Vera - 01.10.1988, Blaðsíða 34

„Starfið íKvennalistanum hefur
opnað nýja sýn á heiminn,“
— segir ELín G. Ólafsdóttir í Veruspjalli
„Það er alveg hræðileg handarbakavinna á
ýmsu í borgarkerfinu og ótrúlegt skipu-
lagsleysi á mörgum hlutum. Heldurðu til
dæmis að nokkurt vit sé í því að ekki sé
hægt að fá dagskrá borgarráðsfundar eða
drög að dagskrá með sólarhrings fyrirvara,
þannig að hægt sé að setja sig inn í mál fyr-
ir fundinn? Mér finnst þetta ekki nokkurt
skipulag!“
Þannig svaraði Elín G. Ólafsdóttir nýbakaður borgar-
fulltrúi Kvennalistans þegar Vera spurði hana hvort eitt-
hvað hefði komið henni sérstaklega á óvart við fyrstu
kynni af borgarstjórnarstarfinu. Elín tók um miðjan júlí
við af Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur, en eins og flestum
er kunnugt var það yfirlýst stefna Kvennalistans fyrir
kosningar að skipta um fulltrúa á miðju kjörtímabilinu,
jafnt í ráðum og nefndum sem í borgarstjórninni. Það er
þó ekki meiningin að borgarfulltrúar Kvennalistans sitji
aðeins tvö ár í senn, heldur er meginreglan sú að engin
skuli vera fulltrúi Kvennalistans í borgarstjórn eða á Al-
þingi lengur en í sex til átta ár. Eins og flestum er kunn-
ugt var Ingibjörg Sólrún fulltrúi Kvennaframboðsins fyrir
síðustu kosningar og hefur því setið í borgarstjórn í sam-
tals sex ár.
En snúum okkur aftur að Elínu því ætlunin var að
kynna hana lítillega fyrir lesendum Veru. Elín er kenn-
aramenntuð og hefur kennt bæði í grunnskóla og við
endurmenntunardeild Kennaraháskólans síðastliðin 20
ár. Auk þess hefur hún verið mjög virk í kjarabaráttu
kennara, verið kennslufulltrúi í Reykjavík, á Fræðslu-
skrifstofu Reykjavíkur, gegnt formennsku í Kennarafé-
lagi Reykjavíkurog starfað í ótal nefndum og starfshóp-
um af ýmsum toga. Síðast en ekki síst þá er þessi
kjarnakona sex barna móðir. Faðir þeirra og maður Elín-
ar er Matthías Haraldsson yfirkennari í Langholtsskóla.
Gefum nú Elínu orðið: ,,Ég ætlaði mér alltaf í fram-
haldsnám eftir kennaranámið en tvö elstu börnin fædd-
ust á meðan viö vorum enn í Kennaraskólanum og það
kom fljótt í Ijós að það þýddi ekki að hugsa um það. Ekki
um að ræða að fá námslán á þessum árum. En mér er
minnisstætt að Styrktarfélag vangefinna bauð okkur
styrk, upphæð sem hefði dugað skammt. Ekkert varð
því úr frekara námi þá. En við höfum verið svo lánsöm
hjónin að fylgjast alla tíð að í námi og starfi og þess
vegna getað skipt með okkur verkum. Á meðan krakk-
arnir voru litlir kenndi annað okkar fyrir hádegi og hitt
eftir hádegi. Við höfum líka bæði verið í kjarabaráttunni,
þó ég kæmi ekki inn í hanafyrr en börnin voru orðin að-
eins stálpuð. Það voru, og eru reyndar enn, allt of fáar
konur sem gefa sig í kjarabaráttuna, sérstaklega í
samningamálin en þau eru líkageysilegatímafrek. Mér
er sérstaklega minnisstætt fyrsta verkfall opinberra
starfsmanna árið 1976 þegar við í samninganefndinni
vorum eftir langa samningalotu yfir sumarið lokuð inni
svo að segja í 10 sólarhringa. Þá bauðst kona til að taka
að sér þrifin á heimilinu og það fannst mér mjög niður-
lægjandi! Húsverkin eru eins og draugur sem fylgir
manni alltaf. Þrátt fyrir allt er litið þannig á að það sé
hlutverkokkar kvennanna að sjá um heimilisstörfin, sér-
lega þessi sem enginn verður var við nema að þau séu
óunnin. Auðvitað var það eina leiðin að fá heimilishjálp
um tíma, við vorum bæði í fullri vinnu. Og það er ekki
bara að fjölskyldan sé stór, heldur hefur alltaf verið
margmennt hér, heimililð verið eins konar miðstöð sem
margir vöndu komur sínar á. En kjarabaráttan hefur
reynst mér lærdómsrík og ég tel mjög mikilvægt að kon-
ur taki þar virkan þátt og séu í framvarðasveitinni.“
„Ég finn ekki fyrir einangrun“
— Hvernig leggst það í þig þetta nýja hlutverk, finn-
urðu fyrir einangrun, verandi ,,ein“ i borgarstjórn?
,,Mér finnst það spennandi starf á margan hátt. Ég
hef ekki mikla reynslu af stjórnsýslupólitík, en hún er
bæði flókin og margþætt og einmitt það gerir hana
spennandi. En mér finnst þetta vandasamt verk og
finnst stundum að það hafi verið ,,fífldirfska“ að taka við
svona á miðju kjörtímabili! Það er alltaf eitthvað að
koma upp sem tengist beint eða óbeint einhverju sem
áður hefur gerst. Enn sem komið er hefur þetta gengið
vel, enda hefur Solla, Ingibjörg Sólrún, og hinar stelp-
urnar verið alveg frábærar. En yfirsýnin er mikilvæg og
það sem kann að virðast smáatriði getur oft skipt sköp-
um.
34