Morgunblaðið - 20.06.1984, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 20. JÚNÍ 1984
15
Óvænt stefnubreyting
Ian Dury í samtali við Morgunblaðið
lbiza, 5. júní 1984.
Sólríkur dagur er hniginn,
stjörnubjart er og sigð mánans
varpar drungalegum skuggum af
trjánum umhverfis San Rafael.
Rétt utan við bæinn bera sterk
rafljós tunglskinið ofurliði, há-
værir tónar berast frá einu
stærsta diskóteki Evrópu;
skemmtistaðnum Ku. Staðurinn
er vissulega stór og tilkomumikill.
Hann er að mestu leyti undir beru
lofti, hundrað blikkandi kastara
lýsa upp sérhvern kima, sem rúma
eiga 6.000 manns þegar best lætur.
Stór sundlaug er á miðjum staðn-
um, en út í hana liggur rennibraut
sem dulbúin er sem grænn, ófrýni-
legur ormur. Gestum er ætlað að
smeygja sér inn í endaþarm dýrs-
ins og renna sér gegnum iður þess,
út um gapandi ginið í laugina. Yfir
öðrum enda laugarinnar slútir
gerðarlegur hljómsveitapallur, en
þetta tiltekna kvöld er hann
þétthlaðinn hljóðfærum, hljóð-
nemum og öðru þvi hafurtaski
sem tilheyrir tónleikahaldi. Innan
skamms eiga þarna að hefjast
hljómleikar breska tónlistar-
mannsins Ian Durys.
Ian Dury er Islendingum að
nokkru kunnur síðan lög hans: Hit
Me With your Rythmstick, What a
Waste og fleiri náðu vinsældum á
Fróni fyrir nokkrum árum. Und-
anfarið hefur verið nokkuð hljótt
um Dury nema hvað frést hafði af
nýrri plötu frá honum nú í vor.
Ian Dury hefur löngum verið
þekktur fyrir skerandi hrjúfleik,
tónlist hans á áttunda áratugnum
sór sig í ætt við hið hráa pönk, auk
þess sem fötlun hans, gróf söng-
rödd og framkoma gripu eftirtekt
fjöldans. Það kom blaðamanni því
mjög á óvart, þegar hann átti við-
tal við Dury fyrir tónleikana, hve
hann var hversdagslegur að ræða
við og persónuleiki hans fjarri
þeirri imynd sem sviðsframkoma
fyrri ára hafði sniðið honum. Það
kom líka í ljos þegar líða tók á
spjallið, og eins á tónleikunum, að
viðhorf Durys og tónlistarsmekk-
ur hafa tekið stakkaskiptum á
liðnum árum.
Blaðamaður innti Dury fyrst
eftir því hvort hann spilaði ein-
ungis tónlistarinnar vegna eða
hvort hann vildi koma einhverjum
skilaboðum áleiðis til áheyrenda.
„Það veltur á áheyrendunum,"
svaraði Dury, „stundum geturðu
vænst hljómgrunns hjá þeim og
stundum ekki. Hér til dæmis
hlusta áheyrendur eftir hljómfall-
inu og danstaktinum. Þú talar um
skilaboð; skilaboð berast fólki í
gegnum símafélög."
— Hvað um samlanda þína eru
þeir móttækilegir fyrir boðskap í
tónlist?
„Ég held að Bretar kjósi helst að
hlusta á afþreyingartónlist og það
er svo sem gott og blessað. Vissir
hópar fylgja hljómsveit vegna
boðskaparins, ekki almenningur.
Ég á við að hjá hljómsveitum eins
og Duran Duran og Boy George,
sem njóta almennra vinsælda, fer
allra jafnan lítið fyrir boðskap.
Hér áður fyrr mátti finna boðskap
í tónlist minni, en ég er ekki viss
um að það sé góð hugmynd. Það
var á pönktímabilinu þegar menn
höfðu hreinræktaðar hugsjónir,
en það tók fljótt af. Þetta var líka
nokkuð einangrað fyrirbæri, ein-
skorðaðist við vissan hóp fólks."
