Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.2006, Blaðsíða 10
Ólafsson & Stefán Stefánsson skemmtu og danshljómsveitin Klassík lék fyrir dansi. Á
árshátíðinni voru fjórir verkfræðingar sæmdir heiðursmerki félagsins fyrir vel unnin
störf innan verkfræðinnar og í þágu félagsins. Verkfræðingarnir fjórir eru Albert L.
Albertsson vélaverkfræðingur, Guðrún Hallgrímsdóttir, matvælaverkfræðingur,
Valdimar K. Jónsson vélaverkfræðingur og Viðar Ólafsson byggingarverkfræðingur.
í apríl 2006 var bryddað upp á því nýmæli að útnefna í fyrsta sinn „Rafmagns-
verkfræðing ársins", en um er að ræða sameiginlega viðurkenningu VFÍ og IEEE.
Markmiðið með þessari útnefningu er m.a. að vekja athygli á árangri verkfræðinga í starfi
og afrekum þeirra sem vert er að halda á lofti. Verðlaunin eru veitt þeim rafmagnsverk-
fræðingi sem hverju sinni þykir skara fram úr í störfum sínum á sviði rafmagnsverkfræði
eða fyrir íslenskt samfélag. Verðlaunin verða veitt annað hvert ár. Auglýst var eftir
tilnefningum og voru skilyrði þau að viðkomandi væri íslendingur eða starfandi á íslandi.
Sameiginleg dómnefnd VFI og IEEE á íslandi valdi verðlaunahafann. Sigmar
Guðbjömsson, framkvæmdastjóri Stjörnu-Odda, var fyrstur til að hljóta viðurkenninguna.
Mörgum er eflaust í fersku minni viðtal sem birtist um miðjan ágúst í Morgunblaðinu við
Desiree D. Tullos sem titluð var vatnsaflsverkfræðingur (river engineer) og prófessor við
Oregon State University (OSU). Tullos er reyndar menntuð sem verkfræðingur á sviði
vistfræði áa sem er annað nám og hún er aðstoðarprófessor eða lektor á því sviði við vist-
fræðideild OSU. Vegna ótrúlegra sleggjudóma, rangfærslna og vanþekkingar sá VFÍ sér
ekki fært annað en senda inn athugasemdir til Morgunblaðsins sem birtar voru í blaðinu
tveimur dögum seinna. í athugasemdinni, sem undirrituð var af formanni og fram-
kvæmdastjóra, segir m.a.:
„Það er álit forystumanna VFÍ að íslenskir verkfræðingar hafi unnið og vinni af heilindum fyrir
fólkið í landinu og að meiri siðferðileg, starfsleg og fjárhagsleg ábyrgð séu vandfundin í pjóðfélag-
inu. Menntamálanefnd VFÍstendur vörð um menntun verkfræðinga ogfylgist með verkfræðinámi
sem í boði er hér á landi, semur reglur um þær menntunarkröfur, sem krafist er til inngöngu í
félagið og til þess að fá að kalla sig verkfræðing.
Siðareglur hafa verið ígildi hjá VFÍ íyfir hálfa öld þar sem segir m.a. að verkfræðingar skuli kosta
kapps um að tæknilegar lausnir hæfi einstökum verkefnum og séu einstaklingum og almenningi
til heilla. Verkfræðingar skulu í starfi fylgja bestu faglegu vinnubrögðum, virða rétt annarra og
sýna umhverfinu fyllstu virðingu.
Þáttur verkfræðinga í uppbyggingu þjóðfélagsins, innviðum þess, atvinnuvegum og nýsköpun á
sinn þátt í velgengni þjóðarinnar. Það er því leitt til þess að vita að reynslulítill verkfræðingurfrá
öðru landi sem búinn er að sverja eið í sínu heimalandi, að eigin sögn, er tilbúinn til þess að vega
að starfsheiðri íslenskra verkfræðinga með fullyrðingum og yfirlýsingum sem fá ekki staðist.
Ennfremur er leitt til þess að vita að íslenskur fjölmiðill skuli veita sleggjudómum afþví tagi sem
hér um ræðir það vægi sem Morgunblaðið gerði 16. ágúst sl. Það viðtal er vart við hæfi fjölmiðils
sem vill vera vandur að virðingu sinni og hafa það sem sannara reynist. Þannig vinnubrögð má
ekkifella undir skjól lýðræðislegrar umræðu sem okkur er svo nauðsynleg - þau skaða Itana."
Á árinu 2006 var starfsemi VFÍ að öðru leyti með nokkuð hefðbundnu sniði. Auk þess
sem að framan getur voru haldnar ráðstefnur, samlokufundir, hefðbundnir fundir og
skemmtifundir auk þess sem farið var í fyrirtækjaheimsóknir og vettvangsferðir víða um
land.
Steinar Friðgeirsson, formaður VFÍ 2003-2007
81 Arbók VFl/TFl 2006