Morgunblaðið - 30.03.1984, Síða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. MARZ 1984
í messunni á sunnudeginum var hópur meó leikræna boómiólun, sem átti að tákna mótun
mannsins. Er hópurinn fremst á myndinni að tjá þá upplifun sína.
Á kvöldin var gott að fá heitt kakó til þess að ylja sér. „Heimsins bezta kakó“ var búið til í Ölver
og gæddi liðið sér á því ótæpilega.
— eftir Pétur Þorsteinsson
Borgarfirði, 26. marz.
EINA helgi í ofanverðum marz dvöldu æskulýðsfélög af Reykjavfkursvæðinu
í sumarbúðunum Ölver undir Hafnarfjalli í Borgarfirði. Voru saman komnir
krakkar úr „Vinum“ í Bústaðasókn, „Sela“ úr Seljasókn, „Æskó Neskó“ í
Nessókn og „Guðfinnu“ í Kirkjuhvolskalli í Rangárvallasýslu, alls um 50
manns með leiðtogum og fylgikvistum. Markmiðið með æskulýðsmótinu var,
að mótsgestir gætu í sameiningu upplifað það, hvað yfirskrift síðasta Æsku-
lýðsdags „Líf í trú“ merkti fyrir þeim. Að þau í sameiningu gætu velt þessu
viðfangi fyrir sér eina helgi eins og það kæmi þeim fyrir sjónir, og sýndu á
áþreifanlegan hátt, að viðfangið væri ekki bara einhver hugsjón, sem ekkert
ætti skylt við raunveruleikann.
Tvær glaðar í Guði og kátar í Kristi, þær Margrét Sigmundsdóttir og Sólveig
Franklínsdóttir úr „Vinum", æskulýðsfélaginu í Bústaðakirkju.
Fæst þessara krakka höfðu ver-
ið á æskulýðsmóti áður, og höfðu
þess vegna litla reynslu í samfé-
lagseflingu, sem mót af þessu tagi
gefa mönnum. Flest þeirra áttu að
fermast í vor. Nokkur höfðu
fermst í fyrra eða árið þar áður.
Voru þau á þeim aldri, sem venju-
lega er talinn vera „unglinga-
vandamálaaldurinn" og þess
vegna illviðráðanleg með alls kon-
ar vandamál á herðunum, hortug
og kjaftforug, lið, sem lítið þýðir
að púkka upp á.
A.m.k. voru þessir krakkar ekki
í þeim hópi, ef þeir finnast þá al-
mennt og yfirleitt nokkurs staðar.
Elskusemi og kærleikur ríkti á
meðal þeirra, þannig að í hvívetna
reyndust þau vera hvert öðru sá
gleðigjafi, sem til þarf, svo mót
sem þetta heppnist.
Vangaveltur
um Guð og mig
Hvað er svo gert á móti sem
þessu? í fyrstu á föstudagskvöld-
inu voru söngvar kenndir. Söngur
skipar mikinn sess á mótunum.
Sungnir voru léttir söngvar, sem
vinsælastir eru í hverju félagi
fyrir sig, eins konar 10 á toppnum.
Fóru krakkarnir með þessa
söngva heim í sitt félag og geta
þannig kennt nýja söngva, sem
þau hafa ekki átt kost á að læra
fyrr.
Ekki var farið snemma í rúmið
aðfaranótt laugardagsins, því fólk
hefur margt annað þarfara að
gera en að sofa. Það er tímasóun
og hafa menn nægan tíma til að
sofa á elliheimilinu, þegar þar að
kemur.
Á laugardag fyrir hádegi var
Biblíulestur, þar sem viðfangið
var „Litla Biblían" úr Jóhannesar-
guðspjalli. Þar sem segir frá því
til hvers þessi Jesú var að heim-
sækja okkur mennina. Hvað það
merki „að hafa eilíft líf“ og að
„glatast"? Voru þau sammála um
það í umræðuhópunum, að eilíft
líf væri líf með Guði strax hér á
jörðinni, þar sem menn lifðu með
Guði í samfélagi við hann og í
þjónustu við náungann.
Hefur eilífa lífið verið stundum
tengt við hin fjögur bé. Biblían,
þar sem menn lesa boðskap Guðs
til okkar og hvað hann vill með líf
okkar, bænin, þar sem menn tala
við Guð, bræðrasamfélagið, þar
sem þeir, sem trúa á Guð hittast,
og fjórða bé-ið brauðsbrotningin,
þar sem menn mæta Guði með
sérstökum hætti. Þegar menn lifa
með þessa 4 hyrningasteina í sínu
lífi og afleiðing þess er þjónusta
við náungann, þá hljóti menn ei-
líft líf. Svona væri þetta einfalt og
þessu trúa kristnir menn.
Að glatast er því líka augljóst af
framansögðu. Þeir, sem lifa ekki í
samfélagi við Guð og villast burt
frá honum, eru týndir. Er það
kallað að vera glataður. Mynduð-
ust ágætar umræður um viðfang-
ið, hvernig krakkarnir upplifi
þetta í sínu daglega lífi.
Diskótek Drottins
í 150. sálmi Davíðs í Biblíunni í
4. versi er Guðslýður hvattur til að
lofa Guð með trommum og gleði-
dansi. Mönnum finnst efalaust
vera orðið of mikið af því góða, ef
taka á upp dans i kirkjum lands-
ins. E.t.v. má rekja það sjónarmið
til þess, að margir koma ekki í
kirkju nema við jarðarfarir og
upplifun þeirra af kirkjunni er því
ein eilíf jarðarför.
