Morgunblaðið - 13.10.1979, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. OKTÓBER 1979
HLAÐVARPINN
Halldór heitinn Péturseon teiknaði margar myndir af þeim félögum, Símoni og Viftari, og þær hanga uppi é
vegg inn af barnum. Mbi. ói.k.m.
Sambúðin betri en
bezta hjónaband
„Ég er nú ekki alveg jafn
gamall í hettunni hér og Naustiö
ajélft. Hef unnift í 23 ér en Naustift
veröur 25 éra í næsta ménuöi —
6. nóvember. Ég byrjafti é
barnum meft Símoni Sigurjóns-
eyni þann 4. égúst 1963. Ég man
dagsetninguna svo glögglega því
Sfmon étti afmæli þé. Sambúö
okkar Símonar hér é barnum
hefur verift mjög góft. Aftspurftur
sagöi Símon einhverju sinni aft
sambúft okkar hér væri betri en
bezta hjónaband," sagði Viftar
Ottesen, barþjónn é veitingahús-
inu Naustinu, í stuttu spjalli vift
blaöamann í vikunni. Tilefnift var
25 éra afmæli Naustsins. Ekki
þarf aö fara mörgum orftum um
Naustið — þaö skipar veglegan
sess í hugum Reykvíkinga. Staö-
ur, sem staftist hefur tímans tönn
— enn í dag er Naustiö einn
helsti veitingastaöur borgarinnar.
Hefur ekki orðið mikil breyting á
samkvæmislífinu? „Jú, því er ekki
aö neita. Einkum finnst mér dapurt
til þess að hugsa, að fólk er nú
alveg hætt aö panta fjór- og
sexréttaöa dinnera eins og í gamla
daga. Nú kemur fólk bara og fær
sér steik. Þaö var ákaflega gaman
aö sörvera er fólk fékk sér allt upp
í sexréttaöan dinner. Þá haföi fólk
Rœtt við Viðar
Ottesen, barþjón
tíma til aö setjast niöur, boröa og
njóta þess. En maturinn er nú
hlutfailslega dýrari en þá. Þá hefur
oröið breyting á vínneysiunni. Nú
drekkur fólk meira ánægjunnar
vegna — fyrir sitt hæfi. Þaö finnst
mér jákvætt og þaö kalla ég
vínmenningu.
Eigiö þiö marga fasta kúnna?
„Já, þeir eru margir sem koma
hingaö reglulega og þeir gefa
staönum aukiö gildi. Viö segjum í
gamni, aö þeir komi aö sækja
póstinn sinn.“
Hefur Naustið sál? „Já, ég er
alveg sannfæröur um þaö. Hér
vann einu sinni kona, sem var
skyggn. Hún sá fólk koma inn, gott
fólk. Bæöi ég og Símon höfum
oröið fyrir því aö okkur væri strítt
hér á barnum. Báöir oröiö vitni aö
atburöum, sem eiga sér enga
skýringu aöra en að einhver aö
handan hafi veriö aö verki. Eins og
aö glös hafa veriö felld um koll —
án þess aö nokkur væri nærri. Þá
finnur maöur stundum fyrir nær-
veru einhvers, einkum í skamm-
deginu. Húsiö er oröiö mjög
gamalt. Hér var einu sinni neta-
verkstæöí, þá billardstofa og hús-
gagnaverzlun áöur en veitinga-
staöurinn tók til starfa."
Er gott aö vera barþjónn á
Naustinu. „Já, þaö er skemmtilegt
og lifandi starf þegar fólk kemur
hér til aö njóta stundarinnar. Hinu
neita ég ekki, aö þaö getur veriö
þrautleiöinlegt er fólk kemur til
þess eins aö drekka sig fullt. En
skemmtilegu stundirnar eru fleiri.“
Hvernig heldur barþjónn sér í
æfingu, ef svo má aö oröi komast?
„Við höldum árlega kokkteilkeppni
en jafnframt því hef ég fariö út og
kynnt mér þaö sem er aö gerast.
