Morgunblaðið - 27.11.1983, Page 11

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. NÓVEMBER 1983
59
alreyndir vita, hvað raunveru-
legur sviðsskjálfti er), hafði hún
strax frá fyrsta leikatriði sann-
fært hina undrandi áhorfendur og
unnið samúð þeirra." (V.M. Dem-
etz). — „Valið í aðalhlutverkið
hefur tekist með fádæmum vel.
Vala Kristjánsson, nýliðinn, stíg-
ur inn í hlutverk Elísu Doolittle,
sem leikkona í fremstu röð, og
sjaldan hefur íslenskri leikkonu
verið betur fagnað af leikhúsgest-
um. Það hefur ef til vill verið
betra fyrir leikstjórann að móta
leik þessa glæsilega byrjanda að
vild sinni en fastmótaða leikkonu.
Framkoma hennar var látlaus og
full af yndisþokka. Röddin ekki
mikil, en tónninn hreinn og falleg-
ur.“ (Tíminn).
Sprengjuregn
í Hamborg
Val Völu í hlutverkið gekk ekki
þegjandi og hljóðalaust fyrir sig
eins og fram kemur í blaðaskrif-
um frá þessum tíma. En áður en
lengra er haldið biðjum við hana
að segja okkur eitthvað af bernsku
sinni og uppvaxtarárum:
„Ég fæddist í Þýskalandi, en
mamma er af þýskum og grískum
ættum og hét Papafoti áður en
hún giftist pabba. Þau kynntust
þegar hann var við söngnám í
Dresden og fyrstu æviár mín
bjuggum við í Duisburg í Ruhr-
héraðinu og síðar í Hamborg.
Þetta var á stríðsárunum og ein
fyrsta bernskuminning mín er frá
því þegar sprengja féll í garðinn
bak við húsið þar sem við bjuggum
í Hamborg og lagði heimilið næst-
um í rúst. Það sem bjargaði lífi
okkar var að við vorum stödd í
kjallaranum. Reykháfurinn féll
skammt frá þar sem pabbi stóð og
ég man að gólfið gekk í bylgjum og
allar rúður brotnuðu. Annars man
ég ekki mikið frá þessum skelfi-
legu tímum, ég var svo ung. Þó
man ég óljóst þegar við vorum að
leita að dótinu okkar í rústunum
og fundum eitt heilt egg í ísskápn-
um. Einn morguninn þegar ég
kom út fannst mér dagrenningar-
roðinn á austurloftinu óvenju
THE NEW YORK TIMES, SÍ,
GLOBAL ADVENTURE.S OF ‘MY FAIR LADY" Mraa Sr"
1 N«w Tork! Slx Tcara
A> "MT FAIR LADT" <
I,«N*ks Back on Some Comic Perils *
nei Uir M.rk Hemngcr to
Lomrr-Frrdorlck Lor'vc
a>l mr to ptoy
Pl.in >nd F.n-
oí Lnck." )UM by way of tlh«- Uw UgnUn* wu too dlm. Mr Ithot cxhitwt thm Imd i
"Sortu Urt. who :t*d tobored to rrp. - thln„ t0 *, M.,th ,h!, o_.
th. prrclw liKhtlnc of thejtoiltirr. Th« dlmctor of "My
------------Vict.on wu rnt- F.lr Lody" w.s obllgod to rr-
i^r^cöprnh.Krn°*8tockhoUn*1 Prrv*ou* «P«rtonc. Ap- wu Mly tlxn thít "u ttawnrd .hoÍ'wllhout «v«r 'tavto? h'
Eilco Cltv .ivl M-lbo.im. P»""“y *h« I* th« only younf on hlm wh.t th. troubto wr. , comptot. r-in-throu*h In .p
»nd .Mllty to .pnk Trrl.ndic i„ B«rlln. Uto w»U w
ThouKh tlto popvil.tlon of Hoy-'up whito th.
' k).vtk to ooly 70.000. tlto lce-'uid durtn( Ul
e producUon of "My F.lr oprnln*. __ ________ ___________________________|__
Itody" to «xp«ct«d to run for muetUlng th« Umdy jlttrry Klto., Crtotln. Ro)u,
d«m straoón- „Fplr Lady*
fuhrunq In *.yk).vlk von d.r rolnnden M)Mt-
„qrn Strw.rdrl <tor Loftl.ldlr Id.ndic Alrlmo.
(toltadlKh. Luftf.hrtqn.llKh.fi), Vola Krl«»-
d\« <to durth .
Irqtrn Twl dn .My Palr Lady'-I
A.qr I-.itt. (Golta voa laqrld Borqaua) aiuqo-
Saga um flugfreyjuna sem varð „My Fair Lady“ flaug víða. Hér er úrklippa
úr New York Times og önnur úr þýsku blaði.
Þessi mynd er tekin á æfingu skömmu fyrir frumsýningu. Aðalleikararnir
Rúrik og Vala ásamt leikstjórunum Sven Age og Benedikt Árnasyni.
skær og fallegur. Mér var þá sagt
að þetta væri brennandi borgin.
