Morgunblaðið - 13.11.1979, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. NÓVEMBER 1979
29
lagiö um ósamkomulagiö sé
samkomulag í sjálfu sér.
Svo aö Guörún getur ekki
treyst á Sjöfn, ekki alveg.
En snúum okkur aftur aö
ósamkvæmninni í málflutningi
hennar. Þegar hún var spurö um
öll illindin út af fyrstu þremur
sætunum á lista Alþýöubanda-
lagsins í Reykjavík — en þar
ruddist menntamannaklíkan
auövitaö í fyrsta og þriöja sætiö
og Guðrúnu var sparkað niöur í
fjóröa sætiö, þ.e. kvenframbjóð-
andi Alþýöubandalagsins í
Reykjavík er í vonlausu sæti fyrir
bragöiö — þá svaraöi hún því til
hér í blaöinu, aö hún kynni ekki
viö þá skilgreiningu, eins og hún
komst aö oröi, „aö eitthvert sæti
sé kvennasæti. Ég er afskaplega
mikiö á móti því, aö einhverjir
hópar eigi einhver sæti“. Hún
kvaöst ekkert frekar vera fulltrúi
kvenna en karla og sagöist ekki
hafa neitt kvennaliö á bak viö
sig. „Satt aö segja er ég mikill
andstæöingur allra hreppasjón-
armiöa".
Ekki er hægt aö lesa annaö út
úr þessu en Guörún telji kvenna-
baráttuna hreppapólitík, a.m.k.
öörum þræöi. Og mætti jafnrétt-
is- og kynlífssíöa Þjóöviljans
draga réttar ályktanir af því.
En svo þegar Tíminn spyr
Guörúnu um prófkjör sjálfstæö-
ismanna í Reykjavík, telur hún
þaö hneyksli, að Ragnhildur
Helgadóttir skyldi ekki hafa hald-
iö sínu sæti. Auðvitað er þaö
rétt, að Ragnhildur hefur staðiö
sig meö þeim ágætum í stjórn-
málum og verið svo glæsilegur
fulltrúi kvenna á Alþingi, aö hún
heföi átt að halda hlut sínum. En
prófkjör eru prófkjör. Ragnhildur
Helgadóttir á þó aö vera í öruggu
þingsæti á lista Sjálfstæðis-
flokksins í Reykjavík, eina konan
sem ætti aö komast á þing fyrir
Reykvíkinga. Þá hættir Guörún
Helgadóttir allt í einu aö tala um
hreppapólitík, en velur nú annað
orð: hneyksli! Af hverju? Auðvit-
aö vegna þess aö Ragnhildur er
sjálfstæðismaöur. Þaö, sem hét
hreppapólitík í Morgunblaöinu
vegna átaka innan Alþýöubanda-
lagsins í Reykjavík, var oröiö aö
„hneyksli" í Tímanum daginn
eftir: þ.e. sem sagt hreppapólitík,
ef kona kemst ekki á þing á
vegum Alþýðubandalagsins, en
hneyksli, ef kona kemst á þing
fyrir Sjálfstæðisflokkinn, hvort
sem er í höfuðborginni eða
annars staöar.
Hver á eiginlega aö skilja
svona málflutning? Kjósendur?
Eöa ætli sé ekki heldur veriö aö
villa um fyrir þeim en gefa þeim
tækifæri til aö skilja og taka
málefnalega afstööu? En þaö er
a.m.k. von til þess, aö kjósendur
misskilji þetta rétt — og láti
hreppapólitíkina á Alþýðubanda-
lagslistanum eiga sig, en kjósi
Ragnhildi Helgadóttur. Þaö kem-
ur a.m.k. enginn kvennafulltrúi af
Alþýöubandalagslistanum í
Reykjavík inn á Alþingi íslend-
inga — nema það veröi þá
Svavar Gestsson, Guðmundur
Jaki eöa Ólafur Ragnar
Grímsson, sem væri kannski
álitlegastur. Þaö yröi tekiö eftir
Jakanum og Ólafi Ragnari í því
hlutverki í sandkassanum á þingi
— ef þaö yrði enn einu sinni á
landslýö lagt aö breyta Alþingi
íslendinga í sandkassa, þar sem
alþýöubandalagsmenn skiptust á
aö skauta í hlutverki Fjallkonunn-
ar, en kratar héldu áfram aö
grenja af óþekkt og eftirlæti (í
fjölmiðlum).
