Vera - 01.10.1988, Blaðsíða 2

Lýöræði er fallegt orð. Orð sem vekur jákvæðar hugrenningar til lífsins
hjá flestum. Hins vegar greinir menn á um hvernig beri að túlka innihald
orðsins. Víða í heiminum eru minnihlutahópar beittir ofbeldi í nafni lýð-
ræðis og hér í okkar landi hafa konur fengið að reyna hvernig lýðræðisríki
getur næstum því „gleymt“ að taka óskir og þarfir helmings íbúa inn í
dæmið þegar samfélagið er byggt upp.
Lýðræðishugtakið er til umræðu í viðtali við Ingibjörgu Sólrúnu Gísla-
dóttur fyrrverandi borgarfulltrúa, sem birtist í þessari Veru. Þar kemur
fram hörð gagnrýni á vinnubrögð borgaryfirvalda, og segir hún Sjálfstæð-
isflokkinn vera á góðri leið með að útrýma lýðræðislegum vinnubrögðum
með dyggilegri aðstoð embættismanna. Ástæða er til að íhuga þessi orð
og spyrja hvort lýðræðið sé ekki hætt komið þegar þeir, sem eru ráðnir til
að leggja faglegt mat á framkvæmdir varpa faglegum sjónarmiðum fyrir
borð til að þóknast meirihlutanum, og grafa þar með undan möguleikum
minnihlutans til að koma sínum skoðunum á framfæri.
Túlkun meirihlutans á iýðræðinu er í raun ekki í ósamræmi við það lýð-
ræði sem við höfum búið við. Það er lýðræði sem að mestu leyti er mótað
af karlmönnum, sem í krafti aðstöðu sinnar hafa getað lagt þá merkingu
í orðið sem best hefur hentað þeim hverju sinni, samanber síðustu stjórn-
armyndun. Stjórnmálin eru gerð að einskonar íþróttakeppni, þar sem sá
sem vinnur hirðir allt og sá sem tapar hefur ekkert nema svita og vonbrigði
upp úr leiknum. í Reykjavík er minnihlutanum refsað fyrir að vera ekki í sig-
urliðinu, á hann er ekki hlustað. Biðraðireftir dagvist og íbúðum fyrir aldr-
aða lengjast stöðugt á meðan glæsihallirnar vaxa upp til skýjanna. Ingi-
björg Sólrún Gísladóttir lýsir þessari forgangsröð sem hugmyndafræði
karlmennskunnar. Burtséð frá nafni er Ijóst að kvennahreyfingin getur
ekki sætt sig við að stjórnmálamenn noti hugtakið lýðræði að vild. Konur
og börn eru einnig þátttakendur í samfélagi okkar og það verður að hlusta
á sjónarmiö þeirra. Við tökum því undir með Ingibjörgu Sólrúnu Gísladótt-
ur þegar hún segir: „Það er mikið hagsmunamál fyrir konur að þessu linni.
—kb
VERA
4/1988 — 7. árg.
Útgefendur:
Samtök um Kvennalista og
Kvennaframboðið í Reykjavík
Sími: 22188
í VERU NÚNA:
3 Lesendabréf
4 Hvað get ég gert?
5 Rómantik eða raunsæi
6 Uppreisn og aðlögun
7 Hvað kostar stíllinn
9—12 „Jafnréttismál fyrir konur að gifta sig“ Rætt við Björk Vilhelmsdóttur og Svein Rúnar Hauksson
13—15 „Hollara fyrir egóið að vera ekki gift“ Rætt við Sigríöi Hafstað og Gústav Stolzenwald
16—17 Réttaröryggi meira í vígðri sambúð en óvígðri Rætt við Ingibjörgu Bjamardótt- ur, lögfræðing
18—19 „Okkur var ekki einu sinni þakkað starfið“ Rætt við Klöru ívarsdóttur og (nu Dagbjörtu Gísladóttur
20—22 Kvennaathvarfið 5 ára Rætt við Hildigunni Ólafsdóttur
23 Ekki sama hver er
24—28 Stjórn borgarinnar einkenn- ist af blindni og kjarkleysi Rætt við Ingibjörgu Sólrúnu Gisladóttur
29—32 Nordisk Forum
32—33 Héðan og þaðan
34—37 Borgarmál
38—41 Þingmál
42—44 „Mér fannst ég hafa alla jarðarkringluna í hendi mér" Laufey Jakobsdóttir segir frá
46—47 Um bækur og kvikmyndir
47 Myndasaga
Mynd á forsiöu:
Laura Valentino
Ritnefnd:
Ingibjörg Sólrún Gisladóttir
Kristln Blöndal
Guðrún Ögmundsdóttir
Elísabet Þorgeirsdóttir
Brynhildur Flóvenz
Elín Garöarsdóttir
Bergljót Baldursdóttir
Sigrún Hjartardóttir
Starfskonur Veru:
Kicki Borhammar
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
Stella Hauksdóttir
Ábyrgö:
Sigrún Hjartardóttir
Setning og filmuvinna:
Prentþjónustan hf.
Prentun:
Prentberg
Bókband:
Arnarfell
2
Ath. Greinar I Veru eru birtar á
ábyrgð höfunda sinna og eru
ekki endilega stefna útgefenda.