Morgunblaðið - 02.11.1978, Blaðsíða 24

Morgunblaðið - 02.11.1978, Blaðsíða 24
24 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. NÓVEMBER 1978 MORG UNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. NÓVEMBER 1978 25 Útgefandi Framkvæmdastjóri Ritstjórar Ritstjórnarfulltrúi Fréttastjóri Auglýsingastjóri Ritstjórn og afgreiðsla Auglýsingar hf. Árvakur, Reykjavík. Haraldur Sveinsson. Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson. Þorbjörn Guðmundsson. Björn Jóhannsson. Baldvin Jónsson Aðalstrætí 6, sími 10100. Aðalstræti 6, sími 22480. Áskriftargjald 2200.00 kr. ð mánuði innanlands. I lausasölu 110 kr. eíntakiö. Hækkun fjár- lagafrumvarps- ins mun meiri en verðbólgunnar Fjárlagafrumvarpið hefur fengið allmisjafna dóma hjá þeim þingmönnum, sem eiga að heita helztu stuðningsmenn ríkis- stjórnarinnar. Þannig talar Lúðvík Jósepsson, guðfaðir hennar, um það í Þjóðviljanum í gær, að það beri þess merki að hafa að mestu verið samið af fjármálaráðherra og starfsliði hans. Sighvatur Björgvinsson telur, að í frumvarpinu séu veigamikil atriði, sem stjórnarflokkarnir séu ekki á einu máli um. í meðförum þingsins verði að leggja áherzlu á, að ríkisfjármálin dragi úr verðbólgu í stað þess að vera verðbólguhvetjandi. I þessum ummælum formanna þingflokka Alþýðubandalags og Alþýðuflokks felst mjög hörð gagnrýni á Tómas Árnason fjármálaráð- herra og stefnu hans. Erfitt er að gera sér grein fyrir, hver eftirleikurinn verður, hvort stjórnarsamstarfinu verði haldið áfram til málamynda eða hvort upp úr því slitnar og má í því sambandi einkum minna á ummæli utanríkisráðherra fyrir skömmu, þar sem hann taldi, að framhald stjórnarsamstarfsins ylti á því, hvernig fjárlögum og endurskoðun vísitölunnar reiddi af. Þó eru ýmsir sem benda á, að hæpið sé að taka yfirlýsingar forystumanna Alþýðuflokks og Alþýðubandalags allt of hátíðlega og minna í því sambandi einkum á, hversu auðveldlega þeim tókst að sporðrenna loforðinu um samningana í gildi, svo dæmi sé tekið. En fjárlagafrumvarpið er komið fram og það er óhjákvæmilegt að draga af því ályktanir, einkum þar sem fyrir liggur, að það er borið fram í nafni ríkisstjórnarinnar allrar, eins og fram kom á blaðamannafundi fjármálaráðherra. Eitt megineinkenni fjárlagafrumvarpsins er það, að nú á að nýju að auka hlutdeild beinna skatta í tekjuöflun ríkissjóðs. Alþýðuflokkurinn er að vísu með fyrirvara í þeim efnum, en hætt er við að gifta hinna ungu og óreyndu þingmanna hans endist ekki til að fylgja þeim sjónarmiðum eftir, enda liggur fyrir yfirlýsing frá Lúðvík Jósepssyni um hið gagnstæða og fjármálaráðherra hefur margsinnis tekið fram, að ríkisstjórninni sé nauðugur einn kostúr að auka tekjuöflun með beinum sköttum, þar sem þeirra gætir ekki í vísitölunni gagnstætt því sem er um óbeina skatta. Á þessu stigi er ógerningur að gera sér grein fyrir hversu mikið beinir skattar eins og tekju- og eignarskattur muni hækka, en þó er augljóst, að þar er um verulegar fjárhæðir að tefla. Þó á eftir að taka það inn í dæmið, að krafa er uppi um það frá Alþýðubandalaginu að auka fjárveitingar til verklegra framkvæmda verulega, sem ekki verður gert án enn frekari skattlagningar samkvæmt yfirlýsingu fjármálaráðherra. Auk þess er um vanáætlanir að ræða, sem nema milljörðum króna. Þegar það er haft í huga, hversu