Morgunblaðið - 15.11.1984, Side 55

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. NÓVEMBER 1984
55
öllu kvöldi með þáttum eins og
Skonrok(k)i, íþróttum eða öðru
álíka (ó)skemmtilegu efni sem
sjónvarpið virðist aldrei komast í
þrot með. Er það til of mikils
mælst að eldra fólk fái að sjá það
efni á skaplegum tíma, sem það
helst vill horfa á, eins og bíómynd-
ir og leikrit, en þetta efni er oftast
nær síðast á dagskránni og er ekki
búið fyrr en undir og yfir mið-
nætti. í fyrsta lagi mun eldra fólk
vera í meirihluta sjónvarps-
áhorfenda og þess vegna eðlilegt
að tekið sé tillit til þess, og í öðru
lagi mun það að öllu jöfnu ekki
vera eins duglegt að vaka frameft-
ir á kvöldin og unga fólkið og í
þriðja lagi er þetta oft aðalafþrey-
ing þess á kvöldin. Aftur á móti
hefur ungt fólk fleira sem það get-
ur gert sér til skemmtunar og er
því ekki eins háð sjónvarpi og þeir
sem eldri eru og það tekur heldur
ekki nærri sér að vaka lengur
fram á kvöldið. Þetta er því fárán-
leg tilhögun og virðist aðeins gerð
til þess að láta ekki að óskum ann-
arra.
Dekur sjónvarpsins við þá, sem
kunna ekki að meta aðra tónlist en
þá sem sker innan hlustir manna,
með viðeigandi skakstri, fettum og
brettum og fíflalátum, er svo
áberandi að varla kemur fyrir að
það heyrist alminleg tónlist fyrir
fréttir og yfirleitt alls ekki, vilji
svo slysalega til að ekki sé hægt að
fylla upp í fyrirfram ákveðinn
auglýsingatíma. Þá er það eins
víst og að tveir og tveir eru fjórir
að dembt er yfir mann þeim
ódæma öskrum og óhljóðum með
tilheyrandi fávitalegum tilburðum
að engu er líkara en að þar séu
eingöngu andlega vanheilir aum-
ingjar á ferð, sem sloppið hafi út
af vitfirringahæli án þess að hafa
fengið tíma til að kasta af sér
vatni og séu þar að auki alveg að
gera í buxurnar. Það er sannar-
lega til skammar að bjóða fólki
upp á annað eins stanzlaust, það
væri þolandi væri það aðeins
stöku sinnum, en þetta er regla, og
flest eru þetta útlend lög með
enskum texta. Það er synd að
segja að þjóðarstoltið ríði við ein-
teyming þarna. Væri það til of
mikils mælst að sjónvarpið breytti
þessu og spilaði meira af góðum
venjulegum lögum og tónverkum
sem eru sígild, það kæmi strax
menningarlegri bíær á það og ekki
veitir af.
Enda er tónlist sjónvarpsins
alltof einhæf og virðist eingöngu
vera miðuð við aldurshópa innan
við tvítugt, sem er undarlegt þar
sem sá hópur mun að líkindum
minnstan áhuga hafa á sjónvarp-
inu. Þar að auki vil ég leyfa mér
að segja að mikið af þessari vin-
sælu „tónlist" unga fólksins er í
raun mannskemmandi og elur á
æsingi og illum látum. Það er
beinlínis öskrað og argað, þó að
ekki sé meira talað um líkamlega
tilburði þessa fólks.
Viljið þið ekki, sem stjórnið
sjónvarpinu, setjast niður og
íhuga málið? Er þessi stofnun
ykkar einkaeign, eða er hún eign
landsmanna?
Sé hún eign landsmanna, þá eig-
ið þið að virða óskir þeirra og sýna
betra efni og menningarlegra en
undanfarið. Það er óneitanlega
furðulegt að eina myndin sem hef-
ur sést á skjánum og allflestir
voru ánægðir með og fjöldinn af
landsmönnum beið eftir í hverri
viku með eftirvæntingu og til-
hlökkun — hún hvarf í blámóðu
daganna og hefur ekki sést síðan
— helmingurinn var eftir. Flestir
voru sáróánægðir sem von var og
eru það enn. Dallas var margfalt
meiri menningarþáttur en all-
flestir sem á eftir komu, þar fyrir
utan er það raunar fáheyrð ósvífni
að hætta sýningu í miðri mynd.
