Morgunblaðið - 02.11.1978, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. NÓVEMBER 1978
37
Minning:
Stefán Jóhannsson
frá Hafnarfirði
Fæddur 17. júlí 1917
Dáinn 22. október 1978
Stefán Jóhannsson frá Hafnar-
firði lést að heimili sínu-,j Los
Angeles hinn 22, október s.l.
Eoreldrár Tians voru Jóhann
Tómasson og kona hans Margrét
Jónsdóttir að Austurgötu 32,
Hafnarfirði. Jóhann lést árið 1955
en Margrét á síðastliðnu ári.
Systkin Stefáns eru Sigfús, gæslu-
maður við barnaskólann í Hafnar-
firði, Jón vélgæslumaður hjá
Skipaútgerð ríkisins og systurnar
Jóhanna, Eva, Anna, Steinunn,
Þuríður og Matthildur.
Stefán kvæntist árið 1943 Dað-
ínu Þórarinsdóttur ættaðri frá
ísafirði, hún átti eina dóttur frá
fyrra hjónabandi, Höllu Guð-
mundsdóttur, og tók Stefán hana
sem sína eigin dóttur.
Ég kynntist Stefáni fyrst er
hann hóf störf hjá rafverktakafyr-
irtækinu Ekkó í Hafnarfirði árið
1942, en áður hafði hann verið
sjómaður, lengst af vélgæslumað-
ur á togurum frá Hafnarfirði. Með
okkur og fjölskyldum okkar tókust
fljótlega góð kynni og áttum við
saman margar góðar stundir, bæði
við störf og einnig er tími gafst til
skemmtana. Fórum við saman í
smá ferðir og fjallgöngur>em gott
er að minnast síðar.
HaJlargiTtist árið 1950, amerísk-
um manni, Hal Linker kvikmynda-
gerðarmanni og fluttist með hon-
um til Bandaríkjanna og settust
þau að í Los Angeles.
Þetta mun hafa ráðið því að þau
Stefán og Daðína fluttust þangað
einnig árið 1953.
Fyrstu árin í Kaliforníu stund-
aði Stefán ýmis störf og var
ákveðinn í því að hasla sér völl í
nýja landinu. Síðan réðst hann til
fyrirtækisins Ampex Corporation
og starfaði þar síðustu 15 árin við
góðan orðstír sem samviskusamur
og dugandi starfsmaður þar til
hann veiktist alvarlega í júlímán-
uði síðastliðnum.
Við hjónin áttum þess kost að
heimsækja og dvelja hjá Daðínu
og Stefáni í Los Angeles. Þau áttu
fallegt heimili og gestrisni þeirra
og hlýhugur verður okkur ógleym-
anlegur. Heimili þeirra var alís-
lenskt og þar var alltaf sagt „heim
til íslands". En þó langt sé milli
landa gátu þau Stefán og Dadda
komið fjórum sinnum til Islands
að heimsækja vini og vandamenn.
Einnig var þá vitjað kærra staða
Jóhanna Jóhannsdótt-
ir — Minningarorð
Fædd 27. september 1891
Dáin 15. október 1978
Nú er hún amma mín horfin,
horfin á vit þeirra sem hún unni
og frá þeim sem hún unni hér.
Amma hafði nýlokið við að fylla
áttugasta og sjöunda aldursár sitt.
Hún var kona hávaxin, bar fastan
og sterkan svip. Þegar ég man
fyrst eftir ömmu var hún farin að
bogna í baki enda orðin sjötug. í
fullu fjöri var hún samt þar til
síðustu mánuðina sem hún lifði.
Að vísu farin að tapa minni, en
sjón hafði hún fulla og notaði
aldrei gleraugu.
Jóhanna amma fæddist að Nýja-
bæ í Krísuvík. Hún var dóttir
vinnukonu og sjómanns. Föður
sinn Jóhann Björnsson sá hún
aldrei og Gróa Gísladóttir móðir
hennar varð að senda hana frá sér.
Amma var send í fóstur út á
Alftanes. Vistin hefur verið slæm,
„sárari en tárum taki“, enda tekin
úr fóstrinu af Halldóru ömmu
sinni, sem kom henni fyrir hjá
ekkjunni Guðrúnu Ilannesdóttur, í
bænum Eiðikoti sunnan við
Straumsvík. Þar lifði amma sín
bestu æskuár og kallaði fóstru
sína oft mömmu. Þannig að
hennar eigin börn héldu sam-
kvæmt því að þau ættu líka að eiga
tvær mömmur. Seinna fór
Jóhanna í vist eins og títt var um
unglingsstúlkur í þá daga. Hún
naut þá þess veganestis sem
Guðrún fóstra hennar gaf henni.
Þeir eiginleikar sem Guðrún rækt-
aði hjá Jóhönnu gerðu hana að því
sem hún var. Trúrækni hennar var
þó sennilega sá þáttur sem átti
eftir að fleyta henni í gegnum þá
erfiðleika sem hún átti í vændum.
Jóhanna amma átti sjö börn,
fjóra drengi, þrjár stúlkur, og þrjá
drengi missti hún unga. Þeir hétu
Guðni, Guðvarður og Sigurbjörn
Guðlaugur. Þrátt f.vrir batnandi
lífskjör hélt amma áfram að nýta
„allt“ eins og hún lærði í æsku. Ég
sá ömmu sjaldan verklausa. Hún
var listfeng og á kyrrlátu ævi-
kveldi gafst henni nægur tími til
að sinna þeim verkefnum.