Minningarnar frá Kaupmanna-
höfn eru öllu skemmtilegri og
gleggri, en þangað fluttum við
1947 þar sem pabbi hafði fengið
fastráðningu hjá Konunglega
leikhúsinu. Ég fór oft með honum
í óperuna, bæði á æfingar og sýn-
ingar og fékk því snemma áhuga á
leiklist og tónlist þótt ég minnist
þess ekki að hafa tekið neina
ákvörðun þá um að leggja sjálf út
á þessa braut. En það var í
menntaskólanum á Friðriksbergi
sem ég fór fyrst að fást við leiklist
og söng, ef undan er skilið eitt
skipti í barnaskóla, þar sem ég
kom fram og söng „Sofðu unga
ástin mín“. En í menntaskólanum
kom ég meðal annars fram í eins
þáttar óperu eftir Mozart, „Basti-
en og Bastienne" og mig minnir að
það hafi bara tekist vel. í mennta-
skólanum bar það annars til tíð-
inda að ég var í hópi fyrstu nem-
enda sem útskrifuðust með rússn-
esku sem sérgrein og var gert
talsvert veður út af því og myndir
birtar af okkur í blöðum.
Að loknu stúdentsprófi 1958 fór
ég í tannlæknanám, en fann fljót-
lega að það átti ekki við mig og
næsta árið var ég í vist hjá sendi-
herrahjónum í Stokkhólmi. Síðan
kom ég hingað til íslands og
ástæðan var fyrst og fremst sú að
ég hafði hug á að ljúka hér BA-
prófi í tungumálum frá háskólan-
um. Ég hóf nám í ensku og kenndi
jafnframt þýsku í námsflokkun-
um. Síðan fór ég að fljúga hjá
Loftleiðum og var í því starfi þeg-
ar ég óvænt datt niður á sviðið í
Þjóðleikhúsinu. Danska blaðið
„Berlingske Tidende" orðaði það
svo að ég væri eina „Fair Lady“
veraldar sem hefði verið sótt upp í
loftið."
Eftirsótt
hlutverk
Um tildrög þess að hún var val-
in í hlutverk Élízu segir Vala m.a.
í viðtali við Morgunblaðið í janúar
1962: „Svo bar til í samkvæmi
nokkru hér í bæ að einn við-
staddra segir við mig: Þú talar ís-
lenskuna með sérkennilegum
hreim, þú værir líklega upplögð í
hlutverk Elízu.“ Ég hló bara og
hugsaði ekki meira um það. En
einhvern veginn hefur þetta borist
þjóðleikhússtjóra til eyrna og viti
menn: Einn góðan veðurdag er ég
boðuð á hans fund, og það verður
úr að ég tek að æfa lögin í byrjun
desember. Svo var mér tilkynnt að
ég hefði verið valin, — jú óvissan
var kveljandi en spennandi. Hlut-
verk Elísu er stórt og eftirsótt og
margar komu til greina." — Og
vissulega var hlutverkið eftirsótt
sem marka má af ummælum Guð-
laugs Rósinkrans, þjóðleikhús-
stjóra, á blaðamannafundi þar
sem val Völu var tilkynnt, en þar
segir hann að um fimmtíu stúlkur
hafi komið til greina, fjölmargir
hefðu gefið sér ábendingar og
mæður hringt og boðið honum að
tala við hæfileikamiklar dætur
sínar. Ég spyr Völu nánar út í
hvernig það atvikaðist að hún fékk
hlutverkið:
„Ég veit satt að segja ekki ná-
kvæmlega hvernig þetta atvikað-
ist. Einhver hafði bent á þessa
flugfreyju sem kunni eitthvað að
syngja og talaði bjagaða íslensku,
en ég hef grun um að það hafi
ráðið miklu, að ég talaði með
hreim og hafði á þeim tíma ekki
mikinn orðaforða í íslensku þar
sem danskan var mín tunga. En
Benedikt Árnason, sem síðar varð
maðurinn minn, fékk einhverjar
spurnir af þessu og undirbjó mig
eitthvað undir prufuna, en hann
hafði verið ráðinn aðstoðarleik-
stjóri fyrir sýninguna, sem fyrir-
hugað var að sýna þá um veturinn.
Ég veit ekki hversu margar voru
prófaðar en undir lokin vorum við
þrjár sem komum til greina, Snæ-
björg Snæbjarnardóttir, Sigurveig
Hjaltested og ég. Upphaflega
hafði ég ekki gert mér miklar von-
ir þar sem ég vissi að margar
sviðsvanar stúlkur sóttust eftir
hlutverkinu. Ég var því meira en
lítið hissa þegar mér var tilkynnt
að ég hefði orðið fyrir valinu.
Snæbjörg Snæbjarnardóttir var
valin sem staðgei\gill minn, ef svo
færi að ég forfallaðist, en til þess
Á blaöamannafundi ásamt Guðlaugi Rósin-
krans Þjóðleikhússtjóra þegar greint var frá
því að Vala hefði hreppt hlutverk Elísu Dool-
ittle. Til vinstri er Snæbjörg Snæbjarnardóttir,
sem valin var staðgengill Völu.
Atriði úr „My Fair Lady“ — Vala, Regína og
Rúrik.
Þessi mynd birtist í „Extrabladed" með þeim texta að flugfreyjan kasti hér
einkennisfötunum fyrir leikframann.
Uppklappið á frumsýningunni: lengst til vinstri sést í Bessa Bjarnason, þá koma Árni Tryggvason, Erlingur
Vigfússon, Guðbjörg Þorbjarnardóttir, Ævar R. Kvaran, Jindrich Rohan hljómsveitarstjóri, Vala, Sven Age Lar.sen
leikstjóri, Rúrik Haraldsson, Regína Þórðardóttir og Róbert Arnfinnsson.
í frumsýningarhófinu. Vala ásamt foreldrum sínum Martha og Einari Krist-
jánssyni óperusöngvara.