Morgunblaðið - 30.03.1983, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 30. MARZ 1983
t
Móöir okkar,
AAGOT MAGNÚSDÓTTIR,
Hótúni 10A,
andaðist 28. mars.
Ólafur Ágúst Þorsteinsson,
Ágústa Þorsteinsdóttir.
t
Móöir okkar,
LOVÍSA EDVARDSDÓTTIR,
Kaplaskjólsvegi 63,
Reykjavík,
er látin.
Fyrir hönd vandamanna.
Edvard Oliversson, Sigríóur Olíversdóttir,
Valur Guómundsson, Stefán Guömundsson.
t
Faöir okkar og tengdafaðir,
KRISTÓFER OLIVERSSON,
fyrrverandi skipstjóri og útgerðarmaóur
frá Sandgeröi,
lést í Landspítalanum mánudaginn 21. mars. Útförin hefur farlö
fram í kyrrþey aö ósk hins látna.
Fyrir hönd vandamanna,
Helga Kristófersdóttir, Gísli Júlíusson,
Oliver Kristófersson, Ingibjörg Jónsdóttir,
Guðlaug Krístófersdóttir, Guöjón Arni Guömundsson,
Guörún Andrea Guömundsdóttir.
Konan mín,
RAGNHEIDUR GUÐJÓNSDÓTTIR,
andaöist 28. mars.
Fornhaga 23,
Eyjólfur Þorvaldsson.
t
Maöurinn minn og faöir okkar,
SIGURMUNDUR GÍSLASON,
yfirtollvörður,
Flókagötu 60,
lést í Borgarspítalanum þriöjudaginn 29. mars.
Sæunn Friöjónsdóttir,
Úlfur Sigurmundsson,
Stefán Sigurmundsson,
Margrát Rún Sigurmundsdóttir.
+ Fóstursystir okkar, systir og mágkona,
GUÐNÝ SIGURDARDÓTTIR,
Bárugötu 12,
sem andaöist 17. marz verður jarösungin miövikudaginn 6. apríl
kl. 10.30 frá Fossvogskapellu.
Ólöf Sigurbjarnardóttir, Margrét Sigurbjarnardóttir,
Lilja Siguróardóttir, Anna Guömundsdóttir,
Gréta Siguröardóttir, Guómundur Helgason,
Anna Siguróardóttir,
Ólöf Siguröardóttir,
Eiríkur Sigurósson, Margrét Geirsdóttir,
Ólafur Sigurösson, Olga Ólafsdóttir,
Jósef Sigurósson, Katrfn Bíldal.
Jón Valur Stein-
grímsson — Minning
Fsddur 24. janúar 1929
Dáinn 23. mars 1983
í dag, 30. mars, verður tengda-
faðir minn, Jón Valur Steingríms-
son, jarðsunginn frá Fossvogs-
kirkju, en hann lést á heimili sínu
23. þessa mánaðar.
Fyrir okkur fjölskylduna á
Álftanesi er erfitt að átta sig á því
að Valur afi, eins og við kölluðum
hann ætíð, skuli vera dáinn og
komi ekki oftar í heimsókn.
Dauðsfall hans bar brátt að og
óneitanlega hrærast í brjóstum
okkar tilfinningar og minningar
sem erfitt er að lýsa með orðum.
Tengdafaðir minn var fjölskyld-
unni afar mikils virði og þótti mér
mjög vænt um hann og langar mig
þess vegna til að minnast hans.
Jón Valur fæddist í Hafnarfirði
24. janúar 1929. Foreldrar hans
eru Kristín Jónsdóttir frá Akra-
nesi og Steingrímur Pálsson vél-
stjóri, frá Bakkakoti á Rangár-
völlum. Dvelja þau hjónin nú á
Dvalarheimili aldraðra við Dal-
braut í Reykjavík. Valur var næst-
elstur fjögurra systkina. Fjóla er
elst og síðan Valur, þá Þorsteinn
og Aðalheiður yngst.
Ungur gekk Valur að eiga eftir-
lifandi eiginkonu sína, Þóru
Þorbjarnardóttur. Hún er dóttir
Þorbjarnar Þorvaldssonar, síma-
manns frá Þorvaldseyri undir
Eyjafjöllum, og Jósefínu Jósefs-
dóttur frá Uppsölum í Flóa. Þóra
og Valur eignuðust þrjár dætur,
Ástu Báru sem er elst og tvíbur-
ana Kristínu og Þórhildi. Ásta er
gift Einari Inga Halldórssyni og
eiga þau tvö börn, Guðnýju Katr-
ínu og Þorvald. Kristín er gift Sig-
urgeiri Þorbjörnssyni. Þórhildur
er gift þeim er þetta ritar og eru
börnin þrjú, Hlynur, Stefanía
Björg og Þóra. Valur og Þóra hófu
búskap sinn á Lóugötu, en 1953
fluttu þau á Birkimelinn ásamt
foreldrum Þóru og bjuggu með
þeim meðan þau lifðu.
