Morgunblaðið - 03.08.1983, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 3. ÁGÚST 1983
33
alleg ttðhk svefnherbergishúsgogn
Rúm — dýnur — náttborð. Verð kr. 26.270,-
- HUSGÖGN
Afmæliskveðja:
Heimir Bjarnason
læknir - sextugur
Heimir Bjarnason, aðstoðar-
borgarlæknir í Reykjavík, varð
sextugur í gær, þriðjudaginn, 2.
ágúst. Ég er ekki einn um það fjöl-
margra vina hans og venslamanna
að senda honum hlýja kveðju á
þessum tímamótum, enda á hann
víða góðu að mæta. Heimir er að
vísu ekki gallalaus fremur en aðr-
ir, en það þarf natnari mann en
mig til þess að muna eftir göllum
hans eða leita þá uppi við þetta
tækifæri eða önnur, því að mann-
kostir hans, mennska (í einu orði
sagt) gera gallana smávægilega.
Við Heimir kynntumst á
menntaskólaárum á Akureyri,
urðum vinir á skammri stund og
höfum verið það síðan. Reyndar
hefur fleira orðið til þess að binda
okkur saraan en bræðralag skóla-
áranna. Hann kvæntist ungur
systur minni, Maríu Gísladóttur,
og hefur því verið náinn vensla-
maður minn í meira en 30 ár ofan
á allt annað. í þeim hópi hefur
Heimir skipað sess sinn með
sóma. Við systkinin getum naum-
ast hugsað okkur betri mág, og
foreldrar okkar eiga í honum góð-
an tengdason, sem hefur látið sér
annt um þau umfram allar skyld-
ur, ekki síst á efri árum þeirra.
Og þannig hefur Heimir verið
nánustu samferðamönnum sínum
yfirleitt, eftir því sem ég þekki til.
Hann hefur haft lag á því að lýsa
upp umhverfi sitt með glaðværð
og góðvild, frjálslegri framkomu
og mannslund, sem reyndar gerir
gæfumuninn.
Heimir Bjarnason (skírður svo)
fæddist í Kaupmannahöfn 2. ágúst
1923, einkasonur einstæðrar móð-
ur, Helgu Bjarnadóttur frá Húsa-
vík, sem þar var við nám á þessum
tíma. Varð að ráði að drengurinn
var fljótlega tekinn í fóstur af
móðursystur sinni, Birnu Bjarna-
dóttur, og manni hennar, Pétri
Sigfússyni, þá verslunarmanni á
Húsavík. Hjá Birnu og Pétri ólst
Heimir upp og dvaldist með þeim
til fullorðinsára og leit eðlilega á
þau sem foreldra sína og börn
þeirra sem systkini sín, enda aldr-
ei gerður greinarmunur á honum
og öðrum í barnahópnum, hvorki
heimafyrir né út í frá. Á bernsku-
árum Heimis, fram undir 10 ára
aldur, áttu fósturforeldrar hans
heima á Húsavík. Þá gerðist Pétur
kaupfélagsstjóri á Borðeyri, og
þar ólst Heimir upp síðan og átti
heimili sitt fram undir tvítugt.
Enn síðar fluttust fósturforeldrar
hans í Borgarnes og þar átti hann
lögheimili nokkur ár, m.a. fyrstu
árin sem við þekktumst.
Þótt Heimir tengdist þannig
ýmsum stöðum í ólíkum lands-
hlutum á uppvaxtarárum sínum
og ætti alls staðar góða og glaða
daga, þá hefur hann jafnan talið
sig Húsvíking eða Þingeying og
breytir engu þótt hann hafi á
starfsárum sínum flakkað enn víð-
ar um landið og sest að lokum að í
Reykjavík.
Mörg sumur var Heimir sem
barn „í sveit" í Brekknakoti í
Amerísk
gróóurhús
Florada-húsin hafa ým-
islegt fram yfir venjuleg
gróöurhús t.d.
1. Þau eru bogadregin
og taka þess vegna
betur vind og snjó.
2. Álprófílar eru í heilu
lagi frá mæni og
ofan í jörö.
3. Sterkari hús
30—35% meira
magn af áli í prófíl-
um.
4. Hærri en venjulegt
er, sem gefur meiri
birtu og þægilegra
aö vinna í.
5. Gagnsætt acrylgler í
bogum, annars gler.
6. Mjög auöveld í sam-
setningu.
Sólstofa
eða
blóma-
skáli
Þessi hús eru fyrir-
liggjandi í stæröun-
um 8x12 fet og
10x12 fet.
reglulega af
öllum
fjöldanum!
Reykjahverfi og sat í Héraðs-
skólanum á Laugum tvo vetur áð-
ur en hann fór í Menntaskólann á
Akureyri. Þessar dvalir hans í
Þingeyjarsýslu héldu við ættar- og
upprunatengslum við Þingeyinga
fremur en ella hefði orðið.
