Morgunblaðið - 22.04.1975, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 22. APRlL 1975
37
/
Líkið ð grasfletinurfi
rtr
39
komið heim og hvenær hún hafði
sjálf verið á staðnum þar sem
morðið var framið. Það var ekki
fyrr en hún var yfirheyrð í þriðja
skipti að hún kom með þær upp-
lýsingar sem hún hafði sagt mér.
Ég kinkaði kolli til staðfesting-
ar.
— Hún er að reyna að vernda
Yngve, og ef ég má vera hreinskil-
in þá er ekki vanþörf á þvi.
Christer horfði hugsi á hinn
áhyggjufuila lögreglustjóra og
ákvað siðan að vera dálítið 'vin-
samlegri og sýna ögn meiri áhuga.
Hann hellti sér í þriðja bollann og
tautaði:
— Við skulum nú sjá, hvort ég
hef skilið þetta allt rétt. Tommy
Holt kom sem sagt hingað á
sunnudagskvöld og bjó um sig hjá
Petrensystrunum. Og þá spyr ég:
Hvaðan kom hann? Og hvað hafði
hann verið að gera fram að því?
Löving dró plögg úr leðurtösk-
unni sinni.
— Hann var kennari við öku-
skóla í Stokkhólmi. Hann virðist
hafa rækt starfið óaðfinnanlega
og hann hafði ágætt kaup. A laug-
ardaginn var bað hann um að fá
frí í nokkra daga, en enginn vissi
hvað hann ætlaði sér að gera eða
hvert hann ætlaði að fara. Sama
máli gegnir um konuna, sem hann
leigði hjá, hún vissi ekki meira en
að hann hefði bara ætlað að
skreppa burt i nokkra daga.
Christer strauk sér gegnum
slétt svart hárið hugsi á svip.
— í samtali við Petrensysturn-
ar lét hann einhver orð falla um
„bréf sem myndi breyta öllu hans
lífi“. Bréf sem hann hafði fengið
frá Skögum? Kannski á föstudag
eða laugardag... er ekki hægt að
kanna það á pósthúsinu hér, það
gæti verið að fólkið myndi eftir
því, þar sem allir fylgdust af
áhuga með öllu því sem að
Tommy sneri. Og ég vænti þess að
þið hafið rannsakað föggurnar
sem hann skildi eftir í Petrenhús-
inu?
— Já, en þar var ekkert nema
frakki, náttföt og rakáhöld.
— A mánudag og þriðjudag fór
hann hvað eftir annað í heimsókn
til Lou Mattson, ef treysta má
upplýsingum hennar og við ger-
um það væntanlega unz annað
kemur i ljós. Hefurðu nokkuð um
tímaákvarðanir í því sambandi?
— Hann var þar á mánudegin-
um frá klukkan tólf á hádegi til
hálfniu um kvöldið. Rödd Anders
Löving var bæði glaðleg og áhuga-
söm. — Hann kom aftur um mið-
nættið og var þar til morguns. og
á þriðjudeginum var hann þar frá
klukkan eitt til sex siðdegis.
— Þetta virðist sannarlega
mjög hömlulaust, þegar haft er í
huga, að hún segist ekki hafa
verið ástfangin af piltinum sagði
Einar og gætti hæðni I röddinni.
— Þvi að hún staðhæfir enn að
það sé Yngve sem hún raunveru-
lega elskar?
— Þau geta nú hafa gert annað
en sofa saman, sagði ég og fékk
fyrir vikið vanþóknunarfullt
augnaráð föður míns, sem aldrei
hefur getað sætt sig við umbúða-
lausar orðræður um slik efni.
Christer hvarflaði augum i
kringum sig.
— A þriðjudagskvöldiðklukkan
níu var hann staddur i eldhúsinu
hjá Petrensystrunum að borða
kvöldverð. Og þaðan fer hann.
