Morgunblaðið - 13.10.1979, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. OKTÓBER 1979
33
Uppreisn frá
miðju
Danska metsölubókin Upp-
reisn írá miðju er komin út í
íslenzkri þýðingu hjá bókaútgáf-
unni Erni og Örlygi. Hún kom út
í Danmörku á síðasta ári og
seldist strax i 110 þúsund eintök-
um og hratt aí stað fjörugum
blaðaskrifum og almennri um-
ræðu um stjórnmál.
Höfundur bókarinnar eru Niels
I. Meyer, K. Helveg Petersen og
Villy Sörensen, allir danskir
menntamenn, þjóðkunnir hver á
sínu sviði, — að því er segir á
bókarkápu.
Þar segir ennfremur: — í Upp-
reisn frá miðju reyna höfundarnir
að lýsa þjóðfélagsgerð, sem ekki er
jaðarsvið andstæðra kerfiskenn-
inga, heldur mannfélag á megin-
sviði, byggt upp á mannlegum
Fjöltefli á
Suðurnesjum
Vetrarstarfsemi Skákfélags
Keflavíkur er nú að hefjast. í dag,
laugardag, mætir Jón L. Árnason
alþjóðlegur skákmeistari til fjöl-
teflis við Suðurnesjamenn.
Teflt verður í Fjölbrautaskólan-
um og hefst keppnin klukkan 14.
Haustmót félagsins hefst síðan á
mánudag kl. 20 á sama stað.
Dönsk metsölubók
komin út á íslenzku
þörfum og félagslegum aðstæðum,
aðlögun að manninum sjálfum en
ekki mót til að steypa hann í.
Lýðræðið á að færast nær ein-
staklingnum og kalla á skilning,
áhrif og ábyrgð þegnanna.
Bókin nefnist á dönsku Oppror
fra Midten, en Ólafur Gíslason
hefur íslenzkað verkið. Það er 208
bls., sett og prentað í prentsmiðj-
unni Viðey, en kápan í Prentstofu
G. Benediktssonar. Bókband var
unnið hjá Arnarfelli hf., en kápu-
teikningu gerði Bjarni D. Jónsson.
Orgeltónleikar í
Langholtskirkju
David Pizarro organleikari frá eftir franska, tékkneska og banda-
New York heldur tónleika í ríska höfunda.
Landakotskirkju n.k. þriöjudag
kl. 8.30 á vegum Nýja tónlistar-
skólans Pizarro er þekktur
organleikari bæði austanhafs og
vestan. Hann kemur hingað á leið
sinni til Bandarikjanna en Piz-
arro hefur verið á tónleikaferða-
lagi um Vestur- og Aust-
ur-Evrópu frá því um miðjan
júlimánuð.
David Pizarro lauk meistara-
gráðu í tónlist frá Yale-háskóla og
hlaut fyrstu verðlaun í samkeppni
organleikara. Meðal kennara Piz-
arro í Evrópu má nefna dr.
Michael Schneider, M. Dupré,
Fortner og Kurt Thomas. 1974
varð Pizarro dómorganisti við
kirkju heilags Jóhannesar í New
York.
Á efnisskrá tónleika Pizarro í
Langholtskirkju er prelúdia og
fúga í H-moll eftir J.S. Bach, svíta
efti Johan Ludvig Kreds og verk
David Pizarro við orgelið i kirkju
heilags Jóhannesar i New York.
orgeltónleikar bls. 33
FERMINGAR
Fermingarbörn í Mosfellskirkju,
sunnudaginn 14. október kl. 13.30.
Stúikur
Jóhanna Hreinsdóttir, Helgadai.
Katla Skúladóttir, Röðli.
Ólafía Andrésdóttir, Laugabóli.
Sigríður Ólafsdóttir, Mógilsá.
Drengir
Einar Ólafur Erlingsson, Reykjadal.
Karl Sigurðsson, Sigtúni.
Skarphéðinn Sigurðsson, Sigtúni.
Steinar Gíslason, Brekkukoti.
Ferming í Kópavogskirkju 14. okt.
1979 kl. 14. Prestur: se. Árni Pálsson.
Stúlkur
Bergljót Elíasdóttir, Kársnesbraut 41.
Bryndís Guðmundsdóttir,
Skólagerði 61.
Guðrún Elíasa Guðmundsdóttir,
Kársnesbraut 131.
Hólmfríður Jóna Þorvaldsdóttir,
Þing hólsbraut 47
Ingibjörg Hrund Þráinsdóttir,
Holtagerði 50.
