka má af almennum umræð-
um um verkmenntun i þjóðfélag-
inu, og þeirri ákvörðun stjórn-
valda að ráðast nú loks i endur-
skoðun iðnfræöslulaganna frá
1966. A undanförnum árum hefur
sú krafa orðið æ háværari að
leggja bæri niður núverandi iðn-
menntunarkerfi, þ.e. meistara-
kerfið og er þaö eðlilegt, þvi það
námsfyrirkomulag er með öllu
óbærilegt fyrir nemendur og
þjóðfélagið i heild.
Einnig er það skilyrði fyrir að
breytingar á iðnnámskerfinu nái
tilætluðum árangri, að þingmenn
og aðrir forráðamenn þjóðarinn-
ar skynji, að allar hliöstæðar
námsbrautir eiga að sitja við eðli-
lega uppbyggingu atvinnulifsins,
en þetta hugarfar endurspeglast i
afgreiðslu fjárlaga á hverju ári,
og t.d. voru á fjárlögum 1973
áætlaðar a.ðeins u.þ.b. 90 milljón-
ir i allt iðnfræðslukerfiö, þ.á.m.
kostnaöur viö yfirstjórn iðn-
fræðslumála, en u.þ.b. 260
milljónir i menntaskólana.
Áætla má, að það taki 8 til 10 ár
að leggja niöur meistarakerfið i
áföngun og þarf að tryggja, að
þeir, sem læra iðn á þeim tima,
fái þá fræðslu, sem nauösynlegt
er.
Fulltrúaráðstefnan vill leggja
® Bagley
vestur til að skrifa handritið. En
reynsla min af höfuðborg kvik-
myndanna varö miður skemmti-
leg. Ég var þrjá mánuöi, og allan
þann tima gekk ekki á öðru en ei-
lifum fundum út af handritinu.
Þarna sat ég með gott eitt i huga
og kringum mig hópur af hátt-
settum mönnum, sem mösuðu og
mösuðu. en kom ekki saman.
— Endalausir fundir. Mér tókst
aldrei að koma minum eigin
skoðunum á framfæri, en hinir
háu herrar slógu i sifellu á öxl
mér og sögðu, aö þetta gengi al-
deilis ágætlega. Þeir rifu „Ot i
óvissuna” frá hver öröum og
settu söguna svo saman aftur til
þess að geta rifið þaö sundur
á nýjan leik. Ég kom margsinnis
með þá hæversku uppástungu, að
við skyldum nú byrja á sjálfu
handritinu. Og þeir brostu aðeins
við mér og sögðu, að þetta gengi
áherzlu á, að við endurskoðun
iðnfræðslulaganna séu viðhöfð
þau vinnubrögð, sem skila ættu
beztum árangri, þ.e. gæta þess að
iðnskólar verði rikisreknir, yfir-
stjórn iðnfræðslumála verði sett
undir einn hatt og þróun iðn-
fræðslukerfisins frá meistara-
fræðslunni til verkskóla, sé vel
skipulögð bæði með tilliti til fjár-
magns og fyrirkomulagsatriða.
Það er vilji fulltrúaráðstefn-
unnar, að verkleg kennsla verði á
ný tekin upp við hina almennu
iðnskóla, þvi i allflestum tilfellum
nægir meistarakerfið ekki til að
fræða nemendur um öli þau verk-
svið, sem tilheyrir viðkomandi
iðn.
Sú hugmynd hefur litið dagsins
ljós, að breyta fyrirkomulagi á
rekstri iðnskóla á þann veg, að
þeir, sem læra á meistarakerfi,
sæki iðnskóla þrisvar á náms-
timanum, fjóra mánuöi hvert
sinn, i stað fjögurra bekkja, þrjá
mánuði i hvert skipti. Með þessu
ætti að fást betra samhengi i
kennsluna og vill fulltrúaráð-
stefnan lýsa fylgi sinu við þessa
hugmynd.
Með iðnfræðslulögunum frá
1966 voru sett ákvæði um fræöslu-
nefndir. Nefndum þessum var
ætlað að skipuleggja verklegt
vinnustaðanám. örfáar þessara
nefnda hafa skilað áliti, og er þaö
þakkarvert, hinsvegar hafa þær
viðtökur, sem þetta starf nefnd-
anna hefur fengið i
Iðnfræðsluráði, verið til ævarandi
skammar og á engan hátt til þess
fallnar að hvetja aðrar fræðslu-
nefndir til að skila tillögum. Það
er þvi einlæg áskorun fulltrúaráð-
stefnunnar, að Iðnfræðsluráð
verði nú þegar lagt niður og yfir-
stjórn iðnfræðslumála færð inn i
Menntamálaráðuneytið, fræðslu-
nefndir verði launaðar og skóla-
rannsóknadeild ráðuneytisins fái
það verkefni að samræma starf
nefndanna.
Fulltrúaráðstefnan lýsir yfir
ánægjusinnimeðþannáfanga, að
verkskóla hefur verið komið á fót
við Iönskólann i Reykjavík og
væntir þess, að þar megi takast
að leggja grunninn að áframhaid-
andi þróun iðnfræöslumenntunar,
yfir i algjöra verkskólakennslu,
þannig að aðalbaráttumál Iðn-
nemasambandsins i áraraðir fái
litið dagsins ljós”.
stórkostlega vel. Þegar þeir svo
loks höfðu klippt og skorið
söguna, þannig að hún var orðin
óþekkjanleg, sagöi stjórnandinn
mér að hefja handritsskrifin. En
ég hef aldrei getað skrifað með
hóp af mönnum i kringum mig
með eilifar eftirgrennslanir og at-
hugasemdir. Þegar hér var
komið sögu, var ég orðinn
dauðleiður á Hollywood og óskaði
þess, að ég hefði aldrei skrifað
„Út i óvissuna”. Heimskupörin,
úrræðaleysiö og smámunasemin
yfirleitt náði hámarki dag einn,
er við sátum allir við hringborð
og ræddum um það i i þrjá daga
samfleytt, hvort stúlkan i mynd-
inni skyldi segja: „Hello darling,
it’s great to see you” eða „Darl-
ing, how marvellous to see you,
come right in”. Þeir náðu ekki
samkomulagi og atriðið var
þurrkað út. Og sjálfur fór ég frá
Hollywood og hef ekki hugsað
mér að koma þangað aftur.-Stp
BRADLEY
OG
NUTCRACKERS
SKEMMTA
LOFTLBÐIR
VIKINGASALIR
BLOMASALUR
m
BORÐAPANTANIR I SIMUM
22321 22322.
BORÐUM HALDIÐ Tll. KL. 9.