Morgunblaðið - 27.11.1983, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. NÓVEMBER 1983
79
Einar Benediktsson, sendiherra íslands í London (t.v.) og Michael
Frenchman, blaöamaður Time Magazine, sem skrifaði um fslar.d í fylgi-
riti Time nýlega.
Utgáfu aukablaðs Time um
ísland fagnað í London
SVO SEM kunnugt er fylgdi
bandaríska vikuritinu Time
Magazine nýlega átta síðna
litprentað aukablað um Island,
kynning á landi og þjóð án þess
að vera hefðbundin auglýsing.
Útgáfan var fjármögnuð af
fyrirtækjum og stofnunum á Is-
landi og í Bandaríkjunum.
Blaðamaður Time sem ritaði
efni áttblöðungsins heitir
Michael Frenchman, fyrrum
blaðamaður hjá London Times.
Útgáfu blaðsins var sérstaklega
fagnað af aðstandendum Time í
London og var Einar Benedikts-
son, sendiherra íslands í Lond-
on, sérstakur heiðursgestur við
þá athöfn. Hitti hann þá meðal
annars Michael Frenchman og
er meðfylgjandi mynd tekin af
þeim við það tækifæri. Á milli
sín halda þeir á litprentaða
aukablaðinu um Island.
„Þetta er
harður
bransi“
segir Hafdís Jónsdóttir
„Ég var fjórtán ára, þegar ég
byrjaði að læra að dansa, hjá
Dansskóla Sigvalda, og ég útskrif-
aðist þaöan sem danskennari árið
1980.“ Það er Hafdís Jónsdóttir,
sem þetta mælir. Hún er 22ja ára
gömul og er nýkomin heim frá
Bandaríkjunum, þar sem hún
stundaði nám í listaskóla í tvö ár.
Núna kennir hún dans í grunn-
skóla Garðabæjar og i félagsmiö-
stöðinni, þar sem hún er einnig
gæslumaður.
„Ég var í ríkisreknum skóla,
sem heitir Florida School of The
Arts. Þar eru ýmsar listgreinar
kenndar, dans, leiklist og margt
fleira. Það var svolítið furðulegt
að vera þarna til að byrja með.
Allt var svo miklu strangara en
maður átti að venjast héðan.
Æfingar voru strangar, við æfð-
um sex til átta tíma á dag og
veikindi voru til dæmis aldrei
tekin til greina.
Fór með ferðatöskuna
upp á von og óvon
Nemendafjöldi er takmarkað-
ur í þennan skóla. Allir þurfa að
fara í inntökupróf. Þegar ég fór í
Hafdís Jónsdóttir. Þessi mynd var
tekin er hún sýndi frumsaminn
dans í Glæsibæ nú á dögunum.
Ljósm. Mbl. KÖE.
inntökuprófið, vissi ég náttúru-
lega ekki hvort ég fengi inn-
göngu, svo ég fór bara með
ferðatöskuna mína upp á von og
óvon. Ég fór út i ágúst og þar
sem ég fékk inngöngu varð ég
einfaldlega eftir. Ég fékk náms-
lán, sem nægðu fyrir uppihaldi
og húsnæði en ég bjó á heimavist
skólans. Það var mjög gott, mað-
ur kynntist hinum krökkunum
betur. Við vorum eiginlega eins
og systkini, fórum til dæmis
saman á skemmtistaði og mál-
verkasýningar, félagslífið var í
einu orði sagt æðislegt.
Ég var valin í sýningarflokk
skólans og við ferðuðumst um
alla Florida og sýndum dansa.
Ég lærði jazzdans og nútíma-
dans, sem er frumlegri en jazz-
dansinn. Rétt áður en ég kom
heim, samdi ég dans fyrir dans-
keppni sem ég tók þátt í. Ég
komst í úrslit, en það versta var
að ég þurfti að fara til íslands
daginn eftir, þannig að ég gat
ekki tekið þátt í undanúrslitun-
um. Auðvitað hefði verið gaman
að taka þátt í þeim og sjá hvern-
ig maður stendur gagnvart hin-
um keppendunum, en svo fór
sem fór ...
Mesti munurinn á þeim sem
læra dans þarna úti og þeim sem
læra hér, er að úti taka allir
námið mjög alvarlega. Það
stefna allir að því að verða at-
vinnudansarar og auðvitað
dreymir mann um að fá tækifæri
til að dansa á Broadway og
Hollywood. Þetta er ansi harður
bransi og maður bara verður að
vera harður sjálfur, allavega
ætla ég að reyna..." sagði Haf-
dís Jónsdóttir .dansari að lokum.
btom.
„Tel mig vera
frjálshyggjumann“
Ljósm. Mbl. KÖE
Haraldur Kristjánsson og forveri hans, Þorsteinn Halldórsson.
„ÖLL pólitísk félög ungra
manna í Kópavogi eru lífvana,
nema okkar félag. Við viljum
halda þessu forskoti og reyna að
höfða til ungs fólks.“
Sá sem þetta mælir er ungur
maður, að nafni Haraldur og er
hann Kristjánsson. Hann er
einnig nýkjörinn formaður Týs,
sem er félag ungra sjálfstæð-
ismanna í Kópavogi. Blaðamað-
ur ræddi við hann fyrir skömmu,
um félagið, starfsemi þess og
framtíðaráform.
„Aðalfundur Týs var haldinn í
október síðastliðnum. Ég var
kjörinn formaður og tek við
embætti Þorsteins Halldórsson-
ar, sem var formaður í þrjú ár en
hefur starfað innan stjórnarinn-
ar síðastliðin fimm ár.