megn andstaða er meðal almennings við frekari hækkun beinna skatta, gefur það auga leið, á hversu völtum fótum stefna stjórnarinnar í ríkisfjármálum stendur, að svo miklu leyti sem hægt er að tala um stefnumótun af hennar hálfu. Þar við bætist, að á síðustu árum hefur launþegahreyfingin sem slík lýst andstöðu sinni við álögur í formi beinna skatta og viljað draga þar verulega úr, en að nafninu til á það að heita snar þáttur í störfum ríkisstjórnarinnar að hafa samstarf og samráð við launþegahreyfinguna. Niðurstöðutölur fjárlagafrumvarpsins hækka um ríflega 65% frá síðasta fjárlagafrumvarpi eða meira en svarar verðbólgunni í landinu, en vöxtur hennar mun verða milli 40 og 50% á þessu ári. Af þessu má ljóst vera, að hér er um verðþenslufrumvarp að ræða, og þá því fremur sem hækkunin rennur að verulegu leyti-til rekstrarútgjalda, en ekki til fjárfestingar eða endurgreiðslu lána. Lúðvík Jósepsson talar að vísu um, að í meðförum Alþingis verði dregið úr beinum rekstrarkostnaði sem svarar einum milljarði króna. Það segir lítið, þegar fjárlögin eru komin yfir 200 milljarða, enda gerir hann samtímis kröfur um enn frekari útgjöld ríkissjóðs og er þar um miklu hærri fjárhæðir að tefla. Augljóst er af ummælum ýmissa stjórnarþingmanna, að fjárlaga- frumvarpið á eftir að taka miklum breytingum í þinginu. Flestar munu þær verða á sömu sveifina eða til hækkunar. Á hinri bóginn liggur ekki fyrir, hvernig tekna verður aflað á móti, en miðað við þau ummæli, sem fallið hafa, má reikna með, að bilið verði brúað með beinum sköttum í einu eða öðru formi. Hvernig þeirri skattlagningu verður hagað nákvæmlega er ómögulegt að segja á þessari stundu. Sérstök þingmannanefnd stjórnarflokkanna vinnur að því að ráða þá gátu. Eins og efnahagsástandið er í landinu verkar það að sjálfsögðu eins og að hella olíu á eld að setja fjárlög eins og nú er stefnt að. Og það versta í því sambandi er, að fjármálaráðherra gerir sér það ljóst. Og hann hefur vissulega fullan vilja til að standa öðru vísi að málúm, en skortir til þess úrræði og stuðning. Eða kannski væri betra að orða það svo, að til þess skorti hann pólitískt þrek. Guðrún Helgadóttir um Sjöfn Sigurbjörnsdóttur: „ Verður að gera upp hug sinn um Igðrœðisleg vinnubrögð og rifja upp samstarfssamninginnf, Fulltrúar borgarstjómarmeirihlutans í stjóm Kjarvalsstaða deila hart Borgarfulltrúarnir Sjöfn Sigurbjörnsdóttir og Guðrún Helgadóttir, full- trúar Alþýðuflokksins og Alþýðubandalagsins í stjórn Kjarvalsstaða, eru á algjörlega öndverðum meiði um afstöðu stjórnar- innar til deilu þeirrar við Félag ísl. myndlistar- manna sem upp er risin, og í viðtali í Þjóðviljanum í gær veitist Guðrún að Sjöfn fyrir formennsku hennar í stjórninni og segir að vinnubrögð henn- ar séu með þeim endemum að lengi þurfi að leita að öðru eins. Sjöfn og fulltrúi minnihlutans, Davíð Odds- son, hafa bæði lagst gegn því að listamenn fengju atkvæðisrétt um listræna starfsemi hússins. Sjöfn Sigurbjörnsdóttir sagði í samtali við Mbl. í gær, að hún myndi svara ýmsum ádeiluatriðum í grein Guðrúnar og skýra frá ýmsu öðru varðandi sam- skipti þeirra undanfarið í sérstakri greinargerð. • Vinnubrögö með endemum Guðrún Helgadóttir segir í Guðrún Helgadóttir viðtalinu í Þjóðviljanum, að á síðasta fundi stjórnarinnar hafi verið lögð fram reglugerð