Morgunblaðið - 30.05.1982, Blaðsíða 6

54
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 30. MAÍ1982
ld»«Kð12h.*td*Uhá18k,ób
SoU« dH FétM Eapowtion do cortot po«toto« — ooo
»o» , oxpositioo do photo* nonwn do ta rdpioo , •«
pooitioo do photoi do viou> botooux do lo rdgioo ,
MAIDI U MAl : SoMo dot Fétoo, 0 » h, Itoio fdoM wr
ooooo á 21 houroi Extro* do ' Péchoix cíWondo por-
tro* do b Préndooto do b Répubbquo Woodoóo , un
toportogo do ff> 3 ur Tonfon Tvo«
JIUDI M MAl : A 21 h. SoUo dot Fétot. * Mchour d'kloo-
do *, uo filro do 1t3d ovoc Tooy toordid* ot Horgoo
I II MAl : SoUo dot Fétot. á 21 h, protoction
MBM 11 MAI : A 7 hourot Arvivdo dot GoébWo. of
dot botooua du G. F C o« doo Otd Goffors
A 16 hotrot, ó Ctuckin :
Match de Football
ontro b G. F. C ot ta Monno Notnnob
A 21 hourot 30, rur b quol CXjguay-TrowW
I SOIREE Chansons
o Groupo Cobotfon, b Choour dot Prdmpotait ot
Duront tout foprét rwidt. quot Ouguoy Trouir. EHVfBS
I onimét por bt oMooahont portkirontot
B 11 MAI I Lo motin, b Huoiqoo do flcob doo
Auglýsingar um íslandsvikuna með dagskrá hénjpi uppi um alla Paimpol.
Stóru skúturnar Etoile og Belle Poule aigla inn I htffnina i Paimpol og á eftir má sjá fleiri minni skútur koma inn f
rennuna. Þær leggjast við hafnarbakkann ...
Paimpol, hafið og ísland
Vikukynning á gamla skútu-
tímanum og nútíma íslandi
íslenski og bretónski fáninn á vegg í móttökusal borgarstjórnar við opnun-
ina. Querrier borgarstjóri við hljóðnemann og hjá honum Le Meur, formaður
sýningarnefndar og driffjöðrin í íslandskynningunni.
... Þar sem alveg samskonar golettur, ætlaðar til íslandssiglinga, lágn á sama stað fýrir aldamóL
30 — PAIMPOL. Le Quai Morand et les Bassinf
Eftir Elínu Pálmadóttur
„Alla vikuna frá 17. til 23. maí
lifir Paimpol-bær tíma íslands og
hafsins." Þannig byrjaði blaðið La
Press á Bretagne-skaga frásögn
sína af mikilli íslandsviku, sem
bæjarstjórin í Paimpol efndi til
undir heitinu Paimpol, hafið og ís-
land, og sparaði þar hvorki fé né
fyrirhöfn. Og blaðið hélt áfram:
„Gegnum sýningar, kvikmyndir og
söngva mun almenningur á Bret-
agne fá tækifæri til að uppgötva
ísland nútímans, þessa eyju elds
og ísa milli Evrópu og Grænlands,
og jafnframt ísland fyrri tíma,
þegar hundruð sjómanna frá
Paimpol og nágrenni héldu á
hverjum vetri þangað til að veiða
þorsk, við aðstæður svo erfiðar að
ekki er hægt nú á tímum að
ímynda sér þær. Þeir sem komu
aftur, báru með sér heim í minn-
ingarsjóði um þessa eyju, — þar
sem þeir stigu raunar sjaldan á
land — mynd af gestrisnu landi.
Og þeir sem urðu skipreika við
strendurnar og áttu engu öðru líf
sitt að launa en óbilandi aðstoð
íslendinga, þeir skildu hluta af
hjarta sínu eftir á þessari fjar-
lægu eyju.
Þessi djúpstæðu gömlu tengsli,
sem bundist höfðu milli Paimpol
og íslands, höfðu smám saman
slaknað eftir lok „La grande
péche" eða veiðanna miklu. En
undanfarin örfá ár hefur Paimpoi
reynt að beina sjónum sínum aft-
ur til þessarar fortíðar, fyrir áhrif
nokkurra manna, sem er annt um
að varðveita og meta að verðleik-
um þennan arf okkar frá sjónum.
Þakkir séu gamla íslandssjó-
manninum Tonton Yves, sem hef-
ur borið vitni um þennan tíma. í
kistu uppi á háalofti hefur Paim-
pol fundið aftur það sem hún hafði
geymt þar eða falið. Þarna er í
raun að finna fegurri hluti, af því
þeir eru sannir, heldur en dapur-
legu og fremur harmþrungnu en
glæstu sögurnar, sem meira hafði
verið haldið á lofti."
