Jón á Bægisá - 30.09.2004, Blaðsíða 68
Lars Saabye Christensen
Hringur
ekkert endurtekur sig
og allt er öðruvísi
aldrei munt þú sjá það einmitt svona, einu sinni
enn: skugga fjallsins, ellefu mínútur yfir átta
þennan júnímorgun, letur regnsins
á rúðunni, barnið sem hleypur í fjörunni,
á milli dropanna, með
gulan sjóhatt og bláan
spotta í höndunum
því ekkert endurtekur sig
og allt er öðruvísi
slaufurnar á skónum, snúningur jarðar, leið
marrsins í grasinu, halli grassins, og hvernig
þú straukst elskunni þinni um hárið þegar
þú vaknaðir, ennþá með
svefninn í höndunum
því ekkert endurtekur sig
og allt er öðruvísi
hægur dans gluggatjaldanna, báran sem brotnar
á berum fæti, grænn andvari trjánna, söngur
hjólkoppanna, stimpill himinsins og sólin, svona
sem sólin brýst fram á milli skýjanna
og lepur í sig regnið
því ekkert endurtekur sig
og allt er öðruvísi
hreyfmgar okkar, okkar daglegi listdans, líf
okkar, þanið út milli fegurðar og
öngþveitis, jafnvel ekki spegillinn, jafnvel
minningin situr ekki föst, vatn mun renna gegnum
tíma þinn og eyða fjörunni, þar sem barn
66
á JÐæýiáá — Tímarit þýðenda nr. 8 / 2004