Morgunblaðið - 30.03.1984, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. MARZ 1984
19
Flytja út meiri vinnu
með hærra vinnslustigi
Rætt viö Benedikt Sveinsson, fram- R ^
kvæmdastjóra Iceland Seafood Limited
í BORGINNI Hull, sem stendur
við Humberfljót í Englandi, eru
flestir íslenzkir sjómenn kunnugir.
Þangað hafa tíðkazt siglingar með
ferskan fisk áratugum saman með
einhverjum hléum. Á síðasta ári
flutti sölufyrirUeki Sambandsins,
Iceland Scafood Limited, skrif-
stofu sína þangað og hefur aðsetur
í skrifstofubyggingunni Europa
House. Þar ræður ríkjum ungur
maður að nafni Benedikt Sveins-
son, en hann hefur starfað við
fyrirtækið síðan 1981. Við það
starfa alls fjórir menn. Undirritað-
ur var þar á ferð í febrúarmánuði
og ræddi þá við Benedikt um starf-
semi fyrirtækisins og bað hann að
skýra frá henni í stórum dráttum.
Fengum fyrri starfsemi
í heimanmund
„Fisksala á vegum Sambands-
ins í Bretlandi hófst fyrir um 60
árum í Skotlandi og sé fljótt far-
ið yfir sögu, flutti söluskrifstof-
an til London 1962 og var þar til
1981. Árið 1980 var fyrirtækið
Iceland Seafood Limited stofnað
og tók við fisksölunni í ársbyrj-
un 1981. Það má því segja að við
höfum fengið fvrri starfsemi í
heimanmund. Ástæða þessarar
fyrirtækisstofnunar var sú, að
mikilvægi fiskvinnslu var að
aukast hjá Sambandinu og einn
þáttur í framhaldi þess var að
leggja aukna áherzlu á fisksöl-
una til Bretlands og meginlands
Evrópu með hliðsjón af starf-
seminni i Bandaríkjunum. Við
vorum fyrst með skrifstofu í
Lowestoft í Suffolk eða til miðs
síðasta árs, en þá þótti sýnt að
þungamiðja fisksölunnar væri á
Humbersvæðinu og því ákveðið
að flytja hingað og vera til fram-
búðar," sagði Benedikt.
Berum boðin á milli
„Hlutverk okkar fjögurra hér
er fyrst og fremst að selja fryst-
ar sjávarafurðir fyrir þau frysti-
hús heima, sem framleiða á veg-
um Sambandsins. Þar koma
margir þættir til, svo sem að
leitast við að ná sem hæstu og
beztu verði fyrir afurðirnar á
hverjum tíma og skila afrakstr-
inum heim eins fljótt og unnt er;
þá er vöruþróun og öflun nýrra
markaða fyrir þær tegundir, sem
koma þarf á markað hverju
sinni, mikilvægur þáttur í starf-
seminni, en markaðssvæðið er
Bretlandseyjar, Belgia, Frakk-
land og Holland og hefur verið
það frá upphafi. Við tökum mik-
inn þátt i vöruþróun og hlutverk
okkar þar er í raun að tengja
saman óskir kaupenda og getu
framleiðenda, að bera boðin á
milli. Þetta gengur fyrir sig á
ýmsan hátt, en algengt er að
fiskkaupendur komi til okkar til
að sjá hvað við höfum upp á að
bjóða og fari jafnvel í heimsókn-
ir heim til íslands. Þá koma
framleiðendur einnig í heimsókn
hingað og hafa þá samband við
kaupendur hér. Þetta leiddi til
þess, að á síðasta ári voru hann-
aðar þrjár nýjar pakkningar,
sem leiddu til sölu á um 1.000
lestum af vöru, sem við höfðum
ekki selt áður. Það voru laus-
fryst flök af karfa, grálúðu og
kola og við leggjum okkur veru-
lega eftir því, að fást við þær
tegundir, sem verið hafa erfiðar
í sölu. Um þessar mundir erum
við líka að líta á sölumöguleika á
minna framleiddum tegundum
eins og steinbít og keilu og erum
að byrja á sölu á heilli rækju.
