Morgunblaðið - 11.02.1983, Side 27
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. FEBRÚAR 1983 27
Heimsókn til Pakistan eftir sr. Bernharð Guðmundsson
Oftirefli?
Nokkrir iæknanna fyrir framan skurðstofu sjúkraskýlisins.
Þeir skilja ekki skapferli
okkar, þessir Rússar. Við berj-
umst öll, hver á sinn hátt. Börn-
in ekki síst. Þau fela sig uppi í
trjánum, klessa forarleðju á
skriðdrekagluggana er þeir fara
fram hjá, skjóta af baunabyss-
um í augu Rússanna þegar þeir
ætla að þvo rúðurnar. Þau eru
hittin þessir krakkar.
Sjáið þið þennan 10 ára strák,
hann gekk með handsprengjur
innan undir sjalinu sínu og
sprengdi fleiri rússneska bíla í
loft upp, þeir skutu á hann en
hann slapp illa særður og komst
yfir landamærin. Nú er hann
gróinn sára sinna og nú halda
honum engin bönd, hann er að
fara aftur yfir um að berjast.
Dr. Ferid Hakim sýnir okkur
sjúkraskýli í grennd við landa-
mæri Afganistan og Pakistan.
Það er rekið af samtökum afg-
anskra lækna utan Pakistan og
þar starfa nú 7 læknar. Samtök-
in starfrækja fimm önnur skýli
sem reyndar eru hreyfanleg að
baki víglínunnar. Eftir þrjár
vikur fer dr. Hakim yfir landa-
mærin og verður þar í 5—6 mán-
uði með hóp sjúkraliða.
Við munum hlynna að öllum
sem við getum sinnt. Starf okkar
er tvíþætt, lækningar og að
vinna að sameiningu þjóðflokk-
anna í Afganistan. Þar er nefni-
lega eitt sterkasta vopn Rúss-
anna. Þjóðin skiptist í marga
þjóðflokka sem öldum saman
hafa átt í illdeilum sumir hverj-
ir. Rússar kynda undir allri
sundrungu okkar sérstaklega
meðal bændanna og hirðingj-
anna. Okkur hefir tekist að ná
samstöðu meðal skæruliðanna,
við verðum að ná samstöðu allr-
ar þjóðarinnar, líka öfgahóp-
anna, sem ganga svo langt að
treysta ekki læknum nema úr
eigin hópi. Við verðum að læra
að standa saman. Þessvegna
stofnuðum við þessi samtök, til
þess að veita öllum hjálp sem
þess þurfa — án aðstoðar Karls
Marx og hans fugla — bætir dr.
Hakim við og brosir. Andlit hans
ljómar af glettni, annars ber það
ótvíræð merki 5 ára fangelsis-
vistar í Kabúl. — Sonur minn er
að byrja að taka mér sem pabba
sínum og þá fer ég aftur. Sá litli
er ekki ánægður með það.
Á þriðja hundrað sjúklinga fá
aðhlynningu á þessu sjúkraskýli.
Mann undrar reyndar að nokkur
sár skuli gróa við þær frum-
stæðu aðstæður sem þar eru.
Kannski eru íslenskir sýklar
harðskeyttari en þeir afgönsku.
Húsið er hlaðið úr grófum steini
og skiptist í 6 stofur þar sem
læknarnir taka við sjúklingum
sem bíða í stórhópum í forgarð-
inum. Vefjarhettir þeirra skýla
þeim fyrir ágengri sólinni.
Margir eru illa bæklaðir. Einn
þeirra staulast til okkar, hann er
einfættur og skaddaður í andliti.
— Þið verðið að segja heiminum
frá þessu, hvað er að gerast hér í
Afganistan. Þetta er pólitiskt
stríð, við erum ekki aðeins að
verja okkar eigið land. Við erum
að berjast fyrir ykkur í Evrópu.
Haldið þið að Rússar láti sér
nægja að brjóta okkur niður? Ef
þeim tekst það, ryðjast þeir yfir
Pakistan og hvað þá?
— Mun þeim takast að leggja
Afganistan undir sig? spyrjum
við.
