Morgunblaðið - 24.07.1979, Side 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 24. JÚLÍ 1979
IHorjEjxmlíMiiífo
Framkvi
Útgefandi
amdastjóri
Ritstjórar
hf. Arvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guftmundsson.
Björn Jóhannsson.
Baldvin Jónsson
Aðalstræti 6, sími 10100.
Aöalstrasti 6, sími 22480.
Sími83033
Askriftargjald 3500.00 kr. é ménuði innanlands.
í lausasölu 180 kr. eintakift.
Ritstjórnarfulltrúi
Fréttastjóri
Auglýsingastjóri
Ritstjórn og skrifstofur
Auglýsingar
Afgreiðsla
Refsiskattur
á Reykvíkinga?
Reykvíkingar hafa í rúma þrjá áratugi búið að hitaveitu,
sem tryggt hefur þeim örugga og ódýra húshitun miðað
við aðra valkosti. Frumkvæði og framtak Reykvíkinga og
Qlafsfirðinga, sem riðu á vaðið um nýtingu jarðvarma,
hefur ekki aðeins komið íbúum viðkomandi sveitarfélaga til
góða. Þetta framtak varðaði veginn fyrir fjölmörg önnur
sveitarfélög og hefur sparað þjóðarbúinu feiknmikla
fjármuni í minni innflutningi eldsneytis. Jarðhiti mætir í
dag um 65% af orkuþörf þjóðarinnar til húshitunar og talið
er, að hann svari 80% þarfarinnar innan skamms tíma.
Jarðvarmi, nýttur til húshitunar, sparar þjóðinni 30
milljarða króna í erlendum gjaldeyri í ár, miðað við verðlag
á olíu nú.
A næst liðnu kjörtímabili vóru stigin stór spor bæði í
jarðvarmaleit og jarðvarmanýtingu, sem færðu sveitarfél-
ögum með milli 30 og 40 þúsund íbúa hitaveitur. Stærsti
áfanginn var að Hitaveita Reykjavíkur færði þjónustusvæði
sitt til nágrannabæja: Kópavogs, Garðabæjar og Hafnar-
fjarðar. Hvatinn að framtaki og fjárfestingu, sem að baki
býr jarðvarmavæðingunni, allt frá frumkvæði Reykjavík-
urborgar fyrir ár;..agum síðan að stækkun Hitaveitu
Reykjavíkur í þágu nágrannabyggða, var að sjálfsögðu sá að
tryggja íbúum viðkomandi sveitarfélaga betri og ódýrari
þjónustu. Þess vegna virkjuðu forystumenn Reykjavíkur-
borgar og viðkomandi sveitarfélaga skattpeninga íbúanna í
þessum framkvæmdum — til að búa í haginn fyrir þá í
framtíðinni. Þessi hvati til fyrirhyggju og framkvæmda er
afl, sem gefizt hefur vel, og hættulegt er að fella í fjötra með
stjórnvaldsaðgerðum.
Sú stefnumörkun Tómasar Árnasonar, fjármálaráðherra,
sem hann setur fram í viðtali við Mbl. sl. föstudag, að greiða
eigi niður hitunarkostnað á svokölluðum „olíusvæðum" með
álagningu jöfnunargjalds á heitavatnsverð, gengur þvert á
þennan framkvæmdahvata og hefur sett ugg að fólki á
jarðvarmasvæðum, ekki sízt á höfuðborgarsvæðinu. Slík
álagning myndi virka sem refsing á þau sveitarfélög, eða
íbúa þeirra, sem með framsýni hafa búið í haginn fyrir sig,
og draga úr framtaki annarra. Refsiskattur af þessu tagi
stingi hvatann til framtaks svefnþorni.
Verðþróun á olíu sem orðin er kallar að vísu á
óhjákvæmileg viðbrögð samfélagsins til að létta undir með
þeim, sem enn búa að olíuhitun húsa. Þau viðbrögð eiga hins
vegar ekki að koma fram í eins konar refsiskatti ofan á
hækkandi jarðvarmaverð af öðrum ástæðum. Slík niður-
greiðsla yrði betur borin uppi af skattheimtu, sem deildist á
þjóðfélagsþegnana með sama hætti og almennir ríkisskatt-
ar.
Fjármálaráðherra er talsmaður ríkisstjórnar í stefnu-
mörkun á skattavettvangi. Hætt er við að ummæli af því
tagi, sem hér hefur verið vitnað til, um eins konar refsiskatt
ofan á heitavatnsverð, séu framsett til að kanna almanna-
viðrbögð — áður en hugmyndinni er hrundið í framkvæmd.
Ekki er hægt að búast við að hinn nýi borgarstjórnarmeiri-
hluti í Reykjavík bregðist við með verðskulduðum hætti.
Hann hefur valið sér hlutverk ambáttárinnar gagnvart
ríkisvaldinu. Honum virðist sýnna að semja af sér í
hagsmunamálum Reykvíkinga, hvort heldur er í orkumálum
eða á öðrum sviðum, en að standa á rétti þeirra. —
Viðbrögðin verða því að koma frá hinum almenna borgara
ef stöðva á þessa viðruðu skattherferð á hendur heimilum í
Reykjavík og nágrannabyggðum. Niðurgreiðslur á olíu til
húshitunar eiga að koma niður í formi almennrar
skattheimtu en ekki í sérsköttum á fólk á höfuðborgarsvæð-
inu.
Ef endalyktir verða þær að olíuniðurgreiðslur vinstri
stjórnarinnar bætast ofan á heimilisútgjöld Reykvíkinga
fellur ein skrautfjöðurin enn af Guðrúnu Helgadóttur,
borgarfulltrúa, sem sárast sór að varðveita kaupmátt
almennra launa fyrir borgarstjórnarkosningarnar síðustu.
Fer þá að fara lítið fyrir allri umhyggjunni, sem hún þóttist
bera fyrir láglaunafólki á höfuðborgarsvæðinu og kjaralegri
stöðu þess. Styttist þá og í það að hún geti tekið undir með
nafnfrægri nöfnq sinni: „Þeim var ég verst er ég unni rnest."
Ekki sama Volkswagen og séra Volkswagen. Annar í sól og sumri en
hinn fær „þrjú tonn af sandi“.
Sigurvegarinn, Árni Árnason á ötlu útopnu þótt í beygju sé.
Rally-
cross
og bíl-
veltur
Aðeins 9 af 18 keppendum
sem tóku þátt í Rally-cross
um heigina luku keppni.
Fimm bflar skeyttu lítt um
þyngdarafl jarðarinnar og
ultu.
Rally-cross keppni sumars-
ins númer tvö fór fram á
jörðinni Móum á Kjalarnesi á
íaugardaginn. Átján bflar
tóku þátt í keppninni sem var
skipulögð af Bifreiðaíþrótta-
klúbbi Reykjavíkur (BÍKR)
og þótti takast með ágætum.
Keppninni var þannig háttað
að í hverjum riðli kepptu 4
bflar og kepptu 2 þeir bestu
úr hverjum riðli síðan sín á
Hér er hart barist. í rally-cross lita menn ekki smimuni á sig fi. Þó brettin vanti er ekkert því til
fyrirstöðu að halda ifram þar til yfir lýkur.