Morgunblaðið - 16.03.1982, Síða 31

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. MARZ 1982
Guðni K. Hákonarson
— Minningarorð
39
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM
Kg er (ímmtán ára gömul, og eg óttast, að eg sé með barni. Er til
nokkur lausn á þessu vandamáli?
Já! Ilvert vandamál má leysa, ef viö erum fús til að
læra það, sem lífið kennir okkur. Ejí þekki margar
ógiftar mæður, sem gera gagn og hafa áhrif á lim-
hverfi sitt. Nú geldur þú þess, að þú hefur brotið
hoðorö Guðs. Margir hafa sloppið við athygli og um-
tal, þó að þeir kunni að vera jafnsekir og þú. Þeir
verða að gjalda verka sinna á annan hátt: Samvizkan
slær þá eða sektarkennd kvelur þá alla ævi.
En þú ert ung, og þú átt lífið framundan. Láttu ekki
hvarfla að þér að eyða fóstrinu. Þá bættir þú gráu
ofan á svart. Þú skalt fæða barn þitt og minnast þess,
að það er lifandi einstaklingur, sem þú elur. Þó að
saklaust barn fæðist utan hjónabands, á það kröfu á
sömu gæðum og skilgetið barn nýtur.
Ef til vill kæmi það sér betur fyrir þig, foreldra
þína og barnið, að það fæddist ekki í bænum, þar sem
þú átt heima. Ef þér finnst þú hafir getu til að ala
barnið upp og vera því góð móðir, skaltu gera það,
fyrir alla muni. Haldir þú hins vegar, að hag þess sé
betur borgið, ef þú gefur það barnlausum hjónum,
skaltu hugleiða, hvort það sé ekki rétt.
Láttu þetta þér nú að kenningu verða, svo að það
verði þér til blessunar. Ef þú leitar skjóls hjá Guði,
getur þetta gert þig að betri manneskju og hæfari til
að leggja öðrum lið, sýna þeim ástúð, sem hafa hrasað
í synd.
Bið Guð að fyrirgefa þér synd þína. Veittu Kristi
viðtöku sem frelsara þínum. Hann fyrirgaf konunni,
sem var staðin að hórdómi. Eins mun hann fyrirgefa
þér.
Guðmundur Magnús-
son — Minningarorð
Fæddur 11. júlí 1927
Dáinn 8. mars 1982
Guðni var fæddur að Torfastöð-
um í Fljótshlíð þann 11. júlí 1927.
Foreldrar hans voru Guðbjörg Ey-
vindsdóttir og Hákon Hákonar-
son. Hann hlaut almenna mennt-
un og stundaði almenna vinnu á
unglingsárum sínum, eins og tíðk-
aðist þá. Hann fór ungur til sjós
enda varð það hlutskipti hans að
helga sjómennskunni mestan
hluta starfsævi sinnar.
Hann réðst sem háseti á Súðina
árið 1944, þá sautján ára. Þar var
hann til ársins 1947, en þá réðst
hann til Eimskipafélags íslands
og var þar sem háseti og síðar
stýrimaður til ársins 1970.
Hann lauk farmannaprófi frá
Stýrimannaskóla íslands 1954.
Þegar Guðni lét af sjómennsku
hóf hann störf hjá Nathan og
Olsen sem sölumaður og var sölu-
stjóri þar nú er hann lést.
Guðni kvæntist eftirlifandi
konu sinni Eddu Kaaber, 14.
febrúar 1953. Þau eignuðust 3
börn, Helgu, gifta Helga Jenssyni,
líffræðingi, Garðar vélsmíða-
meistara og Kristínu Guðbjörgu,
gifta Sigurði Jóhannssyni. Við
Guðni kynntumst fyrir um 30 ár-
um og voru þau kynni góð og áttu
eftir að endast án þess að þar bæri
nokkurn skugga á. Við byggðum
ásamt fleirum raðhús við Otra-
teig. Það var gott að starfa með
jafn traustum manni og Guðna,
hann var mikill reglumaður á alla
hluti og einn þeirra sem illa féll að
vera iðjulaus.
Honum féll sjaldnast verk úr
hendi, enda bar heimili þeirra
Fædd 24. september 1895
Dáin 7. mars 1982
í dag fer fram frá Dómkirkj-
unni í Reykjavík útför Sigríðar
Bryjólfsdóttur, Rauðarárstíg 7,
fyrrverandi bankafulltrúa.
Sigríður fæddist í Litladal í
Svínavatnshreppi, Húnavatns-
sýslu, 24. september 1895. Foreldr-
ar hennar voru Brynjólfur bóndi
Gíslason prests á Reynivöllum og
kona hans Guðný Jónsdóttir, próf-
asts á Auðkúlu, Þórðarsonar.