en hún hafi verið mjög lengi í smíðum — fyrst vegna langs sumarleyfis formanns og strjálla funda en síðan vegna ágreinings um reglu- gerðina sjálfa. Þá segir að fundur hafi verið haldinn sl. föstudag og þá átt að liggja fundargerð fyrir næsta borgarráðsfundi en formað- ur hafi skipað forstöðumanni, Alfreð Guðmundssyni, að halda fundargerðinni hjá sér þar til eftir borgarráðsfundinn. Guðrún segir, að þetta hafi formaður gert án leyfis meðstjórnarmanna. Borgar- stjóri hafi síðan hringt daginn sem halda átti borgarráðsfundinn en fengið þau svör, að fundargerðin þarfnaðist leiðréttingar. „Þessi vinnubrögð eru með þeim endem- Alfreð Guðmundsson um að lengi þarf að leita að öðru eins,“ segir Guðrún. Guðrún kvaðst einnig hafa beðið forstöðumanninn í fyrradag að koma tafarlaust með fundargerð- ina, en hann hafi neitað því þar sem hann væri að bíða eftir formanni og síðan horfið úr húsinu tveimur mínútum síðar. „Eg kann engin orð yfir slíka embættismenn," segir Guðrún ennfremur. t „Látum ekki troðaáokkur" í niðurlaginu segir Guðrún: „Þrátt fyrir yfirburðastyrk Al- þýðubandalagsins í borgarstjórn var nefndum og ráðum skipt bróðurlega milli allra flokkanna þriggja. Við í Alþýðubandalaginu viljum vinna með hinum flokkun- Sjöfn Sigurbjörnsdóttir um að velferð þessarar borgar, en við látum ekki troða á okkur og stefnu okkar með þeim aðferðum, sem hér er lýst. Þetta samstarf hefur gengið furðu vel, en formað- ur stjórnar Kjarvalsstaða verður að gera upp hug sinn um lýðræðis- leg vinnubrögð og rifja upp samstarfssamning flokkanna þriggja áður en lengra er haldið." Áður hefur hún látið þau orð falla, að henni sé ljóst að óvinn- andi hafi verið í þessu húsi fyrir fyrrverandi listráðunaut hússins, Aðalstein Ingólfsson, vegna þeirra annarlegu vinnubragða sem þarna þrífist. Henni hafi þótt stóryrði hans nokkur þegar hann kallaði saman blaðamannafund í haust en nú efist hún um að nokkuð hafi verið þar ofsagt. Guðrún skrifaði þá undir grein- argerð stjórnar Kjarvalsstaða þar sem ásökunum listfræðingsins var andmælt en þar harmaði hún að listfræðingurinn „kjósi að kveðja staðinn með þeim hætti sem hann gerir, er hann kemur á framfæri við fjölmiðla ósönnum lýsingum á samskiptum sínum við hússtjórn ásamt órökstuddum gífuryrðum og ósannindum um nýkjörinn for- mann hússtjórnar og starfsmenn Kjarvalsstaða“. Aðalsteinn hélt því fram, að enda þótt hann hafi verið búinn að segja starfi sínu lausu, þá hafi ný borgarstjórn vakið vonir hans um meiri skilning á þörfum hússins og hann sinnt starfinu áfram fyrir tilmæli Guðrúnar og Þorbjörns Brodda- sonar en Guðrún neitar því í yfirlýsingu um þetta leyti að hún hafi ráðið hann til starfa. t Sjöfn boðar greinargerð Sjöfn Sigurbjörnsdóttir hefur kosið að svara ásökunum Guðrún- ar Helgadóttur í rökstuddri greinargerð, eins og áður greinir, en hún hefur látið þau orð falla um Kjarvalsstaðadeiluna, að hún sé furðu lostin yfir ákvörðun Félags ísl. myndlistarmanna að setja húsið í sýningabann, þar eð samningum við listamenn hafi ekki verið lokið og að hennar dómi séu þetta gerræðisleg vinnubrögð og FIM lítt til sóma. I samtali við Mbl. sagði Sjöfn, að greinargerðar hennar mætti vænta í dag. Mbl. tókst ekki að ná tali af forstöðu- manni Kjarvalsstaða, Alfreð Guðmundssyni, til að fá viðbrögð hans í þessu máli. Stefnt