— Nú er mikil gróska í bresku
tónlistarlífi, er pönkið útdautt,
kafnað í flaumi nýrra strauma?
„Það er ekki dautt. Pönktónlist-
in er orðin klassísk hefð, líkt og
Rokcabilly tónlistin, nokkurs kon-
ar minning. Pönkið er ekki úr sér
gengið, en það er ekki ferskt leng-
ur.“
— Vilt þú draga þá tónlist sem
þið leikið í einhvern tónlistarlegan
dilk?
„Já við leggjum mikið upp úr því
að leika góða tónlist. Hljómsveitin
f tfí HXÖiófild/tyyioM
leitast við að vekja viðbrögð, ná
tökum á áheyrendunum, sem góð
funk-hljómsveit líkt og Earth
Wind & Fire, Parlament, Funk
Derik og fleiri slíkar."
— Nú hefur þú staðið lengi í
eldlínunni, nýtur þú þess enn að
koma fram fyrir áhorfendaskar-
ann?
„Ég kýs miklu frekar að fara á
tónleika til að spila, en að hlusta.
Annar hef ég meira gaman af því
að spila á tónleikum í tónieikahúsi
frekar en á skemmtistöðum sem
þessum, þar sem fólk er komið til
að verða drukkið, finna sér bólfé-
laga eða hanga saman á vörun-
um.“
— Hvers konar tónlist hlustar
þú á í frítíma þínum?
„Reggae tónlist, afríska tónlist,
soul og mikinn jazz, allskonar
jazz.“
— Það hefur ekki hvarflað að
þér að snúa þér alfarið að jazz-
tónlist?
„Nei, einfaldlega vegna þess að
ég er ekki söngvari, ég kem fram
sem leikari. Takmörk min setja
mér skorður, innan þeirra tekst
mér best upp. Tónlistinni eru líka
takmörk sett, maður getur spilað
einfaldari tónlist án þess að tón-
listin glati litrófi sínu. Maður þarf
líka að vera mjög varkár þegar
maður leikur jazz; jazztónlist á
frekar litlu fylgi að fagna, hún
hræðir fólk oft því hún er þekkt
fyrir að vera erfið og er af mörg-
um álitin listgrein. Jazztónlist
krefst líka vinnu frá áheyrandan-
um engu síður en hljóðfæraleikar-
Ian Dury
anum. Ef þú vinnur í verksmiðju
allan daginn er kvöldvinna það
síðasta sem þú mundir leggja á
þig. Engu að síður vona ég að jazz
seytli í gegnum leik okkar án þess
þó að tónlistin glati hinum upp-
runalega danstakti.
Ég spái því hiklaust að vinsæld-
ir i sveiflutónlistinni muni aukast
í framtíðinni af þeirri einföldu
ástæðu að tónlistarmönnum fer
sífellt fram. Ungir tónlistarmenn í
Bretlandi eru tíu sinnum betri nú
en þeir voru fyrir fimm árum síð-
an. Hinir ungu læra af reynslu
eldri meistara. Hljómsveitin sem
leikur með mér núna, er t.a.m.
skipuð fjórum hljóðfæraleikurum
sem einungis eru 21 árs. Ég kann
því vel að vinna með þeim ungu,
það fylgir þeim ferskt andrúms-
loft.“
— Hefur tónlistarbrautin
reynst þér skeinuhætt, er miklum
erfiðleikum bundið að halda velli?
„Nei, ég tel að það sé ekki erfitt
ef þú hefur áhuga og nýtur þess
sem þú gerir. Það sem þú þarft að
gera til að halda velli er að gera
það sem þig langar til að gera.
Þetta á við um allt skapandi starf;
þú verður að vera trúr hugsjónum
þínum til að geta lifað samkvæmt
þeim.
