Morgunblaðið - 01.04.1980, Blaðsíða 44

24
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 1. APRIL 1980
Frá blm. Mbl. Guömundi Guðjónssyni Munchen
Sagt eftir leikinn
„Ég held helst að það hafi
verið einhver leynipressa inni í
okkur. Undirbúningur okkar tel
• ég að hafi ekki getað verið betri
hvað varðar líkamlegu hliðina,
kannski hefði verið hægt að taka
sálariegu hliðina fastari tökum,
nema hvað þegar inn á völlinn
kom, kom upp algert sambands-
leysi milli leikmanna," sagði
Bjarni Guðmundsson í viðtali
við Mbl. eftir leikinn.
„Sóknarieikurinn var í molum,
varnarleikurinn ekki nógu góð-
ur, við byrjuðum á því að senda
tvö iétt skot á Hoffmann á
fyrstu mínútunum og það má
aldrei ieyfa sér að gera. Með
toppieik hefðum við getað haldið
vel í við þetta lið, a.m.k. ekki
tapað nema með 2—3 marka
mun.“
O O O
„Það var ekki farið eftir fyrir-
mælum þjálfarans og slíkt er
ófyrirgefanlegt. Það var löngum
stundum fyrir leikinn eytt í að
finna einhverja veika bletti hjá
Hoffmann í markinu. Og í ljós
kom, að hann er veikur fyrir
skotum sem fara i gólfið. En
síðan er púðrað á hann skotum í
millihæðinni, nákvæmlega þar
sem hann er sterkastur fyrir, en
þá sjaldan að skotið var í gólfið,
þá lá það alltaf í netinu," voru
fyrstu orð Ólafs Benediktssonar
í spjalli við blm. Mbl. í Munchen.
Óli Ben. hélt áfram: „Eini
maðurinn í Valsliðinu sem mér
finnst eiga hrós skilið fyrir
þennan leik, er Björn Björnsson,
hann var harður og ákveðinn."
Það var fljótlega Ijóst eftir að
Óli var kominn inn á, að hann
átti við slæm meiðsl að stríða í
læri. „Það er sárgrætilegt að
þetta skuli hitta á þennan úr-
slitaleik. Ég gat hvorki lyft
fætinum né „splittað", ég fann
bara til. Ég er með slitnar
vöðvatrefjar og það tekur vist 3
vikur að verða góður. Ég hef
fengið fyrsta flokks umönnun
hér og tveir sérfræðingar verið
meira og minna að skoða mig, en
ég varð að fara inn á, Brynjar
fann sig ekki og þó að maður
geri sér kannski óleik með því að
Ieika svona illa meiddur, þá var
um ekkert annað að ræða, ég
varð að fara og sjá til hvað
gerðist,“ sagði Óli Ben. að lokum
og var ekki ímynd gleðinnar.
O O O
„Ég er mjög ánægður með
minn hlut, en ekki úrslitin sjálf
að sjálfsögðu," sagði Björn
Björnsson, skyttan unga hjá Val,
sem kom skemmtilega á óvart
gegn GWS. „Ég hef æft mjög
stíft í vetur og var ákveðinn í að
standa mig þegar ég fengi mögu-
leikann. Þeir voru kannski farn-
ir að slaka eitthvað á þegar ég
skoraði, ég veit það ekki, ég hef
lent í harðari mönnum, en ég
stoppaði ekki, lét þá ekki halda
mér og berja."
O O O
„Þetta var lélegasti leikur
Vals í Evrópukeppninni að þessu
sinni, en hins vegar bendir
árangur GWS síðustu árin til
þess að við höfum í rauninni
aldrei átt möguleika í leiknum.
Þetta lið á aldrei slakan leik, það
hefur allt fram yfir okkur og það
hefði þurft kraftaverk til þess að
sigra það,“ sagði Brynjar Kvar-
an markvörður.