Ekki verður betur lýst aðdrag-
andanum að þessari miklu hátíð í
Paimpol, þar sem annars vegar
var lögð áhersla á að draga fram
hinn gamla tíma Islandssigl-
inganna, þegar í 82 ár sigldu iðu-
lega um 80 skútur af þessum slóð-
um á úfið haf við ísiand og 2000
sjómenn fórust, en hápunktur
þess þáttar var koma tveggja 50
ára gamaila seglskipa frá sjóhern-
um, nákvæm eftirlíking á paimp-
ólsku fiskiskútunum frá 1880, er
sigldu á laugardagsmorgni inn í
höfnina í fylgd með fjölda af öðr-
um skútum. Hins vegar höfðu
Paimpolarar útbúið yfirgrips-
mikla kynningu á nútíma tslandi
með kvikmyndum, myndasýning-
um og myndbandasýningum og
ekkert verið til þess sparað. Höfðu
í 18 mánuði verið að undirbúa
kynningarvikuna, og upphaflega
gert sér vonir um að forseti Is-
lands, sem sérstakan áhuga hefur
sýnt á þessu tímabili frönsku sjó-
mannanna, gæti verið viðstödd.
Þegar ljóst var að svo yrði ekki á
þessu sumri, gripu þeir tækifærið
vegna hálfrar aldar afmælis þess-
ara glæstu seglskipa, Etoile og
Belle Poule, og dagsettu hátíðina í
samræmi við komutíma þeirra.
Sendiherra íslands í París gat
ekki komið því við að koma, en í
vikulokin kom þar Gunnar Snorri
Gunnarsson sendiráðsritari, sem
var bundinn yfir kosningu í sendi-
ráðinu fram á föstudag, og einnig
ungur námsmaður, Hanna Þor-
leifsdóttir. Blaðamaður Morgun-
blaðsins, sem boðið hafði verið að
koma og blaðið lagt áherziu á að
sinnti slíku boði, hlaut því sem
eini íslendingurinn konunglegar
móttökur bæjarfulltrúa á staðn-
um framan af viku.
Max Querrien borgarstjóri í
Paimpol er jafnframt mikill
áhrifamaður í stjórnarráðinu i
París, á m.a. sæti í stjórnsýslu- og
áfrýjunarstofnuninni fyrir ráðu-
neytin, var lengi stjórnarformað-
ur fyrir deild er sér um sögulegar
minjar Frakka og mun nú með
nýjum forseta hafa tekið til að
sinna sveitarstjórnamálum. Hann
sagði í ávarpi: „Hér er ekki bara
um venjulega hátíð að ræða, eins
og þær gerast hvarvetna. Þemað í
öllu sem við gerum þessa viku er á
einn eða annan hátt Paimpol, ís-
land og hafið. Við munum lifa í
náinni snertingu við menningar-
arf okkar. Mikilvægur hluti af
sögu staðarins, sem hefur gert
okkur að því sem við erum i dag og
sem við eigum að þekkja ef við
viljum þekkja okkur sjálf, verður
hér endurvakinn á filmu og með
músík og sýningum af ýmsu tagi.“
Lífínu lýst meö 1500
gömlum póstkortum
Þröngu göturnar í gamla mið-
bænum í þessum skemmtilega bæ,
þar sem ein gatan ber nafnið Rue
des Islandais, voru fánum skreytt-
ar og plaköt út um allan bæinn.
Raunar mátti heyra af þökkum til
hinna ýmsu samtaka í bænum við
opnunina hve margir höfðu raun-
verulega lagt sitt fram til að ís-
landsvikan mætti takast. Fiski-
mannasamtökin höfðu fúslega
rýmt höfnina um helgina, aðrir
hafnarbakkana og kaupmenn séð
um skreytingar o.s.frv. En öllu
stýrði svo Jean le Meur bæjar-
fulltrúi og formaður vinafélags
Sjóminjasafnsins, mikill áhuga-
maður um þessi og raunar öll
menningarmál í bænum. Hann
sagði að aðalhugmyndin væri að
íbúar Paimpol fengju rétta mynd
af islandi, svo að þetta mikilvæga
land í sögu þeirra lifði síður sem
glansmynd eða jafnvel helvíti í
augum margra afkomenda sjó-
mannanna af skútunum. Raun-
verulega myndin væri svo miklu
fegurri en sú ímyndaða.
En hvað var þá gert? Hátíðin
hófst á mánudegi við hátíðlega
opnun á póstkortasýningu i mót-
tökuhúsi sem Paimpol-borg á við
höfnina. Varaborgarstjórinn Lou-
is Queneuder setti hátíðina. Á
þeim tíma sem franskir sjómenn
sóttu Islandsmið á skútum frá því
1852—1935, er til mikið af gömlum
póstkortum, sem eru í eigu safn-
ara, og lýsa vel lífinu á staðnum á
þessum tíma. Samtök kortasafn-
ara á Norðurströndinni völdu því
og lánuðu 1500 kort, sem valin
voru með samkeppni og sett upp í
hátíðarsalnum. Var sýningin opin
alla vikuna. Þar mátti sjá á mynd-
um hvernig skúturnar lágu í höfn-
inni frá september til febrúar svo
þétt, að hægt var næstum að
ganga eftir skipum yfir hana
þvera. Allir að búa sig undir ver-
tíðina á Islandi, prófa seglabúnað,
bera vistir og dýnur um borð, kon-
urnar í hópum að kveðja og guðs-
þjónusta til að blessa skipin með
hátíð á eftir og svo þegar þeir
komu aftur og hióðu dóti sínu á
hestvagna, en konurnar sem ekki
fengu menn sína biðu úti við
ekkjukrossinn. Á kortunum mátti
sjá lífið í þorpunum allt í kring
um Paimpol. Jafnframt voru