Sigríður var elst níu systkina, af
þeim lifa nú Katrín, búsett í
Reykjavík, og séra Gísli, fyrrum
prófastur á Kirkjubæjarklaustri.
Foreldrar Sigríðar fluttust með
börn sín frá Litladal suður til Við-
eyjar vorið 1907 og þaðan tveim
árum síðar að Skildinganesi við
Skerjafjörð, þar sem þau stund-
uðu búskap, uns Brynjólfur lést
árið 1923. Þau hjón komu öllum
börnum sínum til mennta, má það
afrek teljast á þeim tímum.
Fædd 4. september 1897
Dáin 2. marz 1982
„llin langa þraut er liðin,
nú loksins hlausiu Triðinn,
of> allt er orðið róll.
Nú sa ll er sigur unninn,
og sólin björl upp runninn
á hak við dimma dauðans nóll.
Fyrsl sigur sá er fenginn,
fyrst sorgin þraul er gt'ngin,
hvað gelur græll oss þá?
Oss þykir þunjjl að skilja,
en það er (íuðs að vilja,
og goll er allt, sem (iuði er frá.“
Yald. Ilriem.
Ilinn 2. marz síðastliðinn and-
aðist amma okkar, Guðrún Pálína
Guðjónsdóttir, að Elli- og hjúkr-
hjóna þess ljósastan vott að þar
fór iðin og hög hönd.
Hann var frjálshuga maður
enda skipaði hann sér þar í sveit
hvað skoðanir snerti. Leiðir okkar
lágu einnig saman í félagsmálum,
hann starfaði mikið í Félagi
sjálfstæðismanna í Laugarnesi og
var gjaldkeri í stjórn þess. Ég
minnist með þakklæti starfa hans
þar og er skarð fyrir skildi nú er
hans nýtur ekki lengur við.
Hann var bókelskur, átti mikið
af bókum og var vel lesinn. Annað
áhugamál hafði hann fundið nú
nýverið og það var hestamennsk-
an. Hefur hann eflaust horft
björtum augum til vors og sumars
í faðmi náttúrunnar á gæðingum
sínum.
Guðni mun hafa kennt þess
sjúkdóms er varð honum sterkari
fyrir nokkrum árum og tók hann
því með karlmennsku og rósemi
enda ekki maður sem bar tilfinn-
ingar sínar á torg. Hann gerði sér
grein fyrir því að fyrr eða síðar
Sigríður stundaði nám í Versl-
unarskóla íslands og brautskráð-
ist þaðan með lofsamlegum vitn-
isburði aðeins 17 ára gömul. Að
námi loknu hóf hún störf í Lands-
banka íslands og vann þar óslitið,
uns hún lét af störfum vegna ald-
urs í árslok 1965.
unarheimilinu Grund. Hún var
fædd 4. sept. 1897 að Grjótlæk á
Stokkseyri. Foreldrar hennar voru
Vilborg Magnúsdóttir og Guðjón
Pálsson. Hún ólst upp að Bakka-
gerði á Stokkseyri. Ung að árum
fór hún að aðstoða á öðrum heim-
ilum. Innan við tvítugt fór hún til
Reykjavíkur og vann hún við ýmis
heimilisstörf. Þegar þvegið var
þurfti hún að draga stóran hand-
vagn á eftir sér með þvottinn, alla
leið vestan úr bæ inn að þvotta-
laugunum í Laugardal.
Síðar fór hún austur fyrir fjall
sem ráðskona hjá vegavinnu-
flokki. Þar lágu leiðir hennar og
afa okkar, Magnúsar Siggeirs
mundi fara sem fór og hann vissi
og trúði að þá tæki annað betra
við. Það er mikil eftirsjá í góðum
dreng eins og Guðna en huggun er
það í harmi fyrir aldraða móður,
eiginkonu, börn, tengdabörn og
barnabörn að eiga jafn ljúfar og
góðar minningar og eru eftir
Guðna. Þær verða bestu eftirmæl-
in um hann.
Ég minnist með þakklæti vin-
áttu okkar og samstarfs í Félagi
sjálfstæðismanna í Laugarnesi og
á öðrum vettvangi.
Ég bið algóðan guð að styrkja
eftirlifandi ástvini í harmi sínum.
Megi guðleg forsjón leiða Guðna á
nýjum vegum, blessuð sé minning
hans.
Baldvin Jóhannesson
Kveðja frá vinnufélögum
Ilaustið 1970 bættist okkur nýr
liðsauki, og var þar kominn Guðni
Hákonarson, sem áður hafði
stundað farmennsku á skipum
Eimskipafélags Islands.
Hann var ráðinn til sölustarfa,
sem hann gengdi til dánardægurs.
Guðni var fljótur að aðlagast hin-
um breyttu starfsháttum og verk-
efnum, og ávann hann sér brátt
hylli og velvild húsbænda og
vinnufélaga. Trausts viðskipta-
vina varð hann aðnjótandi frá
upphafi, enda einkenndist öll
framkoma hans af einstakri hátt-
vísi og prúðmennsku.