„Ég er ekki sár yfir tapinu út
af fyrir sig, heldur frekar hvað
það var óþarflega stórt, ég tel að
ef Valur léki vel, væri þetta lið
ekki nema 4 mörkum eða svo
betra. Við gerðum okkur kannski
of miklar og óraunhæfar vonir,
en Grosswaldstadt var jafnvel
enn sterkara lið en við áttum
von á. Sjálfur fann ég mig aldrei
í leiknum, ég komst aldrei inn i
hann í byrjun, mörkin komu
meira eða minna úr algerum
dauðafærum, þeir komu meö
keyrslur sem við réðum ekki við.
Taugarnar voru og í molum hjá
okkur og við náðum því aldrei
upp rétta keppnisskapinu," bætti
Brynjar við.
O O O
„Ég kann engar skýringar á
því hvernig á þessu stendur,
nema helst að menn gerðu sig
seka um að gera ekki sem fyrir
þá var lagt. Það vantaði alla
rútíneringu í leik liðsins og hver
maðurinn af öðrum brást. Hvað
sjálfan mig varðar, þá sló það
mig mikið út af laginu þegar
Hoffmann varði frá mér vítið í
byrjun leiksins. Þá skaut ég eins
og fyrir hafði verið lagt, en
markvörðurinn breytti sjálfur
til,“ sagði Þorbjörn Guðmunds-
son, sem var markhæstur í liði
Vals með 5 mörk. Hann hélt
áfram:
„Það er enginn 9 marka mun-
ur á liðunum, ég er sannfærður
um að ef við hefðum náð topp-
leik, þá hefðum við getað unnið
þetta lið og alls ekki tapað með
meiri mun heldur en 2—3 mörk-
um.“
O O O
„Við vorum með óh'kindum
taugaslappir í leiknum og kom
það glöggt fram á leik okkar. Við
bárum svo mikla virðingu fyrir
þessum Hoffmann að við vissum
varla hvort við vorum að koma
eða fara, ekki síst ég sjálfur, en
ég lét hann t.d. grípa skot frá
mér,“ sagði Stefán Halldórsson.
O O O
„Við erum fyrst og fremst
sárir yfir tapinu vegna þess að
við vitum að við eigum að geta
gert miklu betur undir venju-
legum kringumstæðum. Vendi-
punkturinn í leiknum var strax í
byrjun, þegar þeir skoruðu 3
mörk úr 4 fyrstu sóknarlotunum
á sama tíma og við skoruðum
ekki mark í fyrstu fimm sóknum
okkar. Annars sögðu Þjóðverj-
arnir okkur sjálfir, að það hefði
gert mikinn gæfumun fyrir þá,
að þeir fengu filmur af leik
okkar gegn Atletico Madrid og
gátu þannig áttað sig á leik-
mönnum Vals,“ sagði Steindór
Gunnarsson.
O O O
„Það hlýtur að vera afleitt
hlutskipti fyrir þjálfara að vera
með lið sem lætur ekki að stjórn
og gerir helst alls ekki það sem
fyrir er lagt. Ég er virkilega
svekktur. Að tapa væri út af
fyrir sig ekki hlutur sem maður
gæti ekki sætt sig við, en að tapa
svona stórt eftir að hafa leikið
jafn iila og við gerðum, er erfitt
að kyngja, ef við hefðum leikið
eins og menn væri ekki eins sárt
að sjá af þessu,“ sagði Jón
Karlsson, einn leikreyndasti
leikmaður Vals og var ómyrkur í
máli.
„Hvað kom fyrir? Allt bara
held ég, við vorum mjög tauga-
strekktir fyrstu 8 mínúturnar
eða svo og eftir það hafði þýska
liðið náð slíkum tökum á leikn-
um að það var ekki líklegt til
þess að sleppa því. Menn náðu
sér ekki á strik. Menn eins og
skotmennirnir, Steindór og
Bjarni o.fl., voru ekki svipur hjá
sjón miðað við hvað þeir eru
færir um að gera á góöum degi.
