Morgunblaðið - 24.03.1983, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. MARZ 1983
Yfirvinnubannið í álverinu í Straumsvík:
Skiptar skoðanir
um bannið eftir deild-
um fyrirtækisins
„I»AÐ ER FARIÐ allt of geyst út í þetta, anart af stad án þess ad íhuga
það nægilega," sagði Bragi Bragason, starfsmaður í flutningadeild hjá
álverinu í Straumsvík, þegar Morgunblaðið var þar á ferðinni til að
kynna sér viðhorf starfsmanna álversins til yfirvinnubannsins, sem boð-
að var til 20. mars.
„Trúnaðarmenn starfsmanna
gerðu það að tillögu sinni að það
yrði beðið með aðgerðir, þangað til
í haust, að þessar uppsagnir hefj-
ast í rauninni, en það var ekki virt
og anað út í þetta núna. Þeir
starfsmenn sem búið er að segja
upp voru lausráðnir og því ekki
rökrétt að fara út í þessar aðgerð-
ir að svo komnu máli. Við hér í
flutningadeild erum með 400 tíma
í yfirvinnu á ári, en í kerskálunum
eru þeir sumir með 20 tíma. Þeir
eru því að senda aðra heim fyrir
sig með þessu yfirvinnubanni.
Þessu mótmæltum við, því þarna
er meirihlutinn að ganga á rétt
minnihlutans og aðgerðirnar
bitna á einstökum mönnum. Við
hljótum að hlíta þessu banni, það.
er ekkert sem við getum gert, því
meirihlutinn ræður og þó eru
80—90% af þeim um 30 mönnum,
sem vinna hérna, á móti yfir-
vinnubanninu," sagði Bragi enn-
fremur.
Held aö allir í flutningadeild
séu á móti yfirvinnubanninu
„Ég er alveg sammála því sem
Bragi sagði,“ sagði Júlíus Bess,
flokkstjóri í flutningadeild, sem
var áheyrandi að þessum orðum.
„Nú er einmitt mikið að gera í
flutningnum á álinu, vegna mikill-
ar sölu á því og það þýðir mikla
yfirtíð hjá okkur. Launin hér í
flutningadeildinni byggjast mikið
á yfirvinnunni, miklu fremur en í
kerskálunum, þar sem fyrst og
fremst er deilt um þessar upp-
sagnir. En við erum fáir miðað við
þá sem vinna í skálunum og fáum
því ekki mikið að gert. Þó held ég
að allir hér séu á móti þessu,“
sagði Júlíus.
Ekkert virðist bera árangur
nema hertar aðgerðir
„Með þessu yfirvinnubanni er-
um við að ítreka mótmæli okkar
vegna uppsagna á starfsmönnum.
Það er búið að reyna ýmislegt, en
það virðist ekkert bera árangur,
nema hertar aðgerðir," sagði Isak
Pétursson, starfsmaður í kerskála,
aðspurður um deiluna.
Hvað um þá röksemd að þarna
hafi verið um lausráðna starfs-
menn að ræða sem sagt var upp?
„Þeir eru ef eitthvað er „laus-
ráðnir" innan gæsalappa, því þar
voru á meðal starfsmenn sem
höfðu unnið hér í 3 ár. Við sem
erum fastráðnir, lítum á þá sem
fastráðna, þó samningur þeirra
hafi verið eitthvað öðru vísi en
okkar.
Það er ekki hægt að segja um
hvað þetta verður löng deila. Það
er fleira sem við erum óánægðir
með. Vaktakerfinu var breytt hér
fyrir ári og tvískiptar vaktir tekn-
ar upp. Áður var til að mynda allt-
af einn maður á hverri vakt, sem
sá um að sópa skálann, en það
lagðist af þegar vaktakerfið
breyttist og er nú ekki gert nema
með höppum og glöppum, eins og
sjá má og ég er ekki frá því að
mengunin hér sé nú meiri vegna
þessa, heldur en var áður en þeir
lokuðu kerunum," sagði ísak Pét-
ursson að lokum.
Samstaðan um þessar að-
gerðir mjög góð
„Við höfum verið óánægðir með
stefnuna í sambandi við manna-
hald. Stjórn fyrirtækisins hefur
haldið því fram að hér hafi átt sér
stað tæknibreytingar sem eigi að
skila sér í fækkun svo og svo
margra starfa, en okkur finnst að
það eigi að sanna sig hvað það
skilar mörgum störfum, áður en
farið er í það að fækka," sögðu Jón
Birgir Þórólfsson, öryggistrúnað-
armaður í kerskálunum, og Ás-
björn Vigfússon, trúnaðarmaður
þar.