Þið hefðuð heldur átt að hætta
sýningum á „Berlín Alexander-
platz" eftir fyrsta þátt, þá var
meira en nóg komið af þeirri
mynd, en þið þræluðuð henni í
gegn, þó að margir mótmæltu,
enda í raun móðgun við sjónvarps-
áhorfendur að bjóða upp á þann
óhroða.
Þið virðist alls ekki kæra ykkur
um það að fólk sé ánægt með það
efni sem þið bjóðið, þess vegna
þverskallist þið við óskum fólks og
þess vegna held ég að þið hljótið
að kætast eftir lestur þessarar
greinar.
Dagrún Kristjinsdóttir er búsett i
Akureyri.
með lúðrablæstri og bumbuslætti
jós Hjörleifur og Þjóðviljinn sví-
virðingum yfir þetta samstarfs-
fyrirtæki okkar." d) orðrétt: „Það
er vonlaust að setjast að samn-
ingaborði við menn með stans-
lausum svívirðingum." e) orðrétt:
„Svívirðingar og stóryrði eru ekki
rétta leiðin til þess að ná hag-
stæðum samningum“. O.s.frv.
Þannig lýsir G.Þ. framkomu og
orðbragði Hj.G. á samningafund-
um og í viðræðum við Alusuisse-
menn. Er hann reiðubúinn til þess
að standa við þessa lýsingu sína?
Hún er meira en lítið mann-
skemmandi, einnig fyrir hann
sjálfan. Ég veit ekkert um dagfar
þessa manns, Hj.G., til orðs og æð-
is því að ég hef aldrei hitt hann
eða við hann talað. En eins og ég
gat um hér að framan hef ég alltaf
reynt að fylgjast vel með álsamn-
ingamálum og lesið flestar rit-
smíðar bæði með og móti. Ég þyk-
ist því dómbær um það að í út-
varpsviðræðum og blaðaskrifum
um þetta tiltekna mál, var Hj.G.
jafnan manna hógværastur, fág-
aðastur og kurteisastur og jafn við
samherja og mótherja. Hann
sýndi þeim m.a. sérstaka tillits-
semi með þagnarskyldu er þeir
báðu um slikt. Ekki ætlast ég til
þessi að umsögn leggist öðrum til
lasts.
4) G.Þ. talar um viðræðuhætti
Hj.G. og Alusuisse-manna eins
og þeir hafi ætíð verið boðnir
og búnir til viðræðu og með til-
boð í höndum. En Hj.G. hafn-
aði jafnan, að sögn G.Þ. Og orð-
rétt: „Hjörleifi og Alþýðu-
bandalaginu tókst að draga það
árum saman að viðræður hæf-
ust um orkuverð." Hj.G. var
ráðherra í rúm þrjú ár. Þar
sem sú eina tilraun, sem gerð
hafði verið til þess að hækka
orkuverð og áður er um getið,
bar ekki tilætlaðan árangur
var augljóst, að undirbúa þyrfti
næstu tilraun á annan veg. Það
gerði Hj.G. mjög rækilega eins
og alþjóð veit.
Það kostaði Alusuisse-menn
mikinn heimanbúnað og tók lang-
an tíma að undirbúa samningavið-
ræður. Þeir frestuðu för hvað eftir
annað. Og síðasta misserið af
ráðherratíð Hj.G. voru þeir naum-
ast til viðræðu. Þeir komu m.a.s.
ekki á fund, sem þeir höfðu sjálfir
boðað til. Þeir biðu eftir „góðu
mönnunum“, sem áttu að taka við.
Raunverulegur viðræðu- og samn-
ingstími viðsemjenda gat því
naumast verið lengri en eitt til
eitt og hálft ár. Það er þessi tími
sem G.Þ. kallar „árum saman“.
Þetta er bágborinn málflutningur
og ósannur. Hann þjónar engu,
ekki heldur vondum málstað.
G.Þ. segir, að Alusuisse hafi
boðið upp á að leggja skattamálin
í gerð og semja um orkuverð mið-
að við verð í Evrópu og Ameríku.
Þetta „tilboð" var svo galli bland-
ið, að því var að sjálfsögðu hafnað.