Guörún Helgadóttir segir, að
sig hrylli viö „öllum þeim djöfla-
gangi, sem orðinn er í kringum
allt í íslenzkri pólitík". Okkur
hryllir einnig viö honum og teljum
m.a. af þeim sökum þjóðar-
nauðsyn aö fækka vinstri
mönnum á Alþingi íslendinga.
Hún segir, aö sér sé annt um
„virðingu lýöveldisins'*. Þaö er
okkur hinum lika. Þess vegna
m.a. viljum viö fækka alþýöu-
bandalagsmönnum á Alþingi.
Djöflagangur og virðingarleysi
eru ein helztu einkenni á þjóöfé
lagi okkar, því miður. En ekki
brygði þó til betri tíðar, ef
hákarlarnir tækju alfarið viö
stjórn skútunnar. Þaö yröi óhjá-
kvæmileg niöurstaöa kosninga,
sem fengju framsóknar- og al-
þýöubandalagsmönnum meiri-
hluta á Alþingi íslendinga.
Hver vill bera ábyrgö á slíku
„forlisi"?
I>rír kostir
vardandi nýja
stórvirkjun
„VARÐANDI nýja stór-
virkjun, sem annaðhvort
yrði byrjað á eða ákvörðun
tekin um 1985, eru þrír
kostir fyrir hendi: Fljóts-
dalsvirkjun 300 MW,
Blanda 150 MW og Búð-
arhálsvirkjun 300 MW,“
sagði Jónas Elíasson próf-
essor, fulltrúi í orkuefnd
Sjálfstæðisflokksins, er
Mbl. spurði hann í gær,
hvaða nýja stórvirkjun
það væri, sem gert er ráð
fyrir í stefnu Sjálfstæðis-
flokksins í efnahags- og
atvinnumálum.
Jónas kvaðst á þessu
stigi ekki geta sagt til um,
hver þessara þriggja kosta
kæmi til framkvæmda.
Athuganir bentu til, að
Búðarhálsvirkjun væri
eilítið dýrari kostur en hin-
ir, en hins vegar væru ýms
náttúru verndarsj ónar mið
óleyst varðandi hina kost-
ina og enginn virkjunarað-
ili nú tilbúinn til að takast
á við þau verkefni. Ef þessi
náttúruverndarmál leyst-
ust innan skamms tíma
væri hins vegar unnt að
ákveða virkjun í Fljótsdal
eða Blöndu jafnskjótt og sú
lausn lægi fyrir. Kæmi þá
jafnvel til greina að byggja
þá virkjun á undan stækk-
un Búrfellsvirkjunar því
báðir þessir staðir eru utan
hins eldvirka svæðis.
Loks nefndi Jónas að
miðlunarlónsframkvæmdir
vegna stækkunar Búrfells-
virkjunar myndu koma
Búðarhálsvirkjun til góða
og þá væntanlega bæta
hagkvæmni hennar í sam-
anburði við aðra virkjun-
arkosti.
Forráðamenn Alafoss, þ.e. framkvæmdastjórar. forstjóri og stjórn
fyrírtækÍSÍnS. Ljósm. Mt>l. Kristján.
V elta Álaf oss á
þessu ári ráðgerd
um 6 milljarðar
Opnuð söluskrifstofa í Danmörku
GERÐAR hafa verið nokkrar
breytingar á daglegri stjórnskip-
an Alafoss hf og er starfseminni
nú skipt í 3 þætti, framleiðslu-
mál, fjármál og markaðsmál og
stýrir framkvæmdastjóri hverj-
um þætti fyrir sig. Guðjón Hjart-
arson, sem verið hefur verksmiðj-
ustjóri, hefur nú verið skipaður
tæknilegur framkvæmdastjóri,
Gunnlaugur Jóhannsson, sem
verið hefur skrifstofustjóri, verð-
ur nú framkvæmdastjóri fjár-
mála og stjórnsýslu og Ólafur S.
Ottósson, sem verið hefur fulltrúi
forstjóra, tekur nú við fram-
kvæmdastjórn sölu— og dreif-
ingar.
A fundi með fréttamönnum
kynntu forráðamenn fyrirtækisins
nokkuð stöðu þess og kom m.a.
fram að ástæða skipulagsbreyt-
ingarinnar, sem gerð var hinn 1.
nóv. sl. væri sú að starfsemin
hefði öll verið færð á einn stað,
þ.e. í Mosfellssveit, en fór áður
fram að talsverðu leyti í Kópavogi,
en verslunin verður áfram að
Vesturgötu. Pétur Eiríksson for-
stjóri og Heimir Hannesson
stjórnarformaður ásamt fram-
kvæmdastjórum og öðrum stjórn-
armeðlimum greindu frá rekstri
fyrirtækisins og kom m.a. fram að
jafnframt því sem byggingar-
framkvæmdum hefur miðað
áfram hefur mikil aukning og
endurnýjun orðið á vélakosti, sem
hefur orðið til þess að framleiðni
hefur aukist jafnt og þétt, um
tæplega 6% á ári síðan 1973.
