Jólabókin - 24.12.1909, Blaðsíða 11

11
þráa. Hann hafði jafnvel mátt til aö kveðja til
lífs aftur þá er dánir voru.
En þeir heyrðu einnig, að Gyðingarnir gerðu
leynilegt samsæri gegn honum, og það hrj’gði
þá mjög.
Meðan þeir skýrðu frá því, er fyrir þá hafði
borið, byrgði Abgar lconungur ásjónuna i höndum
sér, eins og honum hefði lcomið ofbirta i augu af
skyndilegu ljósi, er honum væri um megn að
þola. Síðan mælti hann:
»Ananías, sért þú mér hollur, þá vík aftur að
vörmu spori til Jerúsalem og fær hingað hinn
mikla lækni. Þvi að það er trú mín, að fái eg að
líta ásjónu hans, þá verði sál min heil heilsu.
Ananías hjó sig þegar til farar og lagði af stað
aftur þann sama dag, en það var hinn fjórtándi
dagur Arég-mánaðar.
Að tuttugu og niu dögum liðnum, liinn tóllta
dag Ahégí-mánaðar, sem var fyrsti vikudagur, var
liann aftur kominn til Jerúsalem.
Hann spurði þegar um hinn mikla spámann,
hvort hann væri í borginni, og fekk að vita, að
þann sama dag hefði liann gert viðhafnarmikla
innreið í borgina og lýðurinn heilsað honum með
fagnaðar-ópum. Pví næst hefði hann prédikað i
musterinu, og nú sæti hann í boði hjá Gyðingi
einum göfugum, Gamaliel að nafni.
Ananias lét þá fylgja sér þangað.----