Morgunblaðið - 29.11.1983, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. NÓVEMBER 1983
47
Hannes Baldvinsson og Kolbeinn Friðbjarnarson, þungur á brún, á miðjum fundi, innar sést i Óttar Proppé,
bæjarstjóra.
250 milljóna króna skuldum,"
sagði Höskuldur. „Hver getur
breytt þessari stöðu? Ekki al-
menningur hér á Siglufirði. Sá
eini, sem getur það, með miklum
harmkvælum þó, er ríkissjóður.
Það er því eðlilegt að við endur-
skipulagningu á fjármálum
fyrirtækisins séu settir í stjórn-
ina menn, sem standa nær þeim
stofnunum, er skipta máli...
Fráfarandi stjórn er á engan
hátt frábrugðin öðrum stjórnum
fyrirtækja í þessu landi. Það er
ekkert vantraust á þá stjórn að
þessu leyti, hér er við að etja
tímabundna erfiðleika, sem ætla
má að verði betur leystir í
Reykjavík en hér á Siglufirði.“
Ráðuneytisstjórinn vék því-
næst að rekstri Þormóðs ramma
á Siglósíld og sagði, að árlega
hefði ríkissjóðour (sem á fyrir-
tækið 100%) lagt til rekstrarfé
til viðbótar 70% lánum banka.
„Ríkissjóður þurfti þó á fyrstu
mánuðum þessa árs að strika út
10 milljónir af skuldum Sigló-
síldar. Þær gáfu til kynna, að
eignastaða fyrirtækisins væri
undir núlli," sagði hann. „Sigló-
síld er ekki bætandi á Þormóð
ramma eins og staðan er nú. Ef
hins vegar verður hægt að sanna,
að Siglósíld sé til góðs fyrir
rekstur fyrirtækisins, þá efa ég
ekki að hinir nýju stjórnarmenn
munu breyta afstöðu sinni hvað
þetta varðar. En fullyrðingar og
fögur orð duga skammt hér.“
... lent í skessuleik
bankanna
Hannes Baldvinsson, vara-
stjórnarmaður í Þormóð ramma
og framkvæmdastjóri sauma-
stofu á Siglufirði, kvaddi sér
hljóðs og sagðist ekki sjá betur
en að „menn fyrir sunnan" hefðu
komist að þeirri niðurstöðu, að
ríkisrekstur væri besta fyrir-
komulagið á Siglufirði. „Við, sem
vorum hvött til að leggja fram
hluta af launum okkar í hlutafé í
þessu fyrirtæki, erum nú sett til
hliðar af stóra bróður,“ sagði
Hannes og var þungt í honum.
„Það er ekkert á hreinu um það
hvað á að gera í sambandi við
framtíð Þormóðs ramma. Ég
skora á menn að benda á aðrar
leiðir en þær sem núverandi
stjórn var að fara. Þessi stjórn
var pólitískt skipuð, allir helstu
flokkar áttu í henni fulltrúa.
Hún hefur sameinast um það
sem þurft hefur að gera, enda
verður engin búseta hér á Siglu-
firði sem heitið getur nema Þor-
móður rammi haldi áfram sinni
starfsemi og bæti heldur við sig.
En í stað þess að styrkja þessa
stjórn sem hér er og veit alltaf
hvað er að gerast, hvar skórinn
kreppir hverju sinni, á að fara að
fjarstýra fyrirtækinu sunnan úr
Reykjavík og það af mönnum
sem þekkja ekkert til. Ég full-
yrði, að það er óheppilegasta
stjórn sem hugsast getur."
Hannes sagði, að of lítið hefði
verið gert úr þætti bankanna í
sambandi við vanda fyrirtækis-
ins og vitnaði til bréfa Lands-
bankans og Útvegsbankans, þar
sem vísað var til „samkomulags"
bankanna að tilhlutan Seðla-
bankans og mótbára Útvegs-
bankans gegn því „samkomu-
lagi“. Of langt mál væri að rekja
þau bréf hér, enda hafa efnis-
atriði þeirra áður komið fram.
„Þetta sýnir," sagði Hannes
Baldvinsson, „að Þormóður
rammi hefur lent í skessuleik
bankanna í Reykjavík. Það þarf
ekkert að tíunda hér hve mikla
vinnu og fé þessi skessuleikur
hefur kostað Þormóð ramma ...
Ábyrgðin liggur hjá öðrum en
stjórn félagsins. Það hefur skort
vilja til að fara þær leiðir sem
hafa verið færar, jafnvel þótt
sveitamenn norður í landi hafi
margsinnis bent á þær leiðir ...