Puck, hvenær sagðir þú að Livia
hefði sagt að Olivia hefði viljað
fara og veita honum eftirför og
njósna um hann.
— Um ellefuleytið, ef ég man
rétt.
— En hann hafði talað um að
hitta Lou klukkan hálfeitt um
nóttina. Hvers vegna fór hann þá
út klukkan ellefu?
— Til að hitta einhvern annan,
hvíslaði ég í hálfum hljóðum. —
Og hvern?
Enn gat enginn svarað því.
Christer bar enn fram nokkrar
spurningar, en svo virtist hann
verða eins og áhugalaus og utan
við sig.
—Q Engin fingraför?
— Engin nothæf.
— Og niðurstaða krufningar?
— Liggur enn ekki fyrir.
Löving reis úr sæti eins og hann
væri á báðum áttum. — Það
minnir mig á að ég verð að fara
inn til örebro í kvöld og því
miður hef ég ekki bíl.. .
Ég veit ekki, hvort hann hafði
vonast til að Christer byðist til að
aka honum þangað, svo að þeim
gæfist færi á að tala lengur
saman, en hafi svo verið býst ég
við að hann hafi orðið fyrir von-
brigðum. Umræddur aðili var
þegar i fjörlegum skákumræðum
við Ekstedt prófessor og því var
það Einar sem hálftregur fór af
stað með Iögreglustjórann.
Við sem eftir sátum áttum
einkar ljúft kvöld. Áður en faðir
minn bauð góða nótt hafði hann
meira að segja boðið Christer
Wijk dús.
Christer horfði brosandi á eftir
honum.
— Hann er sannarlega heill-
andi persónuleiki! En hann er nú
líka faðir þinn . . . Já, ég veit að
ég ætti auðvitað að bjóða góða
nótt og fara heim. Eins og þú
kannski veizt eru þeir kvöld-
svæfir hér í Skógum. En mér
finnst nóttin vera of falleg til að
Það verður ekkert sjónvarp í kvöld — þau eru ekki
heima hinum megin.
fara að sofa strax. Hvernig litist
þér á að koma í stutta gönguferð
meðan við biðum eftir að Einar
komi heim?
Þrátt fyrir leiðindaveðrið allan
daginn hafði nú stytt upp og loftið
var hlýtt og mettað af sterkum
ilmi síðsumarnæturinnar og á
himnum voru skýin óðfluga að
leysast upp og grillti i fullt blóð-
rautt tungl.
Við gengum þögul eftir gras-
flötinni og i áttina að bátnum.
Christer vildi alls ekki vita, hvar
eða hvernig lik Tommys hafði
verið. Hann hjálpaði mér að hag-
ræða mér á aftari þóftunni og
enda þótt hann virtist við fyrstu
sýn alltof langur til að geta
rúmast í svona litlum bát voru
hreyfingar hans bæði liprar og
öruggar.
— Ég man eftir því að alveg frá
þvi ég var barn hefur bátur verið
einmitt á þessum stað við Ar-
bakka, sagði hann glaðlega og reri
með nokkrum sterkum áratökum
út á vatnið.
Báturinn rann framhjá Arbökk-
um og Petrenhúsinu og lengra
inn á milli skuggsælla trjánna.
Nóttin var kyrr og lá við manni
fyndust einhverjir galdrar liggja í
mildu loftinu. Ain breikkaði og
virtist svört sem flauel ef ekki
hefði slegið á vatnsflötinn barma
frá tungli.
Okkur til undrunar uppgötv-
uðum við að klukkan var tekin að
nálgast hálftólf og Christer fór
þvi að stefna i áttina að Ár-
bökkum á ný. Straumurinn var
ekki sterkur, en ég fann að hann
varð að leggja meira að sér og við
sögðum ekki margt og þegar við
töluðum eitthvað saman lækk-
uðum við eins og ósjálfrátt
róminn til að vera í samræmi við
þann djúpa frið sem umlukti
okkur.
