Morgunblaðið - 02.11.1978, Blaðsíða 35

Morgunblaðið - 02.11.1978, Blaðsíða 35
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. NÓVEMBER 1978 35 barna með mér á myndinni er Magnús Helgason bóndi í Héraðsdal, sagði Sveinn á Varmalæk — Sveinn er sá með skeggið. Hann var fjallkóngur hér í áratugi og það eru 38 ár síðan ég fór fyrst með honum á fjall, ég var þá 11 ára gamall. Ég átti að fara hér á Vesturheiðina, en gangnaforinginn þar, sem var gætinn og ágætur maður, hann neitaði að taka mig, svona ungan, ég var nú ekki hár í loftinu. Ég verð ekki svo gamall að ég gleymi Magnúsi fyrir það sem þá gerðist. Hann frétti af þessu, reið þá út í Vindheima og samdi þar við annan Magnús, sem var sennilega einhver besti gangnamaðurinn hans, um að fara vestur svo hann gæti tekið strákinn. Það var annar 13 ára með og Magnús lék við okkur eins og við værum börnin hans. Þessum dettur þetta í hug og hinum hitt — segir Sveinn stóðbóndi Jóhannsson á Varmalæk fjárbúskap. Og þar við bætist að þessar tekjur eru alíslenskar og það er frekar að þessi búgrein skapi gjaldeyri en að hún eyði honum. Mér virðist að það sé fljótræði að ætla að strika þessa búgrein út. — Heldur þú að það sé meiningin hjá landgræðslu- stjóra? — Það skal ég ekkert segja um, hann útskýrir það sjálfur. Hitt vil ég gjarnan taka fram, að það er síður en svo að ég telji að Landgræðslan hafi ekki unnið gott starf. Okkar vanda- mál er upphaflega það að bændur slepptu fénaði sínum bara fram fyrir afréttargirðing- una og þar var það allt sumarið, en dreifðist ekki um heiðina. Landgræðslan hefur mjög stutt við bakið á okkur, bæði með vegaframkvæmdum og ráðlegg- ingum, og það hefur náðst verulega skemmtilegt átak í þessum efnum núna. Ég hef aldrei séð fé eins vel dreift um heiðina eins og nú og það hefur líklega aldrei verið fleira á henni. — Hvernig er þá ástand heiðarinnar nú? — Mér sýnist það vera ágætt, en ég hef enga fræðilega þekk- ingu á því. — Heldur þú að hún sé þá ekki fullnýtt núna? — Eins og ég sagði, hef ég ekki þekkingu til að dæma það, en ég er viss um það, að við hefðum ekki séð breytingu á henni, þótt við hefðum rekið öll þau hross, sem við kærðum okkur um. — Það er mikið ra'tt um brú á Ströngukvísl um þessar mundir. Hefur þú átt einhver viðtiil við landgræðslustjóra um það mál? — Nei, ekki er það nú. En á fundi í vor, var verið að reyna að ná samkomulagi við Land- græðsluna um að reka 500—600 hross í Guðlaugstungur í sumar, þá óskaði landgræðslustjóri að fá bókað að það yrði þá í síðasta sinn, sem hross yrðu rekin á heiðina. Ég skaut þá inn í að mér þættu svoleiðis skilyrði ekki tímabær, þar sem ekki væri farið að skoða Guðlaugstungur, því það lá fyrir að þeir höfðu aldrei séð þær. Út á þessa athugasemd féll hann frá kröf- unni um bókunina, í bili. En þrátt fyrir það, kemur bréf frá honum til okkar heimamanna, nokkrum dögum seinna, þar sem okkur er tjáö að við munum fá fjárveitingu í þessa brú á Ströngukvísl, sem er mjög stór liður i að við getum