Birtingur - 01.07.1956, Blaðsíða 17

THOR VILHJÁLMSSON:
Hvítur hestur
Þau höfðu horft á leikiun og þau gengu
út. Gengu út á götuna.
Þar var margt fólk. Þar var svo gífurlegur
mannfjöldi að þau gengu saman, leituðu að
friðlegum stað að hvíla sig frá margmenn-
inu og vera ein, og vera tvö ein.
Voru tvö í kyrrum garði og sátu á járn-
fættum baklausum steinbekk og horfðu á
marglitan frið garðsins og fallið laufið sem
gerði gulan og rauðan jaðar gangstígsins þar
sem það hafði rótast ofan í rennur beggja
vegna, rautt og gult; en stígurinn sjálfur
grár úr smágerðri þjappaðri möl.
Engir þar nema þau.
Engir nema þau. Og hvitur hestur sem
kom inn um garðshliðið og stóð álengdar
og virti þau fyrir sér án þess að yrða á þau.
Hann hafði stór blá augu. Þaðan streymdi
vatnið látlaust. Var það sorg?
Var það kannski af harmi?
Þannig voru þau kannski ekki bara tvö
lengur heldur eiginlega orðin þrjú með þessu
þótt einn væri nokkuð afskiptur.
En svo fann hvíti hesturinn það hvernig
málin stóðu: að honum var ofaukið, og fór.
Þá urðu þau aftur tvö en ekki eitt. Þótt
þau væru tvö ein. Því eitthvað hafði gerst,
hvað hafði nú gerst? og eitthvað var það
sem hafði gerst.
Eitthvað svo ekki var allt samt aftur.
Nú var ekki lengur hægt að þegja. Nú
varð að fara að tala.
Nú var ekki nóg að þegja lengur: Hvaða
hestur? hvaðan kom þessi hestur? segir mað-
urinn til að segja eitthvað.
Hvaðan? segir konan: En hesturinn sem
lá í sandinum gula og blóðið rann svo rautt
eftir horn nautsins, og hann lá þar í sand-
inum grár, og blæddi út.
Þessa ræðu flutti konan, þessi eftirmæli
síðla dags í afskekktum skemmtigarði.
Þetta grunaði manninn líka og þetta fannst
honum hann hefði vitað þegar hann heyrði
konuna segja það. En var rétt að segja það?
Þögull ásakaði hann konuna fyrir að hafa
orð á þessu, ó það kaldlyndi; en konan
hugsaði:
En hann skyldi ekki sjá þetta sjálfur held-
ur þurfa að láta mig segja sér það!
Þannig var einingu þeirra sundrað.
Þau stóðu upp og gengu hvort í sína áttina
út úr hinum kyrra garði og það var nótt.
Ljósin kviknuðu út um borgina.
15