— Hvað er hægt að róa langt
upp ána, spurði ég þegar við
vorum komin að síðustu sveigj-
unni og nálguðumst Árbakka.
— Ekki nema spottakorn til við-
bótar við það sem við fórum . . .
framhjá Mattsonhúsinu og
kannski framhjá veginum er
liggur á milli hússins þeirra og
heimilis Elisabetar.
Christer sannaði réttmæti orða
sinna með því að róa framhjá
Mattsonhúsinu.
Og allt í einu lagði Christer frá
sér árarnar og við lögðum við
hlustir.
VELVAKAIVIDI
Velvakandi svarar í slma 10-100
kl 1 0.30 — 11 30, frá mánudegi
til föstudags.
0 Of ung
Hér er bréf frá stúlku, sem
gengur ekki sem bezt að tjónka
við kerfið:
„Ég er 19 ára gömul stúlka, sem
er byrjuð „að búa“, sem kannski
er ekki i frásögur færandi. Við
erum ekki trúlofuð, þar sem við
erum skólafólk og eigum bara alls
ekki fyrir hringum, enda eigum
við nóg með að borga fæði og
húsnæði. Minn maður er 21 árs og
er því kominn á lögaldur.
Erindi mitt með þessu bréfi
þykir kannski ekki merkiiegt, en
fyrir mig hefur það mikið að
segja. Við komumst nefnilega
aldrei á ball saman. Það er orðið
svolítið þreytandi að þurfa alltaf
að snúa heim aftur, vegna þess að
ég er of ung, en ég er fædd i
janúar 1956 og verð því ekki tvf-
tug fyrr en eftir 9 mánuði.
Þetta finnst mér stór galli á
kerfinu. Alltaf fer ég samt af stað
í þeirri von að komast inn, en það
er vonlaust.
Þess vegna langar mig til að
spyrja einhvern af okkar háu
herrum: A ég bara að gleyma
hvað það er að skemmta sér þang-
að til ég verð tvítug? Eða á ég
bara að láta manninn flandra um
allt? Kannski ég eigi að fara i
Tónabæ?"
Ekki eiguin við gott með að
ráðleggja í þessu vandamáli, en
það væri kannski hægt að koma
með eina uppástungu. Það er
nefnilega miklu hollara fyrir ung-
ar stúlkur að fara ineð drauma-
prinsana sína í gönguferðir á
sólarströndinni en að eyða tim-
anum við léttúðugar heimsóknir í
syndum spillt öldurhús. Það
finnst kerfinu að ininnsta kosti.
0 Aðeins fyrir
Reykvíkinga?
Guðbjörg Þórhallsdóttir i
Keflavfk skrifar:
„Þessa dagana eru rússneskir
fimleikamenn að sýna listir sinar
í Reykjavík og er ekki örgrannt
um að aðra en Reykvíkinga fýsi
að sjá þessa frábæru listamenn.
Nú hef ég ásaint fleira fólki héð-
an af Suðurnesjum hringt i
íþróttahöllina í Laugardal oftar
en einu sinni, en svarið er það
sama: „Miðar eru ekki teknir
frá.“
Er þá innflutt menning aðeins
fyrir Reykvíkinga? Það er
kannski ekki alveg út i loftið að
þessir kokhraustu ungu menn
fóru af stað með þáttinn „Fiskur
undir steini“ á sinuin tima?
Þegar rokkhljómsveitir koma
til landsins þá eru hins vegar
seldir miðar i bókaverzlunum i
næsta nágrenni Reykjavikur. Sú
menning mun sennilega hæfa
okkur bezt, að mati Reykvikinga.
Veslingarnir, ætlið þið aldrei að
læra neitt i almennum kurteisis-
venjum, eða haldið þið i alvöru,
að þið séuð þeir einu útvöldu?