— Það er undir vinum okkar
komið. En ég veit að við sigrum,
það er í nánd. Hjarta Asíu blæð-
ir, en við munum græða það.
Það er molla í forgarðinum og
römm lykt af mönnunum sem
bíða lækningar, fátækir, sjúkir
og ólæsir. Er þeir gróa sára
sinna munu þeir fara í skjóli
nætur heim aftur með einföld
vopn í hendi til að berjast við
það sem virðist ofurefli, heri
Rússa sem geysast fram í
eldspúandi skriðdrekum og beita
háþróuðum morðtólum.
— Að berjast fyrir okkur í
Evrópu, sagði hann.
Við gengum þögul út í bílinn.
Bókin „Ungbarnið“
NÝLEGA kom út hjá bókaforlag-
inu Iðunni bókin Ungbarnið, sem
mig langar að vekja athygli á.
Hún er skrifuð af hjúkrunarfræð-
ingunum Önnu M. Olafsdóttur og
Maríu Heiðdal, sem báðar hafa
starfað við ungbarnaeftirlit. Bók-
in ber þess merki að þarna eru að
verki konur, sem þekkja þarfir
ungra foreldra við íslenskar að-
stæður. Bókin svarar á fordóma-
lausan hátt flestum spurningum
sem ungir foreldrar eru að velta
fyrir sér.
Fyrst er fjallað um meögöngu-
tímann og þar er skýrt á einfaldan
hátt frá ýmsum einkennum, sem
konur finna fyrir.
Kaflinn foreldrahlutverkið lýsir
því sem margir huga ekki að í
fyrstu, en þörf er á að velta fyrir
sér í tíma, því að margt breytist
þegar nýr einstaklingur kemur í
fjölskylduna.
Þarna er að finna upplýsingar
er varða daglega umönnun barns-
ins og einmitt þau vandamál sem
vefjast fyrir mörgum. Einnig eru
ráð og leiðbeiningar um hentugan
klæðnað og útiveru barna.
Kaflarnir um þroska barnsins,
leiki og leikþörf, málþroska og örv-
un og umhverfi eru mjög greinar-
góðir kaflar, sem lýsa þroska og
þörfum barna fyrstu tvö árin og
svara flestum spurningum for-
eldranna og auka skilning þeirra á
þroska og þörfum barna. Til dæm-
is hef ég ekki áður séð í bókum
neitt um málþroska barna fyrr en
þarna. Einnig er vaxtarlínurit, og
geta foreldrar sjálfir skráð þar
lengd og þyngd barnsins.
Kaflinn um brjóstagjöfína veitir
fróðleik um starfsemi mjólkur-
kirtlanna, næringargildi mjólkurinn-
ar, hvað best er að gera til að auð-
velda brjóstagjöf og um þá erfíð-
leika sem upp koma hjá flestum. f
kafíanum um mataræði er að finna
leiðbeiningar um fæðuval fyrir
börn fram á annað ár, og gefin
einföld ráð til að laga barnamat
heima. Einnig um helstu melt-
ingartruflanir barna og hvernig
bregðast skuli við þeim. Aftast í
bókinni er tafla um smitsjúk-
dóma. Þar er lýst einkennum
þeirra og hvað beri að gera í
hverju tilviki. Hér er aðeins drep-
ið á það helsta í bókinni en marg-
an annan fróðleik er að finna. Eg
álít að bók þessi eigi eftir að koma
að miklum notum og svara spurn-
ingum margra. Það er ómetanlegt
að höfundarnir eru íslenskir og
hafa unnið við að leiðbeina for-
eldrum.
Ég hef ekki áður séð slíka bók.
Auk þess er bókin óvenju ódýr.
Ég vil þakka Önnu Margréti og
Maríu fyrir góða bók, sem kemur
mörgum að góðum notum.
Hólmfríður R. Árnadóttir
------------------\
«0-70%
oUiKw
Ennþá ýmsar vörutegundir á ótrúlegu verði.
Athugiö! Síðasti dagur útsölunnar er á morgun, laugardag.
//