Morgunblaðið - 19.12.1976, Síða 35

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR I9.DESEMBER 1976
35
Umsjón: Rúna Gísladóttir og Þórir S. Guðbergsson.
r

Barna- og
fjölskyldusíða
Morgunblaðsins
Jólagjafir
FLEST er hægt að kaupa í verzlunum, og jólagjafir
eru á okkar dögum orðinn stór útgjaldaliður. Okkur
þykir skemmtilegt að gefa eitthvað, sem við vitum að
viðtakandinn verður ánægður með að fá. Við bíðum oft
til jólanna með kaup á fínu leikföngunum, dýra
íþróttabúninginum eða fallega kjólnum — og notum
það til jólagjafa.
En hefur ekki vöruúrvalið, auglýsingin og hræðslan
við að gefa minna en hinir áhrif á okkur? Setjum við
ekki markið of hátt? Við verðum að taka tillit til
fjárhags okkar og nota skynsemina. Kaupum ekki
gjafir til þess eins að „gefa“ né heldur dýrari muni en
nauðsynlegt er — ef það er gert aðeins til að
sínast ekki síðri en aðrir. Ef við hugsum á þennan veg
er kominn tími til að sleppa gjafasiðunum.
t.jatir ættu eKRi einungis að vera kurteisisleg regla
eða gömul venja. Við kunnum oft betur að meta
nágrannann, sem kemur með nýbakaðar vöfflur annað
veifið en þá, sem senda „fullkomna" blómvendi við
„sérstök" tækifæri.
Að sjálfsögðu er rétt að gefa hvert öðru gjafir, þegar
sú löngun grípur okkur. En gætum þess að viðtakand-
inn finni ekki að hann sé í ,,skuld“ við okkur. Reynum
að velja vel fyrir ,,litla“ upphæð, að svo miklu leyti,
sem það er hægt. Og notum hugmyndaflugið vel — ef
til vill getum við sjálf útbúið góða gjöf, og lagt alúð
við. Gefum gjafir — ekki til að sýnast heldur til að
sýna, að okkur þykir vænt um vini okkar.
Nú geta börnin fengið að hnoða:
3/4 dl mjðlk, 75 g smjör, 185 g sigtaður flórsykur, 250 g
kókosmjöl, 35 g kakó
Sjóðið mjólkina og smjör saman. Takið sfðan pottinn af vélinni og
blandið þurrefnunum f. Hnoðið þar til það er jafnt og búið til litlar
kúlur og veltið þeim f kókósmjöli.
V
Barnið í Betlehem
MIKIL umferð var af
fólki og dýrum um veg-
ina. Alls staðar að kom
fólkið, sumir sátu á
ösnum eða úlföldum,
en flestir voru fót-
gangandi og báru far-
angur sinn á öxlunum
eða á höfðinu, eins og
algengt var í Gyðinga-
landi.
Keisarinn hafði fyr-
irskipað, að allir lands-
menn skyldu koma inn
til borgarinnar, sem
næst þeim var, og láta
skrá nöfn sín. Og í
Betlehem kom fjöldi
manns, svo að þröngt
var á götunum, og allir
kepptust við að finna
sér gististað.
Seint um kvöldið
komu maður og kona
inn til Betlehems. Kon-
an var mjög þreytt, og
þess vegha reyndu þau
strax að fá rúm á
næsta gistihúsi. Mað-
urinn sagðist heita
Jósef og konan hans
María, og svo spurði
hann, hvort þau gætu
fengið gistingu.
— Hér er ekkert
rúm fyrir fleiri ferða-
menn, var svarað.
Jósef og Maria gengu
frá einum staðnum til
annars, en hvergi
fengu þau húsaskjól.
María var orðin upp-
gefin, og hún var líka
kvíðin.
— Ef litla barnið,
sem ég á von á, fæðist
nú í nótt, sagði hún við
Jósef.
Loks hittu þau vin-
gjarnlegan mann, sem
bauð þeim að gista í
fjárhúsinu sinu. Þau
voru glöð og þakklát,
og fóru strax að útbúa
lítinn svefnstað handa
barninu. Maria fæddi
barnið skömmu siðar,
og Jósef kom því fyrir í
notalega fletinu í jöt-
unni.
Þetta gerðist um
nóttina, meðan flestir
sváfu. En nokkru fyrir
utan borgina voru fjár-
hirðar, sem vöktu yfir
kindahjörð sinni. Allt i
einu birti í kringum
þá. Engill frá Guði stóð
hjá þeim, og þeir urðu
mjög hræddir.
En engillinn sagði
við þá:
— Verið ekki hrædd-
ir. Ég flyt ykkur gleði-
fréttir, sem allir menn
eiga að heyra: Yður er
í dag frelsari fæddur í
borg Daviðs, og hann á
að verða konungur
mannanna.
Svo sögðu englarnir
hirðunum, hvar þeir
gætu fundið barnið. í
sama bili sáu hirðarnir
marga engla og þeir
sungu saman:
— Dýrð sé Guði á
himnum
og friður á jörðu
með þeim mönnum,
sem Guð hefur vel-
þóknun á.
Englarnir hurfu aft-
ur, og hirðarnir fóru
til Betlehems. Þar
fundu þeir Jósef og
Mariu og barnið i jöt-
unni. Hirðarnir sögðu
frá þvi, sem þeir höfðu
séð og heyrt, og allir,
sem heyrðu frásögn-
ina, undruðust mjög.
En María geymdi í
hjarta sínu allt það,
sem þeir sögðu um
barnið.
JÓLASVEINAHÚS má
gera úr pappakassa (litl-
um) eða bökuðu köku-
húsi. Við höfum það á
stórri plötu þakinni bóm-
ull. Litla jólasveina má
gera úr pípuhreinsurum
eða garni. Látið suma
vera á skíðum úr tungu-
spöðum eða íspinna-
höldum, sumir renna á ís
(spegilbrot), sumir
renna sér á þotusleða
(dósalok). Grenigreinar
verða að trjám oj^&sa-
ljós má loks leggja inn í
húsið (ekki á bómull) svo
að notaleg birta sjáist í
gluggum.
HÚJ&
e
Barna- og fjöl-
skyldusíða Morg-
unblaðsins óskar
öllum lesendum
sfnum
Gleðilegra
jóla