Þegar haldið er úti 10 manna
hljómsveit eins og okkar, þá er vel
mögulegt að lifa á tónleikahaldi;
við höfum lifað vel frá því að við
byrjuðum í febrúar. Við söfnum
svo sem engum auði, en við lifum
af vikuna. Ef við seldum auk þessa
plötur væri mögulegt að græða
vel. Mestu skiptir að hafa skipulag
á hlutunum, við erum varkárir,
gætum þess að neyta ekki kókaíns
og þá er allt í lagi.“
Með þessum orðum slitum við
talinu.
Það kom á daginn þegar tónleik-
arnir hófust að kúvending hefur
orðið á tónlist Ian Durys.
Hljómsveitin hóf leik sinn með
kröftugu fusion-lagi og hélt slík-
um leik út tónleikana.
Hljómsveitin samanstóð af
tveim sólógíturum, bassa, saxófón,
trompet, bongótrommum, hljóm-
borði, trommum og einum söngv-
ara auk Durys sjálfs. Uppstilling-
in var óneitanlega frábrugðin
„The Blockheads" og allt nýir
menn, utan hljómborðsleikarans.
Hvergi bólaði á hinu hráa breska
rokki; gömlu lögin voru svo til ein-
ungis þekkjanleg af textunum. At-
hyglisvert var hve hinir ungu
hljóðfæraleikarar voru frambæri-
legir; hvert sveiflu sólóið rak ann-
að en þáttur Durys sjálfs var
minni en maður átti von á. Hinn
söngvarinn, kvenlegur bleik-
klæddur spjátrungur, fór hins
vegar á kostum, tölti tindilfættur
um efstu þrep tónstigans án sýni-
legrar áreynslu. Hvert lagið rak
annað, áhorfendur voru vel með á
nótunum og undir lokin var
hljómsveitin klöppuð upp eins og
góðu hófi gegnir við slík tæfifæri.
Hin óvænta stefnubreyting
þessa fyrrum rokkpönkara út í
sveiflukennt jazz-funk, kann að
valda mörgum fyrrum aðdáendum
hans sárum vonbirgðum. í stað
þeirra öðlast hann vafalaust nýja
unendur vandaðrar, taktfastrar
danssveiflu. Sérkenni þessa lág-
vaxna Breta, sem tónlistarmanns
virðast á margan hátt heyra for-
tíðinni til.
Jón Karl Helgason.
matar-og kafflstell
frá Rosenthal tous
Suomi
Suomi postulínið frá Rosenthal á
sér fáa líka, enda er lögð ótrúleg
vinna í framleiðslu þess. Suomi
er hannað af Timo Sarpaneva.
í raun og veru er ekkert postulín
fullkomið. En Suomi er það
postulín, sem listamenn Rosen-
thal telja einna fullkomnast.
Suomi er gljáð i handavinnu.
Vélar skila ekki nægilega fínlegri
vinnu. Hluti af framleiðslu Suomi
er valinn til skreytingar með gulli
og hvítagulli af heimsfrægum
listamönnum.
Komið og skoðið Suomi í Ros-
enthalverzluninni.
Lotus: Frábært matar- og kaffistell hannað af
Björh Wiinblad. Glasasett og hnífapör í sama
stíl. Lítið á gjafavöruúrvalið í Rosenthal verzl-
uninni, — skoðið jólaplatta, mánaðardiska og
postulín.
Rosenthal vörur. Gullfallegar — gulltryggðar.
Romanze
Romanze — dýrindisstell frá Ros-
enthal. Fágað form. Því sem næst
gegnsætt postulín. Romanze er
árangur margra ára þróunar í efn-
isþlöndun og framleiðsluaðferð-
uni. Þess vegna hefur Wiinblad og
Wohlrab tekist að hanna svokallað
meistaraverk: Romanze — dýr-
indisstell frá Rosenthal.
studio-linie
Á.EINARSSON & FUNK HF
Laugavegi 85
SÍMI 18400
.iiUCO liiiii