Þegar ríkissjóður loks útvegaði
fé í byggingu frystihússins, var
það of seint. Þá var vitað að upp-
hlaðinn vaxtabaggi væri orðinn
slíkur, að aldrei yrði hægt að
standa undir honum ... Og hvað
varðar Siglósíld og framlag ríkis-
ins til þess fyrirtækis, þá hefur
K. Jónsson á Akureyri fengið
tvær krónur fyrir hverja eina,
sem hingað hefur komið. Og
skyldi það vera tilviljun, að
Landsbankinn veitir því fyrir-
tæki alla þá fyrirgreiðslu, sem
óskað er eftir?“
Hver var sá glæpur?
Kolbeinn Friðbjarnarson,
formaður verkalýðsfélagsins
Vöku, minnti á að hlutabréf í fé-
laginu hefðu enn ekki verið af-
hent, þótt hann hefði margsinnis
óskað eftir að það yrði gert.
Hann varaði við „fjarstýringu að
sunnan" og sagði Siglfirðinga
hafa af því dýrkeypta reynslu,
sem Síldarverksmiðjur ríkisins
væru lýsandi dæmi um. „Ég fæ
ekki séð, að stjórnarskiptin í fé-
laginu hafi verið nauðsynleg til
að koma fram þeim breytingum á
rekstrargrundvellinum, sem þarf
að gera. Ef þessi fjarstýring á að
standa lengi, þá er það vís leið til
glötunar," sagði Kolbeinn.
Jón Dýrfjörð, bæjarfulltrúi Al-
þýðuflokksins, tók undir það með
Kolbeini og beindi nokkrum
spurningum til Höskuldar Jóns-
sonar: hverjar væru framtíðar-
ætlanir stærsta eigandans í
Þormóði ramma; hver væri sá
glæpur, sem fráfarandi stjórn
hefði framið — hvað hefði hún
gert eða ekki gert, að hún verð-
skuldaði þá meðferð er hún
þyrfti nú að sæta. „Þetta sem við
horfum uppá nú, er sjónarspil,
þar sem Siglfirðingar eru látnir
leika aðalhlutverkið," sagði Jón.
„Þeir, sem að því standa nú,
munu gjalda fyrir það, þótt síðar
verði."
Hinrik Aðalsteinsson svaraði
því til um hlutabréfaútgáfuna að
bréfin væru tilbúin að öðru leyti
en því, að þau væru enn óstimpl-
uð, en frágangur þess máls yrði
væntanlega léttur leikur fyrir
nýju stjórnina.
„Ég er mjög á sama máli og
aðrir hér um að fjarstýring getur
ekki gengið til langframa,“ sagði
Höskuldur. „Stjórnarmenn hafa
allir tekið fram, að þeir tækju
þetta verkefni að sér aðeins til
næsta aðalfundar. Markmiðið er
að fjármálin verði sett í það horf,
að forræði yfir fyrirtækinu geti
aftur flust í heimabyggð þess ...
... Það er ljóst," hélt hann
áfram í lok fundarins, „að versta
staða fyrirtækis er sú, að eigandi
þess hiki við að eiga það. Þetta er
spurningin um að eiga eða eiga
ekki. Og ég skal játa það hrein-
skilnislega, að þótt ég sé búinn
að vera ráðuneytisstjóri í fjár-
málaráðuneytinu nær óslitið síð-
an 1974, var þetta fyrirtæki
hvergi í hólfi í minni vitund fyrr
en bankavandamálin komu upp
nú í sumar. Það var náið sam-
starf milli fráfarandi stjórnar og
fyrrverandi fjármálaráðherra,
en ég er ekki viss um að það sé
heppilegt, að tengslin séu á þann
veg, að aðaleigandinn viti sem
minnst af fyrirtækinu. Ég held
að heimamenn hafi fengið að
ráða flestu því, sem þeir vildu
ráða. Ef til vill liggur vandinn í
því, að það hefur aldrei verið svo
að fyrirtækinu búið, að það næði
að skila skynsamlegum arði.
