Jólabókin - 24.12.1909, Blaðsíða 13

13
»Herra, eg lieíi heyrt, að þú læknir ekki með
wlæknismeðulum, heldur eingöngu mcð orði
»þínu, að þú geíir blindum sýn og heyrnarlaus-
»um heyrn, að þú læknir líkþráa, rekir út djöfla
»og lífgir dauða. Þegar er eg frétli um þín
wundraverðu krattaverk, varegþess viss i lijarla
«mínu, að þú ert guð — guðs sonur, kominn af
whimnum ofan til að gjöra öllum gott. Fj'rir
»því sendi eg þér þetta bréí, og bið þigkomatil
»min, að eg megi tilbiðja þig. Og að þú læknir
wþjáningar mínar.
»Ennfremur hefi eg lieyrt, að Gyðingar taki
»saman ráð sín gcgn þér og vilji lííláta þig.
»Mætti þér því þóknast að koma til mín! Eg á
wlitla, laglega borg, sem cr nægilega stór handa
nokkur báðum. f*ar gætum við búið i friði«.
Og sem svar við þessu bréfi hafði Tómas
lærisveinn flutt Ananiasi þessa orðsending hins
inikla mcislara til Abgars:
»Sæll ert þú, Abgar í Edessu, þar sem þú trú-
»ir, þótt eigi haflr þú séð mig. Iivað bæn þína
»snertir, þá vit þú, að cg liefi fullkomnað starf
»mitt í heiminum, og fer nú lil föður míns. En
»senda mun eg þér einn lærisveina minna, sem
»mun lækna allar þjáningar þínar og leiða þig
»og þjóð þína til eilífs lifs.
»Blcssuð veri borgin þin! Og aldrei falli hún
»í óvina hendur!«
Pcssi orð, sem falla mundu sem frjódögg af