Félagsbréf - 01.03.1960, Blaðsíða 15

FÉLAGSB RÉF
13
■■
Hannes Pétursson.
Ólína Jónasdóttir, Friðrik Hansen,
Stefán Vagnsson og Jónas Jónasson
frá Hofdölum. Þetta fólk og ýmsir
aðrir ljóðaunnendur áttu sinn þátt
í að efla alþýðlegan kveðskaparanda
á Króknum í æsku minni, og þess
vegna er mér sérstaklega hlýtt til
þess og tekst á loft, lieyri ég góð'a
vísu. Króksarar voru einnig manna
áhugasamastir um sjónleiki og eru
enn; öllum sem vettlingi gátu valdið
var smalað upp á senu, og í sælu-
vikunni var iðulega leikið í tveimur
samkomuhúsum samtímis, einu sinni
sama leikritið, Jeppi á Fjalli, því
einhver stífni hafði hlaupið í tvö
félög á staðnum. Engum fannst ann-
að koma til mála en sjá leikritið á
báðum senum til að geta borið
frammistöðuna saman. Var því þétt-
skipað á allar sýningar félaganna.
Af einstökum mönnum á Eyþór
Stefánsson vafalaust drýgstan þátt í
að hafa eflt leiklífið á Króknum.
— Er ekki eitthvert hljómlistarlíf
kringum Eyþór Stefánsson?
Jú, það er óhætt að segja, að Ey-
þór sé lífið og sálin í tónlistinni þar
nyrðra. Þegar ég var strákur, hélt
hann saman ágætum karlakór, en
nú hefur hann lagt 'höfuðáherzlu á
að æfa kirkjukór sinn, sem er ágæt-
ur hlandaður kór, og hefur hann
oft haldið kirkjutónleika.
— Geturóu ekki sagt mér eitthvaS
nánar frá gömlu mönnunum, Isleifi
og Gísla?
Þegar ég var að alast upp, rak ts-
leifur allmikla verzlun á Króknum.
Man ég, að okkur fannst lyktin í búð-
inni svo einkennileg, ég held hún
hafi verið sambland af brjóstsykurs-
og steinolíulykt. Þegar komið var í
búðina, var hún oft mannlaus. Þá
bankaði maður í borðið, og kom þá
andlitið á eigandanum fram í ofur-
lítið gat á hurð að hliðarherbergi
hans. Þetta hliðarherbergi var alltaf
dálítið dularfullt. Isleifur lumaði
þar á sítar, sem við krakkarnir vor-