Melkorka - 01.05.1954, Blaðsíða 10

AÖalbjörg
SigurÖardóttir
gekk með innheimtuna. Sama sagan endur-
tók sig með „19. júní“, sem gefið var út í
allmörg ár af Ingu Láru Lárusdóttur, kaup-
endatalan nægileg, en vanskil á árgjaldinu
svo mikil, að blaðið bar sig ekki. „19. júní“
var að mestu helgaður réttindamálum og
starfi kvennasamtaka lræði hér heima og er-
lendis.
Kvennablaðið „Framsókn" var gefið út í
nokkur ár á Seyðisfirði. Það Iióf göngu sína
árið 1894, sama ár og Kvennablaðið en kom
þó fyrr út. Ritstjórar þess voru þær mæðgur
Sigríður Þorsteinsdóttir og Ingibjörg Skafta-
dóttir. Framsókn var hreint kvenréttinda-
blað, skrifað af eldlegum áhuga og mikilli
snilld þessara tveggja ágætiskvenna. Mér er
Framsókn sérstaklega minnistæð vegna þess
að gegnum hana kynntist ég fyrst kvenrétt-
indasjónarmiðum, þá barn að aldri, aðeins
7 ára. Vinnukona á heimili foreldra minna
lét mig verða áskrifanda að Framsókn, þeg-
ar hún byrjaði að koma út, árgangurinn
kostaði 1 krónu, og borgaði hun hana fyrir
mig. Eg er í engum vafa um, að ég lief alla
ævi búið að boðskap þessa blaðs og því út-
sýni, sem það vakti, en auðvitað varð Fram-
sókn ekki langlíf, boðskapur hennar var of
langt á undan tímanum, Iiún fékk ekki nægi-
lega kaupendur, ekki einu sinni á pappírn-
um, að ég held.
Saga kvenréttindahreyfingarinnar hér á
landi verður ekki rakin hér, en öll vitum
við að mikil breyting er á orðin, bæði í rétt-
arstöðu konunnar og öllum hugsunarhætti
almennings í þessu ef’ni frá því er fyrstu
kvennablöðin byrjuðu að koma hér út.
Kvenréttindablað þarf ekki lengur að fara í
neinar felur með aðaltilgang sinn. Réttmæti
málefnisins er viðurkennt af flestum. En það
er nii svo að nýir tímar flytja allt af nýjar
hugsjónir. Þeir sem á öldutoppinum eru sjá
alltaf nýtt land framundan, og skykla þeirra
er að skýra samtímamönnunum frá því sem
hinir sjá ekki eða í þoku. Það var þetta sem
gerðist, þegar Melkorka byrjaði að koma út
fyrir 10 árum. Þeim konum, sem að henni
stóðu, varð það svo ómótstæðilega ljóst, að
þær gátu ekki þagað, að Melkorka — móðir-
in — á syni engu síður en dætur, að hún
þarf að flytja frelsis- og réttlætisboðskap sinn
öllu þjóðfélaginu jafnt, þarf að sameina
börn sín, syni og dætur, í baráttunni fyrir
betri lífskjörum, mannsæmandi lífi, frelsi og
friði og veita þeim jafnframt leiðbeiningar
um leiðina að þessu marki.
Þessi var tilgangur tímaritsins, en hvað
þá með árangurinn?
Fyrt og fremst: Melkorka hefur staðið við
stefnumark sitt, hún hefur undanfarin 10
ár samvizkusamlega flutt þann boðskap, sem
fæðing hennar var helguð. Hi'm hefur jafn-
framt forðast þau blindsker ofstækis og hat-
urs, sem slíkar tilraunir og þessi stranda oft
á. Hún liefur reynt að veita fræðslu um mál-
efni og réttlætiskröfur lítilmagnans, án þess
að setja sig í dómarasæti yfir einstökum
mönnum.Hún hefur sem sagt talað um mál-
efni en ekki menn og tel ég það höfuðkost.
Enn fremur hafa frjálslyndar og listrænar
konur haft tækifæri til að koma þarna fram
og segja frá margbreytilegum viðfangsefn-
um og áhugamálum sínum og allur hefur
frágangur ritsins verið hinn smekklegasti og
fullnægt fegurðarkröfum lesandans.
Melkorku hefur tekizt að lifa af barna-
sjúkdómana, svo segja má að lífi hennar sé
38
MKLKORKA