Hið óvænta fráfall Guðna kom
okkur sem öðrum á óvart og er nú
vandfyllt skarð fyrir skildi bæði
hvað störf hans og félagsskap
snertir, en við erum honum þakk-
lát fyrir samveruna á liðnum ár-
um.
Eftirlifandi maka, Eddu Kaaber
og öðrum vandamönnum, vottum
við dýpstu samúð.
Vegna samverkafólks hjá
Nathan & Olscn hf.,
Hilmar Fenger.
Sigríður vann störf sín af dugn-
aði og samviskusemi, að dómi
þeirra er til þekktu, hún var
ósérhlífin og starfsfús. Aðalstörf
hennar voru erlendar bréfaskrift-
ir, þar nutu sín vel góðir hæfileik-
ar og tungumálakunnátta.
Sigríður Brynjólfsdóttir var
skarpgreind og áhugasöm var hún
um marga hluti. Hún var félags-
lynd að eðlisfari, orðheppin og
naut sín vel þar sem glatt var á
hjalla. Hún hafði fastmótaðar
skoðanir á mönnum og málefnum
og lét ógjarna af þeim og fór ekki
í launkofa með álit sitt.
Sigríður ferðaðist mikið bæði
innanlands og utan og naut þess í
ríkum mæli, meðan heilsa og þrek
leyfðu. Hjálpsöm og greiðvikin var
Sigríður svo af bar. Líkamsþrek
hennar fór mjög þverrandi hin
síðustu ár, en andlegu heilbrigði
hélt hún til hinstu stundar.
Ég kveð Sigríði Brynjólfsdóttur
með söknuði og minnist með
þakklæti ótal góðra samveru-
stunda, gestrisni hennar og góð-
vildar í minn garð.
Ættingjum hennar og vinum
sendi ég innilegar samúðar-
kveðjur.
Kristín Þorláksdóttir
Bjarnasonar, fyrst saman. Þau
giftust 5. október 1920 og bjuggu
þau í Smiðshúsum á Eyrarbakka
til ársins 1925 er þau fluttust til
Fæddur 8. janúar 1914
Dáinn 5. mars 1982
Það sló þögn á hópinn, er deild-
arstjóri fjármáladeildar Sam-
vinnutrygginga flutti fregnina um
lát Guðmundar Magnússonar, að
morgni 5. marz sl.
Fram í hugann komu minn-
ingarnar ein af annarri um ljúf-
mennið Guðmund, sem öllum vildi
gott gera og aldrei taldi eftir sér
að bæta á sig hinum eða þessum
snúningum.
Þrátt fyrir að Guðmundur hefði
um hríð verið fjarri vegna alvar-
legra veikinda, fannst okkur sem
til hans þekktu, með ólíkindum að
maðurinn með ljáinn sigraði karl-
mennsku hans og glaðlyndi.
En Guðmundur er allur og sætið
hans er autt, en hækkandi sól og
nálægð vorsins minnir okkur á
hvern mann hann hafði að geyma.
Efst í huga okkar allra er þakk-
læti fyrir að hafa verið samvistum
Reykjavíkur, vegna slæmrar lífs-
afkomu á Bakkanum.
Amma og afi eignuðust 4 börn,
Einar Inga, Erlend, Sigríði og
Guðborgu og eru barnabörnin orð-
ið 14 og barnabarnabörnin orðin 9.
Síðastliðin 13 ár hefur amma
dvalist á Elliheimilinu Grund og
þar lést afi 30 maí 1974.
Við ömmubörnin eigum góðar
minningar um ömmu frá æskuár-
um. Við áttum því láni að fagna að
foreldrar okkar hafa búið í sama
húsi og amma og afi um nokkurt
skeið á meðan við elstu börnin ux-
um úr grasi. Aldrei var svo komið
í heimsókn til ömmu öðruvísi en
að fá hlýjar móttökur.
Nú þegar leiðir okkar skiljast,
viljum við þakka ömmu okkar all-
ar þær ánægjustundir, sem við
höfum átt með henni.
Við biðjum henni Guðsblessun-
ar.
Barnabörn
við jafn ágætan mann og Guð-
mund.
Starfsstúlkur fjármáladeildar.
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina
ATHYGLI skal vakin á því, að
afniælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á niánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga.
Greinar mega ekki vera í sendi-
bréfsformi. Þess skal einnig get-
ið, af marggefnu tilefni, að frum-
ort Ijóð um hinn látna eru ekki
birt á minningarorðasíðum
Morgunblaðsins. Handrit þurfa
að vera vélrituð og með góðu
línubili.
Sigríður Brynjólfs-
dóttir - Minningarorð
Guðrún Pálína Guð-
jónsdóttir - Minning