Vera - 01.10.1988, Blaðsíða 24

Þann 7. júlí síðastliðinn mættu Kvennalistakonur með blóm og blendnar
tilfinningar ó óheyrendapalla Borgarstjórnar Reykjavíkur. Komið var að
því að standa við gefnar yfirlýsingar og framfylgja stefnu samtakanna
— stund útskiptinga var runnin upp. Mörg, hlý og falleg voru orðin sem
borgarstjóri og fulltrúi minnihlutans höfðu að segja um fulltrúa Kvenna-
listans, svo falleg að um tíma ló beint við að halda að allt talið um
skammaryrði og hörð pólitísk orðaskipti í þessum sal væri ekki annað en
eintómur uppspuni — þangað til borgarfulltrúinn sjólf sté í pontu. Hún
þakkaði fyrirsig og sagðist mundu sakna borgarstjórnar, en; /;mér hefur
nú ekki alltaf liðið vel í þessum saÞ'.
Þessi orð hristu augljóslega upp ífólki í salnum, bros fór um varir Kvenna-
listakvenna ó pöllunum og ein þeirra snéri sér að mér með ónægjusvip
og hvíslaði: ..Solla er nú alltaf Solla."
//Solla" eða Ingibjörg Sólrún Gísladóttireins og hún heitir réttu nafni var
sem sagt sjólfri sér lík, einnig ó kveðjustundu. Nú er Elín G. Ólafsdóttir
tekin við og okkur Verukonum fannst rétt að grípa þróðinn þar sem Solla
sleppti honum og skyggnast aðeins bakvið þessi orð hennar, fó að vita
meira um starfið í borgarstjórn, karlasamstöðuna, hugmyndir um sam-
eiginlegt framboð og umfram allt að spyrja:
Hvernig leið þér þó í þessi sex ór?
STJÓRW BORGARINNAR
EINKENNIST AF
„Mjög misjafnlega. Fyrst þegar ég var aö byrja var ég í stöðugu
uppnámi. Ég var svo undrandi á mörgu. Hraða. Afgreiðslu mála.
Og ekki síst á þessum meirihluta, hvernig hann notar meirihluta-
valdið. Það er ekki viðlit að þeir taki nokkurt miö af því sem stjórn-
arandstaðan hefur fram að færa. Auðvitað er það þreytandi að
vera ofurliði borin í hverju málinu á fætur öðru. Ef maður leggur
fram tillögu, finnst manni hún vera mál málanna, og hefur sann-
færingu — en mætir ókleifum vegg. Þeir sjá hreinlega ekkert not-
hæft í því sem sett er fram af öðrum. Mér finnst þetta fráleit vinnu-
brögð og í raun eru þau vanvirðing við skoðanir annarra. í mínum
huga getur það ekki talist lýðræði að meirihlutinn beinlínis kúgi
minnihlutann. En þannig er þeirra lýðræðisvitund, þeirra stjórn-
24
unarstíll, og í raun kemur þetta þannig út að einn flokkur í borginni
stjórnar án þess að taka tillit til skoðana helmings borgarbúa."
Nú hefurþú samt flutt tillögur í hundraðatali fyrir hönd Kvenna-
framboös og Kvennalista. Hefur þér aldrei fundist þaö tilgangs-
laust viö þessar kringumstæður?
„Nei, maður gefst ekki upp. Ég hef engar ranghugmyndir um
að það sé hægt að gerbreyta þessu kerfi innan frá, eða að mér
eða öðrum takist að snúa meirihlutanum. En borgarstjórn er vett-
vangur til að koma skoðunum sínum á framfæri við umheiminn.
Svo hefur maður alltaf einhverja von um að vera dropinn sem hol-
ar steininn.“
Aöeins nánar?