Og í staðinn fyrir að halda haus
og halda boltanum, var gnpið til
þess að halda sannkallaða skotv-
eislu og líkaði Hoffmann það
mjög vel. En þetta þýska lið er
alls ekki ósigrandi þó að það sé
mjög gott, ég tel að með toppleik
á hlutlausum velli gætum við
jafnvel náð jafntefli gegn þessu
liði og væri gaman að fá annað
tækifæri," sagði Jón Karlsson að
lokum.
O O O
„Lið Grosswaldstadt léL.ekki
eins og það best getur, líkega
vegna þess hve mikið var í húfi.
Mikið af þeirri gífurlegu yfirveg-
un sem einkennt hefur leiki
liðsins i Búndeslígunni í vetur
var ekki fyrir hendi framan af
leik,“ saðgi Jón Pétur Jónsson
Valsmaður sem leikið hefur með
Dankersen í vetur og var meðal
áhorfenda í ólympíuhöilinni í
Munchen.
Jón Pétur enn: „Annars varð
ég fyrir miklum vonbrigðum
með leik Vals, ég átti von á því
að þeir léku mun jákvæðari
sóknarieik og að þeir væru með
ieikkerfi sem myndu koma ÞJóð-
verjunum í opna skjöldu. Ég er
ekki að segja að ég hafi reiknað
með sigri Vals, til þess er lið
GWS allt of sterkt, leikmenn
liðsins leika þetta 80—90 leiki á
ári, bæði í deildar- og bikar-
keppni Þýskalands, svo og
Evrópukeppninni. Leikmenn
liðsins eru því með ólíkindum
leikreyndir miðað við aldur, en
meðalaldur liðsins er aðeins
rúmlega 24 ár. Engu að síður var
munurinn allt of stór og ég tel að
undir venjulegum kringumstæð-
um ætti Valur ekki að tapa með
meiri mun heldur en 4—5 mörk-
um, jafnvel minna!"
O O O
Mbl. sveif á landsliðsþjálfar-
ann Jóhann Inga Gunnarsson
sem var meðal áhorfenda að
leiknum. „Ég vil byrja á því að
óska Valsliðinu hjartanlega til
hamingju með þann frábæra
árangur sem liðið hefur náð í
keppninni, liðið hefur gert hluti í
vetur sem hefur haft stórgóð
áhrif á íslenskan handknattleik.
Ég vil sérstaklega óska Hilmari
Björnssyni þjálfara til ham-
ingju, hann hefur sýnt og sann-
að, að íslenskir þjálfarar standa
erlendum síður en svo að baki,“
sagði Jóhann ...
.. .og hélt síðan áfram:
„Ástæðuna fyrir slíkri frammi-
stöðu Valsmanna í leiknum tel
ég fyrst og fremst vera sálræna.
Allir voru leikmenn liðsins stað-
ráðnir í að sigra í leiknum, allir
sögðu það, en undir niðri trúðu
þeir því ekki. Þeir voru yfir sig
taugaspenntir þó að ekki hafi
sýnst svo á yfirborðinu. Þegar
inn á völlinn kom, braust þetta
síðan allt út.
Síðan léku þeir allan leikinn
nánast án þess að horfa á
markið, þeir virtust ekki trúa því
að þeir gætu skorað hjá Hoff-
mann. Þýska liðið var ekki með
góða hornamenn, allt byggðist
upp á þessum þremur útspilur-
um, Kluspiess, Meisinger og
Freisler, því held ég að Vals-
menn hafi átt að leika vörnina
mun framar á vellinum heldur
en þeir gerðu. Annars var sigur-
inn of stór, Valsmenn hefðu
hæglega getað sloppið með 4—5
marka tap, en ég held að það sé
óskhyggja að Valur geti unnið
þetta lið, jafnvel þó að liðið nái
toppleik. En ég vona að Vals-
menn láti ekki deigan síga,
árangur þeirra var þrátt fyrir
allt frábær og verður lengi í
minnum hafður heima.
• Claus Hörmel í dauðafæri og skotar örugglega af líne
Jón Karlsson fá ekki rönd við reist.
