Morgunblaðið - 19.07.1979, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. JÚLÍ1979
Grein og
myndir:
Arni Johnsen
Þegar maður sat í snjódyngj-
unum fyrir ofan Qanaqfjall og
horfði yfir þetta 350 manna þorp,
nyrsta þorp í heimi, var undar-
legt að hugsa til þess að til næsta
þorps voru um 2000 km. Þessi
mannabyggð í norðrinu átti þó
sinn sterka svip þess mannlífs
sem hún hýsti. Birtan; fsinn allt
um kring og 30—40 stiga frost
var harðneskjuleg umgjörð þess-
arar byggðar, en samt sem áður
er tign og fegurð í þessum
ramma tíu mánuði ársins.
Neðst í þorpinu voru hús flestra
veiðimannanna við ströndina. Þó
er þar strönd aðeins tvo mánuði á
ári, á öðrum tima bindast landís
og hafís órofa böndum. Nálægt
ströndinni voru einnig geymslu-
hús og verzlun KGH, vatnsfram-
leiðsluhúsi sem bræðir ís og bæj-
arskrifstofurnar, en ofar í hlíðinni
voru allir embættismennirnir í
sínum rúmgóðu húsum og einn og
einn veiðimaður bjó einnig við
slíkan húsakost.
Að
upp-
lifa
hvers annars líf í frásögninni
Kirkjan var á sínum stað, götur
og samkomuhús og sérstök brú
niður eftir allri hlíðinni. Þannig
átti þessi mannabyggð flest sem
við þekkjum til í daglegum búnaði
líðandi stundar, en eitt var þó
meira áberandi, friðurinn.
Þessir Grænlendingar norðurs-
ins eru lausir við kapphlaup tím-
ans miðað við það sem þekkist í
hinum iðnþróaða heimi. Til verka
ganga þeir af alúð, en þeir taka
sinn tíma og þeir taka sér góðan
tíma í að sinna fjölskyldulífi og
svefni. Það er eins og þessi mikli ís
og kuldi kalli á auka lúr og lúr
eins og mat milli mála hjá þeim
sem þurfa að borða mikið. Græn-
lendingar borða hins vegar ekki
ísskápur fólksins í norðrinu. Það er einfaldlega byggður trépallur
utan dyra og matvælum síðan hrúgað þangað upp eins og sjá má.
Þannig búa veiðimennirnir sig unðir nóttina með því að tjalda yfir sleðann og láta loga á prímus hluta
nætur a.m.k.
Einn af ungu mönnunum f Qanaq, Einar Heilmann, en Grænlendingar
eru mjög listhneigðir og þessi var einmitt að ljúka við teikningu af
tupilak.