Morgunblaðið - 22.04.1975, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 22. APRÍL 1975
LOFTLEIÐIR
BILALEIGA
f
CAR RENTAL
21190 21188
LOFTLEIÐIR
Hópferöabílar
8—21 farþega í lengri og
skemmri ferðir.
Kjartan Ingimarsson
Sími 86155-32716-37400.
Afgreiðsla B.S.I.
FERÐABILAR h.f.
Bilaleiga, simi 81260.
Fólksbilar — stationbilar
— sendibilar — hópferðabilar.
m
jJ níi. i
íiiAit;
Félwslíf
| I.O.O.F. Rb. 1 = 1244228'/2
-....—---------------------
! 0.0.F 8 E I 564238'/> = 9.
□ EDDA 59754227 — 1 atkv.
K.F.U.K. Reykjavik
Fundur í kvöld kl. 20.30. Séra
Jónas Gíslason flytur erindi. Allar
konur velkomnar.
Stjórnin.
IOGT— IUT. —
Þingstúkan og ungtemplarar halda
almennan fund um bindindishreyf-
inguna á íslandi i kjallara templ-
arahallarinnar kl. 8.30 í kvöld.
Allir velkomnndir.
Filadelfia
Almennur bibliulestur i kvöld kl.
20.30 ræðumaður Einar Gislason.
%
• *
Íflovijunlilntiiti
morgfaldar
marhad wðar
Vinnufriður
Blaðið Siglfirðingur
nýverið f leiðara:
segir
„Alþjðð fagnar því um þessar
mundir, að tekizt hefur, a.m.k. í
bili, að tryggja vinnufrið f
landinu. Þorri verkalýðsfélaga
f landinu hefur nú samþykkt
samningsdrög ASl og vinnu-
veitenda, og þegar þetta er
skrifað virðast Ifkur á, að samn-
ingar séu einnig að takast miili
útgerðarmanna og sjómanna,
a.m.k. á bátaflotanum og
smærri skuttogurum."
Sfðar f leiðaranum segir:
„Allir sanngjarnir menn geta
verið sammála um það, að
vinnufriðurinn sé höfuðatriðið.
Stöðvun atvinnuveganna við
þær aðstæður, sem nú ríkja í
fslenzkum efnahagsmálum,
myndi án alls efa leiða hreint
neyðarástand yfir íslenzku
þjóðina og tefla efnahagslegu
ástandi hennar f voða. Segja
má, að meðan full atvinna helzt
f landinu, geti maður alltaf
bjargazt einhvernveginn af,
jafnvel þó launin virðist lág um
stundarsakir. Atvinnulausum
manni eru hins vegar allar
bjargir bannaðar, líkt og vél-
vana skipi f stormi og stórsjó."
Reynslan frá
1967 og 1968
Þá segir: „Það er ekki að efa,
að núverandi efnahagsástand
er algjörlega tfmabundið, og
við munum fljótt rétta úr kútn-
um aftur, ef þjóðin ber gæfu til
að takast á við þessa erfiðleika
með sameiginlegu átaki allra
stétta. Nægir f þvf sambandi að
minna á þá miklu erfiðleika,
sem við var að glfma eftir efna-
hagsáföllin 1967 og 1968. Það
tók okkur aðeins eitt ár að rétta
við eftir þau áföll, og árin 1970
og 1971 urðu einhver mestu
uppgangsár f atvinnulegu og
efnahagslegu tilliti, sem hér
hafa orðið. Það ætti að verða
sameiginlegt markmið þjóðar-
innar nú, að sú saga megi
endurtaka sig.“
Við þurfum að þreyja
þorrann og góuna enn um sinn,
meðan greiddir eru upp vinstri-
stjórnar vfxlarnir, skulda-
söfnunarveizlan. Við þurfum
að byggja upp á ný gjaldeyris-
varasjóð og þá verðjöfnunar-
sjóði atvinnuveganna, sem
mætt geta óhjákvæmilegum
sveiflum f verði útflutnings-
afurða okkar og aflamagni út-
gerðarinnar. Við þurfum að
treysta rekstrargrundvöll at-
vinnuveganna, útgerðar, fisk-
vinnslu, landbúnaðar og
iðnaðar, og skjóta nýjum stoð-
um stóriðju undir atvinnu- og
afkomuöryggi okkar sem
heildar og einstaklinga. Þann
veg stefnum við á ný inn á
braut raunhæfra og varanlegra
framfara, þvf vaxandi og
snurðulaus verðmætasköpun í
þjóðarbúinu hlýtur að verða sá
grunnur og sú undirstaða, sem
fjármagnar framsókn okkar á
öllum sviðum þjóðlffsins.