Valur nam bifvélavirkjun hjá
Agli Vilhjálmssyni hf. og starfaði
þar í 14 ár, eða þar til árið 1968
þegar hann byggði iðnaðarhús-
næði að Trönuhrauni 2 í Hafnar-
firði. Hann rak þar síðan eigið bif-
reiðaverkstæði fram á síðasta dag.
Löngum vann hann einn á verk-
stæðinu en tók stundum unga
menn tímabundið í vinnu. Einn
þeirra lærði hjá honum og vann
3Íðan lengi með honum. Það er
Guðmundur Guðmundsson eða
Gutti, eins og hann er kallaður.
Með Val og Gutta tókst góð vin-
átta og kom Gutti stundum og
rétti læriföður sínum hjálpar-
hönd. Núna síðustu dagana var
hann aftur kominn í vinnu til
Vals.
Valur var sterkur og kom það
sér oft vel í erfiðum viðgerðum.
Hann var viljugur og hörkutól til
vinnu. Þrátt fyrir að sjúkdómur
hans hafi dregið úr líkamsburðum
hans síðustu ár, þá dró hann aldr-
ei af sér við vinnu. Ég veit að
starfsmenn Rafveitu Hafnarfjarð-
ar geta tekið undir þessi orð mín,
en Valur vann nú síðustu árin nær
eingöngu að verkefnum fyrir
Rafveituna og hafði hætt nær öll-
um öðrum almennum viðgerðum.
Barátta við erfiðan og langvar-
andi sjúkdóm markaði djúp spor í
allt líf tengdaföður míns. Hann
gerði margar tilraunir til þess að
ná bata, sem þó reyndist torsótt
og sóttist honum þungt síðustu ár-
in að sætta sig við það.
Valur var tilfinningaríkur og
mjög næmur. Hafði hann að
geyma hvað mesta manngæsku af
öllu því fólki sem ég hefi kynnst.
Valur var hins vegar dulur og bar
ekki tilfinningar sínar á torg. Ég
átti þó því láni að fagna að kynn-
ast Val náið og höfðu þau kynni
mikil mannbætandi áhrif á mig.
Við áttum oft góðar stundir sam-
an, við veiðar eða í ferðalögum og
þurftum við ekki altaf langar orð-
ræður til þess að ná sambandi
hvor við annan.
Valur var listrænn og einkar
handlaginn, þvi lék flest í höndum
hans. Hann undi sér vel við smíð-
ar og prýða margir fagrir hlutir
eftir hann heimili hans, vina og
vandamanna. Þessir gripir munu
geyma minningu hans um ókomna
framtíð. Valur hafði einnig mikið
yndi af söng og hafði fallega rödd.
Dætur hans hafa oft sagt hvað
gaman hafi verið í ferðalögum í
gamla daga þegar hann og Fjóla
systir hans tóku lagið.
Valur hafði mikla ánægju af
ferðalögum um landið. Mörg eru
þau sumarfríin og tjaldferðirnar
sem fjölskyldan á Álftanesi hefur
átt með afa og ömmu á Birkimel.
Ferðaiög voru Þóru og Val mikils
virði. Þau voru sameiginlegt
áhugamál þeirra og oft fannst
þeim notalegt um helgar að ferð-
ast um fagurt landið eftir erfiða
viku. Hér áður fyrr var alltaf ferð-
ast í tjaldi og þótti ekki tiltöku-
mál. Fyrir nokkrum árum keypti
Valur sér sérstakan húsbíl sem
Þóra og hann gátu ferðast í um
landið án þess að vera háð veðri og
vindum. Þau höfðu mikla ánægju
af þessum bíl og lagði Valur mikið
á sig við að gera hann upp á sínum
tíma.
Við missum öll mikið en mestur
er þó trúlega missirinn fyrir Hlyn
okkar. Hann missir ekki einungis
afa sinn heldur besta félagann.
Þær eru margar stundirnar sem
þeir félagarnir hafa átt á verk-
stæðinu, þar sem Hlynur var að
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaöir og afi,
GÍSLI SIGURÐSSON,
Garöaflöt 37,
verður jarösunginn frá Fossvogskapellu þrlðjudaginn 5. april kl.
13.30.
Margrét Jakobsdóttir,
Steinunn Gísladóttir, Jón Vilhelmsson,
Ingibjörg Gísladóttir, Sverrir Þóroddsson,
Páll Gislason, Elín Markúsdóttir.
t
Eiginmaöur minn, sonur, faöir og afi,
JÓN VALUR STEINGRÍMSSON,
bifvélavírkjameiatari,
Birkimel 8,
verður jarösunginn frá Fossvogskirkju miövlkudaginn 30. mars kl.
