Morgunblaðið - 14.07.1981, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 14. JÚLÍ 1981
33
Guðmundur J. fíjarna-
son - Minningarorð
Guðmundur var sérstæður per-
sónuleiki, það fór ekki framhjá
neinum. Hann vilti aldrei á sér
heimildir, var sannur í hverju sem
hann tók að sér og vinum sínum
brást hann ekki. Hann var enginn
vinur brigðniælgis né þess að
vinna ekki fyrir sínu. Við áttum
samleið í mörgu um dagana. Hann
var eindreginn bindindismaður og
vann að því málefni. Við vorum í
stjórn Bindindisfélags ökumanna,
störfuðum um tíma saman að
endurskoðun hreppsreikninga og í
stjórn Skógræktarfélags Stykkis-
hólms vorum við um árabil. Hann
myndaði sér skoðanir á hverjum
hlut, barðist drengilega fyrir því
sem hann taldi rétt og til bóta
fyrir þjóðfélagið. Vel fylgdist
hann með öllu í þjóðlífinu og gaf
hverju sína einkunn og var ekkert
myrkur í máli ef honum fannst
eitthvað ganga úrskeiðis. Öll sín
verk vann hann af samviskusemi
og í réttum tíma. Hann var öll ár
sjúkrasamlagsins hér starfsmaður
þess og sá um innheimtu og
reikningsskil og þar var á öllu
snyrti- og prýðis frágangur, enda
hafði Guðmundur góða rithönd og
var mjög glöggur reikningsmaður.
Það fór ekki hjá því að okkur
Guðmund greindi á í ýmsum
málum, en þegar þau höfðu verið
rædd af hreinskilni, voru handtök-
in traust á eftir og því minnist ég
nú Guðmundar sem góðs drengs
og vinátta okkar fór vaxandi með
árunum. Guðmundur var snyrti-
menni og hann átti gott heimili.
Það sannreyndi ég.
Þar stóð með honum hans
ágæta kona, Ebba Ebeneserdóttir
frá Rúfeyjum. Hún var af góðum
stofni og aldrei vissi ég hana koma
fram öðru vísi en öðrum til góðs.
Guðmundur var með mér einn
af stofnendum Lionsklúbbs Stykk-
ishólms. Þar var hann virkur og
góður félagi og vann klúbbnum
mörg heillastörf. Oft kom Guð-
mundur heim til okkar hjóna,
ræddi við okkur og höfðum við
mikla ánægju af því. Þar reyndum
við mjög tryggð hans og hlýhug.
Guðmundur verður mér því minn-
isstæður og ég sakna hans. Að
vísu var orðið lengra í milli okkar
því hann hafði seinustu árin verið
búsettur í Reykjavík. En alltaf var
Hólmurinn hár í hans hugskoti og
það fór ekki framhjá neinum,
enda þar æsku- og manndómsár-
um eytt. Þessar línur eru því lítill
þakklætisvottur fyrir góða sam-
fylgd, drengilega og trausta.
Um leið og ég sendi ástvinum
hans samúðarkveðju bið ég guð að
blessa minningu hans.
Árni Helgason
Það var enginn Bervíkurbragur
yfir skólanefndinni í Stykkishólmi
í byrjun sjötta áratugarins. —
Hátt skyldi horft og aðeins það
besta var nægilega gott börnum
og unglingum þessa gamia höfuð-
staðar Vesturlands. Mið var tekið
af stórum kaupstöðum. Aðrar
byggðir máttu hokra við lágkúru
og smásálarskap í menningarmál-
um. Slíkt hæfði ekki Hólmurum,
sögu þeirra og reisn. — Nú eru
tveir af þeim sem í þessari skóla-
nefnd sátu gengnir veg allrar
veraidar, Jón Brynjólfsson og
Guðmundur J. Bjarnason, sem
jarðsunginn mun í dag. Eldhuginn
og fræðasjórinn, Jóhann Rafns-
son, stendur einn eftir.
Guðmundur J. Bjarnason fædd-
ist 2. mars 1903 að Ormsstöðum í
Klofningshreppi. Foreldrar hans
voru hjónin Kristín Guðmunds-
dóttir og Bjarni Magnússon, sem
þar bjuggu. — Ungur að árum
fluttist Guðmundur með foreldr-
um sínum til Stykkishólms þar
sem faðir hans stundaði járnsmíð-
ar en var jafnframt fangavörður.
Ólst hann upp hjá foreldrum
sínum en var þó jafnan létta-
drengur í sveit á sumrin. — Um
tvítugsaldur réðst Guðmundur
norður að Steinnesi í Húnaþingi
til frænda síns, sr. Þorsteins B.
Gíslasonar. Þar var hann bæði við
vinnu og lærdóm og hélt síðan í
Samvinnuskólann og lauk þaðan
brottfararprófi eftir einS vetrar
nám vorið 1927.