Kristín Hrönn Þráinsdóttir,
Hoitagerði 50.
Sigríður Jónsdóttir, Skólagerði 38.
Piltar
Atli Helgi Atlason, Holtagerði 65.
Guðmundur Helgi Óskarsson,
Holtagerði 2.
Konráð Guðmundsson, Skólagerði 61.
Karl Jakob Löve, Laufásvegi 73, Rvík.
Ferming í safnaðarheimili Árbæjar-
sóknar sunnudaginn 14. október kl. 2
e.h. Prestur: Sr. Guðmundur Þor-
steinsson.
Einar Clausen, Hraunbæ 97.
Hjörtur Ingþórsson, Hraunbæ 102 H.
Fermingarbörn i Hafnarfjarðar-
kirkju 14.10. 1979 kl. 2 e.h. Prcstur:
Sr. Gunnþór Ingason.
Arndís Petursdóttir og
Pétur Pétursson, Hringbraut 36.
Delía Kristin Howser, Stekkjarkinn 3.
Kolbrún Þóra Þórðardóttir,
Sævangi 48.
Vigdís Gunnarsdóttir og
Þóra Rósa Gunnarsdóttir, Skjólvangi 5.
Fermingarbörn í Langholtskirkju
sunnudaginn 14.10. 1979 kl. 13.30.
Berglind Berghreinsdóttir, Dalseli 34.
Lilja Theódórsdóttir, Nökkvavogi 37.
Marta Ríkey Hjörleifsdóttir,
Torfufelli 27.
Þórunn Ósk Rafnsdóttir, (Luxemborg)
Dalseli 34.
Hallgrímur Magnússon, Bollagötu 3.
Haraldur Ragnar Gunnarsson,
Skipasundi 46.
Hörður Magnússon, Bollagötu 3.
Ath. altarisganga fer fram strax að
fermingu lokinni.
BORGARSTJÓRN BORGARSTJÓRN BORGARSTJÓRN
Við umræðurnar í burgarstjórn Reykjavíkur á fimmtudagskvöld. talið frá vinstri: Kristján
Benediktsson. Björgvin Guðmundsson. Sjöfn Sigurbjörnsdóttir. Markús Örn Antonsson og Páll Gíslason.
Ljósm. Mbl: Emilía.
Umrœður í borgarstjórn um nýja Landsvirkjun:
Nauðungarsamningar gegn
hagsmunum Reykvíkinga
Við umræður í borjíarstjórn síðastliðinn fimmtudat',
þar sem til umra'ðu var nýr sameignarsamningur um
Landsvirkjun, tóku meðal annarra til máls þeir Davíð
Oddsson og Páll Gíslason.
Davíð Oddsson sagði sérkennilegt
að hlusta á málflutning „odd-
vitanna" þriggja. Engu væri
líkara en þar töluðu málflutnings-
menn Laxárvirkjunnarstjórnar.
Þeir legðu málið þannig fyrir að
borgarstjórn Reykjavíkur ætti
ekkert val, það yrði að sætta sig
við hugmyndir iðnaðarráðherra og
Laxárvirkjunarmanna um eitt
allsherjar landsfyrirtæki í stað
þess fyrirtækis sem Reykvíkingar
hefðu átt drýgstan þátt í að stofna
og ættu helming í.
Þessir talsmenn samningsins
legðu alla áherzlu á nauðungina,
þetta væru í raun nauðungar-
samningur sem menn yrðu að gera
eins gott úr og þeir gætu.
Sumir bættu því reyndar við að
vegna frábærrar frammistöðu
þeirra sjálfra hefði fengist fram
samningur sem væri stórkostlegur
ávinningur fyrir Reykvíkinga.
Þessi ummæli yrði þó að skoða í
ljósi þess að enginn stjórnmála-
flokkanna þriggja hefði lofað því
fyrir kosningar að afhenda
helmingseignaraðildina að Lands-
virkjun og bjóða upp á þátttöku í
fyrirtæki sem hefði öll skilyrði til
að verða sukkfyrirtæki sem liði
fyrir héraðaríg eins og við hefðum
þegar dæmi um.
Hafa yrði í huga að ákveðið um
heimild Laxárvirkjunnar til að
sameinast væri 15 ára gamalt,
forsendur væru gjörbreyttar og
ýmislegt sem benti til þess að í
upphafi hafi ekki verið gert ráð
fyrir að ákveðið héldi gildi um
aldur og ævi þrátt fyrir breyttar
forsendur. Alls ekki lægi fyrir að
Laxárvirkjun væri hald í ákvæð-
inu enn þá, þótt viðurkenna mætti
að svo gæti vel verið. En í svo
stóru hagsmunamáli væri sjálf-
sagt að láta reyna á fyllsta rétt
Reykvíkinga en ekki gleypa
röksemdir andstæðingsins" hráar.
