Vera - 01.10.1988, Blaðsíða 33

er ekki svo gott að segja, ef til
vill hafa þeir áhyggjur af því að
við gætum grætt á þessu eða
þá að hreppsnefndarmenn hafi
orðið hræddir um atkvæðin
sín," sagði Ágústa, sem hefur
þó ekkert gefið eftir og er svars
að vænta frá hreppsnefndinni
fljótlega.
Ágústa var spurð hvort væri
búið að ákveða hvernig ætti að
nota húsið og sagði hún að svo
væri ekki en um margt hafi verið
rætt. Til dæmis hafi komið fram
sú hugmynd að koma upp
tækjasal fyrir heilsurækt og nú
væri kona fyrir sunnan til að
kanna kostnað og þess háttar.
Ágústa sagði einnig að nudd-
kona væri í þeirra röðum og því
ekki ólíklegtað nuddstofa yrði á
staðnum. Þá hefur komið upp sú
hugmynd að nota húsið undir
námskeiðahald, ekki bara fyrir
Vopnfirðinga heldur líka fyrir
aðra því í húsinu er gistiað-
staða, þar eru 10 tveggja-
manna herbergi. Síðan eru til
vefstólar sem eru of stórir fyrir
stofurnará heimilunum og getur
verið að þeim verði komið fyrir í
húsinu, hvort sem það verður í
þeim tilgangi að afla tekna eða
til ánægju. Ágústa sagðist hafa
áhuga á að framleiða matvæli.
Einhver sagði henni að það
gæti hún ekki gert öðruvísi en
að fá samþykki helst allra ráðu-
neytanna og er hún að kanna
þessi mál. Hún hefur áhuga á
að koma á fót súrmatargerð en
„súrmaturog sláturerfluttaðtil
Vopnafjarðar," sagði Ágústa,
,,en samt er á næstum hverjum
einasta bæ kona sem býr yfir
þessari verkþekkingu."
,,Konur eru leiðar á að
vera myndarskapar- .
/ / /
russar
Ágústa var spurð hvort at- •
vinnuleysi á staðnum hafi orðið
kveikjan að hugmyndinni um að
koma upp kvennahúsi. ,,Það
vantar alltaf fólk í vinnu hérna,"
sagði Ágústa. „Aftur á móti er
farið að draga töluvert úr vinnu
hjá bændakonum bæði vegna
samdráttar í landbúnaði og líka
vegna þess að bændakonur nú
til dags eiga færri börn en áður.
Tekjumöguleikar landbúnaðar-
ins eru sífellt að skerðast. Auð-
vitað er alltaf hægt að fá vinnu
í fiski, en vinna í fiski hæfir ekki
öllum," sagði Ágústa. „Konurn-
ar í þorpinu vinna ekki ífiski fram
yfir fertugt því þá er bónusinn
búinn að slíta þeim út. Þá þurfa
þæraðfinna annað. „Konureru
leiðar á að vera myndarskapar-
rússar," sagði Ágústa, þær
vinna mikið og fá engin laun.
Þörf er fyrir fjölbreyttari vinnu
sem gefur eitthvað af sér og var
það kveikjan að þessari hug-
mynd. „Við héldum fyrstað kon-
ur vildu fá einhverja vinnu sem
þær gætu unnið ein og ein
heima hjá sér en það kom í Ijós
að allar vildu heldurfá að vinna
saman." Vinnan sem stendur til
boða er einhæf en konur vilja
fjölbreyttari vinnu og sveigjan-
legan vinnutíma. Bændakonur
geta ekki fest sig i vinnu allan
ársins hring. Þær geta unnið 10
tíma á dag í ákveðinn tíma en á
vorin byrjar sauðburðurinn og
sumartíminn er annatími í sveit-
um. „Við viljum fá að ráða ein-
hverju um vinnutímann," sagði
Ágústa að lokum um leið og hún
lofaði að láta okkur vita svar
hreppsnefndar.
bb
„Að
éta
ovm smn
Því hefur stundum verið haldið fram að í
skáldsögunni „Sjálfstætt fólk“ eftir Halldór Kilj-
an Laxness séu marxísk viðhorf gagnvart sam-
félaginu áberandi. Vésteinn Ólason hefur m.a.
fjallaö um þessi viðhorf í ritgerð sem hann kall-
ar „Að éta óvin sinn“. í ritgerðinni sýnir hann
m.a. fram á hvernig át kemur fram sem bylting-
arsinnuð athöfn, sem tákn uppreisnar. Rósa,
kona Bjarts í Sumarhúsum, étur lambið sem
hún drap og gerir með því ákveðna uppreisn
gegn samfélaginu. Lambiö er tákn þess illa
ástands sem heimilisfólkið í Sumarhúsum býr
við. Þessi uppreisn var þó ómeðvituð og blind
og þar af leiðandi dæmd til að mistakast.
Undir bókarlok étur Bjartur þjófstolið brauö
og brýtur um leið gegn eignaréttinum, sem
honum hafði ætíð verið heilagur. Andstætt
hinni fyrri telur Vésteinn þessa uppreisn vera
meðvitaða og að dýpri skilningur fylgi verknað-
inum. Bjartur hefur afneitað ríkjandi sjónar-
horni samfélagsins og orðið manneskja öðru
fremur.
Þessi ritgerð kom í hug Verukvenna þegar
þær sáu myndir í DV mánudaginn 19. septem-
ber s.l. af flokksformönnum í lifrar- og konfekt-
áti.
Ástæðan fyrir þessum hugrenningatengsl-
um er fyrst og fremst sú, að át formannanna var
jafn meðvituð og táknræn athöfn og át Bjarts.
Hún var svo meðvituð að blaðaljósmyndarar
voru sérstaklega til kallaðir. En þar lýkur líka
samlíkingunni því ekki verður sagt að í for-
mannaátinu hafi falist nein uppreisn gegn sam-
félaginu. Þvert á móti — þeir kepptust við að éta
sig í gegnum þær hindranir sem voru á vegi
þeirra að valdastólunum. Þeir átu allt oní sig.
33