Morgunblaðið - 22.08.1976, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. ÁGUST 1976
19
Þetta gerðist líke ....
Uppátœki 1: Fatafella í hátoftunum
Flugmaður einnar aff farþegaþotum brezka flugfélagsins British
Airways á leið frá Frankfurt til London varð nú fyrir helgina að lækka
hitastigið um borð I þotunni, sem var risaþota af Júmbógerð. Ástæðan
var sú að einn farþeganna, — karlmaður, — hafði tekið upp á þvl að
fletta sig klæðum, að þvl er næst varð komizt vegna hita. Maður þessi,
sem kom frá Gilbert og Ellice-eyjum á Kyrrahafi og var um þrltugt,
hafði klætt sig úr öllum fötum strax eftir flugtak á Frankfurtflugvelli,
og þrátt fyrir þessa tilraun flugstjórans til að koma til móts við hann
sat hann alla leiðina til London allsber I sæti slnu. Flugþjónn einn
reyndi velsæmisins vegna að breiða yfir hann teppi, en maðurinn
kastaði þvl jafnharðan frá sér. Er þotan lenti I London, stóðu verðir
laga og velsæmis svo á flugvellinum og tóku á móti þeim bera og
færðu hann I handjárnum á braut. En einn farþeganna sagði: „Þetta
var miklu betra en bíó."
Uppátæki 2: Flughöfn fyrir FFH
Fyrsti flugvöllur jarðar sem ætlaður er eingöngu fyrir fljúgandi diska
eða flúgandi furðuhluti (FFH) hefur nú verið opnaður ekki langt frá
Bordeaux I Frakklandi. Það var tæknistarfsmaður einn á flugvellinum I
Bordeaux sem fékk hugmyndina að flughöfn þessari. Maðurinn, sem
heitir Robert Cotten, segir: „Það er að vlsu ekki oft sem fljúgandi
furðuhlutir lenda, en það stafar einfaldlega af þvl að þeir hafa engan
stað til að lenda á." Hann einsetti sér þvl að leggja fram sinn skerf til
að bæta lendingarskilyrði fyrir FFH á jörðu. þar eð opinber stjórnvöld
hafa þar alveg brugðizt skyldu sinni. Með stuðningi borgarstjórans I
Ares. skammt frá Bordeaux, gerði hann flugvöllinn með lendingarljós
um og vindpokum. Og um slðustu helgi var svo flughöfnin opnuð með
pompi og pragt. Þar vantaði ekkert nema fljúgandi disk til að notfæra
sér hina nýju aðstöðu. En I ræðu borgarstjórans við athöfnina kom
fram að fyrsti FFH sem þarna lendir mun sleppa við að greiða
lendingargjöld.
Uppátœki 3: Að éta reiðhjól
Franski skemmtikrafturinn
Michel Lotito sem hefur getið
sér gott orð fyrir mikla leikni
við að éta alls kyns glerdót og
rakvélarblöð og þvfumllkt.
hefur nú I hyggju að rlfa I sig
heilt reiðhjól. Þessi hnýsilega
máltlð skal hefjast 1. janúar
næstkomandi, en mathákurinn
gerir ekki ráð fyrir að Ijúka
henni fyrr en nokkrum mánuð
um slðar.
Uppátœki 4: Með sönnunargagnið
undir tungunni
Maður nokkur í Jacksonville i Florída var stöðvaður af lögreglunni
nú fyrir helgina er hann ók bifreið sinni að gatnamótum einum þar í
borg. Lögreglan hugðist þó ekki gera annað en kanna ökuskírteini
mannsins. Viðkomandi lögreglumaður segir að maðurinn, James Lee
Hollis, 24 ára að aldri, hafi litið út fyrir að vera með eitthvað undir
tungunni. Þegar hann var beðinn um ökuskírteinið sagði hann ekkert
og neitaði að svara öðrum spurningum. Slðan stökk hann út úr
bifreiðinni og lenti í handalögmálum við tvo lögreglumenn. Eftir
nokkra viðureign var Hollis yfirbugaður og færður á sjúkrahús til að
gangast undir læknismeðferð. Þegar þangað kom bar það við að hann
hóstaði skyndilega og út úr munni hans hrökk lítill poki með
maríhúana Urðu því þær lyktir að James Lee Hollis var ákærður fyrir
stuld, árás, ólögleg fíkniefni og fyrir að veita handtöku viðnám með
ofbeldi.