„Það sem við erum fyrst og
fremst að mótmæla er að breyt-
ingarnar ganga of langt. Eftir
breytingarnar sem gerðar voru á
síðasta ári á vaktafyrirkomulag-
inu, þá fór yfirvinnan úr 2—3% í
15%, sem er mjög óæskileg þróun
miðað við vinnuaðstöðu.
Samstaðan um þessar aðgerðir
er mjög góð meðal starfsmanna
innan Hlífar. Það er yfirlýst
stefna fyrirtækisins að stoppa
ekki við uppsagnir í kerskálunum,
heldur halda áfram og þá kemur
að öðrum deildum í auknum mæli.
Við mótmælum því ekki að hluti
skýringarinnar á þessari yfir-
vinnu stafar af því að rafskautin
blotnuðu, en reynsla okkar er
samt sú að við þurfum á þeim
starfsmannafjölda að halda, sem
var áður en breytingarnar áttu sér
stað. Það kemur fram í því, að nú
hefur mannskapur verið fluttur úr
öðrum deildum fyrirtækisins og til
okkar í kerskálunum og það er bú-
ið að gefa það út að þeir verði hjá
okkur það sem eftir er vikunnar.
Þetta eru menn sem voru hjá
okkur áður og það sýnir að þessi
fækkun starfsmanna í kerskálum
stenst ekki.
Við vonumst til, að þetta yfir-
vinnubann verði ekki langvinnt og
að forsvarsmenn fyrirtækisins
sjái okkar sjónarmið, deilan leys-
ist og fyrirtækið fái að dafna. Hér
eru margir starfsmenn sæmilega
ánægðir með sinn hlut, en ef hald-
ið verður áfram á þessari braut,
teljum við að þessi vinnustaður
verði ekki góður fyrir menn. Þetta
er ekki mál sem vinnst í fjölmiðl-
Jón Birgir Þórólfsson og Ásbjörn Vigfússon.
Horgunblaðift/ Emilia
Bragi Bragason
Júlíus Bess,
um, heldur á vinnustaðnum sjálf-
um, enda sækjumst við ekki eftir
því að komast í þá,“ sögðu þeir
Ásbjörn og Jón að lokum.
Of fáir menn
sem vinna hérna
„Þetta eru orðnir of fáir menn
sem vinna hérna og það bitnar á
þeim sem eftir verða, þeir verða að
taka við þeim störfum sem losna
þegar hinir fara,“ sagði Guðjón
Kristjánsson, starfsmaður í
kersmiðju, sem við hittum við
vinnu sína í kerskálanum, en
þangað hafði hann verið lánaður
vegna þess að þrír menn af vakt-
inni þar voru veikir. „Þarna finnst
okkur að sé verið að bæta á okkur
störfum með því að taka auka-
vaktir. Vinnuálagið getur orðið of
mikið, menn eru orðnir þreyttir,
þegar þeir hafa unnið 16 tíma í því
loftslagi sem hér er,“ sagði Guðjón
ennfremur.
Orðið nokkuð pólitískt
„Ég veit ekki hvað ég á að segja
vegna þess að mér finnst þetta
vera orðið nokkuð pólitískt," sagði
Jón Traustason, varatrúnaðar-
maður í steypuskála. „Iðnaðar-
ráðherra deilir á fyrirtækið og
fyrirtækið er í varnarstöðu og það
bitnar kannski á mannskapnum.
Mér líst illa á þetta, en þó finnst
mér söluhorfur á áli, sem hafa
farið batnandi, benda til þess að
menn eigi að setjast niður og
semja um deilumálin. Málin verða
ekki leyst með einhliða aðgerðum,
heldur aðeins með samningum. Ég
vona bara að þetta leysist sem
fyrst,“ sagði Jón Traustason að
lokum.