dreift skepnum sem best á afréttinn og nýtt þetta stærsta grasstykki, sem við eigum og ég tel að hafi verið mjög lítið nýtt til þessa, gegn því að við göngum að þeim skilyrðum, sem Landgræðslan setur okkur og þá kemur hann aftur með þetta skilyrði inn í. Ég óskaði eftir að fá afrit af þessu bréfi, til að birta það, ef maðurinn ætlaði sér að standa á þessum skilyrðum. Ég fékk nú aldrei afritið en þeir hafa tjáð mér báðir, Egill Bjarnason ráðunautur og Sigurður á Brúnastöðum, að fallið verði frá þessu skilyrði. Meðan ég veit ekki annað, hef ég ekki viljað gera neitt frekar í þessu, en með þessu skilyrði tel ég að sé verið að nota þjóðargjöfina til að koma hugðarefnum sínum í framkvæmd. — Ilelur þú skýringu á því. hvers vegna honum er svona í mun að losna við hross af afréttinum? — Ég hef enga skýringu á því, annað en að ég geri ráð fyrir að landgræðslustjóri sé haldinn mannlegum einkennum, eins og aðrir menn — segir Sveinn og hlær við — þessum dettur þetta í hug og hinum hitt. En ég veit að hann muni gera þetta í góðum tilgangi, hann heldur að þetta sé það rétta. Ég er auðvitað enginn dómari á hvort það er rétt eða rangt, en ég hef allt aðra skoðun. Mér finnst að það sé vegið allt of viða að þessari búgrein og allt of gróft. Mér er tjáð að lögin heimili sveitastjórnum að taka svona ákvarðanir um þessa' einu bú- grein og ég sé eiginlega ekki að það séu eðlileg lög. Mér finnst heldur alls ekki eðlilegt að greiddir séu miljarðar króna í útflutningsuppbætur á lamba- kjöti, en við verðum að borga fyrir að fá að flytja út hross og á sama tíma er hvatt til fjölgunar sauðfjár en fækkunar hrossa. Stjórnvöld nota niðurgreiðsl- ur á kindakjöt sem hagstjórnar- tæki, en það er auðvitað um leið árás á hliðarbúgreinar eins og hrossakjötsframleiðslu. Ef eng- ar niðurgreiðslur væru á kinda- kjöti, væri hrossakjötsfram- leiðsla blómlegasta kjötfram- leiðsla, sem íslendingar ættu til. — Telur þú að beitilöndin hafi vtrið nægilega rannsökuð? — Ég tel nú að þetta mál hafi verið sótt áður en þeir voru meira en svo búnir að skoða heiðarnar. Að vísu fóru þeir skoðunarferð hérna fyrsta árið eftir að girðingin kom, en það var eins og ég sagöi áðan mjög slæmt ástand meðfram girðing- unni þá, en þeir fóru ekki lengra, fóru bara á bíl eftir veginum, vegurinn er lagður eftir þurrustu og hörðustu svæðunum, þar sem aldrei er gras og það var náttúrlega ekkert eðlilegt að þeir sæu mikla haga í þeirri ferð. Manni var svo sagt að búið væri að kanna heiðina og maður trúði því bara þangað til að lokum fréttist hvernig hringurinn hefði verið, það var hér fram hjá Galtará, austur með Bugum og niður Mælifellsdal. En svo fóru þeir nú ferð í sumar fram í Guðlaugstungur og það tel ég mjög jákvætt. — Ilvernig leggst framvinda þessara mála í þig? — Ég er tiltölulega bjart- sýnn. Þótt stundum hafi verið vegið hart að þessu, held é að augu manna séu að opnast æ betur fyrir að þetta er búgrein, sem við eigum að leggja áherslu á. Þótt skoðanaágreiningur sé