Jólabókin - 24.12.1909, Blaðsíða 28

28
það svar, að það væri verið að iara með jóla-þjóf
á lögrcglustöðina. Enginn gat gert sér grein fyrir
þvi, hvers vegna hann væri að elta þennan jóla-
þjóf, þar sem jólamaturinn beið heima og margir
þjófar voru handsamaðir daglega þar í borginni.
Enginn æpti og enginn talaði upphátt. Ekkert
hljóð heyrðist, annað en dunurnar í steingötunni
af fótataki mannfjöldans. Allir störðu á manninn,
sem enginn þekti, og börnum var lyít upp, til þess
að þau gætu séð hann.
Og enginn var sá í þessari kynlegu fylking, er
ekki hefði eilthvert óljóst hugboð um það,
að hann hefði áður verið í slikum leiðangri.
Eða hafði hann lesið um það . . . eða heyrt
frá því sagt og lagt á það trúnað . . . einhvern-
tima fyrir langa-löngu?
Pví gat enginn gert sér grcin fyrir.
Pegar komið var til lögreglustöðvarinnar, var
sægurinn orðinn svo mikill, að lögreglumennirnir
gripu lurka sína og þutu út á strætið, þvi að þeir
hugðu að annaðhvort væri borgin að brenna, eða
lýðurinn að gera upphlaup. Og þeir stóðu högg-
dofa yhr því, sem þeir sáu.
En maðurinn, sem enginn þekti, gekk óhindr-
aður milli þeirra inn í anddyrið. Par sneri hann
sér við og leit yflr mannfjöldann. Og ásjóna hans
var svo mikilúðleg, að allir teygðu tram höfuðin
og lögðu eyrun við, til þess að geta lieyrt orð af
vörum hans.