Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.2006, Blaðsíða 230
ákveðið sem 20,8 ár sem teygir dreifinguna talsvert upp á við. Skakki líkindadreifing-
arinnar fyrir þessi gildi er 0,0264 og miðgildið 39,33. Dreifing stikans er sýnd myndrænt
á mynd 2.
Úrkomuaukning, y : Meðaltal úrkomuaukningar vegna loftslagsbreytinga samkvæmt
þeirri sviðsmynd sem miðað er við er fi = 0,0015 (Garðarsson og Elíasson, 2006). Ekki er
ástæða til að ætla að dreifni stikans se ekki samhverf og því eðlilegt að nota normal-
dreifingu til að meta hann. Þessi stiki er háður hversu hraðar loftslagsbreytingar verði á
næstu áratugum og árhundruðum og því háður umtalsverðri óvissu þannig að staðal-
frávikið er metið sem 0,2/.iy eða 3-10"4. Dreifing stikans er sýnd myndrænt á mynd 2.
Tímabil úrkomuaukningar, fiTy Tímabil úrkomuaukningarinnar er áætlað 200 ár í
Garðarsson og Elíasson (2006). Matið á þessu tímabili er mjög óljóst og líklegt má telja að
staðalfrávikið sé hátt og dreifingin sé skökk upp á við. Einnig er ljóst að Ty verður að vera
pósitíf tala. Til að ná þessum eiginleikum er log-normal dreifingin notuð. Meðaltal
dreifingarinnar er ftTy = 200 ár eins og áður var ákveðið og staðalfrávikið metið sem 93,2
ár sem teygir dreifinguna talsvert upp á við. Skakki líkindadreifingarinnar fyrir þessi
gildi er 0,0075 og miðgildið 148,91. Dreifing stikans er sýnd myndrænt á mynd 2.
Eðlisþyngd sets, ps: Meðaltal eðlismassa sets í lóninu er metinn pps = 1,4 kg/m3
(Garðarsson og Elíasson, 2006). Ekki er ástæða til að ætla að dreifm stikans sé ekki
samhverf og því eðlilegt að nota normaldreifingu til að meta hann. Stikinn er vel þekkt-
ur frá mælingum og javí er eðlilegt að staðalfrávikið sé lítið og er það metið sem 0.05pp
eða 0.07 kg/m3. Dreifing stikans er sýnd myndrænt á mynd 2.
Breidd farvegar, b: Meðalbreidd farvegar ofan Hálslóns er metinn pb = 2000 m (Garðarsson
og Elíasson, 2006). Ekki er ástæða til að ætla að dreifni stikans sé ekki samhverf og því
eðlilegt að nota normaldreifingu til að meta hann. Stikinn er vel þekktur af kortum og því
eðlilegt að staðalfrávikið sé tiltölulega lítið og er það því metið sem 0,05pb eða 100 m.
Dreifing stikans er sýnd myndrænt á mynd 2.
Halli farvegar, S: Meðalhalli farvegar sem myndast ofan lónsins er metinn ps = 0,0015
(Garðarsson og Elíasson, 2006). Ekki er ástæða til að ætla að dreifni stikans sé ekki
samhverf og því eðlilegt að nota normaldreifingu til að meta hann. Stikinn er bærilega
þekktur frá öðrum aurasvæðum og því er staðalfrávikið metið sem 0,1//s eða 0,00015.
Dreifing stikans er sýnd myndrænt á mynd 2.
Hlutfall aurburðar sem sest ofan lóns, ap. Hlutfall aurburðarins sem sest ofan lónsins til að
mynda hallann S er pal = 0,2 (Garðarsson og Elíasson, 2006). Ekki er ástæða til að ætla að
dreifni stikans sé ekki samhverf og því eðlilegt að nota normaldreifingu til að meta hann.
Stikinn er bærilega þekktur frá öðrum aurasvæðum og því er staðalfrávikið metið sem
0,1 pal eða 0,02. Dreifing stikans er sýnd myndrænt á mynd 2.
Veldisvísir aurburðar af jökullausum svæðum, ps: Veldisvísir aurburðar af jökullausum
svæðum er metinn pp = 2,6 (Garðarsson og Elíasson, 2006). Ekki er ástæða til að ætla að
dreifni stikans sé ekki samhverf og því eðlilegt að nota normaldreifingu til að meta hann.
Stikinn er bærilega þekktur frá aurburðarmælingum og því er staðalfrávikið metið sem
0,1 pps eða 0,28. Dreifing stikans er sýnd myndrænt á mynd 2.
Hlutfall aurs sem sest í Hálslón, ag- Hlutfall aurburðar sem kemst inn í Hálslón sem sest til
í lóninu er metið sem pa2 = 0,93 (Garðarsson og Elíasson, 2006). Minnsta fræðilega gildi
stikans er núll, þ.e. ekkert sest í lónið, sem er mjög ólíklegt, og hæsta fræðilega gildi er
einn, þ.e. allt sest til í lóninu. Það er því eðlilegt að gera ráð fyrir að a2 sé beta-dreifð, með
minnsta gildi núll og mesta gildi einn og sé tiltölulega þröngt dreift í kringum meðaltalið.
Stikar beta-dreifingar með þessa eiginleika eru a = 111,07 og þ = 8,36 sem gefur dreifing-
unni meðaltal 0,93 og staðalfrávik 0,023.