að fjölgun nem- enda í bekk jardeildum — og breytingum á vöktum löggæzlu- manna og starfsfólks spítalanna „ÞAÐ hefur ekki verið ákveðið, hvernig þetta verður í framkvæmdinni, en meiningin er að ná fram þessum sparnaði með breytingum á vaktafyrir- komulagi löggæzlumanna og starfsfólks ríkisspítala og í skólunum með því að fjölga nemendum f bekkjardeildum,“ sagði Brynjólfur Sigurðsson hag- sýslustjóri er Mbl. spurði hann í gær, hvernig ætti að ná fram 545 milljón króna sparnaði á næsta ári á þessum sviðum eins og boðað er í fjárlagafrum- varpinu. Brynjólfur sagði, að hvað skól- ana snerti, þá væri meiningin að hefja framkvæmdina þar strax og Skuttogaraútgerð hætt frá Þórshöfn Á ÞÓRSHÖFN á Langanesi húa um 500 manns og flestir þeirra eru að meira eða minna leyti háðir sjávarútvegi og fiskveiðum. Nú er svo komið á bórshöfn að skuldir vegna skuttogarans Fonts eru svo risavaxnar að þær eru algjörlega ofvaxnar Þórshafnarhúum. Nýlegt tilboð í togarann hljóðaði upp á 220 milljónir. en það hrekkur skammt til að greiða skuldir, scm hvíla á skipinu, en bókfært verð Fontsins með öllum skuldum er um 900 milljónir króna. Hraðfrystistöðin á Þórshöfn er í — Um síðustu áramót fór skipið ábyrgð fyrir um 200 milljónir í mikla viðgerð, en einnig voru vegna skipsins og Þórshafnar- hreppur er í ábyrgð fyrir um 30 milljónir króna, en öll fjárhags- velta hreppsfélagsins er um 40 milljónir króna. Á þessum tölum sést hve vandamálið er hrikalegt og til að grennslast nánar fyrir um þetta mál bað Morgunblaðið Ola Þorsteinsson að gera grein fyrir því, en hann er formaður stjórnar Hraðfrystistöðvarinnar og á sæti í hreppsnefnd á Þórshöfn. — Fonturinn var keyptur hing- að af Suðurnesjum áriö 1976 og var það í rauninni þvert á móti vilja okkar Þórshafnarbúa, segir Óli. — Forsagan að þessu máli er sú, að við vorum búnir að gera samning við Norðmenn um nýjan norskan togara. Það var á þeim tíma, sem1 ríkisstjórnin stöðvaði innflutning á togurum og við vorum neyddir til að taka þetta skip. Stjórnvöld sögðu „annað- hvort takið þið þetta skip eða þið fáið ekki togara“ og það skipti engu máli þó við vildum ekki skipið. Saga þessa skips hér á Þórshöfn hefur verið sorgarsaga frá upphafi til enda og er nú á góðri leið með að ríða byggðarlag- inu að fullu. Til að bjarga því sem bjargað verður verða stjórnvöld að grípa inn í og við teljum okkur eiga hönk upp í bakið á þeim vegna þess hvernig þetta mál var í upphafi. gerðar á því lagfæringar og endurbætur. Þessi klössun kostaði töluvert á annað hundrað milljón- ir og menn héldu að nú loksins fengju þeir gott skip. Svo varð þó ekki og áframhald varð á þessum smávegis gaf sig og leita þurfti hafnar á ný. — Svo auðvitað kom að því að við vildum losna við skipið og vorum í rauninni búnir að fá kaupanda, norska aðila í Flekke- fjord, sem er að smíða nýjan Júlíus Geirmundsson og ætla að ÓIi Þorsteinsson, hreppsnefndarmaður á Þórshöfn. F Atvinnuleysi blasir við ef hraðfrystistöðin lokar eilífu frátöfum og bilunum, sem verið höfðu. Að vísu ékki eins alvarlegar bilanir og áður, en sífelldar smábilanir, sem gerðu það að verkum að skipið var oft rétt komið á miðin þegar eitthvað taka þann gamla upp í. Við ætluðum að reyna að fá skipti, láta þá hafa Fontinn og fá Júlíus í staðinn, en það hefði væntanlega orðið í desember. Við