Varar við að „hrapað verði að
því ráði“ að skipuleggja
íbúðar- og athafnasvæði í eynni
Viðeyingafélagið:
VIÐEYINGAFÉLAGIÐ hefur óskað eftir því aó Morgunblaðið birti eftirfar-
andi skeyti, sem stjórn félagsins sendi Davíð Oddssyni, borgarstjóra:
„í tilefni þess merka áfanga í
sögu Reykjavíkur, er borgin hefur
eignast Viðey að langmestu leyti,
óskar Viðeyingafélagið borg-
aryfirvöldum og borgarbúum öll-
um til hamingju með kaupin.
Félagið tekur undir þau orð yð-
ar, hr. borgarstjóri, að „Á eyjunni
er kjörið útivistarsvæði, sem á
engan sinn líka í nágrenni höfuð-
borgarinnar", og vill benda yfir-
völdum og almenningi á mikilvægi
þess að náttúru eyjarinnar verði
haldið ósnortinni til þess að svo
megi verða.
Jafnframt varar félagið við því
að hrapað verði að því ráði að
skipuleggja í eynni íbúða- og at-
Titilhafarnir tefla
ekki á Skákþinginu
SKÁKÞING íslands fer fram dag-
ana 25. marz til 7. apríl næstkom-
andi.
Stigahæstir þatttakenda eru
þe>r Sævar Bjarnason, sem er með
2.350 ísl. skákstig, og Elvar Guð-
mundsson, sem er með 2.300 ís-
lenzk skákstig. Aðrir þátttakend-
ur í landsliðsflokki verða: Magnús
Sólmundarson, Dan Hansson, Ág-
úst S. Karlsson, Halldór G. Ein-
arsson, Hilmar S. Karlsson, Hrafn
Loftsson, Sigurður G. Daníelsson,
Gylfi Þórhallsson, Áskell Ö. Kára-
son og Björn Sigurjónsson.
hafnasvæði, þar með talin hafnar-
mannvirki, önnur en þau er nauð-
synleg eru útivistaraðstöðu, því
ella missti eyjan gildi sitt sem
kjörið útivistarsvæði og óviðjafn-
anlegur griðastaður þeim sem
vilja una í faðmi íslenskrar nátt-
úru. Rétt er í þessu sambandi að
benda á, að fjörur eyjarinnar eiga
engan sinn líka í nágrenni höfuð-
borgarsvæðisins og eru ungum
sem öldnum einstakur ævintýra-
heimur.
Viðeyingafélagið var á sínum
tíma stofnað til þess að viðhalda
kynnum gamalla Viðeyinga og af-
komenda þeirra, en þó fyrst og
fremst til þess að vera á verði um
framtíð eyjarinnar. Félagið þakk-
ar Reykjavíkurborg af heilum
huga fyrir ánægjuleg samskipti og
fyrirgreiðslu á liðnum árum en
Lelur það jafnframt skyldu sína að
koma þessum viðvörunarorðum á
framfæri um leið og það óskar
henni allra heilla á þessum merku
tímamótum."
Systkinin Elín og Magnús og móðir þeirra Guðbjörg Haraldsdóttir ásamt
Matthíasi Bjarnasyni stjórnarformanni og Páli Sigurðssyni forstjóra Sam-
ábyrgðar.
Systkini heiðruð
STJÓRN og forstjóri Samábyrgðar
íslands á fiskiskipum ákváðu nýlega
að heiðra systkinin Elínu Óladóttur
og Magnús Olason fyrir hetjuskap
sem þau sýndu þegar vélbáturinn
Léttir SH 175 fórst á Breiðafirði
þann 18. ágúst sl. Á bátnum voru Óli
T. Magnússon skipstjóri og börn
hans, Elín 17 ára og Magnús 19 ára.
Svo hrömulega tókst til að faðirinn
fórst en systkinunum tókst að blása
út gúmmfbjörgunarbátinn eftir
mikla þrekraun og komust þau um
borð í hann og björguðust þannig.
Af þessu tilefni var systkinun-
um ásamt móður þeirra, Guð-
björgu Haraldsdóttur, boðið til
kaffidrykkju í skrifstofu Sam-
ábyrgðar þar sem þeim var afhent
peningaupphæð sem virðingar-
vottur fyrir hetjulega baráttu sem
þau sýndu við þennan atburð og
var móður þeirra jafnframt færð
gjöf.
Stjórn Samábyrgðar skipa
Matthías Bjarnason, stjórnarfor-
maður, Ágúst Flygenring, Birgir
Finnsson, Egill Þorfinnsson og
Jón Sigurðsson. Forstjóri er Páll
Sigurðsson.