15.00.
Þóra Þorbjarnardóttir,
Kristín Jónsdóttir, Steingrimur Pálsson,
Aata B. Jónadóttir, Einar I. Halldórsson,
Kristfn Jónsdóttir, Sigurgeir Þorbjörnsson,
Þórhildur Jónsdóttir, Eggert A. Sverrísson
og barnabörn.
t
Þökkum hjartanlega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför mannsins míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
JÓHANNESAR HALLDÓRSSONAR,
trésmiös,
Skipasundi 10.
Margrét Ingólfsdóttir,
Kristjana Kolbrún Jóhannesdóttir, Anders Andersson,
Bryndís Alda Jóhannesdóttir, Einar Þór Sigþórsson,
Hildur Jóhannesdóttir, Björn Bragi Mikaelsson,
Jóhanna M. Jóhannesdóttir, Björgvin Frióriksson,
Lilja Björk Hjélmarsdóttir, Hagbaröur Ólafsson
og barnabörn.
hjálpa afa sínum við bílaviðgerð-
irnar eða við að renna. Þær hafa
einnig verið ófáar ferðirnar í
sumarfríin með afa og ömmu til
Akureyrar. Þar var ekki kynslóða-
bilinu fyrir að fara hjá þeim félög-
um. Þeir gátu rætt saman enda-
laust um allt milli himins og jarð-
ar. Sérstaklega voru fyrstu árin
náin, en þegar Hlynur fór að nálg-
ast unglingsárin fóru aðrir hlutir
að taka meiri tíma. Hins vegar var
stærsta rýmið hjá afa, og einkenn-
andi fyrir samband þeirra er atvik
sem átti sér stað daginn áður en
Valur lést. Hlynur komst ekki í
skíðaferðalag með skólanum, þar
sem skíðin höfðu óvart verið skilin
eftir í Reykjavík. Þá náði það ekki
lengra, og þar sem frí var í skólan-
um valdi Hlynur besta kostinn, að
heimsækja afa sinn á verkstæðið.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
eignast Val fyrir tengdaföður.
Hann var mér, Þórhildi og börn-
unum mikils virði og ég vil þakka
honum alla þá hlýju og elsku sem
hann ætíð sýndi okkur.
Blessuð sé minning hans.
Eggert Ágúst Sverrisson
Mamma hefur samband við
okkur systkinin og það er eitthvað
mikið að. Tilveran hefur skipt um
lit. Hin hækkandi sól jafndægurs
að vori er ekki eins skær og áður,
það hefur dregið fyrir hana. Hann
Valli frændi er dáinn.
Við eigum öll okkar minningar
um manninn sem alltaf var svo
hlýr og góður, og öllum, bæði
börnum og fullorðnum, þótti svo
vænt um. Við eigum minningar
um manninn sem hafði gaman af
að gleðja aðra og styrkja þá sem
bágt áttu. Minningar um manninn
sem lét okkur börnunum finnast
við vera svo stór og mikilvæg, þeg-
ar við vorum ung og dvöldum á
heimili hans. Hann breiddi sæng
yfir lítinn frænda að kvöldi og gaf
lítilli frænku bollastell, af því að
amma var dáin. Við eigum minn-
ingar um manninn sem sagði við
ungu stúlkuna: „Þú ferð ekki heim
á bílnum þínum í kvöld kella mín,
ég verð að gera við hann fyrst.“
Við eigum minningar um manninn
sem síðastliðið sumar leitaði að
góðri tjörn þar sem litli frændi
gæti siglt nýja bátnúm sínum. Og
við eigum minningar um manninn
sem hringdi og sagði: „Eru þið til-
búin að skreppa í útilegu um helg-
ina?“
Ferðalögin urðu mörg og hann
kunni að meta fegurð landsins og
söng þá mikið enda söngmaður
góður. Þótt við vissum að hann
gengi ekki heill til skógar kom
okkur á óvart hve snögglega hann
fór í ferðina miklu sem við förum
öll að lokum.
Að síðustu þökkum við honum
fyrir samfylgdina sem var allt of
stutt og erum þákklát fyrir að
hafa þekkt svo góðan dreng. Við
sendum afa og ömmu, Þóru og
dætrum, systkinum hans og öðr-
um ástvinum, innilegar samúð-
arkveðjur.
Drottinn *»kir, Drottinn vakir
daga og nætur jfir þér.
Blíðlynd eins og besta móðir
ber hann þig í faðmi sér.
Allir þótt þér aðrir bregðist,
aldrei hann á burtu fer.
Drottinn elskar — Drottinn vakir
daga og nctur yfir þér.
(Sig. Kr. Péturason)
Systkinin Túngötu 4.