Tímarit lögfræðinga - 01.06.1982, Qupperneq 17

eða annars. 1 3. mgr. 3. gr. rgj. nr. 245/1963 segir, að menn heimilis-
fastir erlendis verði ekki skattskyldir af vaxtatekjum, sem þeir hafa
af innstæðum í lánastofnunum hér á landi eða af inneignum hjá inn-
lendum fyrirtækjum, ríkisskuldabréfum, bankavaxtabréfum eða öðr-
um skuldabréfum, nema þessar eignir séu bundnar við atvinnurekst-
ur. Enginn annar liður í 3. gr. laganna tekur til vaxtatekna, og má
því ætla, að réglugerðarákvæðið gildi enn þá. Ákvæði 3. gr. eru tæm-
andi um skattskyldar tekjur aðila, er bera takmarkaða skattskyldu.
Verður því ekki dregin sú ályktun af 8. gr., sbr. 3. tl. C-liðs 7. gr. 1.
nr. 75/1981, að vextir séu skattskyldir hjá þessum aðilum.
b) Þeir aðilar, sem falla undir 3. tl. 3. gr., mundu að jafnaði einnig
komast undir 4. tl. greinarinnar. Að því leyti sem erlendur aðili telst
ekki reka fasta starfsstöð hér á landi, taka þátt í rekstri hennar eða
njóta ágóða af henni, tryggir 3. tl., að hvers konar greiðslur fyrir sjálf-
stæða starfsemi eða þjónustu hér á landi verði skattskyldar, t.d. tekj-
ur af skemmtikröftum, sem koma á eigin vegum eða eru sendir hing-
að til lands af erlendum aðilum, sbr. 2. tl. 71. gr. 1. nr. 75/1981.
c) Samkvæmt 5. tl. 3. gr. eru skattskyldar tekjur af fasteignum
og fasteignaréttindum hér á landi, t.d. leigutekjur og tekjur af náma-
réttindum, vatnsréttindum, jarðvannaréttindum og veiðirétti. 1 1. nr.
19/1966, um eignarrétt og afnotarétt fasteigna, segir í 1. gr., að eng-
inn einstaklingur megi öðlast eignarrétt eða afnotarétt yfir fasteign
hér á landi, nema hann sé íslenzkur ríkisborgari. Ákvæðið tekur til
hvers konar afnotaréttar yfir fasteignum, þar á meðal veiðiréttar og
vatnsréttinda, sbr. 3. mgr. 1. gr. Með þessu er verulega takmarkaður
fjöldi þeirra manna, búsettra erlendis, sem geta orðið skattskyldir
hér á landi vegna tekna af fasteignum. Að sjálfsögðu mega íslenzkir
ríkisborgarar, búsettir erlendis, eiga fasteignir á Islandi eða réttindi
yfir fasteign. Ber þeim þá að greiða skatt af þeim eftir reglum 3. gr.
1. 75/1981, enda teljist þeir ekki heimilisfastir hér á landi skv. 10. gr.
1. 35/1960. En ákvæðið í 1. gr. 1. 19/1966 er undanþægt. Ráðherra get-
ur veitt erlendum manni leyfi til að eignast hér fasteign, ef ástæða
þykir til, sbr. 2. mgr. 1. gr. Ekki mun hafa kveðið mikið að því, að
slík leyfi væru veitt, og með hliðsjón af erlendri reynslu af fasteigna-
kaupum útlendinga má búast við, að ráðherraleyfi til fasteignakaupa
hérlendis verði ekki auðfengin. Leyfi ráðherra þarf ekki til leigu á
fasteign eða fasteignaréttindum um þriggja ára tímabil eða ef upp-
sögn er áskilin með eigi lengri en árs fyrirvara, sjá 2. mgr. 1. gr. Fyr-
ir kemur, að erlendir menn taka á leigu veiðiréttindi hér á landi og
selja veiðileyfi. Tekjur af slíkri framleigu falla ekki undir 5. tl. 3. gr.
11