Morgunblaðið - 28.09.1978, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. SEPTEMBER 1978
vUP
MORÖJKc,
IÍAFFíNU '
. ' 2______________
<T J
^__N
Það Pf ekki skemmtilegt að búa
í svona birgðavarðaríbúð.
Flýttu þér inn úr rigningunni
vina mín og farðu úr fötunum.
Mormónar og
kenning þeirra
BRIDGE
Umsjón: PM Bergsson
Útsöluaði hefur verið áberandi
hér í Reykjavík undanfarið og
sjálfsagt hafa margir gleymt
þeirri staðreynd. að ódýr innkaup
eru oft dýr innkaup. Þeir sem
falla fyrir freistingum í verzlun-
um eru sjálfsagt einhig veikir
fyrir þeim við spilaborðið.
Norður gaf, allir á hættu.
Norður
S. 3
H. Á98652
T. ÁD73
L. Á4
Vestur
S. 10965
H. D4
T. K82
L. K876
Austur
S. G84
H. G103
T. G95
L. DG92
Suður
S. ÁKD72
H. K7
T. 1064
L. 1053.
Án þess, að andstæðingarnir
skiptu ’sér af sögnum varð norður
sagnhafi í sex hjörtum og austur
spilaði út laufdrottningu.
Það leit ekki út fyrir, að norður
hefði mikla möguleika til að vinna
sjnl þetta. En hann gafst ekki upp.
Útspilið tók hann á hendinni með
ásnum og tók á ás, kóng og
drottningu í spaða en af hendinni
lét hann lauf og tígul. Síðan spilaði
hann fjórða spaðanum frá
borðinu. Tían kom frá vestri og án
hiks trompaði norður með tvistin-
um. Austur var fljótur til, yfir-
trompaði með þristi og spilaði
laufi. Norður trompaði og tók á
hjartaás og kóng en þegar báðir
fylgdu var komin von til vinnings.
í síðasta spaðann lét norður tígul
af hendinni og þegar tígulsvíning-
in tókst var slemman í höfn.
Bilið milli vinnings og taps í
spilinu var mjótt. Hefði austur
ekki fallið fyrir freistingunni, að
fá trompslag á þristinn, var
útilokað að vinna spiliö. Fengi
norður á tvistinn var ekkert að
gera en taka á ás og kóng í hjarta
eftir sem áður. Þá gæti austur
trompað síðasta spaðann spilað
laufi og norður þyrfti að spila
tíglunum frá hendinni. Og vestur
fengi sigurslag varnarinnar á
tígulkónginn.
COSPER
777X
COSPER
og svo vantar bara andlitsmynd!
Meðlimur í Kirkju Jesú Krists
af síðari daga heilögum hefur
ritað eftirfarandi:
„I margra augum hefur mor-
mónatrúin táknað aðeins eitt:
fjölkvæni. Um það hafa verið
sagðar svæsnar sögur í öllum
heimshlutum. Slíkar sögur voru
mjög vinsælar um eitt skeið, en
slík skrif hafa að kalla horfið með
öllu þegar menn hafa fræðst um
staðreyndirnar.
Sannleikur málsins er þessi: Því
er haldið fram að mormónatrúin
sé endurreisn verka Guðs á öllum
tímum fagnaðarboðskaparins.
Gamla testamentið kennir að
öldungarnir — þeir menn sem Guð
hafði velþóknum á fyrr á tímum —
hafi átt fleiri en eina konu með
guðlegu samþykki. Við þróun
kirkjunnar á nítjándu öld var það
opinberað leiðtoga hennar að
slíkir hjúskaparhættir skyldu
teknir upp á ný.
Boðun þessarar kenningar var
mikið áfall. Skömmu eftir að
Brigham Young frétti um þessa
kenningu sá hann líkfylgd fara um
götu og á hann þá að hafa sagt, að
heldur vildi hann láta grafa sig í
stað þess, sem í kistunni var, en að
þurfa að gangast inn á þessa
kenningu. En þrátt fyrir þetta
samþykktu leiðtogar kirkjunnar
hana sem boðorð Guðs. Það var þó
ekki auðvelt. Þeim einum sem voru
staðfastir og höfðu fært sönnur á
að þeir væru færir um að sjá fleiri
en einni fjölskyldu farborða var
heimilað fjölkvæni. Það gerðist
aldrei að meira en 3% fjölskyldna
innan kirkjunnar iðkuðu fjöl-
kvæni. Sá háttur var talinn
trúarlegs eðlis einvörðungu. Síðla
á níunda tug síðustu aldar sam-
þykkti Bandaríkjaþing ýmis lög
sem bönnuðu þennan sið og þegar
hæstiréttur kvað upp þann úr-
skurð að lögin brytu ekki í bága
við stjórnarskrána tilkynnti kirkj-
an að hún væri fús til að beygja sig
í þessu efni. Hún hefði ekki verið
sjálfri sér samkvæm ella því að ein
undirstöðukenning hennar er
nauðsyn þess að menn hlýði
landslögum. Þetta gerðist 1890.