Fyrir rækjuna höfum við nýlega
lokið við þróun umbúða í sam-
vinnu við kaupendur í tveimur
löndum, Bretlandi og Frakklandi
og Sjávarafurðadeild SÍS.
Seljum fyrir Hólmadrang
og Akureyrina
í fyrra tókum við að okkur
sölu afurða fyrir tvo frystitog-
ara, Hólmadrang, sem hóf veiðar
og vinnslu fyrir okkur fyrri
hluta síðasta árs og Akureyrina,
sem hóf veiðar í árslok. Við erum
ákaflega ánægðir með að hafa
tekið þátt í þeim undirbúningi
og vöruþróun. Hóladrangur
landaði til dæmis hér fyrir
skömmu um 180 lestum að verð-
mæti um 8,6 milljónir króna.
Þetta hefur gengið mjög vel og
ánægjulegt að þessir aðilar
skyldu falast eftir viðskiptum
við okkur.
Markmiðið að auka verð-
mæti fiskafurða frá íslandi
Markmiðið með þessu öllu er
að auka verðmæti fiskafurða frá
íslandi og það höfum við helzt að
leiðarljósi. Mér finnst að aukin
vöruþróun og vinnsla eigi að
vera heima, að leggja beri
áherzlu á að auka verðmæti af-
urðanna eins og unnt er fyrir út-
flutning og því er hvorki á
dagskrá hjá okkur að setja upp
verksmiðju hér né að fjárfesta í
frystigeymslum. Við teljum
okkur ekki ráða yfir því hráefn-
ismagni, sem réttlætir verk-
smiðjurekstur í Evrópu. Þegar
verksmiðjureksturinn í Banda-
ríkjunum hófst upp úr 1950 var
framleiðsla íslenzku frystihús-
anna mest blokkir, sem vinna *
varð frekar til að koma í verð. í
dag eru blokkirnar mikill minni-
hluti framleiðslunnar, þannig að
salan snýst fyrst og fremst um
það, að selja fullunnin flök og
dýrari afurðir. Það kostar pen-
inga að reka verksmiðju og ólík-
legt að vinnslan skili meiru af
sér en nemur kostnaðinum við
byggingu og framleiðslu. Af
sömu ástæðum teljum við ekki
svara kostnaði að byggja eigin
frystigeymslur. Þær verða til
dæmis ekki fluttar úr stað og
þess vegna leigjum við geymslur
á þeim stöðum, sem heppilegast-
ir eru hverju sinni. Markmiðið er
fyrst og fremst að reka öflugar
söluskrifstofur í markaðslönd-
unum til að selja fullunna vöru
frá íslandi. Að flytja út meiri
vinnu með hærra vinnslustigi,"
sagði Benedikt Sveinsson.
- HG
Sala Iceland Seafood Ltd. 1980- -1983
VERÐMÆTI I' ÞÚSUNDUM PUNDA
Brell. Krakkl. lloll. Btl«. Samt.
(1980) (2.467)
1981 3.127 418 3.545
1982 5.419 581 4 6.004
1983 8.264 1.074 44 59 9.441
MAGN I LESTUM
Brell. Frakkl. lloll. Belg. Samt.
(1980) (2.723)
1981 3.768 542 4.310
1982 4.968 601 17 5.586
1983 6.496 979 45 43 7.563
BIRGÐIR I ARSLOK
1980 1981 1982 1983
Þorskur 199 0 208 13
Ýsa 148 0 44 0
Rækja 0 3,5 8 16
Heilfryst síld 0 0 376 255
Síldarflök 0 0 141 214
Annað 18 0 68 77
Samtals 365 315 845 575
Frá félagsfundi FÍB i Selfossi 11. mars síðastliðinn. Um 80 manns sóttu fundinn.
Félagsfundur FÍB:
Fyrirhugaðar framkvæmd-
ir beri lágmarks arðsemi
4LMENNUR félagsfundur í Fé-
lagi íslcnzkra bifreiðaeigenda var
haldinn að Hótel Tryggvaskála á
Selfossi, sunnudaginn 11. mars
síðastliðinn.
Þar flutti Arinbjörn Kol-
beinsson læknir og formaður
FÍB, ávarp, þar sem hann
greindi í stuttu máli frá starf-
semi félagsins og skipulagi. Guð-
jón Petersen, framkvæmdastjóri
Almannavarna ríkisins, hafði
framsögu um „Almannavarnir á
Suðurlandi".