Þriðjungur
rafmagnsverðs
Raforkan gegnir stærra hlut-
verki f atvinnulffi okkar og
daglegu Iffi borgaranna en
flestir gera sér grein fyrir.
Raforkuverð skiptir því miklu,
bæði f rekstri fyrirtækja og
heimila. Hins vegar gerir fólk
sér oft ekki grein fyrir þvf hve
stór hluti raforkuverðs, sem
greitt er til hinna einstöku raf-
veitna f landinu, rennur beint
til rfkissjóðs og Rafmagns-
veitna rfkisins, en það er
hvorki meira né minna en 33%
þess, þ.e. 20% f formi sölu-
skatts og 13% í formi verðjöfn-
unargjalds. Af hverjum 5000
króna rafmagnsreikningi, sem
greiddur er til rafveitna ein-
stakra sveitarfélaga, fær við-
komandi rafveita aðeins kr.
3.350.-, afgangurinn, kr 1.650.-,
rennur til rfkisins og RARIK.
Skattaafsláttur —
niðurskurður
ríkisútgjalda
Lfkur benda til að tvö tengd
og afdrifarfk þingmál komi til
kasta Alþingis f þessari viku:
skattalækkun til launþega f
einhverju formi (lækkun
beinna skatta og/eða sölu-
skatts) um allt að 2000 milljón-
ir króna og niðurskurður rfkis-
framkvæmda og rfkisútgjalda
til að mæta þeim tekjumissi
sem og ýmsum kostnaðarauka
vegna láglaunabóta, verð-
hækkana o.fl. Gera má því ráð
fyrir að annasamt verði á
Alþingi næstu daga og vikur,
enda bíða mörg merk málefni
lokaafgreiðslu.
Guðjón Bj. Guðlaugsson:
Gera templarar ekkert?
Því fer fjarri, eins og nærri
má geta um félagsskap, sem er
orðinn níutfu ára gamall. Eng-
inn félagsskapur af sama tagi
hefur orðið langlífari, enda er
Góðtemplarareglan móðir
félagsstarfseminnar hér á
landi. Það er ekki einungis að
félagsskapurinn í heild sé orð-
inn þetta gamall heldur hafa
ýmsar stúkur hans starfað frá
fyrstu tíð. Má þar til nefna:
ísafold — Fjallkonan, Akur-
eyri, Verðandi og Einingin,
Reykjavík, Danfelsher og
Morgunstjarnan, Hafnarfirði,
Framför í Garði, Akurblómið á
Akranesi og fleiri ágætar stúk-
ur, sem geymt hafa lífsneistann
og starfað af miklum krafti og
bornar uppi af óbilandi og fórn-
fúsum starfskröftum. Tugþús-
undir manna hafa sótt í
stúkurnar gleði og lífs-
hamingju, sem aldrei verður
fellmetið eða þakkað. Eitt það
verk, sem Góðtemplarareglan
vann til mikilla hagsbóta fyrir
félagslífið, var bygging sam-
komuhúsanna, sem voru félags-
heimili þeirra tíma. Það var að
sjálfsögðu ekki liðinn drykkju-
skapur í þeim félagsheimilum.
Stúkuhúsin gömlu voru einn-
ig fundahús byggðarlaganna,
sveitar- og bæjarstjórna. Lengi
var gamla Góðtemplarahúsið
hér í Reykjavík fundarstaður
bæjarstjórnarinnar. Það hús
byggðu templarar, mikið í sjálf-
boðavinnu og meira að segja
bjuggu til landið undir það út í
Tjörnina með því að draga grjót
í það á sjálfum sér vestan af
Melum. Er ekki að sjá annað en
að bílum alþingismanna líði vel
á því plani. Lóð þessa fékk Al-
þingi fyrir fáar krónu á nútíma
mælikvarða og manni sýnist
það væri siðferðileg skylda Al-
þingis og því til sóma og verð-
ugs hróss að leggja templurum
til dálitla fjárhæð svo að þeir
geti gengið sæmilega frá lóð-
inni kringum Templarahöllina,
sem er hið myndarlegasta hús
og notað af því opinbera og
stendur I hjarta borgarinnar.
Væri ekki óeðlilegt að borg og
ríki tækju höndum saman og
heiðruðu með því minningu
þeirra landvinningamanna,
sem létu sér ekki fyrir brjósti
brenna að draga grjót á sjálfum
sér í byl og kulda margra kíló-
metra vegalengd.
Enn eru til gömul templara-
hús í almennri notkun fyrir það
opinbera og samborgaranna.
Má þar til nefna stúkuhúsið á
Akureyri, í Hafnarfirði, sömu-
leiðis I Garðinum og sjálfsagt
víðar og mörg önnur fram til
síðustu tíma.