Hélt hann síðan vestur á heima-
slóðir og vann hjá Kaupfélagi
Stykkishólms til 1933. Nokkur ár
vann hann síðan hjá Búnaðarsam-
bandi Snæfellinga en hóf svo að
starfa við trésmíðar og fékk rétt-
indi sem húsasmiður. — Sjúkra-
samlag Stykkishólms var stofnað
1944. Guðmundur varð fyrsti
gjaldkeri þess og sá eini því að
þeim starfa gegndi hann þar til
Sjúkrasamlagið var lagt niður
snemma á áttunda áratugnum.
Skömmu síðar fluttist hann til
Reykjavíkur og vann hjá Pósti og
síma síðustu æviárin.
Snemma lærði Guðmundur á
bíl, fékk ökukennararéttindi og
stundaði kennslu fram á efri ár. —
Guðmundur gegndi fjölmörgum
öðrum störfum í þágu samborgara
í umræðum í borgarstjórn
Reykjavíkur 2. júlí vék Elín
Pálmadóttir, að migrenesjúkling-
um og möguleikum á að létta
undir með þeim, þannig að mæður
gætu komið börnum sínum fyrir-
varalaust eða fyrirvaralítið á vist-
heimili barna við Dalbraut, þegar
sjúkdómurinn sækti skyndilega
að. En þangað eru tekin börn inn,
ef skyndiiegir erfiðleikar koma
upp á heimilum, veikindi eða
annað, auk þess sem þar eru
vöggubörn og þar eru tekin börn
foreldra sem þurfa hvíld frá
þroskaheftu barni. Kvaðst Elín
hafa orðið þess vör í umfjöllun um
Kleifarvegsheimilið, að þarna er
oft rými og migrenesjúklingar
væru í þörf fyrir gæslu fyrir börn
sín, þegar migreneköstin koma.
„A árinu 1980 munaði 17 börn-
um á þeim mánuðum sem fæst var
á Dalbrautarheimilinu og þegar
flest var, eða allt að 350 dvalar-
dögum, sagði Elín. Nú í vetur
hefur nýting verið mikil síðari
hluta vetrar og fram á vor, eins og
jafnan, en þá fór að fækka. Þarna
er því greinilega rými og starfs-
fólk til að taka við börnum —
alloftast. Nú er mér kunnugt um
að í samfélaginu er hópur kvenna,
sem nauðsynlega og skyndilega
þyrfti að geta komið börnum
sínum fyrir skamman tíma. Það
eru migrenesjúklingar. Sjúkdóm-
urinn hellist yfir skyndilega og
sárt og skiptir þá öllu að fá algert
næði, kyrrð og þögn — auk þess
sem sjúkdómurinn er slíkur að
sinna. Hann var endurskoðandi
hreppsreikninga um skeið og sat
alllengi í skólanefnd. — Formaður
Skógræktarfélags Stykkishólms
var hann mjög lengi og vann
þannig að þeim málum að 1967
fékk hann sérstaka viðurkenningu
fyrir vel unnin störf. Guðmundur
var formaður Byggingarfélags
verkamanna í Stykkishólmi um
skeið. Hann var traustur bindind-
ismaður, enda skildi hann vel hver
bölvun hlýst af áfenginu. Hann
var um tíma æðstitemplar í stúk-
unni Helgafelli, formaður Stykk-
ishólmsdeildar Bindindisfélags
ökumanna og umboðsmaður
Ábyrgðar hf. vestra. Þá var hann
atkvæðamikill félagi í Lionsklúbbi
Stykkishólms.
Árið 1931, 9. dag maímánaðar,
kvæntist Guðmundur Ebbu Eben-
esersdóttur frá Rúfeyjum á
Breiðafirði. Foreldrar hennar
voru hjónin Margrét Magnúsdótt-
ir og Ebeneser Þorláksson, bóndi í
Rúfeyjum, þekktur sjómaður og
bátasmiður. — Eg hygg það vafa-
laust að sú hafi verið mesta gæfa
Guðmundar að eignast slíka konu
sem Ebba er. — Einkasonur
þeirra er Magni, bifvélavirki hjá
Strætisvögnum Reykjavíkur.
Heimili þeirra Ebbu og Guð-
mundar mun sjálfsagt flestum
sem þangað komu minnisstætt.
Veldur því smekkvísi húsfreyju og
bókakostur bóndans. Guðmundur
átti vandað bókasafn sem hann
lagði alúð við og þótti vænt um.
Þar var gott að staldra við er tóm
gafst frá erli og önnum. Og það
var gaman að ræða við húsráðend-
Elin Pálmadóttir
Mývatnssvcit. 13. júlí.
í GÆR brenndist ung þýzk
stúlka illa á fótum, er hún
var á ferðalagi á Námafjalli
með foreldrum sínum og
fleira fólki. Hún var flutt með
sjúkrabíl á sjúkrahúsið á
Ilúsavik.