Síðan hafa embættismenn kirkj-
unnar ekki framkvæmt slíkar
vígslur og þeir einstaklingar sem
stofnað hafa til þess háttar
hjúskapar hafa verið settir út af
sakramentinu. En vegna þess að
röngum upplýsingum hefur verið
dreift af kappi hafa margar
hlægilegar firrur um þetta atriði
reynst furðu lífseigar. Þær hafa
villt mönnum sýn að því er snertir
hina raunverulegu hjúskapar-
kenningu Síðari daga heilagra.
I guðfræði mormóna er hjóna-
bandið heilagur samningur sem
gerður er að guðlegum fyrirmæl-
um. Samkvæmt valdi prestsdæm-
isins eru karl og kona ekki aðeins
gefin saman í þessu lífi sem lögleg
hjón heldur og um alla eilífð. Þær
hjónavígslur fara aðeins fram í
helgum musterum en þau eru
einungis 17 talsins í notkun hjá
kirkjunni nú og ekki framkvæmd-
ar nema af sárafáum mönnum sem
hlotið hafa umboð til þess. Biskup-
Kirsuber í nóvember
Framhaldssaga eftir Mariu Lang
Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði
77
skýrði frá því. að það verkefni
sem honum var falið hefði ekki
borið neinn árangur. gafst
('hrister upp og sendi hina
þreyttu samkundu heim til sín.
En hann lét ekki hjá liða að
segja við þau nokkur aðviirun-
arorð.
— Þið skuluð engum
treysta. Látiö það ógert að
drekka annað en vatn úr
krana. Erk. þú fylgir Niinnu
Kiisju heim.
— Vatn. sagði frú Ivarsen í
sjiiunda himnni. — Það er ég
viss um. að ég stend við
kranann f alla nótt og svelgi í
mig í Iftratali.
Meira að segja Norell for-
stjóri leit út fyrir að vera ekki
fráhitinn vatnssopa eftir þess-
ar erfiðu stundir á heimili
K lemenssonar veitingastjóra.
I eldhúsinu smurði llelena
Wijk hrauð og tók fram iilkrús-
ir þó að áliðið væri orðið.
— Ileyrðu sagði hún. þú
hefur ta*lt mig til að taka þátt í
óliiglegu athæfi. í íhúð Judith-
ar?
— Það var ekki meiningin
að Berggren blandaði þér í
málið.
— Ég hleypti honum inn í
fhúðina. Samkva'mt skipun frá
þér. Og þá fannst mér cins
gott. að ég hjáipaði honum við
þessa húsrannsókn eins og
hann kallaói þetta atha fi sitt.
En ég veit honum fiiður þfnum
mundi stórlega mislfka þessar
aðfarir.
Ilún var hvítha'rð og ósköp
miigur Og veikluleg og hann
iðraðist þess að hafa lagt þetta
á hana.
— Þú verður að fyrirgefa
mér. Þú a'ttir reyndar að vera
komin í rúmið fyrir liingu.
— Við fundum ekki eitrið,
sagði hún.
— Nei. sagði hann daufloga.
— Hvar sem það er þá heíur
sjálfsagt verið reynt að finna
því góðan felustað. Skárra væri
Ifka annað.
Þegar frú Wijk hafði einnig
hellt kaffi í bolla hjá þeim
spurði hún>
— Ilvenær rennur tfminn
út? Er það á þeim sólarhring
sem nú er að byrja? Klukkan
átta í kviild eða hvenær...?
— Sá tími sem líða skal unz
gla'purinn fyrnist á að reikna
frá og með deginum eftir að
morðið var framið. Morðdagur
inn sjálfur telst ekki með.
— Það þýðir sem sagt að
morð sem er framið hinn fi.
nóvember 1950. fyrnist 7. nóv-
ember í ár.
— Já. sagði Christor og
andvarpaði. — Morðingjann er
unnt að handtaka og leiða fyrir
rétt fram til miðna-ttis þess
dags sem nú er hafinn. En ekki
longur.
— Þá eru aðcins tuttugu og
þrír klukkutfmar til stefnu.
sagði Ilelena Wijk. — ()g ef
hann sleppur fyrir horn, hvað
þá?
— Þá er málið úr sögunni.
Því að það er nauðsynlegt að
tilræðismaðurinn sé handtek-
inn eða ákæra borin fram á
hendur honum fyrir dómstóli
áður en málið fyrnist.
— Og ef viðkomandi persóna
va-ri ekki að staðnum. va'ri þá
hu'gt að bera fram kæru?
— Nei, það er ekki gerlegt.
En...
— En hvað...?
— Sú persóna sem við tölum
um mun sjálfsagt ekki rcyna að
fara í felur. sagði lögreglufor-
inginn rólega og með furðu-
mikilli sannfæringu í rómnum.'
Það bar lítið til tfðinda fram
eftir fimmtudeginum. Nóvem-
berveðrið var milt, grátt og
rakt og vísarnir á kirkjuklukk-
unni tifuðu miskunnarlaust
áfram og Ilelena Eijk var orðin
ákaflega óstyrk vegna þess að
ekkert gerðist.
Ilún hringdi með jöfnu milli-
bili til Stokkhólms en Camilla
svaraði ekki og Christer sem
gekk fram og aftur um húsið