Góðtemplarareglan hefur
hrærst í daglegu lífi þjóðarinn-
ar. Henni er ekkert mannlegt
óviðkomandi. Hún finnur að
sjálfsögðu að þvf, sem miður
fer og bendir á leiðir til úrbóta,
þó að samfélagið skelli oft
skollaeyrunum við því. Hún
lætur líka þakklæti sitt I ljós
þegar vel er gert og styður við
bakið á öllum þeim, er vilja og
vel gera öðrum til hagsbóta og
starfa á kristilegum siðferðis-
grundvelli. Kemur mér í hug í
því sambandi að á síðasta fundi
Umdæmisstúkunnar nr. 1, sem
haldinn var á þessum vetri var
samþykkt:
Að lýsa ánægju yfir hve allur
undirbúningur og framkvæmd
þjóðhátíðanna í sumar tókst
vel, að þakka þjóðhátíðarstjórn-
unum fyrir frábær störf og þá
ákvörðun að útiloka eftir mætti
áfengisneyzlu á þessum sögu-
legu hátíðum íslenzku þjóðar-
innar, einnig fyrir það að
Afengisverzluninni var lokað
og Alþingi fyrir það að veita
ekki vín T veizlu þeirri, er það
hélt á Þingvöllum. Ennfremur
að þakka menntamálaráðherra
fyrir þá ákvörðun að veita ekki
vín í þeim veizlum, er hans
ráðuneyti heldur og einnig að
þakka íslenzkum ungtemplur-
um fyrir dugnað og framtaks-
semi við söfnun fjár til styrktar
nauðstöddum Ceylonbúum.
Þá beindi þingið þeim tilmæl-
um til alþingsimanna að þeir
hækkuðu ríkisframlagið til
Stórstúku Islands á næstu fjár-
lögum.
Samþykkt var tillaga um það
að rannsaka hve mörgum
dauðsföllum vínið veldur ár-
lega.
Þingið var mjög fjölmennt og
samhuga.
Má því sjá af ofanrituðu að á
öllum tímum hafa góðtemplar-
ar verið starfandi jafnt í blíðu
sem stríðu. Þó er ótalið það
mesta, allar þær mannbætur,
sem þeir hafa gert á næstum
heilli öld.
Hugsið ykkur hvernig hefði
verið ef bindindisstarfs hefði
ekki notið við.
Það fólk, sem vill sjálfu sér
og börnum sínum vel, ætti að
hugleiða hvað mikla blessun
það veitir að vera algjörlega
bindindismaður. Engu starfi
fylgir meiri hamingja en
bindindisstarfinu.
Guðjón Bj. Guðlaugsson
Bann við hundahaldi:
Sakadómur hefur eng-
ar kærur afgreitt
A fundi borgarstjórnar sl.
fimmtudag svaraði Birgir Ísleifur
Gunnarsson borgarstjóri fyrir-
spurn frá Alfreð Þorsteinssyni
lim framkvæmd banns við hunda-
haldi I borginni. Borgarstjóri
sagði, að samkvæmt skýrslu lög-
reglustjóra hefðu verið gefnar 34
lögregluskýrslur um hundahald á
fyrstu 6 mánuðum sl.' árs. Jafn-
framt kom fram, að lögreglu-
menn hafa fyrirmæli um að gefa
eigendum hunda, er þeir hafa
afskipti af, stuttan frest til að
ráðstafa hundunum. 1 skýrslu lög-
reglustjóra kemur ennfremur
fram, að lögregluskýrslurnar
hafa verið sendar sakadómi
Reykjavíkur en hann hefur enga
kæru afgreitt.
Alfreð Þorsteinsson sagði, að
ljóst væri, að samþykkt borgar-
stjórnar um bann við hundahaldi
hefði ekki verið virt. Lögreglu-
yfirvöld og dómstólar ættu að
fylgja samþykktum borgarstjórn-
ar eftir. Mjög óæskilegt ástand
rikti nú í þessum efnum þar sem
hundum hefði fjölgað mjög í
borginni.
Ólafur Thors sagði, að það væri
mjög alvarlegt mál, hversu illa
hefði gengið að fylgja eftir sam-
þykkt borgarstjórnar. Engin af-
greiðsla hefði fengizt i sakadómi,
en það væri nauðsynlegt að mati
lögreglunnar, ef hún ætti að
fylgja þessu banni eftir.
(Jlfar Þórðarson sagði, að
höfuðþátturinn í þessu máli væri
læknisfræðilegs eðlis, þar eð
smitunarhætta væri samfara
hundahaldi í borgum. Borgarbúar
ætluðust til þess, að borgarstjórn
sæi til þess að borgin væri laus
við hunda, ekki vegna þess, að við
værum á móti hundum, heldur
vegna þess, að þeir ættu ekki
heima í borgum.