Hvað framtíðarhugmyndir
nýju stjórnarinnar varðar, þá
færist ég heldur undan að ræða
þær. Nýja stjórnin er væntanleg
hingað til Siglufjarðar næstu
daga — ófærð hamiaði því að
þeir menn gætu verið hér í dag
— en bæjarstjórn verður gerð
grein fyrir áformum stjórnar-
innar...“
Á hluthafafundinum, sem
haldinn var í kaffistofu frysti-
húss Þormóðs ramma hf., voru
mættir handhafar yfir 99% hlut-
afjár í félaginu. Höskuldur
Jónsson var handhafi yfir 70%
atkvæðamagns og gat því ráðið
fundinum þegar kom til at-
kvæðagreiðslu um fækkun
stjórnarmanna og kjörs nýrrar
stjórnar og fleiri tæknilegum at-
riðum í því sambandi. Enda fór
svo, að allt var það samþykkt
mótþróalaust — utan að Hannes
Baldvinsson greiddi atkvæði
gegn því, að stjórnarmönnum
yrði fækkað úr sjö í þrjá og að
kosnir yrðu jafnframt þrir vara-
stjórnarmenn til aðalfundar
1984. Allmargir hluthafar sátu
hjá við atkvæðagreiðsluna, enda
átti í rauninni enginn leik á þess-
um hluthafafundi nema fulltrúi
„stóra bróður", eins og Hannes
Baldvinsson kallaði ríkissjóð,
Höskuldur Jónsson. ÓV
Orkuniðurgreiðslurnar verði
notaðar til átaks í orkusparnaði
— segir Sverrir Hermannsson iðnaðarráðherra
Borgarnesi, 28. nóvember.
„ÉG MUN beita mér af alefli fyrir
því að við komumst út úr því kerfi
sem nú er, það er að lagðir eru skatt-
ar á orkuneytendur og þeim síðan
borgað til baka. Við komumst að
vísu skammt í þessu á þessu ári en
ég mun beita mér fyrir þessu,“ sagði
Sverrir Hermannsson, iðnaðarráð-
herra, í rsðu á aðalfundi Samtaka
sveitarfélaga í Vesturlandskjördæmi
sem haldinn var í Borgarnesi um
helgina.
Sagði Sverrir að þessir fjár-
munur yrðu notaðir til annarra en
jafn gagnlegra hluta svo sem til
orkusparnaðar, meðal annars til
að hjálpa húseigendum við að ein-
angra hús sín betur. Sagði iðnað-
arráðherra að gera þyrfti alveg
sérstakt stórátak í orkusparnaði
og taldi að þeim fjármunum sem
varið væri til niðurgreiðslna væri
vel varið til slíkra verkefna.
- HBj.
Leiðrétting
í spjalli við meðlimi Hamrahlíð-
arkórsins í Morgunblaðinu 25.
nóvember sl. misritaðist nafn eins
viðmælandans, Sigfúsar Nikulás-
sonar. Hann var nefndur Sófus
Nikulásson, sem er ekki rétt.
Morgunblaðið biðst velvirðingar á
þessum mistökum.
NÁMSTEFNA
Notkun
ársreikninga
Ársskýrslu
verðlaun
1983
Haldin að Hótel Loftleiðum,
Kristalssal, 30. nóvember 1983.
ki. 14 00 Námsstefnan sett
Sigurður R. Helgason, formaður SFÍ.
HVAÐA UPPLÝSINGAR ÞURFA
ÁRSREIKNINGAR AD FLYTJA MED
TILLITITIL ÞARFA OG HAGSMUNA
EFTIRFARANDI HÓPA?:
ki. 14:05 SJÓNARMIÐ EIGENDA
Gunnar H. Hálfdánarson, framkvæmdastjóri
Fjárfestingafélags íslands.
ki. 14 20 SJÓNARMIÐ STJÓRNENDA
Þorkell Sigurlaugsson, forstöðumaður
áætlunardeildar Cimskip.
ki. 14 35 SJÓNARMIÐ LÁNASTOFNANA
Ragnar Önundarson, aðstoðarbankastjóri,
Iðnaðarbanka íslands.
ki. 14:50 SJÓNARMIÐ SKATTAYFIRVALDA
Gestur Steinþórsson, skattstjóri í Reykjavík.
ki. 15:05 SJÓNARMIÐ HAGTÖLUVINNSLUNNAR
Ólafur Davíðsson, framkvæmdastjóri, Célags
fsl. iðnrekenda.
ki. 15 20 SJÓNARMIÐ ENDURSKOÐENDA
Sveinn Jónsson, löggiltur endurskoðandi,
Cndurskoðun h/f
Kl. 15:35 Kaffihlé
ki. 16:00 Álit dómnefndar um bestu ársskýrslu ársins
1982 og afhending verðlauna.
Árni Vilhjálmsson, prófessor, formaður árs-
skýrslunefndar SFÍ
Veitingar.
TILKYNNIÐ ÞÁTTTÖKU
Í SÍMA 82930
STJÓRNUNARFÉIAG
ÍSLANDS i«23