nokkur, trúi ég að málin leysist þannig að allir geti vel við unað, því ég held að allir vilji raunverulega gera sitt besta í þessu. — Ég hef tekiö eítir að þrátt fyrir þennan skoðanamismun og ágreining um framkva'md aðgerðanna á heiðinni. liggur ykkur öllum. sem ég hef heyrt í. sérstaklega gott orð til landgra-ðslustjóra. — Já, það vil ég alveg sér- staklega undirstrika. Ég hef ekki nema gott um það að segja að menn haldi fram sinni skoðun, en þeir sem hafa vald til að framfylgja henni verða að passa sig meira. S.V. S8«********æ****8e 88 88****8888 88 * 88888888 *8838 * 8888 88**888888**8888**888888**88 *88**8888 888888888888* Auglýsing frá Launasjóði rithöfunda Hér meö eru auglýst til umsóknar starfslaun fyrir áriö 1979 úr Launasjóði rithöfunda samkvæmt lögum nr. 29/1975 og reglugerö gefinni út af menntamálaráðu- neytinu 9. júní 1976. Rétt til greiðslu úr sjóönum hafa íslenskir rithöfundar og höfundar fræöirita. Heimilt er og aö greiöa laun úr sjóönum fyrir þýöingar á íslensku. Starfslaun eru veitt í samræmi viö byrjunarlaun menntaskólakennara skemmst til tveggja og lengst til níu mánaöa í senn. Höfundur, sem sækir um og hlýtur starfslaun í þrjá mánuöi eöa lengur, skuldbindur sig til aö gegna ekki fastlaunuöu starfi meðan hann nýtur starfslauna. Slík kvöö fylgir ekki tveggja mánaöa starfslaunum, enda skulu þau einvörðungu veitt vegna verka sem birst hafa næsta almanaksár á undan. Skrá um birt ritverk höfundar og verk, sem hann vinnur nú aö, skal fylgja umsókninni. Umsóknum ber aö skila á sérstökum eyöublööum, sem fást í menntamálaráðuneytinu. Mikilvægt er aö spurningum á eyöublaöinu sé svarað og veröur fariö meö svörin sem trúnaóarmál. Umsóknir skulu sendar fyrir 20. desember 1978 til menntamálaráðuneytisins, Hverfisgötu 6, Reykjavík. Reykjavík, 1. nóvember 1978, Stjórn Launasjóös rithöfunda. HRAÐAMÆLABARKAR í flestar geröir bifreiða Fólksbifreiöar: Austin Mini 2.820,- Benz 200/220/240 Verö Kr. 3.000- Benz 200/220/240 Auto Verð Kr. 3.200- Chrysler 160/180 3.500,- Citroen 2CV Verö Kr. 2.820- Citroen ID/DS19/DS21 Verö Kr. 3.500- Cortina '67—'70 Verö Kr. 3.500,- Datsun 1600/1200 Verö Kr. 3.500- Fiat 124/125/128 Verö Kr. 2.820- Fiat 850 Verö Kr. 3.700- Hillman hunter 3.500- Land fiover Bensin Verö Kr. 3.200,- Land Rover Diesel Verð Kr. 3.700,- Opel Manta/Ascona Verð Kr. 3.200- Opel Rekord '70—'71 Verö Kr. 3.000- Pellgeot 405/504 Verö Kr. 3.500- Range Rover Verö Kr. 3.700- Renault R16 3.500- Saab 96 '66—'78 Verö Kr. 3.000- Simca Verð Kr. 3.200.- Skoda 110 3.700- Toyota Crown/Coralla Verö Kr. 2.820- Trabant 3.000- Willys Jeep Verð Kr. 3.500,- Vauxhall Viva Verö Kr. 3.700- Vörubifreiðar Volvo Verö Kr. 7.600,- Benz Verö Kr. 6.600,- Scania Verö Kr. 7.600,- M.A.N 7.600- Sérsmíöum barka í flestar aörar geröir bifreiöa en hér eru taldar upp. Vinsamlegast sendið okkur pé gamla barkann. SENDUM í KRÖFU -mælaverkstæðið unnai (S$j£titóóon L Suðurlandsbraut 16. Sími 91-35200.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.