Morgunblaðið - 06.05.1984, Blaðsíða 2

MÖRGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. MAÍ1984
'SO
og að síðustu lagði hann skóna
sína góðu undir — og tapaði þeim.
Foreldrar Kristins áttu heima á
Ósi í Bolungavík og munu vera
þangað sem næst tveir kílómetrar.
Skipaði ég Kristni að fara úr
skónum strax og spurði hann mig
hvort ég ætlaði að láta sig ganga á
sokkunum heim, en með því að
norðaustan hragiandi var og frost,
lánaði ég honum skinnskógarma,
er ég átti. Sennilega viku seinna
eða svo, gistum við Kristinn á
„Café ísafjörður" og sváfum á
svokölluðum almenningi, þ.e. fjöl-
býlisstofu. Er við vöknuðum um
morguninn, kom okkur saman um
að fá okkur slag — það endaði nú
þannig að Kristinn tók af mér það,
sem ég átti af peningum og frakk-
ann líka, en skóna náði hann ekki
í, þeir voru úti í Vík, og þótti hon-
um það súrt í broti. Skóna átti ég
lengi.“
EKKERT FRAMUNDAN
Oft vill teygjast úr spilalotunni
þegar háar upphæðir eru í húfi,
sem eðlilegt er; sá sem er í tapi vill
freista þess að ná sér á strik og sá
sem er í gróða hefur ekkert á móti
því að græða svolítið meira. Enda
er löngum spilað heilu sólarhring-
ana þegar mikið er lagt undir. Og
þrátt fyrir nokkurra sólarhringa
þaulsetu við spilaborðið þykir
ýmsum súrt í broti að þurfa að
standa upp og hætta. Þetta hefur
þó breyst í tímans rás eftir að
„bitin“ fór að lækka. f þessu sam-
bandi heyrist oft eftirfarandi
saga: Nokkrir fjandvinir og spila-
félagar höfðu setið látlaust við
spilaborðið í tvo sólarhringa, frá
fimmtudegi til laugardags, þegar
einn var farinn að lýjast og vildi
heim. Hinir tóku það ekki í mál, að
hætta svona fyrirvaralaust og
eyðileggja partýið, og var samið
upp á það að spila einn sólarhring
til viðbótar, sem þeim lúna hefur
sjálfsagt þótt vel sloppið. Það er
formlega samið um að hætta
klukkan tíu daginn eftir. Þeir
spila umræddan tíma og þegar
klukkan slær tíu á sunnudags-
morgninum stendur þreytti mað-
urinn upp, þakkar fyrir sig og
kveður. Það var sjálfhætt, þvf í
þessu spili þurfti ákveðinn fjölda
spilara, og ekki var grundvöllur
fyrir að leita að nýjum á þessum
tíma dags. Stendur þá einn spilar-
anna á fætur, teygir úr sér, gengur
að glugganum og segir vonsvikinn
setningu sem seint mun gleymast:
„Er þá ekkert framundan?" „Ja, ég
veit ekki um þig,“ svarar annar úr
|Kasjón er mikið spilað upp á peninga og þykir glæfralegt fjárhættu-
spil. Þarna hefur einn spilarinn lagt upp óhreina kasjón.
að potturinn getur orðið allstór,
milli 20 og 30 þúsund.
Torfi Halldórsson eyðir nokkr-
um orðum að spilaklúbbum í
endurminningabókum sínum og
segir meðal annars á einum stað:
„Það er einkennilegt með þessa
spilaklúbba hér í Reykjavík, að
það er einhver ódögun í þeim. Þótt
rekstur þeirra gangi vel um stund,
þá dragast þeir upp eftir misjafn-
lega langan tíma og hætta, en
ávallt er næsti klúbbur þá búinn
að opna eða er í tilferð að opna.
