Félagsbréf - 01.03.1960, Blaðsíða 18

16
FÉLAGSBRÉF
syrpu, og hana lásu þeir yfir Magn-
ús og Steinn. Annars hef ég haft mest
gagn af að sýna kvæði mín Helga
Hálfdanarsyni, Snorra Hjartarsyni
og föður mínum, sem les yfir öll mín
ljóð.
— HváS kvœZa þinna þykir þér
vœnst um?
Ég get ekki svarað því. Manni
þykir mest koma til nýlegustu ljóð-
anna, enda þótt þau þurfi ekki að
vera betri skáldskapur en eldri
kvæði.
— Mér sýnast all-sérstœðar um-
hverfislýsingar í sumum kvœ'Sa
þinna. Tökum til dœmis kvœSi'S Ung
stúlka. IIvaSa umhverfi hefur þú
þar í huga?
Skagfirzkt umhverfi, og svo er
raunar í langflestum kvæðum, þar
sem ég skírskota til náttúrunnar.
— ÞaS ber allmikiS á sögulegum
Ijóðum í fyrri kvœSabók þinni en
ekkert slíkt er að finna í þeirri síS-
ari. Hvernig stendur á því?
Þessi sögulegu ljóð mín í fyrri
bókinni eru ekki epísk ljóð í venju-
Iegri merkingu. Á því stigi, sem ég
var staddur í skáldskap mínum, þeg-
ar ég orti kvæðin í fyrri bókinni,
tókst mér betur að tjá ýmis viðhorf
mín með því að nota ákveðnar fyrir-
myndir. Tökum til dæmis I Grettis-
búri. Hverfleikinn hefur alla tíð frá
því ég kom til vits og ára verið mér
umhugsunarefni. Mér fannst ég ná
betur tökum á tilfinningu minni með
'því að styðjast við þessa mynd úr
Grettlu, þegar höfuð hetjunnar var
lagt í salt í útibúri í Viðvík, heldur
en ef ég hefði túlkað viðhorf mitt
algerlega frjálst. Hið sama er raun-
verulega að segja um önnur söguleg
kvæði mín. Með því að nota myndir
úr sögum átti ég auðveldara með
að túlka margt, sem mér bjó í brjósti.
í seinni bókinni hef ég valið þá leið,
að tala við lesandann án dæma. Þar
er mikið rætt um hverfleikann, en
öðru vísi en í fyrri bókinni t.d. í
kvæðunum Höllinni og AS deyja.
— Upphaf og endir kvœSaflokks
þíns, Söngva til jarSarinnar, virSisl
jremur ófriSlegt. Er þaS fyrir áhrif
atburSa síSari ára?
Ástæðan er sú, að kvæðaflokkur-
inn er upphaflega ortur síðsumars
1956, suður í Miinchen. Þá var sér-
staklega ófriðlegt í heiminum og
mátti búast við stórtíðindum suður
við Miðjarðarhaf. Meðan ég orti
kvæðin magnaðist styrjaldarhættan.
Þetta réð umgerð kvæðaflokksins.
—• ÞaS kemur í Ijós, aS þú nolar
hvarvetnu stuSla í síSari bókinni, en
ekki alls staSar í þeirri fyrri.
í fyrri bókinni var ég stundum á
báðum áttum, að hvoru forminu ég
ætti að halla mér. Nú hef ég ákveðið
að hverfa ekki frá stuðlasetningu,
hvað sem verða kann um endarímið.
Stuðlasetning hefur aldrei verið mér