Ljóst væri og að samkvæmt
lögunum væri aðeins heimild fyrir
ríkið að auka svo hlut sinn við
sameiningu að það ætti meiri-
hluta, en það væri ekki skylda.
Fram hefði komið í umræðunum
að samninganefnd borgarinnar
— sagði Davíð
Oddsson
borgarfulltrúi
Davíð Oddsson.
hefði ekki vakið athygli á þessu og
haldið fram hlut Reykjavíkur og
eftir því sem bezt yrði séð hefði
hún alls ekki tekið eftir þessu.
Ljóst væri að aðild borgarinnar
að stjórn fyrirtækisins myndi
stórversna, yrði samningurinn að
veruleika. Á það mætti benda, að
nú ættu 6 Reykvíkingar sæti í
stjórn Landsvirkjunar og einn
Hafnfirðingur en ljóst væri að slík
skipting yrði með öðrum hætti
eftir að samningurinn hefði öðlast
staðfestingu og lög verið sam-
þykkt í framhaldi af því.
Því væri haldið á loft að ekki
þyrfti að óttast að Kröflu yrði velt
á Reykvíkinga. Til þess væru
fyrirvararnir alltof margir. En af
hverju væri Krafla þá yfirleitt
höfð inni í samningum. Hvers
vegna væri slíkt ofurkapp lagt á
það?
Eins mætti benda á ummæli
Tryggva Sigurbjarnarsonar í
Tímanum, þar sem hann segði að
ákvörðun um Bessastaðaárvirkjun
myndi ráðast af því „hve vel gengi
að koma á laggirnar hinu nýja
landsfyrirtæki". Þarna væri enn
ein vísbending um að sukkmenn í
raforkumálum ætluðu að koma
vitlausustu virkjunarkostunum
yfir á Reykvíkinga með hinu nýja
fyrirtæki.
Það væri ljóst að samninga-
nefndarmenn borgarinnar hefðu
ekki staðið í stykkinu við
samningagerðina og Reykvíkingar
myndu hafa stóran skaða ef af
samningnum yrði. Davíð sagði að
lokum að sem betur fer segði sér
svo hugur um að samningur þessi
yrði aldrei að veruleika og ættu
þeir sem að þeim endalokum
stuðluðu þakkir skildar frá Reyk-
víkingum.
Púll Gíslason sagði, að þegar
samstarfssamningur núverandi
ríkisstjórnar var birtur hefði mátt
sjá að fylgja ætti eftir gömlu
áhugamáli um miðstýringu raf-
orkumála landsmanna á kostnað
Reykvíkinga.
Síðar hefði iðnaðarráðherra
skipað nefnd til að fjalla um
málið, og hefði niðurstaða hennar
orðið ótrúlega óhagstæð Reykvík-
ingum. Borgarbúar ættu sam-
kvæmt tillögum nefndarinnar að
missa allan hag af því að hafa á
sínum tíma sýnt fyrirhyggju í
uppbyggingu raforkuvera, og fyrir
að hafa alla tíð gætt mikillar
hagsýni í rekstri þeirra. Auk þess
hefði nefndin svo lagt til að áhrif
Reykvíkinga í stjórn fyrirtækisins
yrðu nánast engin.
Páll sagði að nauðsynlegt væri
að gæta áfram ítrustu hagkvæmni
í byggingu og rekstri raforkuvera.
Hina félagslegu rafvæðingu dreif-
býlis ætti hins vegar að greiða úr
sameiginlegum sjóðum lands-
manna, það er ríkissjóði.
Borgarfulltrúinn sagði, að ekki
hefði komið til greina að ganga til
samninga um nýja Landsvirkjun á
grundvelli þess nefndarálits sem
fyrir lægi frá nefnd ráðherra, það
væri óaðgengilegt með öllu. Hér
væri verið að fjalla um annað
tveggja fjöreggja Reykjavíkur-
borgar, sem væru raforkuverin og
Hitaveitan, og varast yrði að
brjóta þau. Hér væri um að ræða
gífurlega mikið hagsmunamál
Reykvíkinga allra, sem ekki mætti
fara með á þann veg að til óbætan-
legs tjóns yrði fyrir horgarbúa um
ófyrirsjáanlega framtíð.
BORGARSTJÓRN BORGARSTJÓRN BORGARSTJÓRN