Ég hef tvívegis borið sigur úr
býtum í þessum keppnum okkar
hér og fór síöan í bæöi skiptin til
ítalíu til frekari keppni. Áriö 1969
sigraöi ég með kokkteil, sem ég
kallaöi „Flóttann". Hann saman-
stóö af 2/6 Kahlúa, 2/6 Grand
Marineur, 1/6 af Cointreau, 1/6 af
Cinzano dry. Þetta var svo hrist. í
síðara skiptið, ’76, sigraöi ég meö
kokktell, sem ég kallaöi
Black-Jack. Hann var blandaöur af
1/3 Doctor’s Special Whisky, 1/3
Cointreau og 1/3 Kahlúa. Út í þetta
var sett dash af sítrónusafa og
síðan hrist. Þaö var ákaflega
ánægjulegt aö fara út á þessi mót
og kynnast því bezta, sem er aö
gerast."
SKAKI
Stefnum að því
að verða
meðal efstu á HM
„VIÐ eigum góöa möguleika
á aö verða meöal efstu sveit-
anna á heimsmeistaramót-
inu. Viö erum meö jafna og
sterka sveit,“ sagöi Jóhann
Hjartarson, skákmaöurinn
ungi sem teflir fyrir íslands
hönd á heimsmeistaramóti
sveina, sem fram fer síöar í
mánuöinum í Danmörku. Þar
keppa 20 sveitir frá 19 lönd-
um. Jóhann Hjartarson teflir
á 1. boröi, á 2. borði teflir
Jóhannes Gísli Jónsson, Elv-
ar Guömundsson á 3. boröi
og á 4. boröi teflir Karl
Þorsteins en hann sigraöi á
skákmóti FIDE í tilefni
barnaárs Sameinuöu þjóö-
anna. Varamaður er Björgvin
Jónsson.
„Englendingar veröa gífur-
lega sterkir í Danmörku. Þeir
eru nú sennilega meö
sterkari sveit en Bandaríkja-
menn og Sovétmenn, en
þessar þjóöir taka ekki þátt í
mótinu.“
Nú hefur þú tvívegis tekiö
þátt í HM-sveina, auk þess
áö vinna Noröurlandatitilinn í
skák með Álftamýrarskóla.
Er það ekki dágott vegar-
nesti á mótiö í Danmörku.
íldðinni... í leióinni
VIKINGUR
41. árgangur 9. tölublað 1979
Háhyrningarnir hirtu
lúðurnar af línunni
• í 9. tölublaði Sjómannablaðsins Víkings er sagt frá aðgangshörðum
háhyrningum er hirtu lúðu af línu báta s-vestur af Garðskaga. Óskari
Þórhallssyni, skipstjóra á Arney KE 50, sagðist svo frá. „Það var í
endaðan maí sl. að við ætluðum að reyna við lúðu með línu. Við höfðum
frétt að Norðmenn hefðu verið að veiða vel vestur af landinu. Og Boði
frá Keflavík hafði farið einn góðan túr. Svæðið sem við reyndum á var
70—120 mílur SV af Garðskaga, dýpi frá 200 upp í 450 faðma. Það var
vægast sagt léleg útkoma úr þessu hjá okkur og má kenna
háhyrningunum um það. Þeir eyðilögðu aiveg fyrsta hálfa mánuðinn. Ef
það kom fyrir að bátar sluppu við þá stund og stund þá kom þarna
talsverð lúða upp.
Þegar við komum á miðin voru þarna margir háhyrningar, þeir skiptu
hundruðum. Þeir voru svo aðgangsharðir að suma daga náðum við ekki
einni einustu lúðu upp, þeir tóku þær allar á uppleiðinni. Þannig var það
t.d. tvo fyrstu dagana að við náðum engri lúðu. Það voru heldur illilegar
augnagotur sem þeir voru farnir að senda mér upp í brúargluggann
karlarnir.
Háhyrningurinn tekur lúðuna niðri í sjónum, grípur um sporðinn og
slítur hana af línunni. Síðan fer hann með hana frá skipinu og þeir rífa
hana þar á milli sín.