Ef krakkarnir hefðu dvalið í
Reykjavík, hefði lítið beðið annað
en skemmtistaðirnir „Bezt“ og
„D-14“, auk félagsmiðstöðva. Til
að tengja „líf í trú“ daglega lífinu
og skilja þar ekki á milli, þá var á
laugardagskvöldinu eins konar
diskótek, þar sem diskað var eftir
söngvum, sem tjá upplifun manna
á hinum fjórum béum, sköpun
Guðs, gleðinni í bræðrasamfélag-
inu, o.s.frv. Oft tekið orðrétt úr
Biblíunni eða við létta söngva.
Gátu krakkarnir fengið útrás
fyrir sína venjubundnu dansgleði
með því að lofa Drottin í dansi,
söng og látbragði, þannig að undir
lokin lak svitinn af þeim sem mest
höfðu gengið fram. í messunni á
sunnudeginum var einn liður, þar
sem dansar voru sýndir af dans-
hópi við söng og gítarundirleik.
Mótinu lauk með messu á
sunnudeginum, þar sem allir
messuðu. Ekki aðeins einn sóknar-
prestur, heldur allir, vegna þess,
að þeir, sem eru skírðir, eru prest-
ar, samkvæmt því sem Lúther
lagði sérstaka áherzlu á.
Var mótsgestum skipt upp í
hópa, þar sem allir undirbjuggu
messuna. Einn hópurinn sá um
leikræna boðmiðlun á Guðspjall-
inu, annar sá um að velja ritning-
arstaði, þriðji valdi söngva, einn
samdi bænir, sem lesnar voru í
messunni, skreytingarhópurinn sá
um að útbúa altari, einn málaði
altaristöfluna, danshópurinn
sýndi dansa o.s.frv. Þannig voru
allir þátttakendur og því var þetta
messan þeirra, allir virkir. En lát-
um fregnritara Mbl. hætta og
fregnumst aðeins um, hvernig
mótsgestir sjálfir upplifðu mótið.
Maöur hugsar meira um
Krist eftir svona mót
Margrét Sigmundsdóttir og Sól-
veig Franklínsdóttir komu úr
æskulýðsfélaginu í Bústaðakirkju,
„Vinum“. Voru þær fyrst spurðar
við hverju þær hefðu búist, þegar
þær komu á mótið.
Þetta var allt öðruvísi en við
bjuggumst við. Við vissum að það
yrði skemmtilegt, en ekki svona
skemmtilegt.
— Hvað er svona skemmtilegt?
Sérstaklega a syngja, kvöldvök-
urnar voru svo hressar, og það var
_
Glæsileg
afreka-
skrá
Hljóm-
plotur
Sigurður Sverrisson
Joan Armatrading
Track Record
A&M/Steinar hf.
Joan Armatrading er íslend-
ingum býsna lftið kunn þrátt
fyrir að hún hafi verið í eldlín-
unni frá því 1975. Hún hefur
sent frá sér breiðskífu ár hvert
og mörg laga hennar hafa náð
umtalsverðum vinsældum. Samt
finnst manni alltaf einhvern
veginn eins og hún hljóti aldrei
það lof, sem hún á skilið því
vissulega er hún ein skemmtileg-
asta söngkonan í poppinu um
þessar mundir.
Skömmu fyrir jól kom á mark-
að safnplatan Track Record og
hefur hún að geyma öll bestu lög
Armatrading á ferli hennar.
Þótt heildaryfirbragð plötunnar,
sem hefur að geyma 13 lög, sé
fremur rólegt er söngur Arma-
trading slíkur að ekki er hægt
annað en að hrífast með.
Bestu lög þessarar plötu finnst
mér vera þau, þar sem slegið er
hressilega í og hraðinn keyrður
upp. Drop the Pilot er nýjasta
„hit“-lag Armatrading og að
mínu mati eitt fjögurra bestu
laganna á plötunni. Önnur, sem
skara fram úr, eru Call Me Nam-
es, Me, Myself, I og Show Some
Emotion. Annars er platan ákaf-
lega heilsteypt og hvert lagið
öðru betra.
Söngrödd Armatrading er
blæbrigðarík og raddsviðið mik-
ið. Fer hún létt með að túlka lög
sín, hvort heldur er í háum tón-
um eða lágum. Þetta segir ekki
svo Iftið um hæfileika hennar
því lögin eru ótrúlega fjölbreytt
og krefjast þess að sá er syngur
hafi afburða vald á röddinni.
Fyrir aðdáendur Armatrading
eru ummæli af þessu tagi ekkert
nýnæmi. Fyrir þá, sem ekki
þekkja til hennar, kann þetta að
hljóma ósannfærandi. Þá er
bara að næla sér í plötuna og
dæma sjálfur. Hafi menn á ann-
að borð gaman af léttum ballöð-
um og léttu poppi er Track Rec-
ord plata, sem stendur upp úr á
þeim vettvangi.
Athyglis-
vert báru-
járnsrokk
Queensryche.
Queen of the Reich.
EMI — America/ Fálkinn.
Ekki vissi ég að í Bandaríkj-
unum leyndust bárujárnssveitir
á borð við Queensrýche, en viti
menn, þetta er til.
Queensryche er flokkur fimm
manna. Geoff Tate syngur og
gerir það lipurlega, Chris
Degrano og Michael Wilton leika
á gítara, Eddie Jackson á bassa
og Scott Rockenfield á trommur.
Tónlistin hjá þeim fimm-
menningum er þungt rokk, oft á
tíðum mjög í ætt við Iron Maid-
en. Sérstaklega er það söngur
Tate sem minnir mjög á Bruce
Dickinson, en gítarleikurinn svo
og rythmauppbyggingin hjálpa
líka til við að gera samlíkinguna
enn sterkari en ella. Vissulega er
Iron Maiden mun betri sveit en
þessi, en platan sem hér um ræð-
ir er aðeins fjögurra laga og að