Svarið þessu, þvi að okkur
langar til að vita það. Þrátt fyrir
gamantón, eruin við ekki að ríf-
ast, en gremst þessi ósvífni.
Guðbjörg Þórhallsdóttir."
Okkur finnst ergelsi bréfrit-
arans ofur skiljanlegt, en ekki er
réttlátt að setja Reykvíkinga
þarna undir einn hatt.
Þetta undirstrikar aðeins þá
skoðun, sem margsinnis hefur
komið fram i þessuin dálkum og
viðar, að hér sé brýn nauðsyn á
því að koma á fót einni allsherjar
miðstöð aðgöngumiðasölu, eins og
tiðkast alls staðar erlendis.
Reykvikingar eiga oft i erfið-
leikum sjálfir með að ná sér i
aðgöngumiða að hinum ýinsu
mannamótum, og stunduin dugar
ekkert nema klækirnir. Þannig
tíðkast það nokkuð, að fólk hér i
Reykjavík biður kunningja sína
úti a landi að hringja í miðasölur
menningarstofnana og fá þannig
frátekna miða, því að sums staðar
eru langlinusamtöl látin ganga
fýrir innanbæjarsímtölum. Eins
er það með kvikmyndahúsin, að
fólk hér í bænum mun tiðka það
allnokkuð að hringja og biðja um
að miðar séu teknir frá, þótt þeir
verði ekki sóttir fyrr en rétt fyrir
sýningu, og bera þvi þá við, að það
búi i Hafnarfirði eða annars
staðar i nágrenni Reykjavikur
þannig að erfitt sé að fara fyrst til
að kaupa iniðana en gera síðan út
annan leiðangur til að sjá inynd
ina.
Auðvitað er þetta ólánsástand
og raunar merkilegt, að einhvei
duglegur maður með reddara
hæfileika skuli ekki hafa koinið
auga á þetta og sett á fót fyrirtæk
til að annast þessa fyrirgreiðslu.
0 Stóru vinningarn-
ir — of stórir
Kona við Hverfisgötu
hringdi og sagðist alveg vera
móti stóru vinningum happdrætt
anna. Miklu nær væri að hafa þa
minni en þá fleiri.
Hún tók sem dæmi, að DAS
væri með hús upp á 15 milljónir
Það kæmi i hlut eins manns. E
þessum vinningi væri á hinn bóg
inn skipt i 15 staði, þannig að ein
milljón kæmi i hlut hvers gæt
það orðið góður styrkur 15 aðil
um. Slikt væri miklu heppilegr
og réttlátara i stað þess að lát
oinn mann sitja að fimmtánfaldr
þeirri upphæð. Hún kvaðst vonas
til þess að þessu yrði breytt, sv
að i framtíðinni fengju fleiri en
nú er að njóta góðs af happdrætt
isvinningi.
Verksmiðju
útsala
Aíafoss
Opid þriójudaga 14~19
fimmtudaga 14-21
á útsölunm:
Flækjulopi
Hespulopi
Fiækjuband
Endaband
Prjónaband
Vefnaðarbútar
Bílatcppabútar
Teppabútar
Teppamottur
Aálafoss hf
MOSFELLSSVEIT
Electrolux
Frystikista
310 Itr.
Electrolux Frystikista TC114
310 litra Frystigeta
21,5 kg á dag. Sjálfvirkur hita-
stillir (Termostat). Öryggisljós.
Ein karfa. Útbúnaður til að fjar-
lægja vatn úr frystihólfinu. Seg-
ullæsing. Fjöður, sem heldur
lokinu uppi.
ARMULA 1A. SlMI B6112. REVKJAVIK
BOSCH
RAFKERFI í BÍUNN
BOSCH
mWiv
BRÆÐURNIR ORMSSON %
LAGMÚLA 9 SÍMI 38820
í
2R0r0imi>IaÍ>iÍ>
'vmiiRciniDnR
f mnRKRfl VORR