Vera - 01.10.1988, Blaðsíða 18

,,Okkur var ekki einu
sinni þakkað starfið"
Seinnipartinn í júní s.l. kærði Jafnréttisnefnd Neskaupsstaðar til Jafn-
réttisráðs ráðningu í stöðu sparisjóðsstjóra við Sparisjóð Norðfjarð-
ar. Þar var gengið framhjá konu, Klöru Ivarsdóttur, sem hafði unnið
hjá Sparisjóðnum í 15 ár, þar af níu ár sem skrifstofustjóri, auk þess
að hafa gegnt starfi sparisjóðsstjóra í forföllum. Stöðuna fékk hins
vegar karlmaðursem ekki hafði unnið í Sparisjóðnum áður, né öðrum
banka. Um miðjan ágúst s.l. úrskurðaði Jafnréttisráð í máli þessu og
komst að þeirri niðurstöðu að jafnréttislögin hefðu verið brotin og
beindi þeim tilmælum til stjórnarsparisjóðsins að konunni yrði þegar
veittstaðan. Þáverandi skrifstofustjóri bankans, Ina Dagbjört Gísla-
dóttir, sem hafði starfað þar í átta ár, sagði starfi sínu lausu vegna
ráðningarinnar. Þær stöllur voru báðar staddar í höfuðborginni á
dögunum, og greip Vera tækifærið og fékk þær í viðtal.
Rætt við Klöru Ivarsdóttur og
Inu Dagbjörtu Gísladóttur
18
Klara, þú varst settur sparisjóðsstjóri frá
því i febrúars.l. vegna veikinda fyrrverandi
sparisjóðsstjóra. Var staðan auglýst eftir
að hann féll frá i vor?
Klara: Nei, staðan var aldrei auglýst.
Formaður stjórnar Sparisjóðs, Reynir
Zoega spurði mig hvort ég vildi gegna
starfinu áfram og ég jánkaði því eftir
nokkra umhugsun. Síðan kom upp sú
staða, að Sveinn Árnason, fjármálastjóri
bæjarins gaf einnig kost á sér í stöðuna. Þá
horfðu málin greinilega ööruvísi við, því að
á stjórnarfundi SN (í júní) var samþykkt
með þremur atkvæðum gegn tveimur að
Sveinn fengi stöðuna.
Nú varst þú í frii erlendis þegar gengið
var frá ráðningunni. Var þér kunnugt um
að málið ætti að fá svona skjóta af-
greiðslu?
Klara: Ég hélt satt best að segja að engin
ákvörðun yrði tekin fyrr en að ég kæmi úr
sumarfríi. Reynir Zoega fullyrti það í mín
eyru áður en ég fór og sagði jafnframt aö
hann myndi styðja mig. Það má gjarnan
koma fram að af þremur stjórnarmönnum
sem greiddu atkvæði með ráðningu
Sveins voru tveir varamenn.
ína: Þetta kom mér reyndar mjög mikið
á óvart og líka öðrum starfsmönnum Sþari-
sjóðsins. Ég tók við stöðu sparisjóðsstjóra
meðan Klara var í fríi og átti ekki von á
öðru, en að verið væri að fjalla um ráðn-
ingu hennar á stjórnarfundunum. Eftir
einn fundinn hafði Reynir Zoega samband
við mig og sagði mér að sú ákvörðun hefði
verið tekin að ganga til atkvæða um stöðu-
veitinguna. Að loknum næsta fundi til-
kynnti hann mér úrslitin og bað jafnframt
um að máliö yrði ekki látið fara lengra að
sinni. Fljótlega eftir þetta var búið að útbúa
erindisbréf sem Sveinn skrifaði undir
ásamt stjórn SN.
Hefðu atkvæðin fallið öðru vísi efallirað-
almennirnir hefðu verið viðstaddir?
Klara: Já, við höfum vissu fyrir því að ég
hafði tryggan stuðning þriggja aðalmanna
í stjórninni. Það að gengið skyldi veratil at-
kvæða meðan einn þessara manna var í
sumarfríi, varð til þess að Sveinn Árnason
fékk starfið. Það er trúlega skýringin á því
hversu mikið þeim lá á.
Hverjir sátu fundinn þegarþessi ákvörð-
un var tekin?
Klara: Reynir Zoega stjórnarformaður
og Sigrún Þormóðsdóttir greiddu atkvæði
með mér, en Björn Björnsson, Þórður Jó-
hannsson og Jón Einarsson með Sveini.
Jón og Þórður eru varamenn.
Á hvaða forsendum vildu þeir Svein
fremur en þig?
Klara: Þeir komu hvorki með rök né skýr-
ingar, en ýmsar tilgátur heyrðust eftirá.
M.a. að þar sem hann væri karlmaður
myndi hann skipta sér meira af atvinnu-
málum bæjarins en ég. En ég var aldrei
spurð um hvað ég hyggðist leggja áherslu