Félagsmenn eru um 500 tals-
ins og eru allir á aldrinum
16—35 ára. Markmið félagsins er
að stuðla að eflingu og út-
breiðslu sjálfstæðisstefnunnar
og taka virkan þátt í þjóðmála-
umræðunni og bæjarmálum.
Starfshópur um skipulags- og
lóðamál í Kópavogi hefur nú ver-
ið settur á laggirnar. Hlutverk
hans er til dæmis að athuga
möguleika sem fyrir hendi eru
til að auka lóðaúthlutanir í
Kópavogi. Það hefur sýnt sig í
lóðamálunum, sem öðrum mál-
um, að vinstrimennirnir eru ekki
starfi sínu vaxnir. Hlutverk
okkar er því að benda bæjar-
búum á þessa staðreynd og vinna
að því að sjálfstæðismenn fái
hreinan meirihluta í næstu
kosningum.
Rætt við
Harald
Kristjánsson
Verst á vorin
Flestir félagsmanna eru
námsmenn. Félagsstarfið er að
sjálfsögðu tímafrekt, en menn
eru fullir áhuga þannig að þeir
láta félagsstarfið ganga fyrir
mörgu öðru, enda er það grund-
völlur þess að einhver árangur
náist. Helst koma upp vandræði
á vorin. Þá eru menn á kafi í
próflestri og mega lítinn tíma
missa, en þeir eru þeim mun
virkari þegar þeir hafa meiri
tíma aflögu.
Við höfum gott húsnæði fyrir
starfsemi okkar í Hamraborg 1,
en það hús gengur undir nafninu
„Sjálfstæðishúsið", að minnsta
kosti meðal okkar sjálfstæð-
ismanna. í „Sjálfstæðishúsinu"
höfum við viðtalstíma á hverju
sunnudagskvöldi klukkan 20.30
til 22.00. Þá er stjórnin til viðtals
og eru allir velkomnir, sem óska
upplýsinga um starfsemina, eða
hafa hug á að ganga i félagið.
Fréttabréf og tölvu-
vædd félagaskrá
Um framtíðaráform er það
helst að segja að fljótlega kemur
út fréttabréf. Með því ætlum við
að flytja bæjarbúum fréttir af
störfum félagsins, auk þess að
auglýsa framtíðaráform, hverju
sinni. Hugmyndin er að koma af
stað leshring og verður viðfangs-
efnið frjálshyggjan. Ennfremur
munum við halda stjórnmála-
námskeið, sem útbreiðsludeild
flokksins auglýsti á nýafstöðn-
um landsfundi.
Félagaskrá okkar er nú tölvu-
vædd og auðveldar það okkur
mjög mikið að ná til félags-
manna. Það er aðeins hluti af því
markmiði okkar að einfalda og
skipuleggja starfsemina betur
en verið hefur undanfarin ár.
Fullir af baráttuhug
Fyrir skömmu héldum við
fund um friðarumræðuna í
Menntaskólanum í Kópavogi.
Það var skemmtilegur fundur og
umræðurnar málefnalegar. Það
kom í ljós á fundinum að menn
eru ekki samála nú frekar en
endranær um varnir landsins og
friðarstefnuna. Fundurinn var
ekki eins fjölmennur og vonir
höfðu staðið til, en þetta var nú
frumraun og slíkur fundur hefur
aldrei verið áður haldinn í skól-
anum. Svo kom annað til. Erlend
hljómsveit, Psychic TV, hélt
tónleika þetta sama kvöld, nú og
svo var vinsælasti sjónvarps-
þátturinn einnig á dagskrá þetta
kvöld, þetta var sko miðvikudag-
ur. Það má vera að þessir tveir
þættir hafi spilað inn í mætingu
á fundinn hjá okkur, en við lát-
um slaka mætingu á fyrsta fund-
inn ekki hafa nein áhrif á okkur.
Við erum rétt að byrja, við erum
fullir af baráttuhug og við ætl-
um okkur að koma af stað póli-
tískri þjóðmálaumræðu, sem
ekki hefur verið hér í Kópavogi í
áratugi.
Hver eru áhugamál þín?
„Helstu áhugamál mín eru fé-
lagsmál, hugmyndir og góðar
bókmenntir. Ég les aðallega
bækur um pólitísk efni og
skáldsögur. Það má eiginlega
segja að ég sé alæta á góðar
bókmenntir. Ég hef verið virkur
í Iðnnemasambandi íslands
nokkur undanfarin ár og svo er
ég í stjórn Sambands ungra
sjálfstæðismanna. Ég tel mig
vera frjálshyggjumann og
hugmyndir mínar um samlíf
mannanna eru að þeir eigi að
ráða lífi sínu sjálfir, frjálsir og
óháðir, án afskipta ríkisvaldsins.
Margir vina minna eru pólitískir
og þó flestir þeirra séu sjálf-
stæðismenn, á það þó alls ekki
við um alla.
I pólitísku starfi hjá lýðræðis-
flokkunum er aðalvandamálið
það, að borgaralegir menn eru
mjög pólitískt latir. Þeir hafa
ekki trúarhita marxistanna og
þeim hættir til að verða tiltölu-
lega ánægðir með lífið og tilver-
una. Þeir skilja þess vegna ekki
að þeir þurfa að standa vörð um
frelsi og lýðræði. Afleiðingar
þessa geta orðið mjög afdrifarík-
ar. Menn verða að skilja að frelsi
og mannréttindi eru ekki sjálf-
gefin gæði og þess vegna gætum
við staðið frammi fyrir því að
missa þau einn daginn. — Og
það vilja fáir.“ btom.