fórum suður til Reykjavíkur gagngert til að ræöa við Norðmanninn um mánaðamótin september—októ- ber. Hann gerði okkur fast tilboð, 220 milljónir krónur, sem okkur finnst ekki annað en brotajárns- verð. Skuttogarinn Fontur ÞH 255, cn útgerð hans er að sliga Þórshafnarbúa. — Við höfnuðum þessu boði þó ekki alveg, því málið var að verulegu leyti í höndum stjórn- valda. Vandamálið var orðið svo risavaxið að byggðarlagið réð ekki eitt við það. Bókfært verð Fontsins með öllum skuldum er um 900 milljónir og ef selja á skipið á 220 milljónir, þá eru þarna tæplega 700 milljónir í beinar skuldir. Við héldum almennan fund hér á Þórshöfn fyrir um þremur vikum til að kanna hug fólksins til þessara mála og þá stóðu flestir með okkur og vildu selja Fontinn á 220 milljónir og kaupa Július Geirmundsson á 720 milljónir með aðstoð stjórnvalda. — Nú hefur hugmyndinni um þessi skipti verið hafnað bæði vegna þess lága verðs, sem við áttum að fá fyrir skipið, og vegna þess að okkur langar ekki í aðra kollsteypu með skuttogara. Hér eru mjög skiptar skoðanir um það hvort rétt sé að reyna skuttogara^ útgerð héðan og ég held persónu- lga að hún sé hæpin. Aðallega vegna þess að heimamenn fást ekki til að fara á skipið. Aðkomu- menn hafa nær eingöngu mannað skipið og það hefur haft í för með sér kostnað og frátafir. Þessa erfiðleika hafa bæði Raufarhafn- arbúar og Vopnfirðingar yfirstigið og ef við hefðum fengið nýjan togara um leið og Vopnfirðingar værum við ofan á núna, það er ég viss um. Fari útgerðar- félagið á hausinn, fer hraðfrysti- stöðin með — Mér skilst að ríkisstjórnin hafi haft þetta mál til umfjöllunar á fundi á þriðjudag og þar hafi verið samþykkt að hætta skuttog- araútgerð frá Þórshöfn en stuðla fremur að smábátaútgerð og að því að skuttogarar annars staðar frá komi hingað með afla sinn þá fjóra mánuði á ári, sem mest hráefnissvelti er hér. Það verður að segjast eins og er að okkur virðast stjórnvöld hafa farið sér hægt og verið treg í þessu máli. — Skuldir okkar eru mestar gagnvart Fiskveiðasjóði, en svo eru ýmsar aðrar skuldir, sem Hraðfrystihúsið stendur í ábyrgð fyrir. Ef útgerðarfélagið verður sett á hausinn þýðir það að hraðfrystistöðin fer með, því hún er í ábyrgð fyrir um 200 milljónum króna. Þórshafnarhreppur er með ábyrgðir upp á 30 milljónir og sem dæmi til að sýna hversu slæmt ástandið er má geta þess að öll fjárhagsvelta hreppsins er um 40 milljónir króna á ári. Hér fer allt í kalda kol ef við eigum ein að borga brúsann. — Við eigum hérna verðmæti, sem við höfum alltaf verið að benda á, það er síldarverksmiðjan. Við viljum að ríkið kaupi þá verksmiðju og það fjármagn, sem út úr því kæmi, yrði notað til að verja hraðfrystistöðina og hrepp- inn mesta skellinum. Þetta mál er allt komið í svo harðan hnút að við erum hreinlega alveg að gefast upp. Hraðfrystistöðin er ekki lengur rekstrarhæf með þessum feiknarlegu skuldum af togaranum og við getum varla greitt vinnu- laun lengur því enga fyrirgreiðslu er að fá. Ef til kemur að við verðum að loka stöðinni, sem virðist blasa við, verða 40 manns strax atvinnulausir, en ætli það verði ekki um 150 manns í þessum 500 manna hreppi, sem misstu atvinnuna af stöðinni yrði lokað. — Byggðarlagið er allt saman í húfi út af þessu, út af Fontinum, hann er sökudólgurinn í þessu öllu saman. Hann á