Morgunblaðið - 05.12.1982, Blaðsíða 44
92
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. DESEMBER 1982
// Ég /ék skakkari manr\ -Pcú 5amlok-
urv* þi'nct. X/iltu hana ennþcL?"
er...
Wo 7-'
... að /c/óra
henni á bakinu.
TM Rm. U.S. Pit OB.-rt rtgMs rwwvM
• 19B1 L« Ang«te TtmM Syndtcate
Já, maðurinn minn er í tóm-
stundaherberginu sínu!
Og hvað um hornsófann, sem
þú erfðir eftir hana ömmusyst-
ur þina, hvar á hann að vera?
//NS- - \>AÐ HLýLOf? VERA „ paknhelt LOK'-
TIL BETF.] APrtfSD."
Kkógaskóli. „Er ekki öll aðstaða fyrir hendi í héraðsskólunum sem þarf til reksturs elliheimilis; gott pláss, bentug
herbergjaskipan, sundlaugar og hvers kyns aðstaða önnur?
Nýtt hlutverk fyrir héraðsskólana?
2734-1527 skrifar
„Velvakandi.
Undanfarið hefur verið mikil
umræða um elli- og hjúkrunarmál
á Suðurlandi, sem eru þar í megn-
asta ólestri, vægast sagt. Spyrja
má, hvort þarna sé ekki fundið
nýtt hlutverk fyrir héraðsskólana,
sem standa nánast tómir og ákaf-
lega illa nýttir, og sumir nýttir
held ég bara til að nýta starfsfólk-
ið. Er þarna ekki verðugt verkefni
fyrir þessar stofnanir með nýjum
grunnskólalögum ?
Aður var það þannig, að krakk-
arnir fóru eftir fullnaðarpróf í 1.,
2. og 3. bekk í gagnfræðaskóla. Nú
er það búið. Er ekki öll aðstaða
fyrir hendi í héraðsskólunum, sem
þarf til reksturs elliheimilis; gott
pláss, hentug herbergi, sundlaug-
ar og hvers kyns aðstaða önnur? í
þessu sambandi koma mér t.d. í
hug Skógaskóli, sem er eign Rang-
árvalla- og Vestur-Skaftafells-
sýslu, og Húsmæðraskólinn á
Laugarvatni. Mér er kunnugt um,
að Skógaskóli er mjög illa nýttur,
og þætti mér þess vegna fróðlegt
ef Sunnlendingar létu í sér heyra
um þessa hugmynd."
Elli- og hjúkrunarmál óvíða
verr á vegi stödd en á Suðurlandi
V.A. skrifar:
„Velvakandi.
Talsverð umræða hefur farið
fram nú á ári aldraðra um skort á
húsnæði og aðstöðu fyrir elli- og
hjúkrunarheimili. Á þetta ekki
síst við úti á landi og er skemmst
að minnast sjónvarpsfréttar um
þessi mál á Suðurlandi, en óvíða
munu þau verr á vegi stödd en þar.
Fólk af Suðurlandi er sent á
sjúkrahús Vestmannaeyja. Þetta
fólk, aldrað og sjúkt, er rifið úr
umhverfi sínu og sent út í Eyjar,
þar sem það á engan nákominn
ættingja. Það fær ekki heimsóknir
þeirra, sem það vill sjá og þarf
mest á að halda undir svona
kringumstæðum. Ætla mætti þó
að hálfur bati þessa fólks væri
hóflegar heimsóknir og góður hug-
ur ástvina. En neyðin í vistunar-
málum þess er það mikil, að engin
önnur leið virðist fær til og skiln-
ingur þeirra sem með þessi mál
fara á Suðurlandi er ekki meiri.
Nú virðist vera kominn upp
annar vandi á Suðurlandi og víðar,
en það eru héraðsskólarnir, sem
virðist vera að daga uppi eins og
nátttröll. Skólamenn vilja halda
fast við það að nýta þetta skóla-
húsnæði undir einhverskonar
skólarekstur og er ekkert við því
að segja. Það er hver sjálfum sér
næstur.
Ég vil benda á lausn beggja
þessara vandamála, en hún er að
taka skólahúsnæði héraðsskól-
anna, a.m.k. þeirra sem er að daga
uppi í skólakerfinu, og nota fyrir
elli- og hjúkrunarheimili, annað
hvort að hluta til, þar sem það
hentar, eða alveg.
Þessari hugmynd er hér með
komið á framfæri, ef einhver sá
ráðamaður er til, sem vill kynna
sér þessi mál og vekja umræður
um þau á réttum stöðum."
Ekki ætlað
að vera
skemmtiefni
„Hvernig ræri aú að Lækjargatan yrði gerð að bílastæði fyrir MR?“
Eyja Þorleifsdóttir skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Mig langar að svara í fáum
orðum V.J. sem fjallaði um af-
mælis- og minningargreinar í
þætti þínum 11. þ.m., undir yfir-
skriftinni „Hálfgerð plága“.
Mér er efst í huga að nefna
minningargreinarnar, af því að
þar fannst mér V.J. taka á við-
kvæmu máli. Af hverju er vesal-
ings maðurinn að leggja það á
sig að lesa þessar greinar, fyrst
þær fara svo mjög fyrir brjóstið
á honum? Mér finnst það aumk-
unarvert að geta ekki skilið að
það er e.t.v. einhver huggun
fyrir ættingja að skrifa um sína
nánustu. Og þá er oft minnst á
ýmis atvik í lífi beggja.
Hverjir skrifa um ættingja
sína kemur þessu fólki, V.J. og
Leifi Sveinssyni ekkert við.
Minningargreinum er ekki ætl-
að að vera skemmtiefni fyrir al-
menning. Hvernig viðkomandi
greinarhöfundur orðar sín eftir-
mæli á ekki að þurfa að verða
hneykslunarefni eins né neins.
Það þarf ekki annað en að
sleppa því að lesa þessa „tilfinn-
ingavellu", eins og V.J. orðar
það.“
Bráðsnjöll
Ólafur Jósefsson skrifar:
„Velvakandi.
Alveg eru verslingar nú merki-
legur þjóðflokkur. Nú heimta þeir
einkabílastæði allt í kringum skól-
ann. Ég vil taka undir hugmyndir
Magnúsar H. Skarphéðinssonar
frá 1. des. Er ekki nógu gott fyrir
þá að taka strætó, hjóla eða ein-
faldlega labba?
Nei, líklega ekki. Þessir „fá-
tæku“ verslingar leggja sig ekki
svo lágt að fara í skólann öðruvísi
en á bíl og verða að fá betri að-
stöðu en aðrir. Líklega þætti þeim
sjálfsagt að MR-ingar, sem hafa
örfá bílastæði til afnota (milli 10
hugmynd?
og 20 fyrir rúmlega 800 manna
skóla), heimtuðu einnig bílastæði.
Hvernig væri nú að Lækjargatan
yrði gerð að bílastæði fyrir MR?
Það eina sem þyrfti að gera væri
að opna Austurstræti aftur fyrir
bílaumferð og þar með væru öll
vandamál leyst. Ekki satt? Nú ef
einhver stæði yrðu afgangs gætu
almennir borgarar ef til vill fengið
afnot af þeim, en að sjálfsögðu
þyrftu þeir að borga í stöðumæla.
Er þetta ekki bráðsnjöll hug-
mynd, sem hrinda ætti í fram-
kvæmd sem fyrst? A.m.k. er hún
ekki síðri en tillaga verslinganna."