Morgunblaðið - 11.02.1983, Qupperneq 33

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. FEBRÚAR 1983
33
Hólabrekkuskóli
er nógu stór
Saltfiskstæður, en nokkur vandamál komu upp á slðasta ári vegna útflutts
saltfisks.
Mikið hefur verið rætt um meðferð fisks, bæði um borð í fiskiskipum og
vinnslustöðvum og eru menn sammála um að úrbóta sé þörf, en treglega
hefur gengið að samræma aðgerðir.
skammtíma sjónarmiða sem hafa
stórskemmt fyrir okkur. Við þurf-
um opinbera gæðastefnu sem ger-
ir ráð fyrir að fiskur sem kemur
að landi í 3, flokks ástandi súr,
úldinn eða þunnildabrunninn
skuli gerður upptækur á sama
hátt og undirmálsfiskur. Opinbera
gæðastefnu sem gerir ráð fyrir að
veiðiskip sem stunda það að rýra
verðgildi ört minnkandi fiskstofna
með slæmri meðferð hráefnis
verði kyrrsett um lengri eða
skemmri tíma.
í staðinn fyrir skyndiáhlaup
þurfum við markvissa gæðastefnu
SH sem húsin geta haft að leið-
arljósi og það þarf að hjálpa þeim
að byggja upp innri gæðastýringu
sem gerir ráð fyrir að þau geti
sjálf verið ábyrgari fyrir eigin
framleiðslu en þau eru í dag.
Hugmyndin um opinberan gæða-
stjóra í hvert hús er komin til af
því að verkstjórar hafa ekki þótt
rækja starf sitt nógu vel hvað
varðar gæðastjórn. Til að leysa
þetta vandamál þurfum við frekar
að gefa meiri gaum að verkstjóra-
starfinu sjálfu. Verkstjórar frysti-
húsanna eru alltof fáliðaðir og
ekki nægilega menntaðir miðað
við þær kröfur sem gerðar eru til
okkar í dag.
Það vantar tvímælalaust fleiri
verkstjóra í húsin með ákveðna
hlutverkaskiptingu á milli þeirra.
Þannig á hver verkstjóri að vera
gæðastjóri sinnar deildar og yfir-
verkstjóri og/eða framleiðslu-
stjóri gæðastjóri og opinber mats-
maður frystihússins. Ég held að
verkstjóri sem hefur ekki tök á að
fylgjast með gæðum framleiðsl-
unnar sé einnig kominn í sjálf-
heldu með verkstjórnina að öðru
leyti. Það þarf að skilgreina betur
hvað átt er við með verkstjórn í
frystihúsi og skapa verkstjórum
skilyrði til að sinna starfi sínu
eingöngu og ofhlaða þá ekki öðr-
um störfum.
En umfram allt verðum við að
gefa meiri gaum því fólki sem
vinnur beint við framleiðslu því
þjálfað og vel upplýst starfsfólk er
forsendan fyrir betri og varan-
legri gæðum.
— eftir dr. Braga
Jósepsson
Fyrir nokkrum dögum, eða nán-
ar tiltekið 2. febrúar sl., birtist í
Morgunblaðinu greinarkorn eftir
Sigurjón Fjeldsted, skólastjóra
Hólabrekkuskóla. Greinin bar yf-
irskriftina „Er Hólabrekkuskóli í
Breiðholti of stór?“, en tilefni
greinarinnar, að því er skólastjóri
segir, er bókun sem ég lét gera í
fræðsluráði 3. janúar, þegar sam-
þykkt var, að fara þess á leit við
borgarráð að hefja byggingu III.
áfanga Hólabrekkuskóla. Þá er
einnig vitnað í viðtal við mig, sem
birtist í Alþýðublaðinu 27. janúar
sl.
Ég skal strax viðurkenna, að ég
finn afskaplega litla hvöt hjá mér
til þess að standa í skriflegum
orðaskiptum við Sigurjón
Fjeldsted, þar sem við sitjum and-
spænis hvor öðrum á fundum
fræðsluráðs nær vikulega allt árið
um kring og höfum þar að auki
nægan tíma til að skiptast á skoð-
unum, sem við reyndar oft gerum.
Auk þessa hef ég lúmskan grun
um að hugmyndir okkar Sigurjóns
fari þó nokkuð saman, að því er
varðar skipulag, rekstur og stjórn
skóla.
