Morgunblaðið - 09.07.1978, Blaðsíða 44

Morgunblaðið - 09.07.1978, Blaðsíða 44
44 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. JÚLÍ 1978 Vltf> 0) KAWlNl} f JJi VLLLOÍ? ^ígb Hafmoy eða ekki! bað leikur sér enginn með matinn! ^TT% ■ , » Líflegt framtak ORÐ í EYRA Úr Vísna- bókinni Tileinkað nýju kyn- slóðinni í Alþýðuflokknum. Litlu andarungarnir fara á hundasundi kringum ráðvilltar kjósendur. byrjendur svamla ofaná fyrir einskæra tilviljun the green frog heldur sig á grynningum spriklar og krafsar svo gruggið hylur ásjónuna 1. s.g. með blóm í haga og rós í krumlu koma steggirnir vagandi yfir leðjuna nemendur blaka stuttvængjum „ekki get ég stigið við þig f jitterbug lækjarins þó ég fiytji þér atkvæði að næturþeli,“ segir Rósmundur Viktor Norðmark litlu andarungarnir synda misvel reigja höfuðið hanastélprúðir og fara svo í kaf... 7763. BROSTU! Nokkrir hafa viljað koma áframfæri þökkum til þeirra sem sýndu það framtak að fá sirkusinn hingað til lands og fara hér á eftir kaflar úr bréfum um það efni: „Það hefur vægast sagt lífgað upp á tilveruna eftir kosningar og annað umstang nú í vor að fá þennan sirkus hingað til lands og eiga þeir menn sem að því standa þakkir skyldar fyrir það framtak. Að sjálfsögðu hefur ekki staðið á því að menn deildu um þetta fyrirtæki og teldu það jafnvel ekki við hæfi á Islandi, en ég held að annað hafi komið í Ijós. Börn, fullorðnir og gamalt fólk hefur flykkzt á sýningarnar og allir hafa lokið lofsorði á hversu skemmti- legt svona lagað er, enda sjaldgæft hér á landi. Mér fyndist að reyna ætti að gera meira af því að fá hingað sirkusfólk og spyrja mætti hvort ekki væri hægt að fá undanþágu sem leyfði þessum aðilum að koma með dýr hingað til lands. Fyrir allmörgum árum var sirkus með sýningu í Austurbæjarbíói og man ég ekki betur en hann hefði hesta og jafnvel fleiri dýr og vafalítið hafa þau dýr verið innflutt. Ef til vill hafa reglur breytzt síðan þá, en mætti ekki hugsa sér að hægt væri samt sem áður að flytja inn í landið sérstök sirkusdýr á undanþágum? Það fer vel saman að hægt skuli vera að styrkja starf skáta um leið og notið er góðra skemmtiatriða í sirkus og vona ég að skátar hafi eitthvað uppúr þessu tiltæki. Mig langar sérstaklega til að þakka fyrir þá sýningu sem fólk varð aðnjótandi í hádeginu á föstudag þegar tveir menn tóku að leika listir sínar á línu er strengd var milli Hallgrímskirkju og Iðnskól- ans í Reykjavík. Þó gamanið væri Kirsuber í nóvember Framhaldssaga eftir Mariu Lang Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði 9 Persónnr sögunnar. Fimm af yngri kynslóðinni. þar af einn morftingi og annar verður fórnarlamb morðingj- anst Judith Jernfelt Matti Sandor Klemens Klemensson BKO Roiand Noreli Nanna-Kasja Ivarsen og tvær miðaldra fraukar sem eru mikilvæg vitnit Helena Wijk Lisa Billkvist og læknir og yfirlögreglu- þjónn sem hafa ólfkar skoðan- ir á morftmálinut Daniel Severin Leo Berggren ásamt með lögregluforingjan- um sem dregst inn í máliö í nokkur dægur áður en glæpur inn fyrnistt Christer Wijk. við Stokkhólmsháskóla þar vrfin frá fæðingu hafði verið ráð fyrir því gert aft hann tæki vift forystunni á efnaverksmiðju Skoga að föður sínum frá- gengnum. En ástæðan fyrir þvf að hann hafði komið heim til Bergslaga til að vera í nokk- urra daga frfi starfaði þó ekki af umhyggju íyrir verksmiðj- unni. Hann stóð grafkyrr á gang- stéttinni, þéttvaxinn, lágvax- inn maður í leðurjakka og tvfdbuxum. Slétt dökkbrúnt hárið var greitt aftur með skiptingu. augun einkennilega litlaus, munnurinn breiður og hörkusvipurinn þrjózkuiegur. Varla yrfti nokkur til aft telja Bo Roland Norell frfðan, en áreiðanlega kærði hann sig enda kollóttan um þaft. Sjálfs- traust hafði hann aldregi skort og fram til þessa hafði honum tekizt aft eignast allt f þessum heimi, sem hugur hans girntist. Þegar hann lagfti af stað í- áttina aft dyrunum var ekkert hik á hreyfingum hans. Jafn- skjótt og hann sté inn í búðina hóf hann hríð að gömiu kon- unni sem stóft innan vift búðar borðið og svo hranalega að hún horfði hissa á hann. Býr Judith hérna? Ég meina hér í húsinu? — Judith Jernfeldt? sagði fröken Billkvist. í fbúðinni minni? Nei, það geturftu bókað, hún býr ekki þar. — En þú lelgðir fbúðina þína. Hverjum leigðir þú hana? — Ég lánaði fhúftina mfna, sagfti hún kuldalega. — Ég sé satt að segja ekki hvað það kemur þér við. Þó svo aft tveir sælgætissjúk- ir viðskiptavinir reyndu að ryðjast framhjá honum og inn f búðina færði hann sig ekki um set. Ekki fyrr en Helena Wijk lagði allt í einu frá sér kaffibollann þar sem hún hafði setið í litla herberginu og tók hann undir arminn. — Komdu sagði hún. — Komdu með mér framfyrir, þá skal ég útskýra allt fyrir þér. — Hvað sagftir þú við hann? spurði Lisa. - Var hann með einhverjar tiktúrur? Helena hristi flauelshattinn. — Hann leggur ekki í það, vegna þess að ég kem reglulega á heimili hans og spila vift foreldra hans. Og Rögnvaldur Norell er ekkert lamb að leika við ef í hann fýkur. Það var heldur ekki mikið að segja. Nei, hugsaði hún með sér. Reiði ungi maðurinn hafði vitað þetta fullvel þegar hann kom inn í húsift. Hann vissi að auk verzlan- anna fimm á neðri hæðinni voru einnig níu íbúftir í húsinu. Meðal annars höfðu sölustjór inn Ivar Ivarssen og kona hans rúmgóða íbúð á fyrstu hæð sem sneri út að götunni, og í næstu dyrum bjó Lisa Billkvist í minni íbúð og vissi hennar út að garðinum. Og gamli bekkj- arfélagi Bo Rolands, Klemens Klemensson, bjó á efri hæðinni í eins herbergis íbúft og var þaft ekki svo stór vistarvera að þar væri hægt aft hýsa marga gesti. En Klemens hafði samt verið

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.