Það verður aldrei of oft brýnt
fyrir ferðafólki að fara varlega er
það leggur leið sína um Námafjall
ur um bækur og breiðfirskt
mannlíf á fyrri tíð.
Ekki höfðum við hjónin verið
lengi í Ilólminum þegar við eign-
uðumst vináttu Guðmundar J.
Bjarnasonar og fjölskyldu hans.
Og það var mikil eign. — Sá var
ekki athvarfslaus í henni veröld
sem sú fjölskylda batt vináttu við.
Guðmundur J. Bjarnason var
traustur maður. — Ekkert var í
flaustri gert sem framkvæma
þurfti. Vel skyldi til allra hluta
vandað. Og hvergi brást honum
heiðarleikinn og trúmennskan.
Hann var hreinskiptinn og stefnu-
fastur og ómyrkur í máli upi það
sem honum þótti miður fara.
Óheilindum og sýndarmennsku
vandaði hann ekki kveðjurnar.
Þegar Guðmundur J. Bjarnason
er kvaddur er okkur hjónum efst í
huga þakklæti fyrir trygglyndi
hans og vinarþel. Það var jafnan
eins og að koma í heimahaga að
lita inn til hans, Ebbu og Magna.
Breiðfirsk rausn og sá andblær
góðvildar og menningar, sem ein-
kenndi Stykkishólm, fylgdi þeim
suður. — En kannski minnumst
við þó best fagurra sumarkvölda í
húsinu þeirra í Stöðinni í Stykkis-
hólmi þegar eyjasundin ljómuðu
og skinu og „út úr hamrahöllun-
um“ mátti „heyra silfurbjöllunum
hringt til helgra tíða“. Inn í slíka
birtu dó vinur minn, Guðmundur
J. Bjarnason. Silfurbjöllurnar
hafa nú hringt honum lokalagið.
Sólin blessuð vermi hann.
Við hjónin vottum Ebbu og
Magna samúð okkar og biðjum
Guð að blessa þeim minninguna
um góðan dreng og sannan.
Ólafur Ilaukur Árnason
konan er ófær um að sinna barni,
hversu mjög sem hún reynir. Og
þar sem dvalarheimilið á Dal-
braut er til þess m.a. að vista börn
um stundarsakir vegna veikinda
og félagslegra erfiðleika á heimil-
um þeirra, þá ætti að gera ráð
fyrir og undirbúa að heimili sem
þannig er ástatt um geti komið
barni sínu þar fyrir meðan sjúk-
dómurinn gengur yfir, ef rými er á
Dalbrautarheimilinu. En venju-
lega tekur þetta fáa daga og vel
mundi fara um börnin. En þetta
verður að geta gerst snögglega.
Samtök migrenesjúklinga eru til,
ég hefi rætt málið við þau, einnig
við félagsmálastjóra, sem sýnist
ekkert til fyrirstöðu. Vil ég vísa
þessu til undirbúnings og fram-
kvæmda til félagsmálaráðs.
og hverasvæðin í grennd. Það eru
orðnir býsna margir, sem hafa
brennt sig á þessum slóðum und-
anfarin ár. Því verður að fara
þarna með gát, annars getur
hætta leynzt við hvert fótmál, sem
ekki sést alltaf vel fyrir.
Kristján
ÍASIMINN KR:
22480
Jtloroxtnblntiit)
Margt var á dagskrá á þingi nurrænna tónlistarkennara,
sem haldið var hér á landi í síðustu viku. Hér má sjá mynd
af einu atriðinu, sem athygli vakti. John Petersen
tónlistarkennari flutti erindi um básúnuna og kynnti
hljóðfærið.
Börn migrenesjúklinga fái
inni á Dalbrautarheimilinu
Mývatnssveit:
Þýzk stúlka brenndist
Ósvikin síðsumarferð til
BENIDORM 12. sept.
Tuttugu daga afslöppun á
suðurströnd Spánar. 4. ágúst
biðlisti, 25. ágúst biðlisti.

ODY R ■Ji _ FLÓRÍDA
rARGJULD Seljum öll lágu sérfargjöldin, APEX, PEX, næturfargjöld, fjölskyldufargjöld. Útvegum gistingu og skipuleggjum ferðir fyrir hópa og einstaklinga. 6.SEPT Hópferð til FLORIDA 6. sept. með fararstjóra. Þriggja vikna ferð — þar af tveir dagar í New York.
VORUSYNINGAR
Höfum umboð fyrir fjölmargar störar vörusýningar og |
mikla reynslu í skipulagningu ferða á þær. Getum veitt 1
upplýsingar um allskonar sérsýningar og sendum
bæklinga sé þess óskað. Nýjar vörur, nýjar hugmyndir.
Kvnnið ykkur þjónustuna
FERÐAMIDSTÖDIN
ADALSTRÆTI9
SÍM128133 11255