Þúsund barna skólar
of stórir
Það skiptir vissulega máli í
þessari umræðu að Sigurjón
Fjeldsted er einmitt skólastjóri í
þessum umrædda, þúsund barna
skóla. Og það er ekkert óeðlilegt
þótt bóndinn í Hólabrekku telji
sér skylt að taka upp hanskann til
þess að réttlæta áframhaldandi
stækkun á búgarðinum.
Þau rök Sigurjóns og meirihluta
fræðsluráðs, að nauðsynlegt sé að
stækka Hólabrekkuskóla vegna
þess að það hafi verið gert ráð
fyrir því í upphafi finnst mér í
meira lagi léttvæg. í fræðsluráði
var þeim rökum mjög haldið fram,
að fráleitt væri að hætta við fram-
kvæmdir þar sem búið væri að
eyða miklum tíma og kosta miklu
fé í það að teikna fyrirhugaða
viðbyggingu.
Sannleikurinn er einmitt sá að
fræðsluráðsmenn eru í grundvall-
aratriðum sammála um að þúsund
barna skóli sé of stór. Þeir eru
sammála um að nauðsynlegt sé að
marka nýja og breytta stefnu í
skólabyggingamálum og stefna að
sveigjanlegu skólastarfi og minni
skólum. En hvers vegna vilja þess-
ir menn þá halda áfram að byggja
stóra og þunglamalega stein-
kassa? Astæðan er sú, að þetta
margumtalaða bákn okkar er svo
seint að taka við sér. Ákvarðanir,
sem teknar voru fyrir rúmum ára-
tug um stærð skólabygginga eru
látnar standa ef þess er nokkur
Bragi Jóseps-son
Bókun Braga Jóseps-
sonar í fræösluráði
Reykjavíkur í umræö-
um um byggingu III.
áfanga Hólabrekku-
skóla.
í umræðum um skólabygg-
ingar á undanförnum árum
hefur oft verið vikið að því
hér í fræðsluráði að óráðlegt
sé að byggja mjög stóra
skóla. Þótt flestir eða allir
séu sammála þessu sjónar-
miði er augljóst að raunveru-
leg stefnubreyting hefur ekki
átt sér stað. Fyrirhuguð
stækkun Hólabrekkuskóla
staðfestir það. Þótt ákveðið
hafi verið á sínum tíma að
reisa mjög stóran skóla, þar
sem nú er Hólabrekkuskóli,
er það skoðun mín að enn sé
tími til að staldra viö og taka
byggingarmál skólanna til
gagngerrar endurskoðunar.
Ég tel að hægt sé að leysa
tímabundna þörf fyrir aukið
skólarými í Breiðholti III á
annan og hagkvæmari hátt
en með því að stækka Hóla-
brekkuskóla eins og hér er
gert ráð fyrir. Ég mun því
greiða atkvæði gegn tillög-
unni um stækkun Hóla-
brekkuskóla.
kostur. Menn velta fyrir sér nýj-
um hugmyndum um létt og ný-
tiskuleg skólahús en halda samt
áfram að endurtaka sömu vitleys-
urnar aftur og aftur.
Þad eru til
betri lausnir
Ég hef margoft haldið því fram
að hægt sé að byggja mun hent-
ugra og snotrara bráðabirgða-
húsnæði en nú er gert. Færanlegu
kennslustofurnar okkar eru svo
sannarlega ekki vísbending um
snilligáfu íslenskra arkitekta. Þær
eru dæmigert bráðabirgðahúsn-
æði og ekkert fram yfir það. Þær
gætu huganlega hentað hermönn-
um eða flóttamönnum, en sem
skólahúsnæði eru þær af lægstu
gráðu.
Eins og þegar hefur komið fram
er ég mótfallinn stækkun Hóla-
brekkuskóla. Ég er þeirrar skoð-
unar að hægt sé að leysa tímab-
undna húsnæðisþörf skólans með
færanlegum kennslustofum, sem
yrðu hannaðar á smekklegri og
hagkvæmari hátt en gert hefur
verið. Þá hef ég einnig bent á þann
möguleika, að kennslu yngstu
barnanna verði komið fyrir ann-
ars staðar í hverfinu og hefur Sig-
urjón Fjeldsted sjálfur gert til-
lögu um slíka lausn.