að fara í kvöld til Akureyrar þar sem honum verður lagt þar til einhver kaupir hann eða Fiskveiðasjóður hirðir hann, sagði Oli Þorsteinsson á Þórshöfn að lokum. - áij hægt er, en þar sem skólarnir byrja á haustin eru útgjöld þeirra þá þegar bundin til vors. Brynjólf- ur sagði að varðandi þetta mál væri rétt farið að ympra á því við aðila í menntamálaráðuneytinu, þannig að engan veginn væri hægt að segja til um framkvæmdina. Það sama sagði Brynjólfur að ætti við um breytingar á vaktafyrir- komulagi löggæzlumanna og spítalastarfsfólks. í fjárlagafrumvarpinu segir: „Með sérstökum aðgerðum verður leitast við að lækka yfirvinnu og álagsgreiðslu á ríkisspítölum um 270 m.kr. og hjá löggæzlunni um 125 m.kr. Þá er stefnt að lækkun launagjalda í grunnskólum um 150 m.kr. með því að skerða reglu- gerðarheimildir um hámarks- fjölda kennslustunda á nemanda á viku. Samtals nemur lækkun þessi. því 545 m.kr.“ U tanríkisr áð- herra fyrirski]> ar rannsókn á Fríhöfninni Utanríkisráðherra hcfur gefið lögreglustjóranum á Keflavíkur flugvelli fyrirmæli um að láta fara fram lögrcglurannsókn vegna ítrekaðra fullyrðinga í fjölmiðlum þess efnis að rýrnun á vörubirgðum í Fríhöfninni hafi að einhverju leyti verið falin með hærra útsöluverði á einstökum vörutegundum en verðskrá kvað á um. Páll Ásgeir Tryggvason sagði í samtali við Morgunblaðið í gær- kvöldi, að ástæða þessarar rann- sóknar væri eingöngu sú, að ráðuneytið vildi hreinsa sig og starfsmenn Fríhafnarinna'r af þessum áburði, eða þá að hann yrði staðfestur. Nauðsynlegt væri að fá þetta mál á hreint, þannig að saklausir aðilar lægju ekki undir áburði. Páll Ásgeir sagði jafn- framt, að engar nýjar upplýsingar hefðu komið fram í málinu er gæfu tilefni til rannsóknar. Nauðsynlegt væri hins vegar, hafi eitthvert misferli átt sér stað í Fríhöfninni áður en nýafstaðnar skipulags- breytingar áttu sér stað, að komast að hinu sanna í málinu. Itrekaði Páll að enn sem komið væri hefði ekkert komið fram sem benti til misferlis. Borgarfulltr. Sjálfstæðisflokksins: Aldraðir og öryrkjar með fasteignaafslátt losni við aukaskattinn BORGARFULLTRÚAR Sjálfstæðis- flokksins í Reykjavík hafa lagt fram eftirfarandi tillögu, sem kemur til umræðu á fundi borgar stjórnar kl. 5 í dagi „Borgarstjórn skorar á Alþingi og ríkisstjórn, að við meðferð Álþingis á þeim bráðabirgðalögum ríkis- stjórnarinnar, sem fjalla um tekju- skatts- og eignarskattsauka, verði þeim breytt á þann veg, að elli- og örorkulífeyrisþegum, sem njóta af- sláttar fasteignaskatta, verði ekki gert að greiða eignarskattsauka. Ennfremur verði sú breyting gerð á lögunum, að tekju- og eignar- skattsauka annarra skattgreiðenda verði breýtt í skyldusparnað, sem skuli færður á sérstakan reikning hvers skattgreiðanda jafnóðum og hann er innheimtur. Verði hann endurgreiddur á tveimur árum frá því að greiðslu lauk, ásamt fullum vísitölubótum miðað við vísitölu byggingarkostnaðar á hverjum tíma, auk 4% vaxta, sbr. tillögu Alberts Guðmundssonar um þetta atriði á Alþingi." Þota af gerðinni Boeing 707 sótti í fyrradag dansflokk frá Tíbet sem staddur hefur verið hér á landi að undanförnu, en ekki mun algengt að kínverskar vélar komi til Keflavíkur. Vélin flaug í fyrrakvöld áleiðis tii Teheran. Ljósm. Heimir Stígsson.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.