Þá flutti Steingrímur Ingv-
arsson, umdæmisverkfræðingur
Vegagerðar ríkisins, erindi um
„Vegakerfið á Suðurlandi og
Jónas Biarnason framkvæmda-
stjóri FIB skýrði „Gildi einka-
bifreiðarinnar á neyðarstundu".
Auk þess hafði Sveinn Torfi
Sveinsson, framsögu um „Lang-
tíma vegaáætlun". Ræddi hann
meðal annars mikilvægi þess að
fyrirhugaðar vegaframkvæmdir
bæru lágmarks arðsemi. Tómas
H. Sveinsson, viðskiptafræðing-
ur, flutti erindi um „Kostnað við
rekstur einkabifreiðarinnar" og
skýrði forsendur FÍB.
Nokkrar umræður urðu að
loknum flutningi framsögu-
erinda, en um 80 manns sóttu
fundinn.
Tónlist á tillidögum
Tónlist
Jón Ásgeirsson
Tónlist á tyllidögum er yfir-
skrift 5. tónleika íslensku
hljómsveitarinnar, sem í vetur
hafa flestir verið merktir marki
kammertónlistar. Svo er enn, því
auk þess að flytja tónverk fyrir
minnstu gerðir af hljómsveit,
voru flutt ekta smáverk fyrir
fjóra og fimm hljóðfæraleikara.
Tónleikarnir hófust á frumflutn-
ingi verks eftir Atla Ingólfsson,
er hann kallar Negg. Verkið er
„há-akademiskt“ í hljómskipan,
lagferli og formi, á köflum mjög
áheyrilegt og jafnvel sterkt, þó á
milli gliðni bæði form og lagferli
nokkuð í hægferðugri köflunum.
Atli stundar nám við Tónlist-
arskólann og er þar í hópi ungra
og efnilegra tónskálda, sem fyrir
stuttu héldu tónleika að Kjar-
valsstöðum. Þar gat að heyra
margt skemmtilegt og vel gert
frá hendi ungu tónskáldanna.
Næstu þrjú verkefni á tónleikum
Islensku hljómsveitarinnar voru
dansa og skemmtitónlist frá
Vínarborg.
Keisaravalsinn í umskrift
Schönbergs og dansar eftir
Schrammel-bræður og Stroh-
mayer er harla lítilfjörleg tón-
list og á ekkert erindi upp hljóm-
leikapall, er eins konar erindis-
leysa bæði fyrir hlustendur og
hljóðfæraleikara. Tónlist á tylli-
dögum heitir nýtt verk eftir Pál
R. Pálsson. Verkið er nokkurs
konar samantekt á því sem ber
fyrir eyru manna á tyllidögum í
Austurríki, hálf vandræðalegur
samsetningur, þar sem fjórir
kammerhópar spiluðu hver í
kapp við annan hér og þar um
húsið. Það vantaði aðeins að
Atli Ingólfsson
hóparnir marseruðu um húsið,
sem ef til vill hefði skapað 17.
júní-stemmningu á tónleikana.
Síðasta verkið var svo sá frægi
herra Frankenstæn, eftir Heinz
Karl Gruber og flutti Bo Mani-
ette „barnaljóð" Artmann.
Herra Frankenstæn er ágætt
gamantiltæki og var mjög vel
flutt bæði af hljómsveit og
textamanni undir stjórn Guð-
mundar Emilssonar. Tónlistin er
eins konar skrumskæling á
þeirri kaffihúsatónlist er spratt
upp úr „kaffihúsaraunsæi" milli-
stríðsáranna. Þar í varð til tón-
list sem hvorki er nothæf sem
kaffihúsatónlist né heldur tón-
list fyrir fagurkera og því eins
konar millistigstónlist, kárina,
sem með árunum hefur náð því
marki að verða fin list hjá fólki
sem heldur að í henni sé að finna
ádeilu. Hr. Frankenstein er háð
um þetta kaffihúsaraunsæi,
skemmtilegt sambland af „horr-
or“ og gerviádeilu, ekta barna-
efni fyrir fullorðið fólk.