Valsmenn
ÞAÐ VAR kannski til of mikils ætlazt að Valur ynni
sigur gegn vestur-þýsku Evrópumeisturunum Gross-
waldstadt er liðin mættust í úrslitaleiknum 1 Evrópu-
keppni meistaraliða í Múnchen um helgina. Vissulega
gerðu margir sér þær vonir eftir sérstaklega glæsilegan
árangur liðsins gegn Drott og Atletico Madrid, að
Valsmenn gætu jafnvel sigrað þetta geysiöfluga lið, ef
þeir næðu toppleik. Það tókst þó ekki, en það rýrir á
engan hátt þann ótrúlega árangur, sem Valsmenn náðu
í keppninni, en þeir urðu fyrsta íslenzka liðið í
flokkaíþrótt til þess að komast í úrslit í Evrópukeppni.
Undirritaður skrifaði það í texta sínum þegar Valur
hafði slegið út spánska liðið, að úrslit sjálfs úrslitaleiks-
ins væri ekki aðalatriðið, öllu heldur væri aðalatriðið sá
frækni árangur, sem náðist með því að komast í úrslitin.
Þrátt fyrir tap, var því árangur Valsmanna í keppninni
slíkur, að varla verður hann leikinn eftir í náinni
framtíð hér á landi. Lokatölur þessa leiks urðu 21 — 12
Grosswaldstadt í hag, eftir að staðan í hálfleik hafði
verið 9—4.
Fundu sig alls ekki
Fyrir leikinn var varla að sjá á
Valsmönnum, að úrslitaleikur af
þessu tagi væri í uppsiglingu. Þeir
voru rólegir og yfirvegaðir, og
góður liðsandi og „húmor“ var
mjög áberandi. Þeir höfðu allt að
vinna, og út á við reiknaði enginn
með því að þeir mundu gera þýsku
risunum skráveifu. Álagið hlaut
því ef nokkuð var að hvíla á
Þjóðverjunum, sem höfðu ekki
eins góð tök á því að kynna sér
mótherja sína og æskilegt hefði
verið. Sjálfir sögðu leikmenn
Grosswaldstadt, að þeir hefðu
heldur kosið að mæta Austur-
blokkarliðunum Banja Luka eða
Dukla Prag í úrslitum en Val. Er
það gífurleg viðurkenning fyrir
íslenzkan handknattleik út af
fyrir sig. En undir niðri mætti
ætla að hafi leynzt einvherjar
efasemdir um að möguleiki á sigri
væri fyrir hendi ...
Ekkert gekk
... því að þegar í byrjun leiksins
var sýnt, að Valur var fær um að
leika tíu sinnum betur. Menn
vonuðu, að þeir mundu rétta úr
kútnum og Grosswaldstadt mundi
ekki ná of mikilli forystu í milli-
tíðinni. Það var hins vegar'borin
von, því að lið eins og GWS gerir
enga greiða og gefur enga mögu-
leika. Þjóðverjarnir byrjuðu með
knöttinn og skoruðu þegar í stað
— Freisler meö öskrandi þrumu-
skoti — en með því að lýsa í
smáatriðum fyrstu tíu mínútun-
um kæmi fram góð mynd um gang
leiksíns í heild.
1. mínúta: 1—0 eftir skot Freisl-
ers.
2. mínúta: Hoffmann ver skot
Þorbjörns Jenssonar.
3. mínúta: Hoffmann ver skot
Þorbjörns Guðmundssonar.
4. mínúta: Hoffmann ver vitakast
frá Þorbirni Guðmundssyni.
5. mínúta: Skref á Þorbjörn Guð-
mundsson og nafni hans Jensson
rekinn af leikvelli í 2 mínútur.
6. mínúta: 2—0 eftir þrumufleyg
Kurt Klúhspiess.
7. mínúta: Lína á Steindór í
dauðafæri.
10. mínúta: 3—0, negling frá
Freisler.
Loks Valsmark:
Það var svo á tíundu mínútu, að
Valsmenn komust loks á blað, er
Þorbjörn Guðmundsson skoraði af