Á árunum upp úr 1940 var enn
alsiða að menn hæfu mennta-
skólanám á Akureyri um tvítugs-
aldur, ef ekki eldri. Menn komu í
skólann „rosknir“ og talsvert lífs-
reyndir. Sumir þessara manna
urðu garpar í námi, eins og Baldur
Ingólfsson frá Víðirhóli, fullnuma
húsgagnabólstrari, þegar hann
settist á skólabekk með smásvein-
um og byrjaði að ryðja frá sér, og
Jón R. Hjalmarsson, lærður bú-
fræðingur, en farmaður að at-
vinnu, sem kom beint úr Ameríku-
siglingum í miðri heimsstyrjöld-
inni tilbúinn að „brillíera" í flest-
um námsgreinum. Sama má segja
um séra Björn á Húsavík. Ekki
kom hann á stuttbuxum í mennta-
skólann. Heimir Bjarnason var að
sumu leyti í þessum hópi, eitthvað
yngri kannski, og ekki útlærður í
iðn eða Ameríkusigldur en nokkuð
fyrir ofan meðallag á aldur í sín-
um bekk. Hins vegar var hann
námsmaður meiri en margir sem
yngri voru, og normaldúxar voru
varla öruggir fyrir honum, þegar
prófað var.
Heimir tók stúdentspróf vorið
1947 og hóf læknisfræðinám um
haustið, þá 24ra ára gamall, eða á
jæim aldri sem margt fólk nú á
dögum er að enda háskólanám.
Hann varð snemma fjölskyldu-
maður, og háskólanámið léttist
ekki við það, en með dugnaði og
samheldni hjónanna, Maju og
hans, lauk hann embættisprófi í
læknisfræði vorið 1956, þá orðinn
nærri 33ja ára. Þá fyrst hefst
ævistarf hans, læknisþjónusta,
sem hann hefur stundað síðan.
Margir virðast halda að lang-
skólanám sé eins og akstur á
malbiki. Svo var a.m.k. ekki fyrir
30 árum, og reyndar ekki enn, þótt
brýnasti fjárhagsvandi stúdenta
hafi verið leystur á síðari árum
með félagslegum ráðstöfunum,
sem þó er deilumál og mörgum
dæmi um óráðsíu í opinberum
fjármálum.
Heimir Bjarnason gerðist hér-
aðslæknir að námi loknu, lengi á
Djúpavogi, síðar á Hellu á Rang-
árvöllum og entist lengur í þessari
þjónustu en flestir aðrir á síðari
tímum, þegar búið er að gera hér-
aðslæknisstörf upp á gamla móð-
inn að faglegum skammarkrók og
heilsugæslustöðvar og sjúkrahús
að verksmiðjum, þar sem „heil-
brigðisstéttir" snúast hver um
aðra í tölvustýrðri vaktavinnu.
Síðustu árin hefur Heimir verið
aðstoðarborgarlæknir í Reykjavík
og kann því starfi vel, enda mun
það vera einhver síðasti griðastað-
ur mennskra manna í læknisstétt
áður en innrás róbótanna hefst
fyrir alvöru.
Heimir var héraðslæknir í
sveitahéruðum u.þ.b. 20 ár áður en
hann tók við núverandi embætti.
Hvar sem hann var búsettur í
læknishéraði vildi hann lifa með
fólkinu og fyrir fókið. Mann-
blendni hans = og virðing fyrir
mannlífi gerði honum auðvelt að
samlagast fólki í héruðum sínum,
enda sjálfur sveitamaður að ætt
og uppvexti og telur sig ekki yfir
neinn mann hafinn. Gestrisni hef-
ur ætíð fylgt heimili þeirra Maju,
eða réttara sagt rausn, sem margir
hafa fengið að njóta. Meðan þau
voru á Djúpavogi og Hellu mátti
segja að hús þeirra væri um þjóð-
braut þvera, eins og það var orðað
í gamalli sögu. Þó var þetta stórt
barnaheimili, því að börnin urðu
sjö og ekki alltaf langt á milli
þeirra. Nú eru þau öll uppkomin
og flest farin að heiman og hafa
stofnað til sinnar eigin atvinnu og
heimilis.
Ég endurtek afmæliskveðju
mína til Heimis mágs míns og
þakka honum skemmtilega sani-
fylgd gegnum árin.
Ingvar Gíslason
Fyrirliggjandi í stæröunum 8x10 fet — 8x12 fet og 10x12 fet.
Gísli Jónsson & Co hf.,
Sundaborg 41, sími 86644.
írauiiagiiitM
Lanqholtsvegi 111, símar 37010—37144.