Hannyrðir hennar prýða ótal
heimili, bæði innan lands og utan
og vekja óskipa aðdáun. Þeim
verkum voru engin takmörk sett
varðandi form og efnisval, en
Afmœlis- og
minningargreinar
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og
minningargreinar verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast
á í miðvikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir
hádegi á mánudag og hliðstætt með greinar aðra
daga. Greinar mega ekki vera í sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að vera vélritaðar og með
góðu línubili.
svo sem Þingvalla, Gullfoss og
margra annarra.
í síðustu ferðinni „heim“ í maí
1977 er ég hræddur um að Stefán
hafi ekki gengið heill til skógar, en
hann lét lítið á því bera og harkaði
af sér.
Hann var að eðlisfari dulur og
reyndi jafnan að slá á léftari
strengi.
Hann var góður félagi og mikill
harmur er kveðinn að vinum hans
og vandamönnum við fráfall hans.
Sárastur er þó harmur eftirlif-
andi konu hans, dóttur og fjöl-
skyldu hennar og viljum við hjónin
votta þeim okkar innilegustu
samúðar.
Blessuð sé minning Stefáns
Jóhannssonar.
Ríkharður Sigmundsson.
sameiginlegt var með því öllu að
það var ekki einungis vel unnið
heldur og fallegt og smekklegt.
Hina hugprúðu konu, sem var
gædd velvild og hlýhug til þeirra
sem minna máttu sín, sjáum við
ekki lengur hér í þessu jarðlífi.
Einkunnarorð hennar voru: „Sælla
er að gefa en þiggja.“
Ég þakka Jóhönnu ömmu minni
þær stundir sem hún gaf mér.
Minningarnar seiða fram bros og
einstakt tár. Vinum og venslafólki
sendi ég samúðarkveðjur. Þó
sérstaklega Lilju og Halla sém
önnuðust hana af alúð og um-
hyggju frá því hún fluttist úr
Firðinum inn í Kópavog.
Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi. Hafðu þökk fvrir allt og
allt.
Guðfinna Halldóra Friðriks-
dóttir.
Teitur Bogason
Brúarfossi — Kveðja
Fæddur 2fi. júní 1891.
Dáinn 9. október 1978.
Teitur Bogason fæddist að
Laxárholti, en fluttist að Brúar-
fossi á öðru ári með foreldrum
sinum, þeim Guðbjörgu Jóhannes-
dóttur og Boga Helgasyni, þar sem
var hans heimili ætíð upp frá því.
Þegar Teitur komst á mann-
dómsárin lagði hann stund á ýmiss
konar handverk og þá helzt
járnsmíði, vatnsvirkjun og pípu-
lagnir. Svo og alls konar viðgerðir
á hinum óskyldustu hlutum. Er
þaö mál manna að eftir að hann
hafði farið um þá höndum væru
þeir jafngóður ef ekki betri en
nýir. Teitur var organisti um
nokkurt árabil við Staðarhrauns-
kirkju svo og við Kolbeinsstaða-
kirkju.
Undirritaður kynntist Teiti fyr-
ir um 13—14 árum, er ég kom fyrst
að Hítará til veiða, en þar hef ég
verið viðloðandi á hverju sumri
síðan.
Teitur kunni góð skil á laxveiði,
og þekkti hann Hítará betur en
nokkur annar, hvern hyl, hverja
holu, hvern þann stað þar sem
vænta mátti að lax eða bleikja
myndu bíta á krókinn. Urðu því
margir til þess að fá leiðbeiningar
og góð ráð hjá honum. Eða ef
einhver festi bílinn sinn við ána,
þá voru hæg heimatökin að fá
hjálp hjá Teiti, hann kom umsvifa-
laust á Landrovernum sínum og
veitti fúslega umbeðna aðstoð.
Teitur hafði ríkan skilning á
fegurð náttúrunnar, fuglalífi
landsins að ógleymclum laxinum,
sem áður getur. Hann hafði yndi
af tónlist og lék oft á gamla orgelið
sitt, sér og öðrum til hugarhægðar.
Hann las mikið af bókum, fræðirit
og ljóð, var stálminnugur og
gleymdi aldrei neinu, sem hann
hafði fest sér í minni. Ef hann sá
sólskríkju á steini minntist hann
gjarnan hendinga Páls Ólafssonar:
„Hlær við sínum hjartans vini/
honum Páli Ólafssyni —Nú hlær
sólskríkjan ekki lengur við vini
sínum, Teiti Bogasyni, og nú hefur
fækkað að Brúarfossi. Þar hefur
verið höggvið skarð í hóp vina
minna og fjölskyldu minnar, er við
kveðjum eitt þeirra hógværu,
hjartahlýju ljúfmenna, sem vand-
fundin eru nú á dögum hraða og
krafna.
Ég votta Jóhannesi, Soffíu og
Boga samúð mína og fjölskyldu
minnar og bið Guð að blessa
minningu mikils heiðursmanns.
Teitur var jarðsettur 14. október
frá Akrakirkju.
Friðrik Eiríksson.
FÆST
í BLAÐASÖLUNNl
ÁJÁRNBRAUTAR-
STÖÐINNI
SJÖN ER SÖGU RÍKARI
ITT Schaub-Lorenz, vestur-þýsku litsjónvarpstækin
eru þekkt fyrir skýra mynd, góöa liti og endingu.
Spyrjið þá sem eiga ITT litsjónvarpstæki, þeir eru
okkar besta auglýsing.
GELLIR hefur verið umboðsaðili fyrir vestur-þýsk
ITT tæki í meira en áratug, og hefur reynslu i
meðferð þeirra.
Tæknimenn okkar, sem eru menntaðir hjá
framleiðanda í Vestur-Þýskalandi, sjá um viðgerðar-
og stillingaþjónustu.
Bræóraborgarstíg1-Sími 20080- (Gengiö inn frá Vesturgötu)