Það var engu líkara en þeir héldu baujuvakt. Vaðan hélt sig skammt
frá baujunni og beið þess að línan væri dregin. Maður reyndi að keyra
burt, færa sig með línuna, en það þýddi ekkert, þeir bara eltu. Það var
bara lúðan sem þeir voru að sækjast eftir. Þeir eru matvandir, líta
hvorki við keilu né karfa...“
Geltir og griðungar
• GOLFVERTÍÐINNI lauk síðastliðinn laugardag með bændaglímum hjá
flestum eða öllum golfklúbbunum. Bændur voru að venju valdir með pompi
og pragt á hverjum bæ og á Nesvellinum voru tveir forsetar fyrir liðunum,
ekki Kristján og .... Heldur þeir Gunnar Friðriksson forseti Slysavarna-
félags Islands og Gísla Halldórsson forseti íþróttasambands íslands. Svo
fóru leikar að Geltirnir hans Gísla unnu Gunnar og Griðungana örugglega.
ÆFINGIN SKAPAR MEISTARANN
Komstekki í lið fyrir tveim
árum—núí landsttðshópnum
„Það kom mér skemmtilega á
óvart að vera valinn í íslenzka
landsliðshópinn. Ég átti ekki von á
því svona snemma. Mér finnst ég
enn vera í mótun sem handknatt-
leiksmaður," sagði Steinar Birgis-
son, Víkingurinn skotfasti í hand-
knattleik, þegar blaðamaður ræddi
við hann. Hann hafði þá skömmu
áður verið valinn í íslenzka lands-
liðshópinn í handknattleik.
Það, sem er einkum merkilegt við
val Steinars, er, að fyrir tveimur
árum komst hann ekki í aðallið
Víkings. Hann lék þá með 1. flokki
félagsins. En með þrotlausum æfing-
um og ótakmörkuðum áhuga hefur
þessi dugmikli leikmaður tekið ótrú-
legum framförum. Nú leikur hann
stórt hlutverk í liði Víkings, 24 ára
gamall. Hann er öðrum til fyrir-
myndar um áhuga og eljusemi — og
lýsandi dæmi um það að menn ná þá
aðeins árangri að æft sé, og æft af
krafti og áhuga.
„Ég gekk í Víking vorið 1977. Lék
mína fyrstu leiki með meistaraflokki
í Reykjavíkurmótinu. Hafði leikið
með 1. flokki. Ástæðan fyrir því að
ég lék með meistaraflokki í Reykja-
víkurmótinu var sú, að landsliðs-
menn Víkings tóku ekki þátt í
leikjum Víkings í mótinu. Þeir æfðu
af krafti undir HM í Danmörku. En
eftir að íslandsmótið hófst að nýju
þá lék ég með 1. flokki — landsliðs-
mennirnir höfðu þá snúið aftur."
Hverju þakkar þú þennan mikla
og skjóta árangur? „Ég þakka það
félögum mínum í Víkingi, þjálfara
félagsins, Bogdan Kowalzcyk, sem er
geysilega fær. Nú svo auðvitað
áhuga og þrotlausum æfingum. Þá
hjálpar það auðvitað að leika með
jafn sterku liði og Víkingur er.
Samkeppnin í liðinu er gífurlega
hörð — aldrei má slaka á.“
Nú gekkst þú úr Fylki og yfir í
Víking. „Já, en ég ólst upp í Víkings-
hverfinu, Háagerði. Æfði með Vík-
ingi upp í 3. flokk. Þá hætti ég en hóf
síðan æfingar á ný, þá með Fylki. En
hugurinn var hjá Víkingi og ég
ætlaði mér alltaf að ganga aftur í
félagið. Ég lét þó ekki verða af því
fyrr en ég hafði verið þrjú ár í Fylki
að ég sneri aftur í Víking. Þess
iðrast ég ekki þetta hefur verið
ævintýri líkast."
Steinar Birgisson er múrari að
Steinar Birgdsson