Félagsbréf - 01.03.1960, Blaðsíða 16

14
FÉLAGSB RÉF
uin sífellt að biðja hann um a,ð
leika á, — en hann var tregur til.
Endrum og eins tók hann okkur þó
inri til sín og spilaði. ísleifur hafði
alltaf vísur á hraðbergi í búðinni,
kallaði þær búðarvísur. Heilsaði
hann mönnum oftast í hendingum.
Annars er Isleifur heimsborgari í
eðli sínu. Hann gengur við staf, tein-
réttur og kvikur í göngulagi; er mjög
kirkjurækinn og á sitt fasta sæti á
kirkjubekk.
— Var ekki Isleifur stundum of-
urlítiS glettinn viö menn?
Jú, einkum fyrr á árum.
- Manstu ekki einhver dœmi að
segja frá því?
Jú, ég heyrði t.d. um það talað, að
rétt um það leyti sem rafljós konui
á Krókinn hafi komið sveitamaður
í búðina til ísleifs. ísleifur fer að
tala um, hvílík þægindi og metfé
iþessi rafmagnsljós séu og segist
skulu sýna honum það. Gengur hann
síðan upp að vegg, þangað sem
slökkvarinn er, snýr sér þar við,
iþannig að bakið nemur við slökkvar-
ann, og biður manninn að taka vel
eftir. Segir síðan allhátt: „Verði
ljós.“ Varð þá samstundis allt upp-
ljómað í búðinni. Hafði hann komið
við slökkvarann með bakinn. „Þarna
sérðu,“ segir lsleifur,“ „þú þarft ekki
annað en fá þér svona peru, fara með
hana heim til þín, skrúfa hana í
stoð eða vegg og segja: Verði ljós.“
Segir sagan, að maðurinn hafi farið
að ráðum Isleifs.
Ég var svo heppinn að kynnast
Gísla Óafssyni mjög vel, þegar ég
var í sumarvinnu fyrir norðan á
skólaárum. Ég hef varla kynnzt
manni með eins lifandi frásagnar-
gáfu, auk þess sem hann er mikill
leikari í sér. Gat hann hermt eftir
mörgum ágætlega. Hann kann reið-
innar ósköp af vísum eftir liagyrð-
inga víðsvegar að á landinu og hefur
einkum dálæti á hnyttnum ferskeytl-
um. Gísli er því mjög skemmtilegur
maður, einkum sitji 'hann yfir skál.
Óhætt er að segja, að þeir Gísli og
Isleifur setji mikinn svip á Krókinn
og verður hálf tómlegt að koma
norður þegar þessar höfuðkempur
eru fallnar frá.
— En svo að við hverfum að sjálf-
um þér: Hejurðu ef til vill ort frá
blautu barnsbeini?
Nei, ég fór ekki að yrkja fyrr en
um fermingu og tók ekki að lesa
skáldskap fyrr en um það leyti. Ég
held ég hafi byrjað á því að yrkja
vísur um fólk á götunni og guð-
rækileg sálmavers. Hef eyðilagt allan
þann skáldskap fyrir löngu.
— Gekkstu í Menntaskólann í
Reykjavík?
Ég lók gagnfræðapróf í Reykja-
vík vorið 1948. Fór svo í Mennta-
skólann þá um haustið og braut-
skráðist þaðan vorið 1952.