Uppátœki 5: Afkastamikill hrúðgumi
ÞEGAR Radovan Sreckovic lézt I þorpinu Djurdjevo í Júgóslavíu ekki
alls fyrir löngu taldi konan hans að ekkert yrði auðveldara en að ganga
frá lögfræðilegum formsatriðum varðandi arffinn. En ekki leið á löngu
áður en alls kyns konur tóku að skjóta upp kollinum sem kváðust vera
eiginkonur Sreckovic. Og nú eru það samtals fimm eiginkonur sem
krefjast þess að fá arf eftir hann. Radovan Sreckovic var tíðum á
ferðalagi og dagblaðið Vecemje Novosti f Belgrad hefur skýrt frá því
að hann hafi m.a. kvænzt konu I Djurdjevo og i Belgrad, svo og öðrum
konum I Austurríki og i Frakklandi.
TÆKNIUNDUR
Þegar tísti
1 prestinum
FYRIR nokkrum árum fundu
Bandarfkjamenn upp mikið
þarfaþing, sem eflaust verður
komið um allan heim áður langt
Ifður. Þetta er svokölluð tfsta,
móttökutæki, á stærð við spila-
stokk; bera menn það á sér og
þegar tfstir f tækinu vita þeir, að
þeir eiga að mæta á ákveðnum
stað og geta þá brugðið skjótt við
— eða iátið tfstið sem vind um
eyru þjóta. Tfstur eru nú orðnar
mjög algengar f Bandarfkjunum
og hafa framleiðendur varla við
eftirspurn, enda þótt þeir séu
einir 550.
Skoðanir manna um tfsturnar
eru dálítið skiptar. Einhver
komst svo að orði, að þær „færðu
mönnum sálarró“, hvorki meira
né minna. „Sá, sem ber á sér tfstu
veit, að hægt er að ná til hans ef
þarf, en auk þess veit hann, að
meðan ekkert tfst heyrist þarf
enginn á honum að halda!“ Aftur
á móti kallaði annar tfstuna háls-
ólina sfna og kvað aldrei stundar-
frið fyrir f jandans tfstinu. „Enda
er ég búinn að mölva þó nokkrar
tfstur f bræði minni," sagði hann.
Það er þó alveg efalaust, að
aðdáendur tfstunnar eru miklu
fleiri en hinir.
Margir geta haft gagn af tfstun-
um. Það eru til dæmis læknar,
sölumenn, verkstjórar, blaða-
menn, viðgerðarmenn, lögreglu-
þjónar, flugfreyjur, þjónar og
eiginmenn barnshafandi kvenna.
svo að nokkrir séu nefndir. Og
fleiri mætti telja; m.a. komst upp
um einn innbrotsþjóf, sem bar á
sér tfstu þótt hún dygði ekki f það
sinn. Þá hefur heyrzt, að vændis-
konur séu farnar að nota tfstur.
Flestar tfsturnar gefa frá sér
eintóna hljóð og veit maður þá, að
hann á að koma á ákveðinn stað
undir eins, eða hringja f tiltekið
sfmanúmer. En auðvitað hafa ver-
ið gerðar flóknari tfstur handa
þeim, sem hafa mikið umleikis;
eru sumar tvftóna, annar tónninn
boðar mann t.d. á skrifstofu sfna
en hinn heim. Þá eru til tfstur,
sem kalla mann skipandi röddu
„Hringdu í konuna þfna,“ eða
„Hringdu á skrifstofuna." Enn
aðrar titra hljóðlaust. Þær eru
handa þjónum á veitingahúsum,
sjónvarpsmönnum og heyrnar-
lausum til dæmis.
Algengar tfstur nema köll úr
svo sem 35 km fjarlægð. Er þá
hægt að kalla f menn milli borga.
Það er augljóst, að mikið hagræði
er að tækjum þessum, enda er þvf
spáð, að þrjár milljónir manna
a.m.k. verði búnar að fá sér tfstur
áður en áratugur verður liðinn.
Til skamms tfma keyptu læknar
mest af tfstum, en nú eru menn
úr öllum stéttum farnir að nota
þær. Eg get nefnt prest nokkurn f
Michigan. Hann ber tvær tfstur á
sér. önnur boðar hann til slökkvi-
starfa, en hin til prestþjónustu f
sjúkrahúsi. Hann ber þær
reyndar ekki á sér, þegar hann
flytur messu. Hann hafði þær á
sér við skriftir, en hætti þvf af
slæmri reynslu. Mörgum synda-
selum brá nefnilega illa (þótt
þeir ættu það e.t.v. skilið), þegar
þeir játuðu einhverja stórsyndina
og tfsti f prestinum ...
— WAYNE KING
• ITALSKAR • ÞÝZKAR • SPÆNSKAR
BLLLI
SERFLOKKI
Verð kr.
1.215.000
GOÐIR
GREhBSLUSKILMALAR
BIFREIÐAR l LANOBUNAÐARvELAR
Suðurlandsbraut 14 — Reykjavik — simi 38600