Á næstu árum má gera ráð fyrir
miklum umræðum um skipulag
skólahverfa og byggingu nýrra
skóla. Aukin starfsemi foreldrafé-
laga mun án efa verða til þess að
efla áhuga almennings á skóla-
málum og uppeldi barna og ungl-
inga almennt. Þetta er þróun sem
er af hinu góða. Það er því mikil-
vægt að þeir sem fara með stjórn
skólamála hlusti eftir ábendingum
frá fólkinu sjálfu en hengi sig ekki
í snöru gamalla ákvarðana.
Léttbyggingar
henta vel
Fyrir nokkrum árum, þegar ég
starfaði sem deildarstjóri í
menntamálaráðuneytinu, sællar
minningar, var mér einu sinni
boðið að líta á heljarmikinn hús-
grunn, sem búið var að steypa suð-
ur í Krísuvík, þar sem nú heitir
Krísuvíkurskóli. Ég lagði þá til að
keypt yrði sprengiefni og sett í
grunninn áður en lengra yrði
haldið.
Þótt hér sé ólíku saman að jafna
er það staðföst skoðun mín að
bygging III. áfanga Hólabrekku-
skóla sé ekki hagkvæm lausn; í
fyrsta lagi vegna þess að skólinn
er þegar orðinn nógu stór, og í
öðru lagi vegna þess að fyrirhuguð
bygging er ekki hönnuð með
hliðsjón af þeim hugmyndum sem
nú ber hæst um gott og hentugt
námsumhverfi. 1 dag er mikil
áhersla lögð á einstaklingsbundna
kennslu og sveigjanlegt skóla-
starf. Að sjálfsögðu má gera ýmsa
góða hluti í óhentugu húsnæði. En
svona húsnæði, sem þótti til fyrir-
myndar fyrir 10—15 árum, er það
ekki lengur. Húsin eru of þung og
gefa ekki nægilega mikla mögu-
leika til breytinga. Við eigum því
að beina athygli okkar að léttum
byggingum og vinna af meiri al-
vöru með arkitektunum en við
höfum oftast gert til þessa.
Rallað á vélsleðum á Dalvík
Dalvík, 9. fehrúar.
HJÁLPARSVEIT skáta á Dalvík
fyrirhugar að halda vélsleðarall hinn
20. febrúar næstkomandi á og við
Hrísatjöm á Dalvík. Staðurinn hent-
ar vel til lagningar brauta, sem vél-
sleðamenn munu reyna við. Þetta
verða tímabrautir með refsistigum
og sérþrautum og jafnvel verður
lögð spyrnubraut.
Á Norðurlandi er sleðaeign tölu-
verð og nota menn sleðana til ým-
issa hluta. Ætti þessi keppni að
verða kærkomið tækifæri fyrir
vélsleðamenn að sýna hæfni sína
og þreyta kapp hver við annan og
klukkuna. Hjálparsveitin væntir
góðrar þátttöku víðs vegar af
landinu, en tilkynna verður þátt-
töku fyrir 15. febrúar til Aðal-
steins Haukssonar næstu kvöld.
Vonast hjálparsveitin til að sem
flestir Dalvíkingar og nágrannar
Morgunblaðinu hefur borist eftir-
farandi fréttatilkynning frá Musira
Nova um vetrarstarf félagsins:
„Musica Nova er að hefja undir-
búning vetrarstarfsins 1983—84. í
ráði er að félagið gangist fyrir
pöntun fjögurra nýrra tónverka.
Hljóðfæraleikarar og söngvarar
jafnt einstaklingar sem hópar,
komi og horfi á spennandi keppni
um leið og þeir styðja við bakið á
Hjálparsveit skáta á Dalvík.
— Fréttaritarar
eiga þess kost að panta verk hjá
ákveðnu tónskáldi, og mun dóm-
nefnd velja úr þeim pöntunum
sem berast. Ætlunin er að þau
verk sem fyrir valinu verða, verði
frumflutt á tónleikum Musica
Nova næsta vetur. Umsóknar-
eyðublöð eru fáanleg í ístóni,
Freyjugötu 1, Reykjavík. Skila-
frestur er til 1. mars 1983.“
Vetrarstarf Musica Nova