Framleiðslumagn hefur aukist um
60% og veltan tífaldast í krónum.
Heildarveltan á þessu ári verður
kringum 6 milljarðar króna og er
það tvöföldun á söluverðmæti sl.
árs. Tilbúinn fatnaður er 2,2
milljarðar að útflutningsverð-
mæti, en 80% framleiðslu fyrir-
tækisins fer til útflutnings.
Alafoss hefur í mörg ár rekið
söluskrifstofu í New York þar sem
starfa 3 menn og hefur nú verið
ákveðið að opna einnig skrifstofu í
Danmörku er annast á sölu og
dreifingu handprjónabands á
meginlandi Evrópu, einkum
Þýskalandi. Hefur Baldur Árna-
son núverandi aðalbókari fyrir-
tækisins verið ráðinn til að veita
henni forstöðu.
Forráðamenn Álafoss sögðu að
rekstrargrundvöllur fyrirtækja í
þessari grein hefði skekkst veru-
lega á árinu þar sem tilkostnaðúr
hefði hækkað mun meira en næmi
gengissigi, Væri það því tilfinnan-
legra hér sem svo til eingöngu
væri um útflutning að ræða er
byggi við fast verð í erlendri mynt.
Sögðu þeir áætlað heildartekjutap
fyrirtækja í ullariðnaði um 1
milljarður á þessu ári vegna
misræmis gengisskráningar og
verðlagsþróunar innanlands.
Stæði nú fyrir dyrum verðlagning
útflutningsvara á næsta ári og
væri fyrirsjáanlegt að óhjákvæmi-
legar verðhækkanir yrðu langt
umfram verðbólgustig í viðskipta-
löndunum yrði ekkert gert til
leiðréttingar.
Starfsmenn Álafoss eru um 250
og um 350 starfa á sauma— og
prjónastofum sem tengjast út-
flutningi fyrirtækisins, en í ullar-
iðnaði eru um 1100 starfsmenn í
allt. Bandframleiðsla er megin
uppistaða reksturs Álafoss og er
ársframleiðslan um 1000 tonn.
Þriðjungur fer til framleiðslu á
prjónavoð í ullarfatnaðinn og ann-
ast 20—30 saumastofur fram-
leiðsluna. Annar þriðjungur
bandframleiðslunnar er hand-
prjónaband, sem einnig er að
verulegu leyti flutt úr landi og
þriðjungur er notaður í eigin
vefnaðardeildum til framleiðslu
gluggatjaldaefna, áklæða, fata-
efna værðarvoða, gólfteppa o.fl.
Einnig rekur fyrirtækið eigin
prjóna— og saumastofu, sem var
stofnuð árið 1931.
Tollfríðindi sjómanna:
Ræða við fjármála-
ráðherra í dag
FULLTRÚAR sjómanna munu hitta Sighvat Björgvinsson fjármála-
ráðherra að máíi i dag og ræða við hann um hertar reglur varðandi
tollfriðindi sjómanna, sem sagt var frá í Morgunbiaðinu á
sunnudaginn. Er blaðamaður Morgunblaðsins ræddi við Guðmund
Hallvarðsson formann Sjómannafélags Reykjavíkur í gær. sagðist
hann sem minnst um málið vilja segja fyrr en eftir fundinn með
ráðherranum.
Guðmundur sagði sjómenn fá
30% launa sinna greidd í gjald-
eyri, en hlutfallslega mættu þeir
sífellt kaupa minna og minna
erlendis. Sem dæmi um það sagði
Guðmundur árið 1968 hefði leyfi-
leg upphæð tollfrjálsa varningsins
numið 55,6% af meðaltekjum há-
seta, 1972 er þessi upphæð lækkuð
niður í 21,9%, 1975 er þetta komið
niður í 13,8, 1978 í 13,6 og núna
væri hlutfallið 13.9%. Þetta kvað
Guðmundur sjómenn telja óeðli-
legt þegar þess væri gætt að
sjómenn fengju 30% launa sinna í
erlendum gjaldeyri sem fyrr segir.