Það getur verið að margur mað-
urinn eða $t6konan$t4 segi að
bættur sé skaðinn þótt einhver
spilaklúbburinn loki, en málið er í
rauninni ekki svona einfalt. Þegar
ég tala um spilaklúbba á ég ekki
við klúbba, þar sem eingöngu eru
spiluð ofsaleg fjárhættuspil sam-
fara miklum drykkjuskap, ef til
vill samfelldri spilamennsku og
drykkju, mestan hluta sólar-
hringsins.
Ég skal færa orðum mínum stað
um hina nauðsynlegu klúbba.
Ýmsir ágætir bridge- og lomber-
menn eru í fullu starfi til kl. 5
eftir hádegi, til dæmis skrifstofu-
menn, lögfræðingar, kaupsýslu-
menn o.s.frv. Margir þessara
manna koma þá beina leið í klúbb-
inn og spila þar til kl. 7 og fara þá
beint heim til sín, og er þá þeirra
spilaþörf fullnægt. — Ég vil
skjóta því inn, að þessir menn
koma aldrei í klúbbinn á öðrum
tímum. Einnig er mýgrútur af
fullorðnum mönnum, ókvæntum,
fráskildum, ekkjumönnum og alls
konar einstaklingum, sem að end-
uðum vinnutíma leiðist að sitja
auðum höndum heima, og þeirra
afþreyingarstaður er spilaklúbb-
urinn. Þarna koma saman flestir
bestu spilamenn landsins og einn-
ig koma þangað ungu mennirnir,
sem gaman hafa af því að spila og
læra af meisturunum, og verða
smátt og smátt jafnokar þeirra og
síðar betri, eins og lög gera ráð
fyrir."
hópnum, „en ég ætla heim og
leggja mig í tvo tíma, en verð
mættur í klúbbinn klukkan tvö!“
Þeir létu ekki deigan síga dreng-
irnir á þeim árum.
SPILAKLÚBBAR
Mættur í klúbbinn, já. Hvaða
kúbb? Þeir hafa verið nokkrir
spilaklúbbarnir í Reykjavík þar
sem fjárhættuspil hefur viðgeng-
ist. Margir muna eflaust eftir
Ásaklúbbnum og Tígultvistinum,
sem voru við lýði fram til 1970. í
dag er starfandi einn spilaklúbbur
í Reykjavík, við Hverfisgötu, sem
telur um það bil 100 meðlimi. Þar
eru að jafnaði nokkuð margt um
manninn, milli 20 og 30 mannns á
degi hverjum, en þó oftast sömu
mennirnir.
Algengustu spilin núorðið eru
póker og kasjón, en bridge er einn-
ig spilað að nokkru marki. í
bridgepartýunum er yfirleitt
„lúsabit", eins og það heitir á fag-
máli, en bæði kasjón og póker eru
spiluð nokkuð hátt. Nær eingögnu
er spilaður opinn póker, sem þýðir
að fjórum sinnum er boðið I
hverju spili. Hæsta bitin sem spil-
uð er í dag er 100, 200, 400, 3.000 —
þ.e.a.s. á fyrsta spil má bjóða hæst
100 krónur, á næsta spil 200, þá
400 og í lokaboðinu má bjóða allt
að 3.000. Það tekur um það bil 5
mínútur að spila hvert spil og oft
eru tíu manns við borðið, þannig
GREIN: GUDM. PÁLL ARNARSON
MÁNAÐARKAUPIÐ DUGÐIFYR-
IR EINUM HRING í PÓKER
1) LAMBDA meö veggfestingu
2) LAMBDA með veggfestingu
3) SWIFTY meö veggfestingu
4) SWIFTY meö veggfestingu
5) SWIFTY meö „musik“
kr. 1.500 — 1 minni
kr. 2.250 — 10 minni
kr. 2.374 — 1 minni
kr. 3.274 — 10 minni
kr. 2.640 — 1 minni
Ársábyrgö sam-
þykkt af Póst og síma.
Kló ffylgir.
Pantiö strax í dag.
SENDUM
UM ALLT LAND
Verö frá
krónum 1.500.-