En G.Þ. notaði það tilefni til þess
að gerast liðhlaupi. Það er erfið
sök að yfirstíga fyrir sæmilegan
mann. Má vera að hún sé undir-
aldan I hinum ofstækiskenndu
skrifum G.Þ., ellegar hitt, að hags-
munirnir' góðu, sem hann vænti
sér frá Alusuisse eru enn ókomnir
á land þótt „góðir menn“ standi
við dráttinn og vísast er að þeir
verði að skilja eftir einhver verð-
mæti í netinu, sem fara þarf dult
með. — Þá er oft ráð að þyrla upp
ryki.
Að lokum. Eftir síðustu kosn-
ingar höfðu framsóknarmenn
nokkra þanka af hrakförum hins
fyrrum frjálshuga og mæta
flokks, og hvernig á þeim stæði.
E.t.v. svarar þessi grein einhverju
um það.
Ásgerður Jónsdóttir er kennari í
Reykjavík.
Sarakomugestir á Hvanneyri.
Skólastjóraskipti á Hvanneyri
Hvannatúni f Andakfl, 3. nóv.
FIMMTUDAGINN 1. nóvember tók
Sveinn Hallgrímsson vió skólastjórn
Btendaskólans á Hvanneyrí við hítíðlega
athöfn.
Fráfarandi skólastjóri, Magnús B.
Jónsson, sagði f ræðu sinni, að Sveinn
væri 8. skólastjórinn við Bændaskól-
ann i þá tæpu öld, sem skólinn hefur
starfað. Hann þakkaði samstarfsfólki
öllu samvinnu sl. 12 ár, en um 900
manns munu hafa verið samferða-
menn hans á Hvanneyri þessi ár, nem-
endur starfsfólk og heimamenn.
Magnús bauð Svein og konu hans,
Gerði Guðnadóttur, velkomin á stað-
inn og óskaði þeim gæfu og gengis á
Hvanneyri.
Sveinn Hallgrfmsson settist fyrst á
skólabekk Bændaskólans á Hvanneyri
haustið 1955, lauk sfðan búfræðikandi-
datsprófi frá Framhaldsdeild þar og
fór til frekara framhaldsnáms til Nor-
egs og Iauk námi með doktorsgráðu.
Sveinn hefur verið sauðfjárræktar-
ráðunautur hjá Búnaðarfélagi íslands
sl. 18 ár.
Viðstaddur var Jón Helgason land-
búnaðarráðherra og sagði hann f ræðu
sinni, að það hafi verið happ fyrir fs-
Sveinn Hallgrímsson skólastjóri
(tv.) og Magnús B. Jónsson fráfar-
andi skólastjóri.
lenskan landbúnað að njóta starfs-
krafta Magnúsar B. Jónssonar. Hann
verður nú kennari við búvfsindadeild
skólans.
Yfirkennari, formaður nemendaráðs
og fyrrverandi ráðherra, Halldór E.
Sigurðsson, buðu einnig velkominn
nýjan skólastjóra 1 ávörpum sfnum og
tóku undir þakkir til fráfarandi skóla-
stjóra og konu hans, Steinunnar Ing-
ólfsdóttur.
Bændaskólinn var settur 30. sept-
ember og er fullsetinn f vetur sem
fyrri ár. Alls eru skráðir 134 nemend-
ur, 49 í 1. bekk, 74 f 2. bekk og 11 f 2
búvfsindadeildum. í skólasetningar-
ræðu sinni gat Magnús þess, að rann-
sóknarhúsið væri nú fokhelt og verið
væri að hefjast handa við byggingu
refahúss. Að sögn skólastjóra eru nú
almennt gerðar nokkrar kröfur um út-
lit skólastofnana, en fjármunir tið við-
halds nægja engan veginn til að halda
sæmilega f horfinu. Hann minnti á, að
skipuleggja þarf nú nám f búvfsinda-
deild betur í takt við breytingu f bú-
skaparháttum.
Nokkur breyting er á starfsliði við
skólann, m.a. komu 4 nýir kennarar til
starfa í haust.
DJ.
Góðar vetrarvörur __
ÐEFTIR!
Yíif sendinq
Qott veró
ATH.
Við í BLAZER leggjum
áherslu á góö sniö,
lítiö magn og góóa
þjónustu.
Líttu inn viö erum á
Hverfisgötu 34 meö þaó
nýjasta frá Evrópu.
QaUabuxun LJ
'Jakkajpt □
Skifdur
Buxun
7akhan
oqmfjl
TISKUVERSLUN HVERFISGOTU 34 s. 621331